- Meeting with an old friend -

~Sorry voor laatheid~
Haar mooie lange lenige poten zette zich neer op de grond. Een frisse wind bries waaide door haar vacht en ze snoof de heerlijke geur van Starclan op. Haar nieuwe thuis. Ze waakte nog steeds over haar vrienden, en haar verloren geliefde. De drama die zich afspeelde deed Lightheart pijn, alleen depressief zou ze niet meer woorden, het was eerder teleurstelling. In hoe Moonstream zich had opgesteld tegen over de clans, en hoe Moonstrean toch eigenlijk wel redelijk onterecht was verbannen. Lightheart zuchtte en bewoog zich veder. Ze had nooit een gezien kunnen stichten, en dat zou ook niet meer gebeuren. Ze vond het jammer. Ze had graag haar kittens rond zien lopen door het kamp als machtige warriors. Alleen dat was niet meer. Lightheart had in de tussen tijd dat zij was gestorven verschillende katten ontvangen. Waar onder Crookedstar, Dreamheart, Jayshade, en nog veel meer katten. Lightheart wist niet wat ze daar bij moest voelen. De katten die zij had gekend kwamen terug, maar de katten die nu nog leefden verloren vrienden en familie. Zoals de kittens van Dreamheart, het was gewoon sneu voor hun. Maar dat was hoe het ging. Je werd geboren, en ging dood, soms vroeg, soms laat. Lightheart was Starclan dankbaar geweest voor het ontvangen van haar. Ze kon weer leven, leven als een lid van Starclan. Ze glimlachte warm. Ze was gelukkig. Haar linker achter poot was niet langer verminkt. Lightheart kon nu een warrior wezen. Ze was jong elder geworden, dat had pijn gedaan, maar nu was ze een warrior, het gene wat ze altijd al had willen zijn. En dat was ze nu al vele manen. Lightheart hees haar kop sierlijk op toen een bekende geur haar neus binnen drong. Jayshade. Lightheart glimlachte en rende er op af. Rennen, dat had ze als levend wezen niet meer gekund zins het einde van haar apprentice tijd. 'Hallo, Jayshade,' sprak ze met haar heldere hemelse stem.

Lightheart zette nog een paar stappen dichter in de richting van Jayshade en bleef toen stil staan. Haar heldere gele ogen waren op de rode kater gericht, ook een main coon, net als zij. En allebei waren ze gestorven, allebei aan een andere reden. Lightheart was ernstig ziek geworden en had daarna haar rust in Starclan gevonden. Iedereen moest op een dag stoppen met leven. Zo had Lightheart dat ook gemoeten, op een vroege leeftijd, ze was nog maar veertien manen geweest, in tussen zou ze nu wel ouder zijn, maar toch was ze leeftijdloos. Nu wel. Nu maakte het niet meer uit. "Lightheart! Wat fijn om je weer te zien!" Sprak Jayshade. Lightheart glimlachte met een stralende hemelse glimlach. Elke kat in Starclan was prachtig en mooi. Alle wonden die ze hadden op gelopen in hun leven op aarde waren genezen. Zo was Lighthearts poot weer net zo gezond als haar andere achterpoot. Ze kon weer rennen. 'Ik ben ook super blij om jouw te zien!' Snorde ze waarna ook zij haar snoet tegen zijn snoet aan drukte. Ze waren allebei dan wel dood, toch voelde hij spring levend aan. Warm. Lightheart miste een hoop, ze miste haar vrienden, maar toch was ze niet langer ongelukkig, ze was gelukkig, en niet alleen. Ze had Jayshade. Ook Dreamheart was hier nu, even als haar leider Crookedstar. En zo kon ze nog wel meerdere katten op noemen. Ze was niet langer alleen. 'Hoe is het?' Besloot ze te vragen. Ze hoefde niet echt een negatief antwoord te verwachten. Maar er kon altijd wel wat zijn. Ze waren dan dood, gevoelens hadden ze nog wel.