Thundering Thoughts & Wild Dreams

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

De Medicine Cat bewoog zich rustig voort richting de grens. Het gedonder van monsters en de zure geur van de lucht eromheen was alles behalve prettig. Dat gezegd hebbende wilde de jonge kattin zich voorbereiden op het ergste, en dat was ziekte en verwondingen. Warriors en Apprentices kregen het gekste voor elkaar. Wellicht was het leven gewoon gevaarlijk genoeg.

Dat bedacht hebbende wist ze ook dat ze niet zomaar welkom was over de grens met Shadowclan. Niet naar alle onrust tussen beide Clans. Daarnaast wist ze ook niet zeker of Eveningstar er wel zo vrolijk van werd als ze zich bij de grens aankondigde. Zonder verdediging, zonder extra bescherming. Haar amberkleurige ogen gleden langs de grens terwijl ze een beetje ongemakkelijk wachtte. Het feit bleef dat ze een heel andere blik had gehad op Newtspark dan haar Leader. De wereld, die was harder dan velen wellicht wilden weten en hoewel ze nooit zichzelf in het midden van een strijd zou gooien, fysiek gezien. Wist ze dat elke beweging die ze zou maken verkeerd kon vallen voor Settledstar en zijn Deputy. Haar oortjes wiebelde langzaam toen ze aan de overkant het gestalte van een Shadowclanner door de schaduwen voort zag bewegen. "Hey!" Riep ze toe, haar ruwe stem voorzichtig maar duidelijk genoeg om over het gedonder van de soms passerende monsters heen te komen.

+ Saltpaw

❅

Thundering Thoughts & Wild Dreams Tzfuz9H

But life is too short

and love is too long

Ze had Bluejay beloofd dat ze niet de grenzen over zou gaan. Maar! Hij had haar (nog) niks gezegd over dat ze de grenzen niet op mocht zoeken. Oke, hij had gezegd dat ze moest oppassen bij het donderpad, en dat ze niet te dicht in de buurt mocht komen van het donderpad. Maar wat was te dicht? Ze vond dat een paar muislengtes niet heel dicht waren. Dus dan zat ze technisch gezien nog binnen zijn woorden. Het waren nuances waar je mee moest werken af en toe. En ze was bezig met een studie. Wie weet kwam ze Thunderclan katten tegen en dan kon ze nog even refreshen hoe ze roken. Momenteel concludeerde ze dat Thunderclan katten stonken. Rook dat Thunderpath! Kon niet anders.

Maar haar studie werd snel afgerond toen ze daadwerkelijk een Thunderclan kat zag. Haar dikke vacht poefte iets op en haar blauwe ogen werden wat ronder. Voordat ze een kans had zich te verstoppen of hem te smeren, werd er al naar haar geroepen. "Uhm.. Hey," reageerde ze, wat onhandig, waarna ze haar vacht iets opzette. Ze zou Shadowclan verdedigen met haar hele hart. "Niet oversteken hoor! Ik ben een getrained apprentice en.. uhm.. Ik heb nagels!" Zo, take that.

I don't want to come back down, I don't want to touch the ground

cttw

Thundering Thoughts & Wild Dreams XqPOI6m

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Soms was het wellicht verrassend dat een Medicine Cat een scherpe naam droeg. Genoemd naar een wolf, genoemd naar de overblijfselen van die kracht. Wellicht omdat ze af en toe ook minder krachtig mocht zijn, het was niet altijd haar gevecht. Dat gezegd hebbende was Remnantwolf zich ook bewust dat ze wel een verantwoordelijkheid droeg. Ze had maar één taak, ervoor zorgen dat de zieken en gewonden konden genezen. Als een kat overleed dan had ze haar taak simpelweg niet volbracht.

De kat aan de overkant liet diens vacht overeind komen, vanaf deze afstand kon ze niet bepalen of dit een kattin or kater betrof. Shadowclanners waren vaak stevig gebouwd en ook leeftijd kon natuurlijk invloed hebben
Het enige dat ze wist was dat het gezicht nog niet bekend was bij haar. "Uhm.. Hey," Reageerde de Apprentice wat onhandig. Duidelijk niet wetende dat ze met een Medicine Cat te spreken had. De amberkleurige ogen van de jonge Medicine Cat leken wat te verzachten, wellicht dat het enige geruststelling zou zijn. "Niet oversteken hoor! Ik ben een getrained apprentice en.. uhm.. Ik heb nagels!"

De jonge Medicine Cat kon het niet laten haar een warme glimlach te tonen. "Nagels zo sterk als de doorns van een braamstruik?" Vroeg ze met een wat kleinere glimlach voordat ze haar kop schudde. "Mijn naam is Remnantwolf, ik ben de Medicine Cat van Thunderclan. Hoewel een Warrior of Apprentice nooit de grens over mag, laat mijn taak die af en toe wel toe. Dat gezegd hebbende zou ik graag toestemming van een Senior Warrior of beter zelfs de Leader of Deputy hebben dat ik ondanks de spanningen wat kruiden mag zoeken. Wellicht dat ik wat kan ruilen met jullie Medicine Cat." Ze sloeg haar staart kalm heen en weer. Ze wist dat ze waarschijnlijk niet vertrouwd zou worden in haar eentje, maar als er Shadowclanners waren die een oogje op haar konden houden, zouden ze vast en zeker zich wat rustiger opstellen. Tenminste, dat hoopte ze maar.

❅