:. No stress .:

Onderwerp: :. No stress .: do 13 sep 2012 - 15:16

Op een rustig tempo draafde de jonge zwarte kattin het bos door. Er was hier niks meer te zien. Alsof iedere Clankat zich schuilhield en zich overgaf. Maar Ziva wist wel goed genoeg dat dat niet ging gebeuren. Dat die mormels niet zomaar zouden weggaan zonder enige tegenstribbeling. Zuchtend trippelde ze verder totdat vier heftige grote bomen in zicht kwamen. Niks echt speciaals aan te zien, gewoon vier bomen die iets groter waren dan de andere. Na een paar stappen gezet te hebben arriveerde ze helemaal midden in de vierboom. Met een van haar voorpoten schraapte ze wat gras bij elkaar, geen idee dat er nog iemand was. Iemand die ze maar al te goed kende.

{{+Finestpaw }}

»People keep fighting about the same thing until it breaks them apart.

Onderwerp: Re: :. No stress .: di 2 okt 2012 - 21:31

*Finestpaw*
*Keep your head up, Keep your heart strong*

Een zwarte schim verscheen voor zijn gezicht. Bloedrode ogen staarde hem aan. Zijn ogen stonden angstig. Deze kat zag er moordlustig uit. Hij begon rechter te staan en een beeld verscheen. Ziva, de lieve poes en een andere Ziva, vol met bloed en een moordlustige blik. Hij wist niet wat hij moest. De poes kwam op hem af. De ene helft van hem zei ga, de andere zei Blijf, het is wel JOUW ziva. Toen sprongen de lieve en de kwaadaardige poes op hem. Ze gaf hem een likje en toen vermoordde ze hem.

Met een schok werd hij wakker. Hij geloofde de droom niet, en daarbij, Ziva zou hem nooit kunnen vermoorden... toch? Zijn gevoel zei dat hij naar de Vierbomen moest gaan. Hij stond op en trippelde richting de vierbomen. Toen hij daar aankwam zag hij haar. Ziva. ''Ziva!'' schreeuwde hij en rende naar haar toe.

Sowry low inspi ><''

Onderwerp: Re: :. No stress .: di 2 okt 2012 - 21:53

Het zwart witte figuur van Finestpaw kwam sneller in zich dan Ziva zou willen. Ze wou het eerst rustig over brengen, maar nu wou ze het alleen maar ruwer en ruwer aanpakken. Eerst hem bij brengen wat ze allemaal al had gedaan, en dan de knoop doorhakken en hun relatie ten einde maken. `Finestpaw, er is iets wat je moet weten.´ Natuurlijk zou 'ie moeten weten dat Ziva een moordenaar was, ze zat niet voor niks in de BloodClan. Hij nam het risico, en zij zou er een eindpunt aan vast maken. `Ik ben totaal niet dat lief zoals je denkt. Misschien ken je een Peachberry. Zij zat in de ShadowClan. Niet lang geleden heb ik haar vermoord. Net zoals mij zus, en ook nog een WindClan apprentice. Leopardpaw. Ik heb tal van katten vemoord, niet alleen die. Snap het.´ Begon ze met een toonloze stem en een uitdrukkingsloze blik in haar rode ogen. Hij zou het toch begrijpen, right? Het was nou ook weer niet de bedoeling om heel zijn leven te verdorren. `En, ik.. Het is over tussen ons. Ik voel niks meer, en blijkbaar deed ik dat nooit. Je bent een Clancat. Ik ben al blij dat de BloodClan dit nooit had opgemerkt. En wees blij dat jou Clan het niet wist. Of, deden ze dat wel?´ Vervolgde de nachtzwarte kattin met een onherkenbare glinstering in haar ogen. Het was een tikkeltje simpeler dan verwacht, moest ze eerlijk toe geven. `Finestpaw, ga verder met je leven. Vind een partner in jou eigen Clan. Krijg kittens. Wordt gezellig oud met je gezin. Strijd voor jou Clan. En beloof me, zodra jij terug in de ShadowClan bent, doe je alsof dit nooit was gebeurd, je me nooit hebt gekend. Het is beter zo. Waan jezelf niet in de problemen, dat vooral niet. Ik ben er niet meer om je te helpen!´ De stem van Ziva werd ietsjes scherper dan bedoeld. Haar staartpunt heen en weer, tikkend tegen de grond. Wat zou Finestpaw's reactie zijn?

»People keep fighting about the same thing until it breaks them apart.

Onderwerp: Re: :. No stress .: di 9 okt 2012 - 18:03

*Finestpaw*
*Keep your head up, Keep your heart strong*

`Finestpaw, er is iets wat je moet weten.´ mauwde zijn zwarte engel. '' What is it my darling?'' mauwde hij. 'Ik ben totaal niet dat lief zoals je denkt. Misschien ken je een Peachberry. Zij zat in de ShadowClan. Niet lang geleden heb ik haar vermoord. Net zoals mij zus, en ook nog een WindClan apprentice. Leopardpaw. Ik heb tal van katten vemoord, niet alleen die. Snap het.´ Begon ze met een toonloze stem en een uitdrukkingsloze blik in haar rode ogen. Daar schrok hij even van. Was zijn droom Tóch waar? `En, ik.. Het is over tussen ons. Ik voel niks meer, en blijkbaar deed ik dat nooit. Je bent een Clancat. Ik ben al blij dat de BloodClan dit nooit had opgemerkt. En wees blij dat jou Clan het niet wist. Of, deden ze dat wel?´ Dat zinnetje brak zijn hart. Het zinnetje bleef in zijn hoofd herhalen. Tranen sprongen al in zijn ogen. ''O-o-over?'' mauwde hij beverig. `Finestpaw, ga verder met je leven. Vind een partner in jou eigen Clan. Krijg kittens. Wordt gezellig oud met je gezin. Strijd voor jou Clan. En beloof me, zodra jij terug in de ShadowClan bent, doe je alsof dit nooit was gebeurd, je me nooit hebt gekend. Het is beter zo. Waan jezelf niet in de problemen, dat vooral niet. Ik ben er niet meer om je te helpen!' Zei de poes scherp. Nu druppelde een traan langs zijn wang. ''FIJN! Ik heb je ook niet meer nodig!'' schreeuwde hij. 'It hurts' zei zijn gevoel. Hij draaide zich om. ''Vaarwel.'' mauwde hij nog even met een zucht. En liep daarna rustig weg, alsof er niets was gebeurt. Toch stopte hij nog een laatste keer. Hij keek om. ''I've put my trust in you. Pushed as far as I can go. And for all this. There's only one thing you should know. I put my trust in you. Pushed as far as I can go. And for all this. There's only one thing you should know. I tried so hard. And got so far. But in the end It doesn't even matter. I had to fall To lose it all, But in the end It doesn't even matter'' Mauwde hij en rende toen door een bosje. Weg was het. Zij was weg. Hij was weg.

-- Listen this for the song he says in the last sentecence(sorry, Zin xD) --