1176
Actief
| |
|  Onderwerp: Times are changed  zo 19 aug 2012 - 19:11 | |
| Het was nog vroeg in de ochtend toen de karamelkleurige kater besloot op jacht te gaan. Toen hij vertrok lag Mapleleaf nog vredig in haar nest te slapen. Als hij straks terugkeerde met prooi zouden ze samen kunnen eten. Nu ze eindelijk hadden beaamd hoeveel ze van elkaar hielden was dat wel mogelijk. En het was ook geen geheim tegenover de Clan. Iedereen mocht weten hoe blij ze met elkaar waren. Zelfs de Starclan zou hen niet kunnen scheiden. Hij geloofde zelfs dat ze voor elkaar gemaakt waren. Nu haar beeld in zijn hoofd geprikt was werd hij helemaal warm. Zijn pas vertraagde wat tot hij begon te stappen. Een zachte wind streelde zijn vacht, en zijn aandacht werd getrokken door de prooigeur die zijn neusgaten vulde. Nog geen seconde erna sprong hij naar voor en griste het dier uit de struiken. Met een simpele klap doodde hij het dier en begroef het met respect. Dat wal één. Neusend naar prooigeuren draafde hij verder in de hoop nog wat te kunnen vangen. Hij zou wel de Clan tevreden moeten stellen, zelfs in dit warme weer waar zoveel prooi in leefde. Nog steeds vol warmte arriveerde hij bij de zonnerotsen. Het zonnetje scheen er volop. maar eerst een frisse duik in het water. Het leek wel wat gek hoe dat Softcream zijn lichaam doopte in het koude water. Maar eerlijk gezegd voelde het goed aan. Nog voordat hij eruit ging dreef de meest bekende geur zijn geurklieren in. Mapleleaf!
Only Mapleleaf (sorry voor flutheid btw XD)  Afwezig van 16-25/08  - Spoiler:
Softcream
I can feel your heartbeat |
|
| | | Onderwerp: Re: Times are changed di 21 aug 2012 - 11:27 | |
|
Toen twee, diepblauwe ogen zich opende was het eerste wat haar op viel dat Softcream niet naast haar lag. Ze hief haar gevlekte kop op en keek verrast om zich heen. Mapleleaf schaamde zich ietsje dat ze een beetje in paniek raakte, maar ze realiseerde zich dat hij ook taken aan de Clan had en die zouden niet veranderen nu ze iets hadden samen. Ze geeuwde breed en besloot dus ook maar op te gaan, ook al zei haar geest dat ze door ging slapen. Ze nam zich voor vanavond er vroeg in te duiken, dan kon ze morgen extra haar best doen. Ze stapte voorzichtig over allerlei katten heen tot ze bij de uitgang kwam. Eenmaal daar strekte ze haar voorpoten nog even uit om vervolgens naar de uitgang te trippelen. Tussen al die Clangeuren door rook ze de vervaagde geur van Softcream, hij was hier dus een tijdje geleden langs geweest. Ze kon zichzelf niet inhouden en volgde meteen. Ze volgde het door de zandkuil, tussen de bomen door en langs een rivier tot ze bij zonnenrotsen kwam. Ze bleef stokstijf staan toen ze iets créme kleurig in het water zag, even dacht ze dat hij aan het verdrinken was tot ze hem naar de kant zag zwemmen. Waar had hij dat geleerd? "S-Softcream?" Stamelde ze toen ze hem zo in het water zag. Het was dat ze bang voor water was, heel bang, anders was ze nu er in gesprongen en had ze hem er uit gesleurd.
 ♪ Sandpaper kisses, papercut bliss.
Don't know what this is, but it all leads to this:
You're gonna leave her. You have deceived her. ♫
|
|
1176
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Times are changed di 21 aug 2012 - 16:08 | |
| Het durude niet lang of hij begon de vacht van Mapleleaf te zien. Vol van geluk en warmte sprong hij uit de rivier en begroette haar vriendelijk. Het deel waar hij stond was niet zo diep, net diep genoeg om in te staan, maar onmogelijk om in te verdrinken. "S-Softcream?" Was er iets met Mapleleaf? Of moest ze hem iets zeggen. `Ja wat is er Mapleleaf?´ Vroeg hij ongerust. Wie weet had iemand haar zitten uitschelden, of had iemand haar aangevallen! Bang begon hij haar vacht te checken maar merkte geen erge wonden op. Toen hij weer dacht aan wonden prikte een snede aan zijn oog een beetje. Die snee had hij opgelopen bij het gevecht met Grayclaw. Ja zo heette die warrior. Hij was krachtig en had ook een bijna onzichtbaar litteken achtergelaten. Softcream had een beetje geleden onder zijn verwondingen van hem maar het was niet zoo erg. Hij had tenminste iets kunnen doen voor zijn Clan toen ze in nood waren. Nu was er een zwak litteken die zijn oog doorboorde. Maar je zag het amper, en daar was hij blij om. Het bewijs dat je zware gevechten hebt gehad, maar het verpestte je uiterlijk ook een beetje. Niet dat 'ie zo veel om uiterlijk gaf hoor. Gewoon, hij vond het niet leuk om littekens te hebben. Hij was er niet zo op gesteld zo als sommigen katten dat juist wel waren. Hij bracht zijn zinnen weer tot realiteit en keek in haar blauwe ogen. `ben je gewond, of .. Is er iets?´ Aan zijn stem hoorde je dat 'ie het meende. En in zijn kristalblauwe ogen twinkelde de glans van onrustheid. Zwaar hopend dat er niets was gebeurd.. Afwezig van 16-25/08 - Spoiler:
Softcream
I can feel your heartbeat |
|
| | |
