Do you dare to speak against the crazies?[Strawberry and Mothwing]

_{Geconcentreerd zette Strawberry melkwitte voor melkwitte poot neer, haar ogen samengeknepen in dunne spleten. Een dikke, regengrijze houtduif was neergestreken in het mos van het Thunderclan territorium en zat zorgvuldig met zijn snavel zijn veren te schikken. Af en toe spreidde het dier zijn vleugels om zijn veren weer goed te zetten. Het was duidelijk helemaal geabsorbeerd in zijn taak. Perfect voor de jonge Thunderclan poes on toe te slaan. Strawberry hield zichzelf laag bij de grond, de beschutting zoekende van de lage varens en de schaduwen van de bomen. Dit zou haar vangst zijn, een goede vangst ook. Ze kon het bloed van het dier al bijna proeven. Haar ruwe, roze tong gleed over haar lippen en snorharen heen in een vloeiende beweging. Nog een paar stappen en dan kon ze toeslaan. Ze was ver weg van het kamp, dicht in de buurt van vierboom. Het was nou eenmaal te warm voor prooidieren op dit moment. Het was een puur gelukje dat ze deze duif gevonden had en dat ze deze kans had. Nog één stap... Haar staart hing stil boven de grond toen ze iets naar achter leunde, klaar voor de sprong. Maar plotseling sneed er een gelach door de lucht die de duif alarmeerde van haar afwezigheid. Het dier spreidde zijn vleugels en steeg op. Strawberry, uit haar concentratie geslagen door het plotselinge geluid, zette zich alsnog af, in een poging om het dier alsnog te vangen. Maar ze was te laat, het enige wat haar klauwen vinden was lucht. "Mousedung!" Schold Strawberry en ze wierp een venijnige blik naar de vierboom. Meteen rende ze erheen, haar poten trommelden op de bosgrond. Ze wilde weten wat het gelach had veroorzaakt, irritatie liet haar vacht prikken. De windclan geur was steeds scherper. Welke krankzinnige Windclan kat was er nou zo aan het lachen? Waren ze krankzinnig geworden op de hooglanden?! "Hey! Windclan kat!" Miauwde ze luid, "Wat is de betekenis van dat idiote gelach!"}

_{Strawberry's ademhaling kwam in zachte pufjes uit haar mond geslopen door de plotselinge sprint die de jonge poes zo plotseling getrokken had. Ze had daar helemaal niet op gerekend als ze eerlijk was en het koste meer energie dan het gracieuze sluipen wat ze altijd volhield. Ze had haar ogen half dichtgeknepen terwijl ze naar de Windclan poes staarde, de scherpe, ietwat aarde achtige geur van de hooglanden prikte in haar lichtgekleurde neusvleugels. Ze was niet gewend aan de andere clankatten. Terwijl de geuren van de rogue katten haar al bijna compleet bekend was. Ironisch eigenlijk. Zij zou het helemaal niet moeten hebben over loyaliteit, ze was van tijd tot tijd in de rogue plaatsen te vinden. "Niet alles heeft een betekenis," Miauwde de Windclan poes met een vrolijke schittering in haar ogen. Strawberry raakte echter alleen maar in de war. Dit was een kat van een andere clan, waar was de vijandigheid? ''Maar gelukkig had dat gelach dit keer wel een betekenis. De Vierboom moet de Vijfboom zijn'' De tabby poes stond op en rekte zich uit. Strawberry verstarde iets. "Wie zegt dat de vier bomen de clans voorstellen..." Miauwde Strawberry terug, nog steeds gespannen. ''Maar ik lach wel lekker hard. Sorry van je eventuele prooi. Ik wil de Thunderclan echt niet verhongeren'' Ging de poes verder en kwam ineens heel erg dichtbij. Strawberry deinsde iets terug, haar oren plat en nog duidelijk gespannen. Vervolgens stelde de poes zich voor als Mothwing, de gestoorde Windclan poes. Strawberry zag er nog steeds een beetje verward uit. "Mijn... naam is Strawberry... Warrior van de Thunderclan" Ze trok haar bovenlip wat vijandig op toen ze een Shut up hoorde, om weer een verwarde blik op te zetten toen Mothwing ontkende dat ze het tegen haar had. "Gaat het... Wel goed met je..?" Murmelde Strawberry, duidelijk verward door de hele situatie.}