Pretending to be me

Onderwerp: Pretending to be me vr 15 sep 2023 - 13:37

Met een spitsmuisje in zijn bek stapte de kater de nursery in. Na een fijne training was hij nog even op jacht geweest. Nu hij steeds ouder werd, was hij hard bezig met zijn zwaktes te verbeteren. Alhoewel hij een snelle leerling was, kon hij vaak nog erg onhandig zijn doordat hij zich steeds op meerdere dingen tegelijk focust. Dit is niet omdat hij geen concentratie heeft, maar omdat hij constant op zijn hoede is voor alles wat er in zijn omgeving is. Vandaar dat hij er vandaag voor koos om er weer op uit de trekken voor de jacht zodat hij daar op kon concentreren. Vandaag met succes. De zwart-witte apprentice miauwde een queen gedag en gaf haar daarna zijn spitsmuisje. Terwijl de poes van haar maaltje genoot, tuurde Thornpaw de nursery door. Hij had nog mooie herinneringen hieraan. Het was hier altijd zo warm, veilig en zorgeloos geweest. Soms miste Thornpaw die tijd nog, maar nu hij naar de kittens keek, zag hij wel in dat hij veel te groot was geworden. Die kittens waren zo klein! De kater schuifelde twijfelend met zijn poten. Zou hij wat tijd spenderen met de jongste Clangenoten? Hij had immers tijd zat nu. Na nog een paar secondes na te hebben gedacht, naderde hij de dichtstbijzijnde kitten. "Hallo Elderkit", begroette de kater de kitten zachtaardig. Het was niet moeilijk om zo lief mogelijk over te komen. Dat was hij van nature al. Zijn grote uiterlijk daarentegen was het tegenovergestelde, maar dat zou vast niet veel uitmaken. De meeste kittens hadden veel moed. Misschien zelfs wel meer dan hij op dit moment had.

- Elderkit

Onderwerp: Re: Pretending to be me ma 25 sep 2023 - 12:56

Elderkit had zijn blauwe oogjes gesloten terwijl hij zijn staartje tegen zijn achterste aan had gedrukt. Er was niet extreem veel staart, ook niet extreem veel kitten. Hoewel de jonge kater oud genoeg was om met de rest mee te komen, was hij veel vaker in het nest te vinden dat naar hem rook, naar hem en misschien nog een beetje naar de zoete geur van melk. Zijn mama was er niet, wellicht nooit geweest. Zijn leventje was gewoon, zijn leventje en zijn dromen waren enkel die van hem. Zeer zeker die van hem. Zodra hij zijn oogjes sloot vergat de jonge kater alles, alles behalve het feit dat er een stem naast zijn oortje te horen was. Een stem, onbekend maar niet geheel vreemd. "Hallo Elderkit", groette die stem hem zachtaardig waardoor hij slaperig zijn blauwe oogjes opende en de Apprentice stilletjes bekeek. Elderkit was wellicht zoals de meeste Elders beschreven konden worden. Klein, iel, niet bijzonder maar toch belangrijk. Voor nu tenminste.