What do you need?![open]

Een wit met zwarte schoonheid donderde door de hoogstenen. Het was nacht, en de felle maan liet haar glanzende vacht schitteren. Haar groene ogen schenen fel tegen de stenen. Ze heette Iciclea, en ze was een rogue. Haar klauwen glansden in het maanlicht. Onder haar poten zat een muisje, die zacht piepte. " Houd je mond" siste ze en doodde het dier. Ze pakte het in de bek en begon eraan te knabbelen. Haar ogen waren gesloten. Ze hoorde een paar voetstappen achter haar. Met een ruk draaide ze haar hoofd om. Niks. Ze haalde haar schouders op en at weer verder. Het muisje was sappig. De zilverpels scheen fel en liet Iciclea's vacht meer stralen. Weer hoorde ze geritsel. De spitste haar oren en keek in het rond. "Hoi" zei ze droogjes. Geen reactie. Ze at weer verder, de wind lag stil op de schouders van Iciclea. na ze het diertje op had liet ze de botjes liggen, en stond op. "Ik heb geen idee wie je bent, dus laat je zien, okee?" zei ze humoristisch. Het geritsel kwam uit de struiken, en als een schaduw sprong ze op de kat in het donker. " Als ik iets zeg, wil ik wel antwoord" zei ze. " So, what do you need?! From the beauty of the night?!" zei ze. haar vacht glansde, ze lachte een prachtige scheve lach. De gebruikte haar nagels niet, ze stond gewoon op de kat. De wind woei en liet haar vacht waaien. " give me a answer! " zei ze. Ze bleef op de kat staan en wachtte op een antwoord, terwijl de zon haar schoonheid leek blinken.

[open]

Blecky liep voorzichtig in de richting van de Hoogstenen, een groep gigantische rotsen. Ze was een Rogue, maar niet slecht of gemeen. Ze hield ervan om anderen te helpen met hun problemen en ze zou alleen vechten als het echt nodig zou zijn. Een koude bries blies door haar vacht terwijl ze sneller begon te rennen. Toen ze de Hoogstenen naderde stond ze even stil en bekeek vol verwondering de bergen waarvan de toppen zwart afstaken tegen de witte maan, die ongeveer voor een kwart vol was. "Wow..." Zei ze en liep langzaam en met haar hoofd op de bergen gericht. De maan weerspiegelde in haar groene ogen terwijl ze steeds verder richting de in schaduwen gehulde voet van de Hoogstenen trippelde. Blecky stopte toen ze een onbekende geur rook, waarschijnlijk een andere Rogue. Voorzichtig naderde ze de plek waar de geur vandaan kwam, het kwam ergens tussen de struiken vandaan. Ze dook ineen en sloop zo dicht mogelijk tegen de grond de struiken in, ze wilde zo min mogelijk geluid maken. De grond was modderig en koud kwam na een tijdje omhoog, nat en koud, waarbij de takken van de struiken bewogen en een ritselend geluid maakten. De wit met zwrate poes aan de andere kant van de struiken had haar gehoord, want ze begon tegen haar te praten. "Ik heb geen idee wie je bent, dus laat je zien, okee?" Zei ze. Blecky deed alsof ze er niet was, want deze kat leek niet echt op een Kittypet die tegen alles en iedereen aardig is. Maar de kat had haar al gezien en besprong haar. "Als ik iets zeg, wil ik wel antwoord" zei ze. " So, what do you need?! From the beauty of the night?!" Het duurde even voordat Blecky het doorhad dat de poes haar nagels niet in haar had gezet, maar haar gewoon met haar poten tegen de grond drukte. "Give me answer!" Siste de zwartwitte poes. "Rustig! Ik wil helemaal niets van je." Zei Blecky tegen de poes "Je moet me wel eerst de kans geven om te praten voordat je boos wordt dat ik niets zeg." Ze duwde de kat van zich af en ging rechtop staan. "Mag ik niet even hier de Clangebruiken komen bestuderen? Ik wil gewoon wat meer te weten komen over hoe de Clans leven en daarom kwam ik hier om de Maansteen te zien."

Stripe liep maar wat rond. Ze was zoals zo vaak verdwaald maar het maakt haar niets uit. Ze was eraan gewend geraakt en tot nu toe was ze altijd toch thuis gekomen. En ze was ook nog nooit gewond geraakt, op een paar krassen van doornstruiken na. Dus ze zwierf gewoon verder. Ze was wel beter voorbereid dan eerst. Nu zette ze om de zoveel meter een paar krassen op een boom om die later te kunnen herkennen. En ze rook om de zoveel tijd of er gevaar in de buurt was die haar kon verwonden. Ruiken? Opes... Ze had al een poosje niet bepaald goed opgelet. Meteen snoof ze, snel en vluchtig want ze verwachtte niet bepaald een vijand in deze buurt. Opeens stopte ze wel helemaal. Ze rook wel wat! Ze rook nog een keer en weer drongen de geuren, verse geuren, van de katten in haar neus. Ze schrok en twijfelde over wat ze moest doen. Maar uiteindelijk won haar nieuwsgierigheid het van haar voorzichtigheid. Rustig en met haar buik dicht bij de grond sloop ze naar de plek waar de geur sterker word. Heel stil ging ze in de bosjes zitten en gluurde ze er door heen. "Automatische aanvallen. Je kunt maar nooit voorzichtig genoeg zijn. Maar ehh... Clangebruiken leren?" hoorde ze zeggen. Ze keek de richting op waar het vandaan kwam. En ze zag een witte kat met gele ogen, ze zag nog net een paar zwarte vlekken op haar vacht. "Zullen we die Maansteen gaan zoeken samen?" Ging de kat verder. Maansteen? Wat was dat ook alweer? Ze had geen idee... Ze probeerde te kijken tegen wie ze dit zei. Pas na even staren zag ze een Zwarte kat zitten. Of was het een poes? Ze wist het niet... ze was niet bepaald goed in geuren uit elkaar te halen.. Ze rook katten wel maarja.. meer kon ze ook niet. Ze hoorde de witte kat nog wat zeggen maar ze wist genoeg... Dit was niet bepaald gevaarlijk en ook niet spannend. Ze draaide zich om. KRAK! klonk er. Meteen stond ze stokstijf stil. Onder haar lagen 2 halve takjes die net onder haar poot gebroken waren. Hadden ze het gehoord? Was ze betrapt? Ze maakte zich snel zo klein als ze kon. In de hoop dat ze haar niet konden vinden als ze haar hadden gehoord.

flut