Let's play 'Hide, seek and catch!' [& Mintpaw]

Stil lag ze met haar buik op de grond, haar ogen tot spleetjes geknepen en gericht op haar prooi. Ze lag in sluiphouding en wachtte op het goede moment. Het was doodstil om haar heen, de vogels floten niet, de wind lag stil en zelfs de krekels tsjiprten neit meer als voorheen. Het enige wat Linepaw nu hoorde was haar hartslag en ademhaling. Ze spitste haar oortjes en kon nu ook de admehaling van het konijn horen dat ze in zicht had. Bijna... Bijna moest ze aanvallen, nog even en... Ja! In een beweging sprong de apprentice van haar stilstaande positie naar het konijn. Maar ze had net iets te veel geluid gemaakt en het konijn stoof weg. Direct toen ze op de grond kwam, begonnen haar poten het dier achterna te zitten. Haar oren had ze in haar nek gedrukt en haar pootjes raasden over de grond. Haar ogen volgden elk beweging dat het dier maakte en zorgde ervoor dat het dier in zicht bleef. Ze bleef lopen en lopen, op de een of andere manier raakten ze beiden - Konijn en poes - niet uitgeput. Linepaw's ogen bleven naar het konijn gericht en ze merkte dus niet dat ze bij het hooggras veld was aangekomen. Plots sloeg het gras tegen haar snuit aan waardoor ze moest afremmen en het konijn moest laten gaan. 'Stom gras' mopperde ze terwijl ze het hooggras verder inliep. Geïrriteerd trapte ze met haar voorpootje een steentje vooruit, ze wou Hollystar trots maken met haar konijn! Dat zou nu niet meer lukken, het dier was immers weg. Nou dan niet. Een zachte zucht verliet haar mond en even keek ze rond, ze was al vrij ver het gras ingelopen en... Waar was ze eigenlijk? Kon deze dag nog erger? Eerst liet ze een konijn gaan vanwege gras, wat al beschamend genoeg was en daarna raakte ze de weg kwijt in het territorium van haar eigen clan! Even probeerde ze nog boven het gras uit te spirngen, maar dit mislukte. Dus baande ze zich een weg terug in de richting dat zij dacht dat terug was. Of het zo was wist ze niet, want ze had eigenlijk niet opgelet tijdens het lopen. Maar al snel rook ze een kat, een vertrouwde kat. Haar hart maakte een sprongetje toen ze wist wie het was en het voelde alsof er een vlinder haar vleugels spreidde en vrolijk begon rond te fladderen in haar buik. Het gevoel dat de kater haar gaf verspreidde zich ontzettend snel van aan de puntjes van haar oren tot het uiterste topje van haar staart. Mintpaw! Snel liep ze dichterbij, maar stond toen plots stil. Ze mocht het konijn dan wel niet gevangen hebben, hem zou ze vangen! Met een grijns op haar gezicht sloop ze dichterbij om daarna met een sprong en haar nagels ingetrokken op hem belande. Even tolden ze samen rond, maar al snel werden ze tegengehouden door wat graspollen. 'Hey!' riep de poes vrolijk en spinde even zachtjes, maar hield daar al snel weer mee op. Wat zou hij daar anders van gaan denken?