Icy, it is time for my revenge.

Die nachtmerrie die hij had was vreselijk. Hij zag precies voor hoe hij zijn familie en vrienden verloor. En dat allemaal sins Icy Dreamheart had vermoord. Smoketear was kwaad op dat beest. Zij had een vriendin van hem vermoord, en daar mee haar kittens ongelukkig en ouderloos gemaakt. Crookedstar was dood door een vossen val, en nu Dreamheart door Icy. En die kittens, die hadden nu geen ouders meer. Ja wel. Maar die waren in Starclan. Daar had je niet echt veel aan. Smoketear kon zich geen leven zonder zijn pappie en mammie voor stellen.
Smoketear opende zijn ogen en gaapte kort. Vandaag zou het gebeuren, vandaag zou hij zijn klauwen in Icy's flanken zetten, en bloed laten vloeien! Nu maar hopen dat er niet meer Bloodclan katten bij zouden komen. Dan zou het pas echt een feestje worden! Smoketear ging recht op zitten en maakte zijn vacht schoon en liep daarna de warriors den uit. Hij haalde even diep adem en liep naar de fresh-kill-pile hij zocht een muis uit en ging daarmee naar zijn vaste plekje om het op te gaan eten. Na dat hij de muizen op had gegeten keek hij naar de Leaders den, daar lag zijn vader nu vredig te slapen zonder ook maar iets in de gaten te hebben. Smoketear zuchtte, nee, het was niet fijn als je dingen stiekem moest doen terwijl je wist dat je vader het helemaal niet wou. Smoketear stak zijn angels in de grond en rende toen het kamp uit. Hij liet een half op gegeten muis achter met een helemaal op gegeten muis er naast. Wanneer zijn vader dat zou zien, zou hij wel weten waar hij was. Toch zat het hem niet helemaal lekker.
Na dat hij door het Thunderclan territorium was gegaan vertraagde hij zijn pas. Hij bevond zich nu op Two leg gebied. En daar was het niet echt bepaald fijn. Dat hier katten konden leven! Smoketear zou allang zelfmoord hebben gepleegd. Het was walgelijk in de Two leg gebieden. Hij liep door en toen drong een bekende lucht zijn neus binnen. Deze geur had hij geroken toen hij samen met de andere clans de kittens was gaan terug halen. En toen hij iets veder liep zag hij een witte schim, en die herkende hij als Icy. Smoketear gromde en rende er op af, hij maakte een grote sprong en knalde tegen haar op. 'Jij hebt Dreamheart vermoord, nu is het mijn buurt om jouw te vermoorden, kittypet!' grauwde hij kil met zijn tanden ontbloot.

--Eerste paar posten ik en Icy, daarna Phantom.

Icy gaapte en strekte zich uit, poot voor poot, behalve de rechter van voren. Haar schouder brandde pijnlijk als ze maar een stapje verzette, of zich eens beweegde, maar ze had het wel al voor elkaar gekregen om kleine pasjes te kunnen zetten. Daarmee kon ze door het kamp lopen, en net op het muurtje springen, maar verder kon ze niet. Moeizaam kwam ze overeind. Het hout klonk dof onder haar pootstappen. Ze liep vooruit op een tergend traag tempo. Strompelend liep ze haar leaders schuur uit en stapte ze de bloodclan plek op. Het was ochtend, dus er waren niet veel katten aanwezig. Ze waren allemaal druk in de weer, liepen net weg of zaten verscholen onder struiken te eten. Icy keek onder een plank bij de schuur en klemde haar tanden in een dode bosmuis die er lag. Het werk van beleefde apprentices, die haar soms eten mochten brengen als ze klaar waren met hun andere taken. Icy apprecieerde het enorm wat ze voor haar deden. Dat was iets waarin ze waarschijnlijk verschilde van Scourge, dat ze niet te hard was voor de jongere katten. Icy hief de muis op en liep richting het muurtje, toen iets tegen haar opbotste. De muis viel uit haar mond op de grond voor haar voeten en verbaasd, nog niet goed beseffend, trok Icy een wenkbrauw op. Toen zag ze de grijze kater bij haar, en ze duwde zich terug overeind. Hij droeg de riverclangeur, en hij had wel iets weg van hun leider die ze zo pas nog had verwond, maar hij was waarschijnlijk niet zo groot en niet zo sterk. “Jij hebt Dreamheart vermoord, nu is het mijn beurt om jouw te vermoorden, kittypet!” Grauwde de kater kil met zijn tanden ontbloot. Icy zette een paar passen achteruit en ging toen rechtop zitten, terwijl ze zich groot maakte en siste. “Zeg eerst maar eens je naam, laffe clankat, zodat ik tenminste je naam aan mijn lijstje vermoorde katten kan toevoegen!” Snauwde ze en trok een mondhoek naar omhoog. Ze keek hem met haar ijzige ogen aan.

Eindelijk was het zo ver, hij had Icy voor zich. Hij stond voor Icy om Icy eindelijk een kopje kleiner te maken. Het gevecht kon beginnen. Het moorden kon beginnen. Smoketear was groot, ietsje kleiner dan zijn vader, maar wel gespierd. Smoketear had een iets duistere uitstraling dan zijn vader, maar dat hoorde gewoon bij Smoketear. Hij had een donkerder vacht dan zijn vader, en hier en daar crème, in plaats van wit. “Zeg eerst maar eens je naam, laffe clankat, zodat ik tenminste je naam aan mijn lijstje vermoorde katten kan toevoegen!” zei Icy. Smoketear moest kil lagen. 'Wel, Icy, ik geef je mijn naam zo dat je die zult onthouden in Darkforest, Smoketear is de naam, de zoon van Stormstar!' Snauwde hij. Smoketear grijnsde zijn tanden bloot en zijn vurige ogen stonden recht in de ijzige ogen van Icy. Daarna schoot hij naar voren, dat wel als een verassing aanval over moest komen. Hij duwde Icy tegen de grond. 'En, hoe voelt het om zwakker te zijn?' lachte hij. Hij wist wel dat Icy sterker was wanneer ze in goede staat zou zijn. Maar nu was duidelijk te zien dat ze niet in goede staat was. De wonden van Stormstar en Dreamheart zouden nog gevoellig moeten zijn, en ze wist niet precies wat Stormstar zou hebben aangericht, maar het zou in ieder geval wel in zijn voor deel staan nu. Smoketear hoorde geluid achter hem. Leuk, nog iemand om een kopje kleiner te maken dus. Smoketear klauwde met zijn rechter voor klauw diep over Icy's schouder heen en pakte haar bij haar voor poot. Dit zou Icy's einde zijn. Starclan mocht weten wie dan naar boven zou rijzen. 'Vaarwel, Icy,' zei hij zacht in haar oor. Daarna voelde ze een klap tegen zijn flank aan waar door hij even wankelde en hij Icy per ongeluk los liet.

--Eerst Icy nog een keer, daarna Phantom.

Smoketear begon te lachen. Hij had best wel lef voor zo’n miezerige clankat, bedacht de Bloodclan leidster zich smalend. “Wel, Icy, ik geef je mijn naam zo dat je die zult onthouden in Darkforest, Smoketear is de naam, de zoon van Stormstar!” Snauwde hij. Icy grijnsde breed. Haar vermoedens klopten dus toch, dit is effectief zijn zoon. Dit zou het gevecht alleen maar beter maken. De langharige kater grijnsde zijn tanden bloot en keek haar recht in de ogen aan. Daarna schoot hij plots naar voren en duwde de leidster tegen de grond. De grijze poes was oprecht verrast, en worstelde om overeind te komen. “En, hoe voelt het om zwakken te zijn?” Lachte hij. Icy siste en gromde woedend, hoe durfde hij haar zomaar aan te vallen?! En dat terwijl ze nog eens kittens verwachte, alsof ze nog niet genoeg gekweld was! De rechterklauw van Smoketear boorde diep in de nog recente wonde die Stormstar haar had toegediend en daarna in haar voorpoot. “Vaarwel, Icy.” Klonken de woorden op een zachte toon in haar oor. Daarna volgende een plotse klap waardoor de kater van haar af viel. Icy gromde van de pijn en krabbelde overeind. Ze was razend omdat de pijn aan haar schouder alleen maar verergerd was. Ze keek naar wat er was gebeurd terwijl ze achteruit krabbelde. Icy staarde recht in de ogen van een witkleurige kater met zilverkleurige ogen. Ze besefte maar al te goed dat hij haar gered heeft, en dat ze nu bij hem in het krijt staat. “Phantom!”

- Sorry voor het late antwoord D;

In the land of twilight, under the moon
We dance for the idiots
Ring-around-the-roses, jump to the moon
We sing with the castanets
Now you are watchin' us outside the circle
Wanna be in the company
Boy, but you are lonely
Dance with nobody
Run away child, to your hiding place

Vervelend... Saai... Pathetic. In alle zwijgzaamheid en stilte veroordeelde Phantom elke kat in de tweebeenplaats waar hij voorbij liep. Een verveelde blik lag op zijn gezicht tentoongesteld en zijn zilverkleurige ogen stonden hard. Nog altijd was zijn ego gekrenkt door die stomme kat uit de Thunderclan Fireheart. Dat katje zou boeten... Phantom zweerde het op het graf van de rode kater. Maar zijn wraak zou nog wel komen, oh wacht maar. Zijn wraak zou meer dan zoet zijn... Een grijns waarbij zijn blinkende, witte tanden blootgesteld werden aan het zonlicht verspreidde zich op zijn lippen. Tot hij uit zijn concentratie verstoord werd door het geluid van sissende en grommende katten. Een gevecht... Wat leuk... De grijns op zijn gezicht werd alleen maar breder en z'n pupillen vernauwden zich iets in een bijna maniakale blik. Stil maar vlug als een hongerige adder kwam Phantom dichterbij, zich behoedzaam verschuilende in de struiken. Het tafreel voor hem bracht hem alleen maar vermaak eigenlijk, maar het liet ook zijn hersens als een sneltrein werken. Binnen sprong afstand lag Icy, tegen de grond gedrukt door een miezerige clankat. Snel woog hij zijn kansen af, als Icy zou sterven zou er kans zijn tot macht voor hem... Maar dan zouden de clankatten zich ook victorieus voelen en oppermachtig over de bloodclan, aangezien ze dan al 2 leiders gedood hadden. Verder zou Icy bij hem in het krijt staan... Een valse grijns speelde op zijn lippen en zijn klauwen gleden uit hun hulsjes. Beslissing genomen. Zo stil als een geest sprong de kater uit de struiken en knalde hij met zijn kop en klauwen in de flank van Smoketear. "Goedendag," Miauwde hij met een grijns, koel en calculerend. Zijn diepe stem was nog steeds op een uiterst beleefde toon, alsof hij kalm op een met maanlicht vervulde avond een poes het hof wilde maken. "Ik verstoor jullie feestje nog niet?" Zijn stem vulde zich nu met diepe spot terwijl hij Smoketear aankeek. Hij liet zijn spieren eventjes onder zijn dikke, witte pels rimpelen terwijl hij de jonge kater ietwat arrogant en spottend aankeek. "Let's dance," Zijn grijns werd nu eerder maniakaal, als een psychopaat, waarna hij zich met uitgestrekte klauwen op Smoketear wierp, met als doel de kater flinke verwondingen aan te brengen. Eindelijk kon hij alle frustratie die hij had gevoeld omdat die miezerige Thunderclan kater hem vernederd had

Smoketear draaide zich in een vlugge lenige beweging om toen hij van de Bloodclan leader af was geduwd. Smoketear siste kwaad. “Phantom!” Hoorde Smoketear Icy zeggen. Dat was de naam van de kater dus. "Goedendag," Miauwde de witte kater die de naam Phantom dus droeg. Smoketear legde zijn oren kil in zijn nek en zijn tanden waren ontbloot. 'Wees welkom,' gromde Smoketear met een gevaarlijke grijns en een sarcastische ondertoon. Hij bekeek het postuur van de kater onopmerkelijk. De kater was overduidelijk gespierd en sterk, en vast en zeker ook snel. Dat gold ook voor Smoketear. Smoketear was één van de sterkste en meest waardevolle krijgers in het kamp. Dat wist Smoketear, maar hij schepte er niet mee op, die rang behandelde hij juist met respect. "Ik verstoor jullie feestje nog niet?" Zei Phantom, Smoketear gaf er geen aandacht aan. "Let's dance," de grijns van Phantom werd maniakaal haast net als een psychopaat, en daarna stortte de kater zich meteen op Smoketear. Één van de klauwen van Phatom raakte zijn borst terwijl Smoketear lenig naar achteren sprong waarna hij meteen naar voren sprong en langs de wang van de kater zwiepte met zijn stevige massieve klauw. Hij sprong meteen op zij waarna hij zich direct weer op Icy stortte. Met zijn klauw gleed hij langs de schouder van de witte poes en bonkte vervolgens met zijn flank tegen haar aan. Smoketear was op alles voorbereid. Al wist hij in zijn achterhoofd heus wel dat dit hem uiteindelijk toch wel te veel zou worden.

“Goedendag,” Mauwde de sneeuwwitte kater met een grijns. De kalmte die hij met zich te weeg bracht liet Icy op een of andere manier toch huiveren. “Wees welkom,” gromde die stomme clankat terug. Hij klonk sarcastisch. Een moment keken de twee elkaar aan. Phantoms stem bleef laag van toon toen hij beleefd verder sprak. “Ik verstoor jullie feestje nog niet?” De woorden leken niet door te dringen bij die poesiepoes. “Let’s dance,” de grijns van de bloodclan kater liep maniakaal over zijn gezicht. Zijn klauw schoot naar voren, zo snel dat zelfs Icy haar cyaanblauwe ogen geschrokken opensperde in de plaats van de asgrijze kater. Een van Phantoms scherpe klauwen raakte Smoketear’s borst, maar de kater sprong lenig naar achteren en toen zo snel als deze kon weer naar voren om Phantoms wang te proberen schaden met zijn forse klauwen. De clankat draaide zich om naar Icy, en probeerde zich terug op haar te werpen. Icy siste toen hij zijn klauw uitstrekte en voor een moment deze haar schouder aanraakte. Ze was half proberen wegspringen, maar ze was te loom door haar wonden om het af te weren. Daardoor was de asgrijze kater al tegen haar opgebotst, terwijl ze zich had willen omdraaien. De bloodclan leidster probeerde overeind te blijven, maar ze had flinke moeite ermee. Op dat moment overstemde een lichte kreet alle gedachten in haar hoofd. “PAPA!!” Riep een kleine poes. Ze was klein en had een lange, pluizige vacht die net als die van Icy grijs van kleur was. Ze was waarschijnlijk nog een apprentice, dat kon niet anders. En ze droeg een sterke riverclan geur. Ze wierp zich tussen de bloodclankatten en Smoketear in. Ze blies zacht naar Icy, maar Icy liet zich niet doen. Icy keek een moment naar de forse Bloodclan kater, en strekte toen haar klauwen uit naar Smoketear. Ze probeerde hem verwoed te raken, maar voelde dat ze langzaam aan uitgeteld geraakte.

Smoketear stortte zich op Icy. Icy was zwak, en dat voelde goed. Hij voelde zich niet laf. Nee, dit was uit pure wraak op het doden van Dreamheart. dat was al een klein poosje geleden. Maar het was wel gebeurt, en nog niet lang geleden. De hele clan treurde nog om haar dood. Ook al gingen ze allemaal ook al veder met haar leven. Maar het maakte het hun moeilijker als Icy nog ongestraft rond liep. En haar vermoorden leek hem de beste optie. Phantom had nog een paar woorden naar hem toe geworden toen Smoketear zich weer op Icy had gestort. Maar dat negeerde Smoketear. Woorden deden hem niks. Gewoon weg, niks. En toen hij nog een slag wou toevoegen aan zijn aanval op Icy, liet een bekende stem zijn kop op schieten. Hij versmalde zijn ogen. "P A P A!!" Hoorde hij Breakingpaw schreeuwen. Smoketear beet Icy nog een keer in de nek, scheurde aan haar vel en liet haar toen op de grond vallen. "Goedenavond kleine meid," hoorde hij Phantom zeggen. "Pas maar op hoor... Papa is druk... Waarschijnlijk zelfs te druk..." Smoketear Klauwde Icy nog een keer en liep toen bij haar vandaan met zijn staart recht om hoog en zijn nek haren kwaad overeind. Zijn ogen stonden vals. Breakingpaw, kende deze kant niet van hem, beter gezegd, niemand kende deze kant van hem. Smoketear leek haast zelf op een slechte kater, een pure slechte kater. Zijn vlam kleurige ogen stonden gevaarlijk en vurig. "Om zijn lieve dochtertje te redden!" De rauwe toon van Phantom liet hem naar Phantom toe grommen. En toen hees Phantom zijn poot op en duwde die tegen Breakingpaw's nek. Smoketear gromde luidkeels en sprong stevig tegen Phantom op waarna hij meteen zijn klauwen in diens poten drukte en zijn ogen regt in de zijne stonden. Zijn ogen spuwde vuur. 'Beter dat je met je vieze gore klauwen van mijn dochter afblijft, vuile kittypet dat je bent!' grauwde Smoketear waarna hij met zijn achterpoten diens buik begon te bewerken!