A small cat in this big world

Langzaam sloop de kleine Cinnamon door het bos heen. Ze was aan het trainen, ook al was ze net drie manen oud. Haar pluizige vachtje zat vol met blaadjes en takjes, omdat ze al de hele dag bezig was met sprinten, dingen besluipen en het gebied verkennen. Met haar kleine rozige neusje snuffelde ze of ze toevallig iets bijzonders rook. Helaas was dat niet het geval en ze besloot terug te gaan naar haar 'nest', zoals zij dat noemde. Langzaam trippelde ze weer terug vanwaar ze vanochtend begonnen was en al snel had ze haar oude geur weer opgepikt. Ze geeuwde even en rekte zich uit, ze was er bijna, haar geur werd sterker hier. Vrolijk trippelde de kleine kitten naar haar schuilplaats toe. Even later stond ze voor een boom, hij was voor een deel hol, omdat daar een of ander dier een soort gat midden in de boom had gemaakt. Zelf had ze daar bladeren heen gebracht, maar eerst had ze die gewassen in het kreekje een stukje vedderop. Toen ze die bladeren weer had laten drogen had ze die naar haar schuilplaats gebracht, en zo had ze een lekker warm hol in een boom gemaakt. Cinnamon keek omhoog en ze zag het gat in de boom zitten. Ze zette haar nageltjes in de schors en zo snel als ze kon klom ze naar boven, en voordat ze viel zat ze lekker in haar holletje. In het 'nest' van Cinnamon lag een dooie muis, die had ze gisteren gevonden. Waarschijnlijk was hij gestorven aan ouderdom. Maar het jagen zelf kon ze nog niet zo goed, daarom liet ze de muis liggen en rolde ze zich op. Vanochtend had ze ook al niks gegeten, maar ze moest wat harder worden als ze echt wilde overleven, dus nam ze niet elke dag wat te eten, alleen wanneer het echt heel erg nodig was nam ze wel eens een hapje. Ook zag je nouwelijks dat ze zo mager was, omdat ze door haar pluizige vacht zo dik leek. Opeens drong een onbekende geur de neusgaten van de kitten binnen. Het was een andere kat, dat was zeker. Ze dook in elkaar zen ze ging onder de bladeren liggen, haar ogen hadden nog wel uitzicht op de ingang van haar 'nest' zodat ze zag of er iemand binnen kwam.

[Open for 1 cat]

Amberpaw liep door de begroeiing. Hij volgde de geur van een kitten, die hij niet kende. Hij dacht aan een verdwaalde kit, en de warrior code zei: Je moet kits altijd helpen, al zijn die niet van je eigen Clan. Hij hield meer van de warrior code dan andere ShadowClanners. De jonge apprantice huppelde met zwiepende staart door op zoek naar het kleintje. Hij snoof diep. Wat deed die kit hier? Hij was 3, 4 manen oud! Hij had de geur aandachtig bestudeerd, en daaruit had hij zijn leeftijd kunnen schatten. In ieder geval, het was geen Clankat. Opeens werd hij boos. Stel dat hij van de BloodClan was! Dan zou hij hem naar huis sturen en hem volgen, dan kon hij ontdekken waar het BloodClan kamp was! En dan zou hij het doorvertellen aan de Clan! Hij rook de geur van een oude, dode muis. Hij kwam van boven hem! Vreemd... Hij keek omhoog en zag nog maar net een kleine kit zitten. "Hallo daar" mauwde hij vriendelijk. "Wie ben jij? En waar is jou moeder?".

A small cat in this big world Secretsantafrostysigamb

Spoiler:

Doodstil bleef Cinnamon zitten in haar boom. "Hallo daar" Zei een onbekende stem en de kleine kitten rilde. "Wie ben jij? En waar is jou moeder?" Vroeg de stem weer en Cinnamon besloot zich niet langer schuil te houden. Langzaam sloop ze wat naar voren en ze keek vragend naar beneden. ''Wie ben jij?'' Zei ze en ze keek weer even naar haar veilige hol. Toch bleef ze lekker hoog in de boom zitten. Ze dacht er niet aan om naar beneden te gaan, waar die onbekende kater haar allerlei vragen stelde. Cinnamon keek wat onzeker naar beneden, tsja, wat zou hij doen als ze hem geen antwoord gaf? Misschien werd hij dan boos en vermoordde hij haar! De kitten keek weer onzeker naar beneden en zuchtte toen eens diep. "Oke, oke... Ik ben Cinnamon.'' Antwoordde ze zachtjes en wat verlegen. ''En ik heb geen moeder.''