A truth I never wished to know || Shinyflower

Haar gele ogen vlogen geschrokken open en Angelvoice schoot hijgend omhoog. "Dapple!" Haar stem schoot een octaaf omhoog terwijl haar zoekende ogen haar Apprentice vonden aan de andere kant van haar den. Hij lag rustig te slapen en leek haar niet gehoord te hebben. Weer diezelfde droom.. Angel had gejaagd zoals ze nog nooit gedaan had. Ze had het leuk gevonden. Maar toen ze haar prooi eenmaal te pakken had gekregen bleek het geen haas te zijn zoals ze had gedacht. Het was een apprentice geweest iet wat jong uitgevallen. Het was Dapple geweest. In stilte zuchtte ze en kwam omhoog. Niet enkel dit was een angstig beeld geweest. Nee ze had ook nog de ogen van vreemde gezien. Katten die ze nog nooit had gezien. Geuren die ze nog nooit had geroken maar toch zo bekend leken. Het waren geen dromen van Starclan die met haar sproken. Nee het waren herinneringen die ze niet kon bevatten. Was er iets wat ze nooit had geweten? Was er iets wat Angel's moeder verzwegen had voor haar en Kittyheart of enkel voor haar..

In stilte kwam Angel uit haar den om een schitterende opkomende zon te mogen begroeten. Achter haar begon Dapple zich te bewegen en toen de jonge kater naast haar kwam staan bekeek ze hem even geïnteresseerd. Hij had al veel geleerd. Al was hij nog jong toch leek het alsof sommige Clankatten meer op zijn oordeel vertrouwde dan op die van haar. Was het omdat zij nooit Medicine Cat apprentice was geweest? Was het omdat Hollystar haar koos als zus van haar partner? Lag er een wantrouwen in haar dat niet vindbaar was in Dapplepaw? Angel kon het niet zeggen. Al wat ze wist was dat ze haar best zou moeten doen voor iedereen om wie ze gaf. En dat was haar dromen gedag zeggen tenzij.. Tenzij Starclan haar wou roepen? Het gevoel dat Starclan wou dat ze naar hen toekwam. Naar Mothermouth en Moonstone werd steeds sterker en terwijl ze naar Dapplepaw keek nam ze haar besluit. "Ik ga vanavond naar Mothermouth om Starclan te bezoeken." Klonk haar stem zacht. Dapple wist precies hoe de Moonstone er uit zag hij was er zelf geweest met zijn inlijving als Medicine Cat Apprentice.

De dag ging snel aan haar voorbij. Ze had in grote lijnen aan Hollystar verteld waarom ze naar Mothermouth was en zoals ze had verwacht weigerde haar vriendin haar dat niet. Ze had Dapple alles verteld wat hij moest doen mocht er iets gebeuren. En toen het schemer over het kamp viel Angel nu echt op weg moest wou ze voor Moonhigh aankomen nam ze nog een maal afscheid van haar apprentice. Wie weet was dit wel de laatste keer dat hij haar zoals dit zag. Wie weet.. Als Starclan iets voor haar in petto had waar ze niet mee kon handelen. Haar apprentice likte haar als afscheid en Angel keerde haar rug naar het kamp toen ze uiteindelijk door de uitgang haar thuis verliet.

De reis was snel en de adrenaline stroomde door haar aderen. En terwijl de maan langzaam opkwam kwam zij al dichterbij. En toen de maan bijna hoog was was haar klim voltooid en zat ze stil voor Mothermouth. Het was maar goed dat ze Holly's verzoek om twee warrior mee te nemen had geweigerd. Dan zou ze nooit op tijd zijn gekomen. Ze glimlachte zacht en ademde heel even zacht uit voor ze zich naar binnen bewoog.

De kilte was bijna ondraaglijk maar Moonstone leek als een magneet te werken op haar lichaam. Alsof ze daar elke dag kwam drong ze dieper en verder door tot ze de steen zag. Op dat moment kwam de maan volledig boven de open ingang te staan en werd de steen vel verlicht. Angel moest haar ogen samenknijpen en haalde nog een maal diep adem. Vervolgens sloot ze haar ogen en liep naar de steen toe. Haar neus zacht het gesteente rakend terwijl ze door haar poten zakte en in slaap viel. Niet wetend hoe ze zou worden opgevangen in het rijk der overleden katten..
-TALLSTAR-

A truth I never wished to know || Shinyflower 2rdkruv

"I walked across an empty land I knew the pathway like the back of my hand
I felt the earth beneath my feet. Sat by the river, and it made me complete"

-Ik post al iets vroeger Tijd reizen x3 Als ik het fout doe tell me and i'll change it (:-

_{________________________________

Een zachte Oostenwind streek door Shinyflower's licht gevlekte pels. Ze opende haar tweekleurige ogen en bekeek de omgeving waar ze zich momenteel op bevond. Er stonden geen bomen of struiken op het gebied gegraveerd. Een plein dat zich uitstrekte tot waar de aarde stopte met voort bestaan. De wind die door je aderen raasde voelde even sterk aan als het water van een wild gaande rivier. Welgeteld waren er vier dagen verstreken nadat Shiny stierf, eerder vermoord werd door Darkfire. Een van de meest gevreesde katten van de ThunderClan blijkbaar. Hier in de StarClan waren er meerdere katten die door de reusachtige kater een kopje kleiner werden gemaakt. Winterstorm, Quickfur.. Een simpele zucht gleed uit haar keel. Hoe dat Darkfire zo'n walgend monster was geworden wist ze niet, het gene waar ze wel zeker van was dat 'ie geen enkel recht had om katten te doden. Gelukkig stond zij nooit voor kruisingen zoals de katten die een slachtoffer waren van de reusachtige diep donkere kater. Wegrennen of blijven en vechten.. Zij werd meteen van het leven weg gehaald, dus.. Maar dat waren niet de enige opties van harde keuzes, er waren katten die het nòg erger hadden. Natuurlijk, je denkt waarschijnlijk van, wat is nu erger dan de dood? Wel, een beslissing maken die je zo goed als van binnen verscheurd, als van buiten. Èn het werd dus tijd om iemand haar gedachten wat helderder te maken. Haar weer proberen op het rechte pad te zetten. Maar of diegene de waarheid wel zou willen accepteren was een van de grootste vragen die nu door haar heen spookte.

Het duurde niet lang of er kwamen al glimpen van Angelvoice tevoorschijn. 'Welkom in de StarClan, Angelvoice.' Begroette Shinyflower de Medicine Cat met een eerbiedig knikje en wenkte vervolgens met haar staart als teken dat ze haarzelf moest thuis voelen. 'Ik wed ervoor dat je tal van vragen hebt, niet waar?' Begon ze rustig met een of andere kalmerende ondertoon in haar stem. De blik die in haar ogen vonkte toonde echter geen rustigheid of warmte. Eerder vastberadenheid. Shinyflower was vastberaden om de informatie die ze wist, op een goede manier over te brengen aan Angel.}

A truth I never wished to know || Shinyflower Avagk

De wind die ze door haar vacht voelde gaan deed haar knipperen en opkijken. Ze had in stilte gehoopt haar ouders, Tallstar of Littlecreek degene die haar het meest kondne vertellen over wat ze wou weten. Inplaats daarvan hoorde ze de zachte en vriendelijke stem die haar zo pijnlijk bekend voorkwam. Shinyflower de poes die ze niet van haar wonden had kunnen redden en iets van vier dagen geleden over had moeten leveren aan Starclan niet wetend wat voor kat haar vermoord had. Zwarte vacht was al wat ze had gevonden..

Verdriet kwam omhoog in Angel's ogen terwijl ze omhoog kwam en haar neus tegen de Starclanpoes aanduwde. "Shinyflower, het spijt me zo van je dood.." Fluisterde ze zacht haar stem vol van verdriet en vervolgens knikte ze langzaam. "Ik hoop dat jij de antwoorden op mijn vragen weet.." Fluisterde ze zacht terwijl ze de poes aan bleef kijken..

"I walked across an empty land I knew the pathway like the back of my hand
I felt the earth beneath my feet. Sat by the river, and it made me complete"

_{________________________________

Ze richtte haar felgekleurde ogen op Angelvoice en krulde haar staart rond haar voorpoten. 'Er was niks dat jij er aan kon doen, niemand kon er iets aan doen.' Beaamde ze in de hoop dat het de Windclan poes ietwat zou kalmeren. Het was inderdaad niet Angelvoice haar fout. Er was maar één iemand die schuldig mocht genoemd worden. Maar waarschijnlijk zouden ze het wel al hebben ontdekt dat haar moordenaar niet in de Windclan zat, omdat niemand daar zo'n vacht had als Darkfire. Licht zuchtend vouwde ze haar oren naar achteren en begon met haar uitleg. 'Ja, ik heb de antwoorden op je vragen, althans denk ik niet dat je zeer tevreden zult zijn met wat je zo dadelijk te horen krijgt.' Haar stem klonk licht ongerust, maar behield zijn vastheid wel. Het was zekerst niet de bedoeling om de poes nu al schrik aan te jagen. Maar Shinyflower moest eerlijk zijn. Hoe hard het ook voor de calico kattin zou worden om Angelvoice de waarheid te vertellen, ze moest hier mee doorgaan. Angelvoice was vroeger haar Medicine cat, ze had haar de verzorging gegeven toen ze dat nodig had vroeger. Het zou haar pijn doen als de kattin voor haar straks zou uitbarsten in tranen, al zou dat nu wel iets té overdreven zijn.. Shinyflower zou wel zien hoe het zou uitpakken. Alleen hoopte ze wel dat het goed zou overkomen. 'Natuurlijk is het aan jou om te zeggen wat ik je precies moet vertellen.' Ze wist maar al te goed dat Angelvoice op zoek was naar antwoorden. Echter leek het voor Shinyflower nogal onbeleefd om zo abrupt de waarheid te roepen. Maar ja, alles was nu nog mogelijk..

-- Sorry voor late antwoord. --}

De kalmte was tot diep doorgedrongen in Angel's lichaam en ontspannen zuchtte ze heel even. "Ik had er iets aan kunnen doen.. Als ik eerder was geweest." Ja de Medicine Cat nam het zichzelf absoluut kwalijk. Want het was haar schuld, uiteindelijk was elke dood haar schuld. En hoe veel waren er nu al geweest.. Hoe veel had ze niet kunnen voorkomen. Het was gewoon te pijnlijk om daar aan te denken. Vanaf kit af aan had ze gewenst om haar clan te kunnen dienen op haar eigen manier. Om Tallstar te kunnen dienen. De kater naar wie ze altijd had opgekeken en Angel kon er niets aan doen. Ze had gehoopt om hem hier te ontmoeten. Maar net als met haar benoeming tot Medicine Cat had ze hem niet gezien. Nou ja, hij had in de achtergrond gestaan. Het zorgde er voor dat ze zich iet wat teleurgesteld voelde.

Maar ze schudde even haar hoofd en glimlachte zacht. Ze moest niet aan dit soort onderwerpen denken, zeker niet nu. Ze moest vragen wat haar dromen hadden betekend en Shinyflower was hier duidelijk heen gestuurd om het haar te vertellen. "Alles.." Sprak ze zacht en knipperde even met haar ogen. "Ik wil alles weten, wat houden mijn dromen in. Waarom gebeuren er zo veel dingen de laatste tijd, waarom voel ik me niet meer thuis met mijn eigen familie.." Ze sloot even haaar ogen en probeerde nogmaals zacht te glimlachten terwijl ze naar de calico starclankat keek.

"I walked across an empty land I knew the pathway like the back of my hand
I felt the earth beneath my feet. Sat by the river, and it made me complete"