Floriske
35
Actief
| |
|  Onderwerp: Ze wachten rustig af  do 9 mei 2024 - 17:08 | |
| Iets aan deze plek fascineerde hem. Was het een aangename plaats? Nee, dat kon hij niet zeggen. Het rook onaangenaam (soms rook er iets verrassend interessant, maar op deze plek vertrouwde hij ook de dingen die wel eetbaar roken niet) en het was er vaak lawaaiig. Misschien trok dat laatste hem juist wel, de drukte van die kraaien. Het waren fascinerende vogels, nog wat te groot en te snel voor hem om op te jagen, maar ook weer niet groot of gemeen genoeg om een bedreiging te vormen. En in hun ogen leek een bepaalde intelligentie te glimmen, al verbeeldde hij zich dat misschien maar. Soms trokken ze een of ander dood beest uit elkaar en als hij dan in de buurt kwam keken ze hem aan met die kleine zwarte oogjes, niet bang, hooguit afwachtend, maar op een bepaalde manier... tja, hij verbeeldde het zich maar. Maar soms probeerde hij er toch een te vangen, rende hij achter ze aan terwijl ze luid krassend opvlogen, en soms... sloop hij dichterbij en dan keken ze dus op, met die blik in hun ogen, en dan stelde hij zich voor dat ze met die blik zeiden 'wacht maar, de rollen zullen zich nog wel eens omdraaien' en dan bleef hij staan en dan gingen zij weer door met het uit elkaar pikken van dat karkas. Maar meestal, en zo ook nu, lieten hij en de kraaien elkaar met rust en dan was het gewoon leuk om hun bedrijvigheid te zien en om een beetje rond te neuzen om te zien of er nog gekke tweebeendingen rondslingerden.
- Cinderpaw |
|
