Omnomnom!

Kleine vonken van ergernis waren langzaam zichtbaar in Dogdance haar ogen, terwijl ze langzaam haar kaken op elkaar liet glijden en nu haar hoofd lichtelijk arrogant geheven hield. Ze hield de gele blik van Phantomfang zonder ook maar te weifelen vast met haar ijzige blauwe blik. Haar ogen hield ze nog steeds vernauwd tot dunne spleetjes en een sceptische glimlach lag op haar lippen. "Dat is mijn eekhoorn." Was het enige wat de kater zei. Dogdance vernauwde haar ogen nog wat verder en een duidelijke irritatie vonkte nu omhoog. Grote fout, zeer grote fout. Nu ze net wakker was, was ze genadeloos. Ochtendhumeur? Misschien wel. De jonge poes hief haarzelf op uit haar liggende positie in één vloeiende beweging. "Jouw eekhoorn?" Miauwde ze schamper terwijl ze deze beweging maakte, op een toon die duidelijk gevaarlijk was. Ze rekte zichzelf eventjes uit, liet haar gewrichten eventjes kraken als een teken dat ze de strijd aanging. Ze strekte hierna haar nek en boorde haar ijzige blik recht in die van Phantomfang, geen angst voor de veel grotere kater, geen twijfel, helemaal niks. "Zeg, wijs jij jouw naam eens aan, waar staat hij op die eekhoorn? Nou, vertel het me maar?" Miauwde ze, een bijna vreemd geamuseerde toon in haar stem. Ze strekte haar lichaam nog wat verder omhoog, totdat haar neus die van Phantomfang bijna aanraakte. "Ik laat me niet mijn ontbijt afpakken door een logge kat die te traag is zijn gewilde prooi op tijd te pakken," Spuwde ze zachtjes, haar bovenlip iets op trekkende, "Dat ik klein ben, betekent niet dat ik mezelf kan verdedigen en al helemaal niet dat ik me in het rond laat commanderen door een lompe kat als jij." En met die woorden draaide ze zich half om, terug naar de eekhoorn, met een zoete glimlach op haar lippen. "Er ligt vast nog wel wat meer op de prooistapel, lieve schat."

STATUS

Stijgende irritatie

COMPANY

x Phantomfang

NOTES

316 Woorden

Ritmisch sloeg Dogdance's staart heen en weer, de beweging gevoed door haar nog steeds stijgende irritatie. Die kater had wel lef. "Ik ben niet traag." Siste Phantomfang terug. "Oh nee?" Reageerde Dogdance vloeiend. Een woordenwisseling, heerlijk was dat. Ze had er altijd zoveel lol in om anderen die fout zaten de grond in te boren. "En elke kat weet dat er geen naam op een eekhoorn kan staan, dat is wel logisch. Maar dat jij, zo'n muizenbrein, dat niet snapt. Daar kunnen wij snuggere katten niets aan doen." Miauwde Phantomfang vervolgens. Een overdreven zucht ontsnapte uit Dogdance's mond. "Het concept sarcasme, ooit van gehoord? Het is moeilijk voor simpele zielen, of niet?" Tartte ze de kater bijna meedogenloos, door vernauwde ogen. Desnoods zou ze haar eekhoorn met tand en klauw verdedigen. Integenstelling tot haar 'tegenspeler' had Dogdance absoluut geen moeite met het buigen van de Warrior Code naar haar eigen poot, deze om haar eigen klauwen te weven en zo haar zin te krijgen. Wat ze ervoor moest doen maakte niet zoveel uit. Ze had wel lef, dat moest je haar na geven. Ze lachte schamper naar Phantomfang, nog steeds niet bang voor de kater die haar misschien wel als een twijgje doormidden kon breken als hij haar echt goed te pakken kon krijgen. Nee, angst voelde ze niet. Dit was gewoon een grote pestkop. Als hij haar iets aan zou doen, zou ze moord en brand krijsen en zou het halve kamp binnen de kortste keren op hun nek zitten. Vond ze dat erg? Absoluut niet. "Ik commandeer je niet, ik wil alleen mijn eekhoorn." Miauwde de kater. "Je valt in de herhaling, duidelijk teken van intelligentie," Merkte Dogdance kalmpjes op met een zwiep van haar staart. "Overigens is het jouw eekhoorn niet, het is de mijne. Wie het eerste komt," Ze strekte haar kaken open en nam een hap van de eekhoorn. Rustig likte ze haar lippen af terwijl ze hem uitdagend aankeek. "Wie het eerste maalt." Maakte ze haar zin rustig af. Als de kater gewoon naar haar toegekomen was aan het begin van het gesprek met de vraag of hij die eekhoorn mocht hebben, had Dogdance gewoon gedeeld of de prooi zelfs afgestaan aan de kater. Phantomfang had echter de fatale fout gemaakt haar uit te dagen. Rustig en duidelijk niet onder de indruk liet ze een gaap uit haar mond ontsnappen. Toch bleef ze op haar hoede, een geoefende indrukker van mentale knoppen wist dat de situatie zomaar om kon slaan als je te ver ging, en dan moest je altijd klaar staan om de klappen op te vangen.

STATUS

Stijgende irritatie

COMPANY

x Phantomfang

NOTES

434 Woorden

Het malse vlees van de eekhoorn vulde haar mond rijkelijk en gaf een prettig gevoel in haar maag. Een tevreden maar bijna pesterige glimlach was op Dogdance's mond geplakt. Dat zou de kater leren, ze zou niet met zich laten sollen. Maar plots kwam de zwarte kater in een rap tempo dichterbij, de impact van zijn hoofd tegen haar lichaam liet haar door het stof rollen. Een geschrokken hap naar lucht ontsnapte uit haar mond, al vlug gevolgd door een woedend gesis. Nog net zag ze de kater achter een den glippen. "Vuile door de vossen aangevreten lafaard! GALBAK! GORE DIEF!" Schold ze hem achterna, een kleurrijk assortiment van allerlei scheldwoorden kwamen zonder moeite uit haar mond gegleden. Nee, hier kwam die galbak niet mee weg, absoluut niet zelf. Haar pels piekte alle kanten op van woede terwijl ze achter hem aanschoot. "Heb je! Vuile lafaard!" Grauwde ze, terwijl ze met uitgestrekte klauwen op hem afsprong, voor hem langs schoot en al sissend voor hem landde. Haar vacht piekte nog steeds alle kanten op en haar staart, inmiddels twee maal zo dik, zwiepte heen en weer. Het ging haar ondertussen allang niet meer om de eekhoorn, nee, dit ging véél en véél dieper. Ze boorde haar blik in de zijne, haar blauwe ogen verzengend van de woede. "Wie heeft je geleerd te stelen van je clangenoten? Vuile Shadowclan lafaard? Je moeder misschien?" Grauwde ze, haar stem laag met dreiging. Haar staart zwiepte nog steeds heen en weer terwijl ze nog wat meer afstand overbrugde, ondertussen liet zijn ademhaling haar snorharen trillen. "Nou?!"

STATUS

Woedend

COMPANY

x Phantomfang

NOTES

262 Woorden

Haar tanden blinkten in het ochtendlicht toen de kater haar honend aankeek. Wat had ze er een hekel aan om niet serieus genomen te worden... Wat was de verleiding groot om gewoon een hap uit dat arrogante gezicht te nemen. Maar ze wist dat ze aan de beurt was als ze nu als eerste uitschoot. Ze was pasgeleden nog op het matje geweest bij Duststar en die begon waarschijnlijk zijn geduld langzaam met haar te verliezen. Maar oh wat maakte de kater het lastig. Ze zat letterlijk te sidderen van woede, totdat ze besefte dat de kater het er gewoon om deed. En vanaf dat moment, veranderde haar gelaat naar ijselijk rustig, met een sarcastische grijns op haar gezicht. Bijna emotieloos, maar net niet helemaal. "Stelen? Hoe bedoel je stelen? Ik zie het als pakken wat je wilt." Miauwde de kater, met een poeslieve glimlach op zijn gezicht geplakt. Het kostte eventjes ietwat moeite om haarzelf genoeg te kalmeren om een poeslief masker op te zetten, maar het lukte. "Oh ja, ik was vergeten dat je te dom bent om dat soort dingen te herkennen." Miauwde ze terug, een mierzoete toon in haar stem. "Bovendien is dit míjn eekhoorn waar we het over praten, dus wie is hier de dief honey?" Oh, nu ging hij echt over de schreef, maar dat zou hij nog wel voelen, dit zou ze onthouden, dit zou ze zeker onthouden en als ze de kans had om toe te slaan... Dan zou ze dat doen. Dan zou hij het absoluut voelen. "Als jij stelen honoreert, is het inderdaad jouw eekhoorn, maar tut-tut," Miauwde ze op dezelfde honende toon, "Sinds wanneer honoreert de Warrior Code stelen mijn lieve Phantomfang? Jij kan gewoon niet tegen je verlies, je kan er niet tegen dat ik die eekhoorn eerder had dan jij en nu probeer je me weg te pesten, of niet? Zwakkeling, kleine kitten," Nu vertrok haar glimlach tot een zure terwijl ze het laatste woord langzaam uitsprak, "Kittypet." Miauwde ze, haar woorden giftig als de beet van een adder. "Achteraf was het toch niet echt de perfecte maal, jij mag 'm hebben." Miauwde Phantomfang, als een 'laatste' steek. "Oh natuurlijk, alleen tweebeenvoedsel is goed genoeg voor een kittypet als jij. Ga toch bij je tweebeners wonen, hoop dat je in dat voedsel stikt, ben jij tenminste gewieberd en ik van je af." Miauwde ze nog steeds giftig, "Maar ik ben blij dat je je verlies toegeeft, heb ik tenminste míjn ontbijt terug,"

STATUS

x Woedend
x Licht gevoel van triomf
x Haat jegens Phantomfang

COMPANY

x Phantomfang

NOTES

415 Woorden

Een gevoel van voldoening liet Dogdance bijna sidderen, het liet een glimlach over haar lippen heen glijden die haar tanden bijna deed ontbloten. Het gevoel van triomf was een beloning nog zoeter en malser dan de eekhoorn die ze nu weer terug in haar bezit had. In haar ogen had Phantomfang het sowieso al opgegeven door de eekhoorn te geven en de eieren voor zijn geld gekozen. Maar nu ze beet had met haar belediging, was het al helemaal mooi. "Watblief?!" Gromde de kater. Zelfverzekerder dan eerst, zette Dogdance een stapje naar voren, de eekhoorn rustig achterlatende. "Je hoorde me wel, ik vind je een Kittypet!" Miauwde ze, luid genoeg zodat andere katten het ook konden horen. "Zeg dat nog eens, Hond." Riep Phantomfang uit, "Prima hoor! Spook!" Riep ze terug, ging hij het zo spelen? Prima, dan ging de dans zo. "Hoe voelt het om een niet bestaand wezen te zijn?" Tartte ze met een grijns, besluitende om het vuil te spelen. Hoe vaak ze wel niet getreiterd was met het voorvoegsel hond, dog. Ondertussen was ze er wel redelijk aan gewend en kon ze het hebben. Van deze kater werd ze er echter wel chagrijnig door, en dat kon je zien aan de kilte die in haar ogen huisde. "Is dat alles?" Grinnikte de kater. Arrogantie definieerde haar blik toen ze Phantomfang aankeek. "Ja, want waarom zou ik moeite doen woorden vuil te maken aan een kittypet zoals jij?" Miauwde ze, met een tartende glimlach op haar gezicht. Nu ze zag dat ze vat had met die belediging, hield ze hem er zéker in.

STATUS

x Woedend
x Licht gevoel van triomf
x Haat jegens Phantomfang

COMPANY

x Phantomfang

NOTES

267Woorden