Happy family vibes only

Een aantal manen waren voorbij gegaan sinds Routnose hem het goede nieuws verteld had. En het was bijna een wonder dat Shadowclan er niks vanaf wist met de manier waarop de twee om elkaar heen bewogen. Bluejay was altijd goed geweest in het bewaren van geheimen- maar nu wilde hij niets liever dan de wereld toeschreeuwen. In ieder gesprek wilde hij het opbrengen, in ieder moment van de dag wilde hij andere vertellen dat de dag dichterbij kwam. En na vandaag zou hij het mogen- Routnose begon haar zwangerschap te tonen- het zou niet lang meer duren voor het andere ook zou opvallen. En dus- dus was het tijd om het grote nieuws te delen met de rest van het gezinnetje. Zijn blik viel op zijn dochter, Routnose haar Stiefdochter- hij had zo veel geluk gehad dat kleine Blue al weg van de ex windclanner was voordat zij en haar vader wat werden. Maar hoe ze dit nieuws zou opvatten? Even beet de kater wat gespannen op zijn wang toen de drie halt hielden bij het kleine beekje dat tussen de dennen heen stroomde. Hij en Routnose hadden de jonge warrior meegenomen op een kleine patrouille, althans dat was de smoes geweest om haar het kamp uit te krijgen met haar vader en stiefmoeder. "Oke- ik denk dat et wel duidelijk is dat dit geen gewonen patrouille is" mauwde hij met een grinnik in zijn stem. Zijn blik schoot op zij naar Routnose, wie had de eer eigenlijk? "Blue- we hebben iets met je te delen- "

Blout gezinnetje <3

Het was een bijzondere ontwikkeling geweest, haar vader die opeens een partner had gevonden in de ex-WindClanner. Bluestorm mocht Routnose graag, maar... Ze vond het eigenlijk wel lastig soms. Nu was zij niet meer degene die alle aandacht kreeg. Bluestorm wist dat het een stomme emotie was, eentje die ook alleen maar in de weg zat. Vandaar dat ze de twee de laatste manen eigenlijk vooral ontliep. Eigenlijk had ze ze een beetje genegeerd. Misschien ook een beetje in de hoop dat haar vader weer wat meer aandacht voor haar ging hebben...

Ze had dus ook eventjes getwijfeld voor ze instemde om mee te gaan op een patrouille. Ze moest zich er maar gewoon bij neerleggen, vond ze. Misschien dat ze ook wat meer d'r best kon doen om Routnose beter te leren kennen. Ze hielden halt bij het beekje en haar vader begon te praten. Blue keek hem knipperend aan en een omklemmend gevoel kroop bij haar naar binnen. Ze slikte en keek van haar vader naar Routnose en weer terug. 'Wat dan?'

Ze deed zó haar best, maar de nervositeit spatte van haar af. In het kleine momentje dat ze aan het wandelen waren geweest, was ze wel minstens 3 keer bijna over iets gestruikeld. Het was lang geleden geweest dat ze zo ontzettend nerveus was geweest, en ze wist ook niet zeker of het nou echt misplaatst was of niet. Want het was ook best gek. Opeen was je vader met iemand nieuw, en niet alleen dat, ze zou ook nog eens te horen krijgen dat ze er broertjes en zusjes bij zou krijgen. Routnose slikte toen haar partner tot stilstand kwam, en ze legde haar staart over de zijne, zoals ze zo vaak deed. Het bracht haar altijd weer een beetje terug naar aarde, zelfs op momenten zoals nu. "Nou, uhm, kijk," haar eerste poging ging niet al te soepel, en ze glimlachte haastig. "Het is zeg maar zo-, je vader en ik-" starclan wat was er met haar mond gebeurd, ze kon opeens geen verstaanbare zinnen meer vormen. Verloren keek ze naar haar lief. "Blue..?" Help me alsjeblieft uit de brand.

Hij kende zijn dochter als geen ander- maar toch kon hij ietwat moeilijk inschatten hoe ze reageren zou. De kater wist dat ze een jaloerse kant had, deze had ze al laten zien toen hij Rudepaw als mentor gekregen had. Maar of deze voor front zou vinden als hij zelf weer kinderen zou krijgen? Met een vrouw waar hij van hield en die zij ook mocht? De grote man trok aan zijn rechter oor terwijl hij Routnose het woord liet doen- voor zo ver zij kwam althans. De grote kater sloeg zijn dikke staart om haar heen en glimlachtte warm, het was ook eigenlijk aan hem. Het was zijn dochter, ze kon  het ineuws het beste van hem krijgen, zals al was het gedeeld nieuws. Zijn blik viel op zijn eerste dochter "Blue, ons gezinnetje gaat groter worden" maakte hij vreugdig bekend "Je krijgt boertjes en zusjes" yayyy.

Routnose deed het woord, al kwam ze niet goed uit haar woorden. Bluestorm trok ongemakkelijk met haar oortje en ging wat verzitten. Was dit wat ze dacht dat het was? Ze keek toe hoe de twee klef hun staarten om elkaar heen legde. Cute, i guess, maar.. Ze vond het ook maar vreemd, ergens. Ze wist gewoon niet zo goed hoe ze met dit gevoel om moest gaan. Wat het dan ook precies was. Jaloezie? Maar ze was ook wel blij voor hem, ergens, dacht ze... Ze keek haar vader aan toen hij uiteindelijk het woord overnam van Routnose en bleef hem toen enkele seconden aanstaren toen het hoge woord eruit was. Haar blauwe ogen schoten van hem naar Rout en weer terug. 'Jullie... Jullie krijgen kinderen?' vroeg ze vlak. Oh, het was dus toch. Ze slikte en rechtte haar rug. Kinderen. Broertjes en zusjes. En wie weet hoeveel het er zouden zijn. Allemaal smekend om de aandacht van hun vader- haar vader. 'Wat.. leuk..' mauwde ze, waarna ze een glimlachje probeerde te vormen, wat er natuurlijk duidelijk nep uit zag. Ze bedoelde echt om enthousiast te zijn, echt waar. Alleen was ze dat niet.