Geef me tips, ik wil goed kunnen posten in real rpg

Dawnheart opende haar ogen. Ze lag in de warrior den. Ze stond op. Wat zou ze kunnen doen? Op jacht. Dacht ze. Ze moest wel alleen want iedereen was druk bezig zoals altijd. Ze liep de warrior den uit en toen het kamp. Ze liep naar de tweebeenplaats. Toen ze aankwam, snoof ze wat ze allemaal rook. Tweebenen, kittypets... Muis! Snel keek ze rond waar het diertje zat. Ze zag het diertje uit een struik komen. Ze sloop langzaam naar het diertje toe. Toen ze dichtbij genoeg was sprong ze op. Snel beet ze het dood voor het weg kon vluchten. Ze liep wat verder het bos in en begroef het. Toen ging ze weer verder met ruiken. Oppeens rook ze een geur, de geur was nieuw. Hond! Ze hoorde geblaf van een tweebeen tuin komen. Snel klom ze in de dichtbij zijnde boom. Voorzichtig, maar snel klom ze in de boom. Ze klom op de stevigste hoogste tak. Vanaf daar zag ze de hond aan het blaffen. Hij zat vast aan een paal. GelukkigDacht dawnheart. Ze moest niet in gevecht raken met een hond. Langzaam klom ze naar de stam van de boom. Ze hield zich vast, en klom naar de laagste tak. Ze klom erop en ging daar zitten. Vanaf daar kon ze de hond niet meer zien. En het geblaf werd al minder. Nog steets rook ze de geur van de hond. Ze wist een ding over honden; S'nachts lopen ze los. Gelukkig was het nog maar zonhoog. Ze sprong van de lage tak, en landde rustig op de grond. Weer rook ze muis. Dit gaat goed... Dacht ze. Ze zou drie muizen vangen en daarna ze brengen naar het kamp. Ze ging snel in de sluiphouding en sloop poot voor poot langzaam naar het muisje toe. Maar de muis had haar al door en vluchtte weg. Nee! Dacht ze. Kom terug en word doodgebeten, stomme muis! Ze zuchtte. Rustig liep ze verder. Ze ging maar weer terug naar het kamp om de muis te brengen. Ze liep naar de plek waar de muis lag, en groef het op. Ze pakte het en nam het mee naar het kamp. Toen ze aankwam ging ze door de ingang rechtstreeks naar de berg prooi. Ze legde het muisje erbij. Ze keek omzich heen, en zag een kat met 3 muizen in zijn bek. Komop dawnheart! Is één muisje alles wat je kan vangen! Kijk die kat daar dan! Dacht ze boos. Ze rende weg, razendsnel door de ingang van het kamp. Toen ze eruit was rende ze richting de tweebeenplaats.

Wow dat is echt goed en zo lang ik wou dat ik dat ook kon. Ik heb wel nog wat tips:
tip1:ik schrijf meestal alles wat ik denk tussen zo van die weglatingstekens('...')omdat iederen dat bijna doet maar ik ben maar een beginelingdus ik weet het niet zo goed
tip2:er staan soms wat schrijffouten tussen maar dat maakt niet zo veel uit.
Voor de rest is het een supergoed verhaal !!!

mag ik meedoen?
Ik kom er wel niet zo vaak op en ik ben ook al met 2 andere verhaaltjes bezig dus heb ik al zeker niet zo veel tijd maar als ik mee mag doen zal ik proberen
om zo veel mogenlijk te antwoorden.

Je mag meedoen ;D

Je mag allang naar de echte rpg vind ik. Je blijft hier nu te veel hangen wen als je 19 zinnen schrijft zoals jou zou je hier niet echt meer mogen zitten.
Let verder op je schrijfouten.

Ben het super eens met de rest =3

Wow echt goed ! Super zelf !!!!
misschien wel een klein tipje: beschrijf wat meer de omgeving, dat maakt het langer ( niet dat het kort is, gewoon voor als je een korter tekstje schrijft. ) en kan je je beter ' inleven' haha.
Maar anders: megasuperfantastisch !!!!

Droppaw had Dawnheart zien weggaan en vroeg zich af waar ze naar toe ging. Het was al laat in de avond en Droppaw wist dat het snel donker zou worden. Ze volgde Dawnheart ook al wist ze dat dat niet mocht want ze was een leerling en dus mocht ze niet uit het kamp zonder haar mentor maar toch deed ze het. 'ik ben te nieuwsgierig' dacht ze bij zichzelf. Ze liep zo stil mogenlijk door het bos zodat Dawnheart haar niet zou horen. Haar pootjes hief ze telkens weer hoog op en zette ze weer zachtjes neer. Plots merkte ze op dat Dawnheart richting de tweebeenplaats ging. 'Wat gaat ze daar doen?' vroeg ze zich af. Dan stapte ze ineens op een takje en ze sprong achter een struik. Een minuut lang was het muisstil. Droppaw hoorde alleen maar haar eigen ademhaling en het geritsel van de bladeren in de wind. 'hopelijk heeft ze het niet gehoord' dacht Droppaw vurig.

Ze kwam aan bij de tweebeenplaats. Ze hoorde een takje. Ze keek om zich heen en snoof de lucht. Ze rook géén prooi. Ze haalde haar schouders op en klom in een boom. Ze wou de mooie zonsondergang voor geen goud missen. Haar nagels gingen stevig in de boom en ze klom naar een stevige hoge tak. Ze keek naar de zonsondergang. Het was zo mooi. De kleuren leken percies op haar vachtkleur, en de zon scheen voor de laatste keer deze dag op dawnhearts vacht. Als het bladkaal werd, gingen de zonsondergangen sneller. Wat vond ze dat stom. Toen het voorbij was sprong ze van de tak. Ze rook een bekende geur. Droppaw!
'Droppaw?' miauwde ze ''Ben jij hier ergens?''

'Het is te laat' dacht Droppaw 'ze heeft me al geroken' Droppaw twijfelt of ze tevoorschijn zou komen en besloot om tevoorschijn te komen omdat het geen zin had om zich nog te verstoppen want Dawnheart zou haar toch vinden."Hoi Dawnheart" miauwde ze. "Ik ben je gevolgt omdat ik je naar de tweebeenplaats zag gaan." voegde ze eraan toe en dat zei ze omdat ze altijd eerlijk wou zijn want haar mama zij dat eerlijkheid het langst duurde en Droppaw geloofde haar moeder altijd want ze sprak meestal de waarheid. "Wat kom hier eigenlijk doen? Het is wel al erg laat en het begint donker te worden." zei Droppaw terwijl ze op Dawnhearts antwoord wachtte.

Droppaw kwam te voorschijn. ''Hoi Dawnheart'' miauwde droppaw. 'Ik ben je gevolgd omdat ik je naar de tweebeenplaats zag gaan.'' ''Hoi droppaw.'' miauwde ze terug. Droppaw vroeg toen oppeens 'Wat kom je hier eigenlijk doen? Het is wel al erg laat en het begint donker te worden.'' ''Nou, ik zal ook eerlijk zijn.'' Begon ze maar. ''Ik was op jacht voor de clan, maar ik ving weining, net toen ik besloot te stoppen zag ik een kat met een heleboel prooi. Dus ik dacht is dat alles dat je kan vangen Dawnheart?! En toen besloot ik hier te jagen. Ik ben s'avonds trouwens altijd het kamp uit om naar de zonsondergang te kijken.''

"Ooh, het is inderdaad wel een mooi uitzicht." miauwde Droppaw "en ik vind het niet zo erg dat je mischien niet zo veel hebt gevangen want ik vind dat je supergoed kunt jagen!" Droppaw keek naar de zonsondergang 'Wow zoiets moois heb ik nog nooit gezien!' Droppaw wist niet dat Dawnheart elke avond naar de zonsondergang ging kijken maar als Droppaw krijger zou worden zou ze dat mischien ook wel doen want het wes echt de moeite waard om ernaar te kijken. Ze keek terug naar de hemel en zag alle sterren van de sterrenclan. "Dawnhaert," miauwde Droppaw "het is hier zo prachtig. Ik zie alle sterren van de sterrenclan, jij ook?" vroeg ze ook al wist ze dat Dawnheart ze ook zag. Iedereen zag de sterren en elke clankat wist dat het de sterrenclan was.

Dawnheart keek toe naar de sterren. 'Dawnheart' miauwde droppaw 'Het is hier zo prachtig. Ik zie alle sterren van de sterrenclan, jij ook?'' Dawnheart antwoorde. 'Ja, en het zijn er heel veel. Alleen jammer dat in bladkaal zonsondergangen sneller gaan. Maar droppaw? Zou je misschien morgen met mij gaan jagen op deze plek? Als het van je mentor mag tenminste.' Dawnheart wist niet wie de mentor van droppaw was maar als hij al jagen had geleerd kon hij morgen met dawnheart op jacht. Dawnheart was best moe van het jagen. 'Ik ga slapen.' Ze liep richting het kamp en keek nog even achterom 'Kom je ook?' miauwde ze.

"Ja, ik ben eigenlijk ook wel moe." miauwde Droppaw terwijl ze even geeuwde. Ze sprong af de tak en liep naar Dawnheart. Ze keek nog even achterom om de sterren nog eens te zien maar liep toen weer verder. "Ik zal eens vragen of ik morgen met jou mag gaan jagen." miauwde Droppaw terwijl ze terugdacht aan de vraag die Dawnheart had gestelt.
Ze wou wel graag eens met Dawnheart willen jagen want ze wist dat Dawnheart goed kon jagen. En ze zou het heel erg naar haar zin hebben en dan kon ze ook eens kijken hoe Dawnheart jaagde want Droppaw wou heel graag net zo goed als Dawnheart kunnen jagen. Droppaw zag de ingang van het kamp en vroeg zich af of alle andere leerlingen al zouden slapen. 'waarschijnlijk wel' dacht Droppaw bedroefd. Ze wou zo graag vertellen waar ze was geweest maar dan zou iedereen naar de zonsondergang willen komen kijken en dat zou Dawnheart mischien niet leuk vinden. Nu ze er aan dacht zou het dan heel goed kunnen zijn dat de tak dan door zou krakken als iedereen erop ging zitten. Door die gedachte verscheen er een lachje op haar gezicht.

Dawnheart en droppaw kwamen het kamp binnen. 'Ik ga naar het warrior den, ik maak je morgen wel wakker of jij mij. Maar kijk uit ik haat de ochtend best wel hihi.' En ze liep naar de warrior den. Ze liep door de ingang naar binnen en ging op haar nest zitten. Ze wastte zich een tijdje en ging toen in een krulletje liggen. Ze deed haar ogen dicht en viel in een diepe slaap. Ze droomde dat ze achter een muisje aanzat. Maar toen ze sprong piepte het muisje 'Pak me dan dawnheart! Je krijgt me nooit!' en rende weg. Net toen dawnheart er achter aan wou racen, want ze wou niet verliezen van een muis hoorde ze het muisje piepen. Droppaw kwam naar haar toe, nog steets in de droom, met het muisje in zijn bek. 'Goed gevangen droppaw.' mauwde ze in haar slaap.

Droppaw ging dan ook maar slapen ook al was ze niet eens moe. Ze kwam in het hol en zag dat iedereen al sliep. 'tuurlijk,' dacht Droppaw 'je dacht toch niet dat er nog iemand wakker was of dat er iemand op je zou wachten, Droppaw' Ze plofte met een zucht neer. Droppaw lag niet goed en draaide zich telkens om tot ze eindelijk goed lag. Ze kon haar ogen maar niet sluiten en dacht alleen aan wat ze vandaag had beleeft. Ze had zo veel ontdekt en ze had de zonsondergang gezien. 'Het was een superleuke dag!' fluisterde Droppaw tegen zichzelf. Toen dacht ze aan wat Dawnheart vroeg en besefte ze dat ze aan haar mentor nog iets moest vragen. 'dat doe ik morgen wel' dacht Droppaw. Bovendien sliep haar mentor al want zowat heel het kamp sliep al. Uiteindelijk viel Droppaw in slaap en droomde ze dat ze een Warrior was.

Dawnheart werd die volgende ochtend al vroeg wakker gemaakt door het licht. 'Ik haat de ochtend, de avond is nog zo ver weg..' dacht ze zonder het eigenlijk te miauwen. Haar ogen waren nog maar spleetjes door het licht. Langzaam deed dawnheart ze open en stond op. Ze keek om zich heen of er al andere wakker waren. Een paar waren wakker, en andere niet. Rustig liep ze de den uit en omzich heen kijkend of droppaw al wakker was. Rustig liep ze naar de prooistapel en nam ze een muisje. Toen ze dat piepkleine zwarte muisje op had ging ze richting het apprentice den. Bij de ingang zette ze alleen haar voorpoten en haar kop in de den. Ze miauwde zacht naar de apprentice's 'Is droppaw al wakker?'

mega mooi echt waar
misschien moet je nog een beetje meer schrijven over je gevoelens
maar het is echt mega goed hoor jij past zeker in de real rpg
Droppaw jij schrijft ook super de real rpg zou zeker ook voor jou zijn

Silverpaw**

Droppaw was vliegensvlug wakker geworden en liep direct naar haar mentor toe. Ze was zo opgewekt dat ze soms even een sprongetje maakte. Toen kwam ze bij haar mentor aan en vroeg ze "Mag ik samen met Dawnheart op jacht gaan, pleas?" Ze keek met zielige oogjes naar haar mentor hoopend op een ja. Een tijdje later, wanneer hun gesprek was afgelopen ,hupelde Droppaw naar het hol van de Warriors. 'niemand kan mijn dag nog verpesten!' dacht Droppaw in zichzelf. Ze keek naar de lucht en vond dat het een heel goede dag was om te gaan jagen. Toen ze bij het hol aankwam zag ze dat er nog enkele katten sliepen dus besloot ze om Dawnheart zelf te gaan zoeken want ze wou de andere katten niet wakker maken. Plots zag ze Dawnheart bij het hol van de apprentice staan. "Dawnheart, ik ben hier!" riep Droppaw met een glimlach op haar gezicht omdat ze al uitkeek naar de jacht.

Dankjewel Silverpaw!!!

ik heb de tekst gewist maar het lukt niet om het helemaal te wissen want de computer zegt dat ik iets moet typen want anders kan het niet aangepast worden.