You idiot! [Skippy]

Onderwerp: You idiot! [Skippy] di 1 mei 2012 - 11:19

Follow your feets and you come to me
Follow your feets and you will be in trouble

Het was nog pikkedonker, maar binnen een tiental minuutjes zou de zon opkomen. Snel stond ze op, haar ogen schoten van links naar rechts. Toen ze zeker wist dat iedereen in het kamp nog sliep, sloop ze snel en zonder lawaai te maken het kamp uit. Bij de uitgang bleef ze nog even staan en keek ze achterom. Niemand was hier wakker, diegene die wakker waren waren al het kamp uit. Even bleef haar blik op de leidersschuur hangen, Icy moest daar liggen. Icy lag daar nu in plaats van Scourge, hoe zou ze het zelf vinden, daar zo te liggen. Ze had altijd begrepen dat de poes naar Scourge opkeek en nu lag ze er zelf! Zij zou het vreemd en wat onwennig hebben gevonden, maar goed, wat bemoeide ze er zich eigenlijk ook mee. Snel trippelde ze het kamp uit, de straat op. Ze liep op het midden van de weg, waar de lantaarnpalen haar vachtje deden glimmen. Neej, nu deed ze niet meer zo onopvallend, maar toch had ze het gevoel dat er iets niet klopte. Even sprong ze een stapje naarrechts toen er een monster aankwam. De 4 poten van het ding raasden soepel langs beide kanten langs haar, nu moest ze niet opkijken, want dan had ze direct een schaafwond over haar hoofd. Toen het ding eindelijk van haar vandaan was, ging ze recht zitten en likte ze de modder van haar vacht die het monster had laten opspatten. Eikels! konden ze niet eens opletten waar ze liepen?! Moesten ze nou echt haar vacht vies maken?! Weer kwam er een monster aan, wat was het hier druk zeg! En voor de tweede keer zat ze onder de modder. Snel sprong ze op de auto, soepel en behendig kroop ze op het dak en zag toen een dakraam in het monster. Ze schoof het voorzichtig open en schreeuwde, 'Heej! stelletje eikels, kunnen jullie niet een beetje oppassen?! Ik was hier wel al eerst hè! En...' Ze had haar zin nog niet eens afgemaakt of het raampje werd voor haar dicht geschoven en op slot gedaan. 'Oww, zit dat zo?!' riep ze nu kwaad, 'Dus jullie geven toe dat jullie iets hebben fout gedaan?! Want jullie zijn een stelletje sukkels weetje en laffaards! Grote domme lafaards!' Plots zag ze dat de achterkant van het ding openstond en er hout uitstak. Perfect! dacht ze vrolijk, ze sprong op de planken en trippelde stilletjes naar binnen. Toen maakte ze zich klaar om te springen, ze wou eigenlijk naar diegene naast de bestuurder springen, maar er kwam een bocht en ze raakte een beetje uit koers. En belande dan maar met uitgestrekte nagels op de bestuurder. Haar nagels boorden zich in zijn hoofd en hij verloor de controle over het stuur. De vrouw die er naast zat probeerde tevergeefs bij te sturen, want ze steefden recht op een muurtje af. Grinnikend keek ze even naar het muurtje, liet toen snel de bestuurder los en liep naar de planken. Net toen het monster het muurtje raakte sprong ze er uit. Stukken metaal vlogen om der oren, 'Woehoew! riep ze vrolijk toen ze was geland en zich had omgedraaid. 'I killed a monster! I killed a monster!' Een grijns stond op haar gezicht toen ze dat zei, ohh wat hield ze van haar leven!
Plots merkte ze dat er iemand naar haar keek. Ze voelde diens ogen in haar rug prikken. Met een ruk draaide ze zich naar de kater, was het misschien een poesipoes? Ze wist het niet, hij rook nergens naar eigenlijk. Of jawel, een vleugje Bloodclan kon ze er uit halen. Waarschijnlijk een nieuweling. Boos blazend kwam ze op hem af, haar haren stonden recht overeind en ze maakte zich groot. Ze mocht de kater niet, hij stond immers gewoon te kijken zonder meer. 'Jij had me niet kunnen helpen ofzow?' siste ze, 'In plaats van hier lui te zitten zitten, kun je beter wat doen!' Haar stem weergalmde op het lege pleintje, alhoewel er hier en daar wel lichten aan floepten in de huizen van het lawaai dat de auto had gemaakt. Snel trippelde ze terug naar de auto en zag dat zowel de bestuurder als de vrouw ernaast opslag dood waren, maar het kind vanachter leefde nog. Die ging er ook aan! Hoe minder kinderen, hoe minder vowassenen er kwamen. Hoe minder volwassenen, hoe minder kinderen er kwamen. Ze moest denken aan de toekomst! Ooit zou de planneet in de handen komen van de katten en daar kon zij nu al voor zorgen! Snel krabte en beet ze het kindje tot het bijna dood was. Alleen een lichtje van een zaklamp deed haar opschrikken en wegrennen. Stil sprong ze de auto uit en ze zag dat steeds meer mensen het plein op kwamen. Ze rende weer naar de kater, 'Omdat jij niet hebt mee geholpen kan dat kind misschien nog overleven!', snauwde ze hem toe, 'Denk jij dan echt niet aan de toekomst?! Ooit word deze planneet van ONS, katten, maar dan moeten we die tweebeners uitroeien! En elk kind dat er minder op de planneet is is weer een klein beetje meer kans dat er minder tweebeners bij gaan komen! Hoe minder tweebeners erbij gaan komen, hoe meer kans WIJ hebben om de planneet te veroveren. Dan is de planneet in macht van de katten en moeten we alleen nog maar de poesipoezen, clankatten enzo uit te roeien en is de planneet geheel van de Elite! Maar ja, jij bent zo DOM dat jij dat niet begrijpt. Eikel!' Woest keek ze hem aan, ze had gewoon zin hem aan te vallen nu, hem te bijten, te krabben en te verwonden waar ze maar kon!

Alleen Skippy ^^

You idiot! [Skippy] 175cbae65ae27af847ab557

Follow your feets and you come to me
Follow your feets and you will be in trouble...

Onderwerp: Re: You idiot! [Skippy] di 1 mei 2012 - 11:39

Hij luisterde met opgetrokken wenkbrauw naar de poes. 'Waarom zou ik je helpen als ik je geeneens ken, poesiepoes.' Hij greens vals en keek haar spottend aan. 'En spot niet met mij, die tweebeners kun je echt niet alleen uitroeien.' Hij wist eigenlijk nu al dat hij geen maatjes met deze poes wilde worden. Hij had nu echt zin om iemands ogen eruit te krabben en bloed te zien vloeien. Hij had zin om te moorden en te verwonden. Weer greens hij en liep naar achteren. Hij verdween in het donker. Het enige wat je nog zag waren twee felgroene stippen van zijn ogen. 'Poesiepoes..' Herhaalde hij en liep weg van haar. Niemand kon zijn vertrouwen winnen of hem proberen aan te vallen, als ze dat deed zou ze voelen met wat voor een moordmachine ze voor zich had.

Onderwerp: Re: You idiot! [Skippy] di 1 mei 2012 - 12:20

Follow your feets and you come to me
Follow your feets and you will be in trouble

'Waarom zou ik je helpen als ik je geeneens ken, poesiepoes.' zei de kater vals, maar ze liet haar niet van haar stuk brengen. Ze wist dat ze geen poesipoes was en als hij dat van haar vond, moest hij dat lekker blijven vinden. Zij was een echte Bloodclanner en geen snotaap zoals hij. Hij mocht dan wel een stomme grijns op zijn gezicht hebben, maar die deed haar niks. Niks deed haar ook iets, behalve katten die niet een beetje slim waren 'En spot niet met mij, die tweebeners kun je echt niet alleen uitroeien.' Ze rolde even met haar ogen, 'Neej, alleen niet, zij ze, maar als jij nou eens meewerkte wel. De Elite is er om SAMEN de wereld te veroveren, hij is er om SAMEN te strijden tegen de clans. Anders moet je maar rogue worden en iedereen vermoorden. Want ik kan je vertellen dat je het met dat toontje niet lang van af brengt in de Elite. Het word niet voor niets elite genoemd. Wij zijn een groep die de beste is. Wij kunnen tweebeners aan, maar alleen wil jij dat niet onder ogen zien.' zei ze kalm en keek de kater aan. Haar stem klonk vastberaden en ze keek de kater doordringend aan. Alsof de kater het niet meer aan kon liep hij weg. 'Poesipoes..' had hij nog gezegd. Ze grinnikte, als zij een poesipoes was had ze niet zojuist die mensen vermoord. Zo lenig als ze was, sprong ze vanuit haar zit tot naast de kater. 'Zie ik er soms uit als een poesipoes?' vroeg ze rustig, dat was duidelijk iets wat die kater niet was, 'Ik kan moeilijk een poesipoes zijn, omdat ik net een drietal tweebeners heb vermoord. Een poesipoes zou er juist alles aan doen, die te beschermen. Jij bent eerder de poesipoes hier, jij doet geen ene malle moer en steekt niet eens een pootje toe als er iemand bezig is zich een klein beetje in te zetten om de wereld af te helpen van die monsters. Maar dat zie jij niet in. Jij kan echt beter een rogue worden, teamwork en een leider is niks voor jou.' Ja ze hield graag van die preken. De kater kon er toch niks tegenin brengen en het woordje poesipoes deed haar niks. Woorden waren maar woorden. Zij had daden nodig om zich aan vast te klampen. Feiten die ze met haar eigen ogen had gezien. Al wat ze zei had ze kunnen zien. De kater was blijven zitten en hij had haar poesipoes genoemd zonder ook daar maar bij na te denken. Zij had niet gezegd dat hij een poesipoes was, maar als er 1 van hen twee een poesipoes was dan moest hij het zijn. Zeker na net. De zon piepte al boven de horizon en even keek ze naar de kater naast haar. Doordringend keek ze hem aan. 'Let de volgende keer maar beter op wat je zegt trouwens. Je weet maar al te goed dat ik geen poesipoes ben en je weet maar al te goed dat het mij niks doet. Woorden zijn voor mij als huizen. Ze zijn er wel, maar het doet me niks. Omdat ik weet dat ik geen poesipoes ben, kan het me ook geen barst schelen dat je dat zegt. Moest ik het wel zijn, zou ik trots zijn. Maar goed, dat moet je zelf weten.' snauwde ze hem toe. Wat ze knap vond, was dat de kater haar nog altijd met geen vingertop had aangeraakt, de meesten vlogen haar midden in een preek aan. Maar zij liep nu nog altijd heelhuids naast hem. 'Ik vind je niet echt een kat die in een clan zou kunnen overleven' ging ze verder, 'Zelfs de bloodclan niet. Je luistert namelijk naar niemand en bent meestal stom bezig. Met die spottende toon van jou kan je er wel eens uitgegooid worden. Ik zou maar oppassen als ik jou was, je bent never veilig in de bloosclan. Icy kan je er altijd zonder pardon uitgooien en dan ben je niks meer. Niks, nada, noppes. En ik kan je verzekeren, kater waarvan ik de naam niet weet, ik kan je verzekeren dat je er dan niet meer in komt. Nu niet, nooit niet. Er uit is er uit en ik denk dat je al vrij dicht bij de grens van er uit zit. Maar goed, ik heb geen zin om me er verder mee te bemoeien, als je nog iets te zeggen hebt hoor ik dat graag, maar nu ga ik geen tijd meer aan je verdoen en ga ik linea directa naar het kamp. Ooit zorg ik wel voor eten, maar niet nu, honger heb ik na jou te zien toch niet meer.' Met haar staart licht omhoog en hoge statige passen liep ze van de kater vandaan. Goh ze was nog geheel heel. Dat vond ze knap, nu eens zien of die kater nog wat te melden had, want tussen haar preken door had hij geen woord gezegd. Dat was maar beter ook.

Follow your feets and you come to me
Follow your feets and you will be in trouble...

Onderwerp: Re: You idiot! [Skippy] di 1 mei 2012 - 15:10

Hij greens en zag dat de poes eindelijk wegliep. Hij greens even want nu had hij tenminste rust. Hij had geen zin in gezeur van een stomme poes. Hij liep lekker richting het kamp. En hoe kon ze trouwens weten hoe hij was. Ze had hem nog nooit gezien. Zijn nagels tikte op de straat en hij zag in de verte het bloodclan kamp alweer. Hij blies toen hij van achteren werd aangevallen door een groot beest (hond). Hij blies en haalde uit. Een enorme druppel bloed vloeide uit het gezicht van het beest die piepend naar zijn baas rende. Hij glimlachte tevreden en liep door. Hij liet een bloedspoor achter omdat het bloed van de hond nog aan zijn nagel zat. Zijn hoofd geheven liep hij naar de rand van de stoep. Er kwamen geen monsters aan en snel stak hij over. Hij liet geen spoor meer achter want het bloed was opgedroogt.

Onderwerp: Re: You idiot! [Skippy] wo 2 mei 2012 - 16:26

Follow your feets and heart and you come everywhere
Follow your mind and you will be in trouble

Zachtjes voorde je haar pootjes op de straattegels tikken, ze zag een muis voorbijschieten, maar deed niet eens moeite om hem te pakken. Ze was nu even niet geïnteresseerd in een muis. Ze wou een poesipoes! Een kat waar ze makkelijk haar klauwen in kon zetten! Even keek ze een verlaten steegje in aan de overkant. Een grijns verscheen op haar gezicht toen ze de poesipoes zag zitten. Ze rook even aan zichzelf, hmm, te veel bloodclan. Dacht ze en trippelde naar een modderpoel. rustig gooide ze met haar pootje wat modder over haar vacht zodat de geur er niet meer zo door kon. Ze rook nog altijd een beetje naar de Elite, maar zo weinig dat die domme kat het niet zou opmerken. Snel liep ze naar het steegje en liep recht op de kat af. 'Hey!' zei ze zonder enige emotie, de poes voor haar zei niks. Maar keek haar alleen even vreemd aan. Het dier sprong van de vuilnisbak waar ze op zat en ging recht voor haar zitten. Ze zag nu duidelijk het halsbandje rond de nek van het dier. Ze had zin om over te geven, maar besloot dat toch niet te doen. 'Ik heb zin om mijn nagels in jou keel te zetten.' zei ze rustig. De kat keek haar vreemd aan en pas toen Maite de poes aanvloog drong de Bloodclan geur blijkbaar door tot de kat. 'B...b...blood....c...c...clan?' stotterde het dier, 'Ja!' zei Maite geïrriteerd, 'en een heel boze!' Ze drukte de kat tegen de grond en duwde haar nagels in de nek. Het dier piepte en schreeuwde het uit, maar dat kon haar niet schelen. Even keek ze naar 1 van haar nagels, Die was wel scherp genoeg. snel drukte ze hem net onder de borstkas en ritste zo de buik open. Ze walgde even van wat de poes in haar buik had zitten (organen), wel nam ze wat bloed en kriebelde iets op de kat wat moest lijken op BLOODCLAN. Snel bekraste en beet ze de poes nog zoveel ze kon om daarna het halsbandje van de poes haar nek te rukken. Snel legde ze die op de buik van de poes. Hierna sleepte ze het lijk grijnzend mee en wist het net voor een monster te gooien. Jippie! riep ze vrolijk, 'Monsters zijn toch ergens goed voor.' Ze zag hoe het monster nog wou stoppen, maar dat was te laat. Ze reden over de kat en iets daarna stopte het ding en sprongen er tweebenen uit. Grijnzend trippelde ze langs hen, ze ging even zitten kijken. Maar toen ze zag dat de mensen medelijden begonnen te tonen, draaide ze zich om en liep verder naar het kamp. Daar walgde ze gewoon van! Ze likte nog wat bloed van haar poten en zorgde ervoor dat er toch vrij veel modder van haar vacht was. Ze voelde zich vele beter nadat ze het dier had vermoord. Even al haar woede uit haar lichaam.

Follow your feets and you come to me
Follow your feets and you will be in trouble...