Ashpaw, It's Important!

Onderwerp: Ashpaw, It's Important! zo 17 okt 2010 - 13:52

Haar hart bonkte in haar keel, ze zou Ashpaw opzoeken vandaag. En ze was Warrior geworden! Haar blijdschap overtroef haar, en ze rende nog een tikkeltje harder. Haar licht oranje vachtkleur was goed zichtbaar helaas, ze sloop over de grens en kroop tussen het territorium door. Ze snoof de geur op, pfue wat een stank! Ze kon zich niet herrineren dat Ashpaw ooit zo geroken had, misschien was ze dicht bij de Kraaienplaats? Sandspots snoof, ze histe zachtjes toen ze in een plas met modder kwam. De naalden prikte in haar voetkussentjes, ''Ashpaw.'' Miauwde ze. Ze had twee dingen te vertellen.. Één ze was Warrior, en twee.. Dat was een geheim.. Haar zachte buikhaartjes raakten de grond aan, haar oren wiebelde heen en weer terwijl ze de lucht van het shadowclan territorium opsnoof. Ze hoorde de takjes onder haar poten kraken, terwijl ze de stale geur van Ashpaw achtervolgde. Haar hoofd was gevuld met blijdschap. En ze kon niet nog een maan wachten tot ze hem weer zou zien.
''Ashpaw?'' Fluisterde ze dit keer wat harder, ze herkende de grijze vacht van haar partner. Ze sloop dichterbij, maar was het Ashpaw wel? Straks liep ze regelrecht naar het kamp. Sandspots slikte, zijn geur werd wel degelijk sterker..

[KORTE POST I KNOW =( niet gelijk ontdekken.]

Pootstap voor pootstap stapte Ashpaw verder door de modder. Verschillende medicinale planten tussen zijn kaken geklemd. Vandaag was hij erop uitgegaan om de voorraden op te vullen. Hij was blij met hoe zijn leven nu liep, hij voelde zich zelfverzekerd en prettig op dit moment. Zijn zilverige vacht glansde en zijn blauwe ogen stonden helder. Hij voelde zich de laatste manen voor het eerst gelukkig bij zijn clan. Hij betekende iets, hij was gelukkig. Ietwat bitter sap liep zijn bek in, maar hij was er nu wel aan gewend. Kennis pulseerde door zijn kop en hij herhaalde nog wat medicijnen in zijn kop, hij kende ze nu bijna allemaal, na zo vaak oefenen. Spinrag voor het verbinden van wonden.. papaverzaadjes voor het verlichten van pijn.. Het was bijna routine geworden voor de kleine shadowclan kater. Hij was trots op wat hij wist en wat hij kon. Al bleef 1 ding altijd door zijn hoofd spoken.. Starclan's oordeel over hem. Hij keek even omhoog, oren achteruit gelegd. Hij had een paar malen met Sandpaw van Thunderclan afgesproken en haar ook ontmoet op vierboom... Nou ja een paar keer... Maar ze was van Thunderclan.. En hij mocht zowieso niet verliefd worden!.. Zijn maag draaide zich weer in de knoop. Het was oneerlijk.. Hij had eindelijk de roeping van zijn leven gevonden. Maar tegelijkertijd zijn ware liefde. Hij wou het uitschreeuwen van frustratie. Als de clan achter zijn meetings met Sandpaw kwam was hij er geweest. Hij zuchtte diep. Waarom was alles zo moeilijk.. Geluid bereikte zijn oren. 'Ashpaw?' Het was een fluistering, niet meer dan een fluistering. Ashpaw spitste zijn oren en keek om zich heen. Wie was dat? Was het Starclan? Hij zag niemand. Hij hoorde alleen het kabbelen van het beekje en het geritsel van de bladeren. 'Ashpaw?' De stem was nu luider. Maar.. hij herkende die stem! Nog geen hartslag daarna spotte hij twee ogen in het struikgewas. Hij sperde zijn ogen open en zijn hart sloeg een slag over. 'Sandpaw!' Hij sprong de struiken in, perongeluk liet hij de kruiden vallen. 'Wat doe je hier? Straks wordt je gesnapt!' Miauwde hij geschrokken.

~.. If I wasn't here tomorrow, would anybody care? Still stuck inside this sorrow, I've got nothing and going nowhere ..~
~.. I know I'm a mess and I wanna be someone, someone that I like better. I can never forget, so don't remind me of it forever ..~

[/size]

'Sandpaw! Wat doe je hier? Straks wordt je gesnapt!' Snel stapte ze naar Ashpaw toe en gaf hem een kopje, ze liet een purr van blijdschap. Sandspots staart zwiepte nerveus heen en weer, ''het spijt me Ashpaw! Ik zat bij de border voor (ages) een hele lange tijd. Na te denken of ik het wel zou doen. Maar ik kon geen maan wachten om je het te vertellen!'' De oranje staart van de kleine poes zwiepte heen en weer, ''Ik ben een warrior!'' Grijnsde ze, haar ogen hadden twinkels. Maar haar buik keerde om van het andere nieuws. Ze keek naar haar poten, het was goed nieuws. Maar alle problemen die ze kregen.. Ze vergat haar warrior naam helemaal! ''Mijn naam is Sandspots.'' Mauwde ze er stilletjes achterna, haar ogen staarde naar de Shadowclan omgeving. Dat ze hier konden wonen, het was zo kaal.. Sandspots had gehoord dat ze vaak kraaien voer aten. Maar Ashpaw zag er goed verzorgd uit, hij was altijd al slank geweest van zich zelf. En zijn vacht was goed gepoetst. Sandspots keek even naar de grijze vacht van haar partner. Ze hield haar neus op, en snoof de lucht geen patrouilles. ''Hoe gaat je training?'' Vroeg ze snel om van onderwerp te wisselen, en niet te denken aan het andere nieuws. Haar staart zwiepte nerveus heen en weer, ze wiebelde van plek naar plek.. Voor Ash antwoord kon geven op haar vraag, barstte ze uit. ''Het is niet...het is niet het enige nieuws.'' Stamelde ze zachtjes, haar miauw was stilletjes. Ze aarzelde even en keek naar Ashpaw, ze verborg haar snuit in zijn nek. Geen woord uitbrengend..

Ashpaw's staart zwiepte nerveus heen en weer. Op dit moment zou er geen patrol langs komen maar lang zou het niet duren.. Waarom moest Sandpaw nou hier heen komen? Als ze her gevonden werd.. De patrouille zou haar in reepjes scheuren..! Hij ging aarzelend zitten, zich een beetje schamend voor het territorium. Hij haatte de modder, hij haatte de kou. Hij zette zijn vacht iets op terwijl een koele bries door zijn nekvacht heenwoelde. Maar toch gaf hij Sandpaw spinnend een kopje. Haar heerlijke geur werkte bedwelmend. Haar warme zachte vacht... Ze was de schoonheid zelve. 'Ik heb je zo gemist..' Murmelde hij zachtjes terwijl hij zijn ogen even sloot. 'het spijt me Ashpaw! Ik zat bij de border voor (ages) een hele lange tijd. Na te denken of ik het wel zou doen. Maar ik kon geen maan wachten om je het te vertellen!' Miauwde Sandpaw. Ashpaw spon rustig, 'Het maakt niet uit, het is te lang geweest..' Miauwde Ashpaw snorrend. 'Wat is er?' Vervolgde hij voorzichtig en bezorgd. Bezorgheid, het enige wat zijn ogen op dit moment uitstraalden. Er was toch niks aan de hand met Sandpaw?.. 'Ik ben een warrior!' Miauwde Sandpaw trots, 'Mijn naam is Sandspots' kwam er stilletjes achteraan. Ashpaw begon nog luider te spinnen. 'Gefeliciteerd!' Snorde hij en hij gaf haar een kopje. 'Hoe gaat je training?' Miauwde Sandspots, ze zag er ongemakkelijk uit. Ashpaw hield zijn kop even scheef, was er iets wat ze niet wou vertellen aan hem? Was er iets.. mis? Vertrouwde ze hem niet meer? Maar voordat hij kon antwoorden barstte Sandspots uit. 'Het is niet.. het is niet het enige nieuws,' de woorden kwamen er stamelend en zachtjes uit. Haar stem was stilletjes. Ze begroef haar snuit in zijn nekvacht. Ashpaw was geschrokken, uiterst geschrokken. 'Sandspots! Wat is er met je aan de hand? Is er iets erg gebeurd?' Miauwde hij geschrokken, maar toch probeerde hij haar te troosten. Hij gaf haar zachte likjes tussen haar oren, hij duwde zijn vacht tegen de hare. Hij moest haar troosten, alleen wist hij niet goed hoe. Hij wist niet eens wat er aan de hand was.

~.. If I wasn't here tomorrow, would anybody care? Still stuck inside this sorrow, I've got nothing and going nowhere ..~
~.. I know I'm a mess and I wanna be someone, someone that I like better. I can never forget, so don't remind me of it forever ..~

[/size]

'Sandspots! Wat is er met je aan de hand? Is er iets erg gebeurd?' De woorden van Ashpaw brandde in haar oren, ze slikte. Hoe kon ze hem vertellen, ze was er zo blij mee geweest. Maar nu het er op aan kwam, was het zo lastig. Hij zat in een andere clan, hij was een Medicine cat Apprentice.. Het was ook wel mooi meegenomen, als je wist wat er aan de hand was. De zachte vacht van Sandspots wapperde mee met een koele bries, ''ik verwacht kittens.'' Slikte ze.. ''Ik was eerst zo blij, onze kittens.. Onze dochters of zoons.. Maar nu is het allemaal zo lastig.'' Sandspots keek even naar haar buik waar ze het kostbare geschenk van Starclan verborgen hield. ''Ik hoef niet te vertellen tegen de clan, van wie het kwam. Maar niemand weet het van ons. Ik wil dat je bij me blijft Ashpaw, voor altijd. Maar straks, ontmoet je ze in een gevecht..'' De woorden stroomde uit haar mond. Hij was wel een Medicine cat, maar als Thunderclan het kamp binneviel.. De jonge poes, net warrior verwachtte kittens van een kater uit een andere clan. ''De clan zou ze met alle liefde opnemen, niemand hoeft te weten welke kat de vader is..'' Miauwde ze zachtjes, haar groene ogen ontmoette de zijne terwijl ze haar kop in zijn hals legde.

[weinig inspiratie;$]

Ashpaw's blauwe ogen stonden sympathiek en bezorgd, wat had Sandspots zo van slag gemaakt? Wat was er aan de hand? Hij gaf haar nog eens een spinnend maar aanmoedigend kopje. De zachte bries liet de bladeren fluisteren, bijna verwachtvol? Of.. onheilspellend.. Eindelijk kwamen de woorden over Sandspots lippen, 'Ik verwacht kittens..' Miauwde ze zachtjes. Ashpaw's hart sloeg een slag over. Kittens?.. Hij wist niet of hij nou moet springen van blijdschap, of van wanhoop moest schreeuwen. Emoties vochten in zijn kop om de overhand. 'Kittens..?' Stamelde hij. 'Ik was eerst zo blij, onze kittens.. Onze dochters of zoons.. Maar nu is het allemaal zo lastig.' Miauwde Sandpaw zachtjes. 'Ik hoef niet te vertellen tegen de clan, van wie het kwam. Maar niemand weet het van ons. Ik wil dat je bij me blijft Ashpaw, voor altijd. Maar straks, ontmoet je ze in een gevecht..' Miauwde Sandpaw. 'Ik hoef ze niet tegen te komen in een gevecht, ik ben medicijnkat, ik vecht niet.. En onze zoons of dochters zullen vast eerlijk genoeg zijn om een medicijnkat niet aan te vallen, een kitten van jou kan geen gemeen karakter hebben,' snorde hij zachtjes en teder. 'De clan zou ze met alle liefde opnemen, niemand hoeft te weten welke kat de vader is..' Miauwde ze zachtjes. Ashpaw knikte zachtjes. Het deed zeer dat hij zijn kittens waarschijnlijk nooit kon spreken.. of zou kunnen zien opgroeien.. Het voelde even of zijn hart verscheurd werd.. maar het zijde zo.. Het kon niet anders. Hij herhaalde zijn woorden.. 'Het zij zo..' Miauwde hij zachtjes, zijn stem verstikt door emotie.

~.. If I wasn't here tomorrow, would anybody care? Still stuck inside this sorrow, I've got nothing and going nowhere ..~
~.. I know I'm a mess and I wanna be someone, someone that I like better. I can never forget, so don't remind me of it forever ..~

[/size]

'Ik hoef ze niet tegen te komen in een gevecht, ik ben medicijnkat, ik vecht niet.. En onze zoons of dochters zullen vast eerlijk genoeg zijn om een medicijnkat niet aan te vallen, een kitten van jou kan geen gemeen karakter hebben,' Sandspots droefheid maakte plaats voor geluk. Ze snorde, en legde haar kop zachtjes tegen Ashpaw aan en keek met twinkelende ogen naar hem. ''Ik zie het als een geschenk, mijn lief.'' Miauwde ze zachtjes, en likte over zijn oor. Ook zijn kaak volgde, en Sandspots zwiepte met haar staart. Ze snoof zachtjes, en sloot haar ogen. Maar de lucht die haar toedreef was geen geluk. ''Ashpaw, ik ruik een patrouille van je clan.'' Miauwde ze angstig, ze keek naar haar partner en haar blik vervolgde naar haar buik. Ze was nu niet van plan in een gevecht te komen, met het kostbare bundeltje kittens dat ze in haar buik had.
''Ik kan nu niet vechten.'' Liefdevol streek ze met haar staart langs zijn kaak, en keek hem aan. ''We kunnen beter naar fourtree's gaan, denkik.'' Fluisterde ze in haar oor, ze snoof zijn vachtgeur nog een keer op en trippelde vooruit over de modderige vlaktes van Shadowclan. Ze zou eerst naar de border gaan, dan konden ze via daar naar Fourtree's gaan, dan was het ook niet zo verdacht als ze de gemengde geur roken. Sandspots staart volgde achter haar aan, terwijl ze dichter kwam bij de geur van het stinkende donderpad. Ze wist zeker dat Ashpaw haar had gevolgd, en voelde hoe de geur haar toewelmde en haar huid verwarmde. Ze zag in de verte al de vierboom liggen, nu moesten ze echt opschieten..

'Ik zie het als een geschenk, mijn lief.' Miauwde Sandspots en ze begon nu te spinnen. Ashpaw's zorgen dreven weg, haar gespin was hemels voor hem. Het gaf zijn poten vleugels. Ze likte over zijn oor, langzaam naar zijn kaak toe. Spinnend gaf hij haar een likje terug. Waarom moest het zo moeilijk? Waarom kon het niet gewoon simpel zijn? Zijn gedachtes werden opgeschrokken. 'Ashpaw, ik ruik een patrouille van je clan.' Miauwde Sandspots. Ashpaw sperde zijn ogen open, als ze Sandspots ontdekten dan waren ze de klos.. Sandspots vooral.. Ze mochten haar niet vinden! 'Ik kan nu niet vechten.' Miauwde Sandspots, 'We kunnen beter naar fourtree's gaan, denkik.' Haar zandkleurige vacht verdween tussen de modderige planten. Ashpaw knikte en kwam overeind. Hij opende zijn mond eventjes half om de lucht te proeven. Hij wist zeker dat Sandspots zichzelf makkelijk kon redden, hij keek even naar de grond. Daar was Sandspots gaan zitten.. het rook naar haar. Hij trok even een vies gezicht maar ging toen door de modder rollen, haar geur maskerend door de zijne. Hij volgde haar voetsporen, zover het mogelijk was haar geurspoor uit te wissen. Vierboom kwam in zicht, gelukkig al vlug. Hopelijk had Sandspots dat ook op tijd bereikt... Ashpaw trok nerveus met zijn oren. Zijn poten gingen vluchtig over de modder heen. Hij ademde gejaagd van nervositeit.

[Maak jij de topic bij fourtrees Sandspots?]

~.. If I wasn't here tomorrow, would anybody care? Still stuck inside this sorrow, I've got nothing and going nowhere ..~
~.. I know I'm a mess and I wanna be someone, someone that I like better. I can never forget, so don't remind me of it forever ..~

[/size]