Caged and happy

Onderwerp: Caged and happy wo 16 mei 2012 - 19:53

+ Reno

De maan was al op weg naar beneden om te gaan rusten voor de aankomende dag, toen twee ijsblauwe ogen zich opende en even knipperde. Ze moest even wennen aan het licht en nam alle tijd om wakker te worden. Page was sinds kort gaan bedelen bij een tweebeen huis, na een lange reis had ze honger en als ze al die ronde, volgepropte katten zag die bij tweebenen leefde geloofde ze graag dat het een fijn leven was. Het was ook fijn, anders dan de kou buiten, anders dan de onzekerheid of je voor de nacht wel een slaapplaats had, of je überhaupt wel de nacht overleefde. Ze droeg nu een blauwe, met steentjes ingelegd halsband met een belletje. Haar tweebenen, of mensen zoals ze echt heette noemde haar Page. Ze kon er mee leven, het klonk niet zo idioot als de namen van sommige katten enkele huizen verderop. Ze had een kattenluik, en volle toegang tot het hele huis. Zo nu en dan klom ze s’ nachts in bed bij een iets kleinere tweebeen als de andere twee, waarschijnlijk een kit van ze, en dan werd ze altijd warm onthaald. Spinnend krulde ze zich altijd op aan het voeteneinde en werd de volgende dag wakker, warm en voldaan. Nu lag ze opgekruld in haar rieten mand met hemelsblauwe dekentje die heel erg naar haar rook ondanks dat ze hier pas een weekje was. Ze moest zeggen,dit was zo veel beter als het leven als eenling. Langzaam kwam ze overeind en rekte zich uit. Het was zomer, dus dat betekende dat het raam open zou staan .. of in ieder geval waren ze waarschijnlijk vergeten het af te sluiten. Haar kattenluikje was afgesloten s’ nachts omdat haar tweebenen, en dan vooral de tweebeen kit die al zo groot was dat je haar bijna geen kit meer kon noemen, dat ze dan naar buiten ging. Maar ze vergaten altijd het raam. Soepeltjes zette ze een voorpoot op de parket vloer en trippelde richting het aanrecht. Na zich even opnieuw uitgerekt te hebben reikte ze naar boven en landde ze op de vreemde ondergrond. Zoals voorspeld stond het raam open, omdat het oud was en de schroeven vrij los zaten kon zelfs Page hem met een ferme duw open krijgen als hij al open stond. Dat was nu ook het geval. Tevreden wurmde ze zich naar buiten en landde in de tuin, Het gras kwam tot haar buik en kietelde een beetje. Zwijgend liep ze naar haar hoge tuinhek en sprong er op. Balancerend op het hoge hekwerk keek ze over de andere tuinen heen en werd haar aandacht getrokken door een beweging links van haar. Page sprong naar beneden en landde met een zachte plof. Ze ging zittenen begon haar hagelwitte vacht te wassen. Tussen een paar likken door bleef ze de kat goed in de gaten houden. Ze rook dat hij geen vijand was, en vrij vaak waren mede katten in tweebeen nesten vriendelijk tegen elkaar.

Onderwerp: Re: Caged and happy vr 18 mei 2012 - 12:40

Caged and happy SilenceClan__request__by_starsightsw2007

Wilde katten hadden hem altijd een zwakkeling genoemd, iemand die niet voor zichzelf kon vechten. Maar hij wist wel beter, een huis voor jezelf was hetzelfde als een eenling zijn. Deze mensen mochten hem dan wel te eten geven, maar hij mocht doen en laten wat hij wou. Dít was zijn plek, en dit waren zijn geliefden. Zijn 'familie'. Hij was trots op dit gezin, het was namelijk veel beter dan het gezin waar hij vroeger bij woonde. Daar kon hij vrijwel niks, hij mocht nooit naar buiten en werd geslagen en getrapt wanneer zijn baas weer flink dronken was - wat deze bijna altijd bleek te zijn -. Nee, deze mensen - of tweebenen - gaven om hem, en dat kon hij wel zien. Zijn kattenluikje stond altijd open, ze hadden geen bezwaar als hij weg ging van de tuin. Want ze wisten dat hij altijd terug zou keren. Hier zat hij dan, met zijn ogen op de sterrenhemel gericht, en zijn staart voor zijn poten geslagen. Terwijl zijn vacht netjes meedanste met de wind die ermee speelde, Terwijl het maanlicht zijn groene ogen verlichtte. De hemel was sinds kort weer helder geworden, wat vooral betekende dat het weer lekker warm ging worden. Hij sloeg zijn ogen kort neer, waardoor hij in zijn ooghoeken een witte poes zag staan. Hij draaide zijn hoofd naar de witte poes, wiens ogen een blauwe kleur hadden. "Hallo." Hij bekeek de poes even, ze was waarschijnlijk net enkele maanden ouder dan hem. En zo te zien was ze zijn nieuwe buur. Een glimlachje verscheen op zijn gezicht. "Ik ben Reno, aangenaam." Sprak hij uit, waarna hij zijn blik weer op de sterren richtte. "Zijn die sterren niet prachtig?" Vroeg hij aan haar, waarna hij een zucht onderdrukte. "Zeg, wie ben je eigenlijk?" Vroeg hij, waarna hij zijn ogen weer op de poes richtte.

I'm scared of what she'll say if what I say sounds incomplete

Onderwerp: Re: Caged and happy vr 18 mei 2012 - 13:49

Page had haar helderblauwe ogen gericht op de kater die nader kwam. Toen hij dichtbij genoeg was maakte ze onzeker even oogcontact met zijn adembenemend groene ogen. Toen hij haar groette knikte ze en glimlachte flauwtjes. Plotseling kreeg ze een vaag gevoel in haar maag, alsof haar eigenaren zo wakker zouden worden en het open raam en de lege mand zouden aantreffen. Maar aan de positie van de maan te zien duurde het nog wel even voor ze hun nest uit kwamen. ‘Ik ben Reno, aangenaam’ Miauwde de rode kater. Dat was snel. Och, beter dat ze zijn naam snel had. Ze had een uitstekend geheugen, en dankzij deze kater zijn gemakkelijke naam zou ze die niet snel vergeten. Ze sloeg even geamuseerd met haar dunne, witte staart terwijl ze bij zijn tweede vaststelling ook haar blik op de hemel richtte. ‘Hm-m’ Murmelde ze instemmend. Haar blauwe ogen bestudeerde de vele sterren en ze glimlachte. Dat waren ze zeker. ‘Zeg, wie ben je eigenlijk?’ Hoorde ze Reno vragen. Page grinnikte zoetjes en draaide haar kop naar hem om, met haar blauwe ogen twinkelend van plezier. ”Je nieuwe buur” Plaagde ze en haar spieren werden even aangespannen voor ze ze weer ontspande. Ze begon weer met het likken van haar vacht en borst voor ze de stilte zelf besloot te verbreken. Het belletje om haar lichtblauwe halsband rinkelde eventjes toen ze er tegenaan kwam met haar voorpootje. Ze knipperde en legde haar poot er tegen aan zodat het op hield. Haar blauwe ogen vielen weer op de groene ogen van Reno en ze glimlachte. ”Ik heb veel katten ontmoet, maar jou nog niet. Ik woon hier ook pas een maandje of wat” Bekende ze. Ze kwam niet vaak buiten. Als ze dat wel deed bleef ze of in de tuin, of sprong ze zoals nu op het tuinhek en ging dan voor haar tuindeur zitten. Page hield van de warmte binnen, maar als de zon heel hoog stond en in volle glorie op haar huis scheen lag ze vaak in de tuin onder een struik of wat. Ze vroeg zich af wat Reno zo al deed, en hoe lang hij hier al woonde. Als het klopte dat haar neus haar niet had bedrogen was deze geur nieuw. Of hij kwam hier bijna nooit langs, of hij woonde hier pas net. Je wist het maar nooit. ”Waar woon jij?” Probeerde ze met een rustieke blik in haar blauwe ogen.

Onderwerp: Re: Caged and happy vr 8 jun 2012 - 22:37

reɴo
"Were you just lonely, was I just a friend?, did you want me only, or did you pretend?"

De poes voor hem bleek zijn nieuwe buur te zijn, hadden de tweebenen naast hem dan eindelijk een poes genomen? Hij grinnikte kort en sloot zijn ogen even. Ja, eindelijk een buur, iemand waarmee hij gewoon kon praten. Hopelijk zou de poes hem een beetje bevallen, een vijand naast hem wou hij liever niet. Hij opende zijn ogen weer en luisterde verder naar wat de poes te zeggen had. ”Ik heb veel katten ontmoet, maar jou nog niet. Ik woon hier ook pas een maandje of wat” "Ik ben Reno." Zei hij erg zelfverzekerd. Hij wierp zijn blik van de poes af, en keek naar de straat en de monsters die langsreden. Zo gevaarlijk waren ze niet, hij had van andere katten gehoord dat het ware monsters waren. Maar hij had er ooit ingezeten, en nee, zo gevaarlijk waren ze inderdaad niet. ”Waar woon jij?” Vroeg de poes, hij wees met zijn neus naar het huis dat achter hen lag. "Daar, deze tuin is van mij." Zei hij vriendelijk. "Maar het is open voor buren." Klonk zijn stem rustig, waarna hij zijn ogen weer op de witte poes richtte.

I'm scared of what she'll say if what I say sounds incomplete