You must see this! [Silverfang]

_{Al dagen was de kater aan het oefenen, op alles. Hij oefende zijn jachttechnieken, vechttechniek en reukvermogen. Hij deed alles in zijn eentje, zijn mentor had weinig tijd voor hem. Een blik van teleurstelling dreef in zijn smaragd groene ogen. Hij sloeg zijn poot nog eens uit naar een denkbeeldige kat en sprong toen snel opzij. De warmte van de zon brandde op zijn pels, maar toch bleef hij doorgaan. Hij was moe en had honger, maar als zijn mentor hem niet trainde, dan moest hij dat maar doen. Hij was 12 Moons en dus moest hij erg hard trainen om te zorgen dat hij Warrior kon worden.

Doodop liet hij zich in het gras vallen, hijgend krabbelde hij overeind en zocht hij een plaats om te drinken. Toen hij een beekje ontdekte rende hij er naartoe en begon hij gulzig te drinken. Enkele geel en bruin gekleurde bladeren dreven voorbij. Verbaasd keek de zwart-witte kater naar de bladeren, was het al Leaffal dan?}

SILVERFANG

Bezorgd keek Silverfang naar de den van Duststar die er nu maar verlaten bij lag. Al tijden was de leider van Skyclan niet meer uit die den gekomen om vanaf zijn richel een toespraak te houden of uberhaupt om zich tussen de clanleden te voegen. Het was dat Silverfang er op stond dat hij af en toe nog een frisse neus haalde, want anders zou hij nooit naar buiten komen. Waarom wilde hij, noch de medicine cat niet vertellen wat hem mankeerde? Om zijn hoofd even op iets anders te richten stond Silverfang op en liep hij het kamp uit. De patrouilles waren net weggestuurd en het leek hem wel een goed idee als hij op zijn beurt ook een steentje bijdroeg door te gaan jagen. Hij was het bos nog niet ingelopen of hij spotte opeens een jonge warrior bij de beek. Toen hij goed keek zag hij dat het geen warrior was, maar de 12 manen oude Switchpaw. Vreemd om hem te zien trainen zonder een mentor, dacht Silverfang verbaasd. Met een glimlach stapte Silverfang op hem af. "Hallo," begroette hij hem kort met een vrolijke beweging van zijn oren.

STORY BEHIND

_{"Hallo," Switchpaw keek op, hopend op zijn mentor, maar hij keek recht in de ogen van Silverfang, de SkyClan Deputy. Hij liet zijn oren hangen en keek ongelukkig. "Hallo, Silverfang." Hij was zeker blij om de Deputy te zien, maar aan zijn mentor had hij misschien wel meer gehad. Silverfang hield de Clan in stand, zolang Duststar... Wat was er met Duststar? Switchpaw keek hem toch met een glimlach aan, maar in zijn ogen was duidelijk te lezen dat hij zich ongelukkig voelde. Switchpaw ging zitten en keek de Deputy nadenkend aan. "Heb jij Slatebreath gezien?" Vroeg hij toch maar na een tijdje. De zwart-witte kater keek even beschaamd naar zijn poten, hij was heel vaak het kamp uit gegaan zonder mentor, maar hij had een reden. Hij wilde niet nog Apprentice zijn terwijl zijn leeftijdgenootjes Warrior werden en hij nog een tijd zonder Warrior naam zat.}

SILVERFANG

De teleurstelling in de stem van de apprentice deed hem vragend zijn kop naar rechts hellen. "Wat is er aan de hand?" vroeg hij met zijn warme stem. De jonge kater leek alles behalve gelukkig. Maakte hij zich druk over zijn assessment? Aan zijn leeftijd te zien zou het niet lang meer duren voordat hij tot warrior gekroond werd. Of was er iets anders dat zijn gedachten overschaduwde? 'Heb jij Slatebreath gezien?' vroeg Switchpaw toen, terwijl hij zijn ogen neersloeg. Oh, dat verklaarde het. Met een bezorgde frons plaatse Silverfang zich in het gras en schudde hij zijn hoofd. "Nee, het spijt me jongen, is ze hier niet voor je training?" miauwde hij meelevend. Helaas waren niet alle mentors zo gedreven in het trainen van hun leerlingen, al moest Silverfang eerlijk toegeven dat het zelden voorkwam dat ze deze verwaarloosden. Apprentices waren toch een belangrijke generatie, ze vormden de toekomst van de clan.

STORY BEHIND

_{"Nee, het spijt me jongen, is hij hier niet voor je training?" Vroeg Silverfang waarop Switchpaw zijn hoofd schudde. "Er is nog niet veel gebeurd met mijn training..." Bekende hij. Hij wilde niet dat de kater boos werd op zijn mentor, misschien had ze het wel erg druk, al seizoenen lang... Het was Switchpaw vandaag pas opgevallen dat het Leaffal was, hij was eigenlijk degene die het druk had. Switchpaw keek over de uitgestrekte grasvelden, nergens had hij Slatebreath gezien sinds zij zijn mentor was...

Kort D;}

SILVERFANG

Switchpaw bekende, al was het een beetje ongemakkelijk, dat Slatebreath nog niet echt het initiatief had genomen om hem te trainen. Ze had hier vast wel een reden voor, maar Silverfang achtte het wel zo belangrijk dat hij haar er een keer op moest toespreken. De kater kwam weer overeind en tikte Switchpaw aan met het puntje van zijn staart. "Geen zorgen, ik zal het er wel een keer met haar over hebben. In de tussentijd.. waarom laat je niet eens zien wat je allemaal al kan?" miauwde hij met een uitdagende grijns op zijn gelaat. Hij zakte ineen en drukte zijn achterwerk omhoog, de gebruikelijke aanvalshouding, klaar om weg te duiken als Switchpaw op hem af zou springen.

STORY BEHIND

_{Silverfang vertelde hem dat hij het er nog over zou hebben, hopelijk verklapte hij niet dat Switchpaw er een soort van 'achter zat'. Hij wilde geen verklikker lijken. "In de tussentijd.. waarom laat je niet eens zien wat je allemaal al kan?" De grijze kater dook ineen. Switchpaw knikte en dook ook ineen. Hij keek Silverfang uitdagend aan en tikte met het puntje van zijn staart tegen de grond. Hij wiegde met zijn achterwerk en sprong toen razendsnel opzij, vervolgens week hij weer af en dook hij op Silverfang af. De grootte van de twee katten verschilde niet veel, zo kon Switchpaw hem in een greep houden. Vervolgens sprong hij weer opzij en klom hij een boom in. Hij balanceerde onhandig op de dunnen tak die aan de boom vastzat. Toen hij in de gaten kreeg dat de tak hem niet kon houden sprong hij ervan af en duwde hij met volle vaart tegen de Deputy aan, tegen de boom.

Sorry voor powerplay...}

SILVERFANG

Gelukkig leek Switchpaw er wel voor in om zijn talenten te showen. De apprentice dook vol energie naar voren, maakte een schijnbeweging en terwijl Silverfang zijn bewegingen volgde met zijn lichtgroene ogen sprong Switchpaw op hem af. Hij zette zich schrap en liet de apprentice tegen zich op botsen om zijn kracht te kunnen meten. Hij voelde het gewicht weer af nemen toen hij weer van hem af sprong en zich in de schors van een boom haakte. Silverfang bewonderde de snelheid waarmee hij de boom wist in te klimmen, dat was een skyclan kat waardig maakte. Met een grijns keek hij toe hoe Switchpaw een verkeerde tak uitkoos en net zo snel weer naar beneden tuimelde, een puntje dat hij dan wel weer moest verbeteren aan zijn klimvaardigheden. Silverfang sprong soepel opzij om de tweede aanval van Switchpaw te ontwijken en dook toen zelf op hem af. Hij probeerde zijn volle gewicht tussen zijn schouderbladen te storten om hem tegen de grond te krijgen, wel zo dat hij niet geblesseerd raakte natuurlijk.

STORY BEHIND

_{Silverfang ontweek zijn aanval waardoor hij bijna tegen de boom aan botste, maar hij remde snel genoeg af. Al snel voelde hij het gewicht van de grijze kater op hem leunen. Licht kreunend probeerde hij de kater van zich af te krijgen, dat lukte echter bijna. Hij had net de tijd om zich om te draaien en de kater in zijn buik te schoppen. Hij voelde zich onbeschoft tegenover zijn Deputy, maar hij had er letterlijk zelf om gevraagd. Hij liet zijn kop even tussen zijn poten hangen om de lucht weer door zijn longen te laten stromen. Spieren rimpelde onder zijn vacht toen hij weer in beweging kwam. Switchpaw boorde zijn nagels in de grond en dook ineen waarna hij zichzelf door de lucht liet vliegen, hij schudde tijdens de vlucht het zand uit zijn poten. Die had hij zelf verzonnen, zand in je ogen was nooit prettig, maar dat was wel een manier om snel iemand aan te vallen. De kater besprong Silverfang nog net op tijd en duwde met zijn poot tussen zijn schouderbladen.}