We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Every bird, gone unheard. Starving where the ground has froze The winter sunrise, red on white; Like blood upon the snow
Na moons van tegen werken en roepen op elke man of vrouw die haar kant nog maar uitkeek, hadden ze haar eindelijk weg gekregen bij de mothermouth. Niet dat ze het vrijwillig deed, in tegendeel zelf. Ze had het haar daar gemakkelijk gemaakt. Sure, ze kon amper zelf iets vangen en er moest maar een getikte shadowclanner langskomen om korte metten met der te maken, maar dat het was niet echt alsof ze veel gaf over dat feit. Nog steeds was ze vrij pissig over de situatie die had afgespeeld. Sure, sommigen zouden zeggen dat ze echt een pity party hield op dit punt, maar ze konden het allemaal bekijken.
Het was een tegenstrijd in haar waarbij een deel terug het kamp in wilden en een ander deel wilde niet, ze schaamde zich ergens dood... Maar ze wilde haarzelf ook niet overgeven aan het feit dat ze ongelijk had. Dus, ondanks dat ze nu wel terug op windclan terrein woonde, weigerde ze het kamp in te gaan. Koppig als ze was en met de eeuwige boze blik in haar ogen. Wat een zonnestraaltje was ze toch.
- Open
Crowpaw
Blazestar
Moderator
Sannemander 932 Actief All my troubles on a burning pile
Het was lastig, alles was lastig. Sinds Fawnleap hem een leven gekost had en zijn woeden hem tijdelijk zijn kinderen had afgenomen was alles zo veel moeilijker geweest. De afgelopen manen waren dingen echter langzaam weer op de goede plek neergedwarreld- zijn kinderen spraken hem weer en Fawnleap begon langzaam vergeten te worden zoals ze verdiend had. Zijn stunt om het vertrouwen van zijn clan weer te herwinnen was voor het grootste deel gelukt en ook Riverclan had zich verassend koest gehouden achter hun clan. Maar zelfs nu alles weer leek op te bloeien kon de leader geen ware vreigde vinden zolang Crowpaw hem aan bleef kijken alsof hij haar hele leven verpest had...wat hij wellicht ook gedaan had...onbedoeld.
Met een zwaar hart trof hij haar nu, eindelijk terug thuis. Hij had haar even de tijd gegeven om bij te komen op haar eigen tempo, maar na een paar manen was het klaar geweest met haar protest en kon ze tijdelijk buiten het kamp wonen tot ze zo ver was volledig thuis te komen. Blazestar glimlachtte dapper naar d'r toen hij haar benaderde, zittend buiten het kamp met een woede in haar blik die hem enkel liet denken in een spiegel te hebben gekeken. "Crowpaw, hey" mauwde hij kalm "kom, ik wil je wat cools laten zien" en zonder te wachten op een antwoord stapte hij door, hopend dat haar nieuwsgierigheid het zou winnen van haar koppigheid.
I'm like a kid who just won't let it go, twisting and turning the colours in rows