Telescopic eyes are for moons and stars

✦ Hurt I hurt myself today to see if I still feel. I focus on the pain, the only thing that's real. ✦

Raptordash stapte stilletjes de nursery binnen, haar tred zacht om de slapende queens en hun kroost niet te verstoren. Het was laat, en de meeste kittens lagen al diep in dromenland. Het was niet haar bedoeling geweest om Tangerine en Clementine kit zo lang alleen te laten - nou ja, helemaal alleen waren ze niet. Ze had Snowtop gevraagd om even op de kittens te letten terwijl zij even haar poten zou strekken. Soms moest ze gewoon even losbreken, de heide over rennen, de wind door haar vacht voelen, en het koude water van de beek over haar poten voelen stromen. Maar dit keer kriebelde het verlangen naar meer - naar een langere tocht. WindClan-gebied was niet genoeg meer. Ze moest verder. Dus besloot ze een trip te maken naar de Hope Farm - met een specifiek doel voor ogen. De tweevoeters kweekten daar allerlei soorten planten, waaronder mandarijnen. En als ze het goed had, zouden die nu rijp zijn om geplukt te worden. Ze wilde er maar eentje - dat kon toch gemist worden? Voor haar zoontje, Tangerine... hij was immers vernoemd naar het fruit, en ze wilde hem laten zien waar zijn naam vandaan kwam. Waarom ze hem zo had gedoopt - van zijn oranje vacht tot de zoete verrukking die ze voelde toen ze hem voor het eerst in haar poten kon houden.

Maar het was haar niet gelukt om er eentje voor hem te bemachtigen, tot haar grote frustratie. Het was simpelweg te gevaarlijk, met al die tweevoeters en hun viervoeters. Ze zou een andere keer terug moeten komen. Maar toch was de expeditie niet helemaal voor niets geweest. Het was dan wel niet geworden waar ze oorspronkelijk naar op zoek was geweest, maar misschien was dit zelfs beter.

Ze knikte naar Snowtop en bedankte haar zachtjes. Raptordash was blij met de oudere queen, blij dat ze altijd op haar kon rekenen. Maar nu was ze terug en alles wat ze wilde, was in haar nestje liggen met haar bolletjes vacht om haar heen. De kittens leken al te slapen, of deden in ieder geval alsof. Kinderen konden dat altijd goed faken. Ze duwde zachtjes haar neus tegen het vacht van de rossige kitten om hem voorzichtig te wekken. Snel verborg ze haar cadeautje achter zich, zodat hij het niet kon zien. Het moest immers een verrassing blijven. "Tang, lieverd, word wakker," fluisterde ze, haar stem gevuld met liefde en verwachting.

Tangerinekit lag stilletjes in het nest - dat was een duidelijk teken dat hij aan het slapen was. Het jonge katertje zat voor een andere reden niet zo snel zo lang stil. Hij ademde diep in en uit en zijn vacht werd verwarmd door zijn zusjes aan weerskanten van hem. Tussen zijn voorpootjes had hij zijn grote liefde, zijn mosbal, geklemd - zodat het veilig was en zeker niet verloren zou gaan. Maar zijn oortjes tintelden plots door een fluistering van zijn naam die hem uit dromenland wekte. Zo diep had hij nog niet in slaap geweest - het was immers nog vroeg, en hij had nog maar net al zijn energie opgebruikt met spelen. Tangerinekit smakte even met zijn mondje, en besefte zich toen dat het mama was die om zijn aandacht vroeg. Hij opende zijn oogjes en draaide zich op zijn rug, zodat hij haar aan kon kijken, het mosballetje nu liggend op zijn buik maar nog steeds met zijn voorpootjes er beschermend rond geslagen. "Hallo mama!", antwoordde hij, en hij probeerde te fluisteren maar het inschatten van volume was nog niet zo makkelijk als het leek, dus was het eigenlijk dichter bij een gewoon spreekniveau dan echt een fluistering.