Phanter's territory.

Onderwerp: Phanter's territory. za 10 nov 2012 - 20:50

Phanter liep door zijn territorium. Hij woonde daar alleen, en had nog niet veel katten ontmoet. Hij rook oppeens een muisje! Snel ging hij in de sluiphouding en sloop poot voor poot op het diertje af. En.. spring! Phanter sprong boven op het muisje en het kon niet weg. Snel beet hij het dood en liep naar zijn 'Kamp'. Hij legde het muisje op de prooi stapel schuin tegenover zijn nest. Het begon te regenen. Hij had absoluut geen zin om nu zijn warme hol uit te komen en in de koude regen en wind te gaan staan. Hij klom in zijn nest en rolde zich op. Bovendien kun je lastiger jagen in de regen. Hij sloot zijn ogen, en viel in slaap.

De koude wind waaide hard door phanter's vacht. De sneeuw waar hij in liep werd veel erger. De storm ging door. Hij had het ijskoud!
Wat moest hij doen? De honger werd steets erger en de storm ook. De sneeuw werd na heel veel lopen 3 meter dik. Hij probeerde omhoog te klimmen. Hij kreeg niet veel adem. Hij liep door de sneeuw met alleen zijn zilveren kop met strepen boven de 3 meter dikke sneeuw. Zo koud had hij het nog nooit gehad. Oppeens viel de sneeuw weg, het smolt, en hij viel in een diep groot meer. Net toen hij naar boven wou zwemmen werd het kouder en kouder in het water. Het leek wel ijs water. Werd het nu oppeens weer bladkaal? Nee straks bevriest het water nog in ijs. Hij zwom supersnel naar boven met zijn adem in. Te laat. Het ijs was al super dik. Hij bonkte er tegen aan. Het was te laat hij kon niks doen.

Super snel schrok hij wakker, rende zijn nest uit en keek of er sneeuw lag. Nee. Bladval was het nou nog maar. Hij zuchte. Straks kwam er wel sneeuw...misschien...

Onderwerp: Re: Phanter's territory. zo 11 nov 2012 - 10:23

Sasha strekte zich uit en gaapte. Ze keek naar de modder die op haar zwarte vacht was blijven plakken en begon het driftig schoon te likken. Waar was ze eigenlijk? Opeens besefte ze weer waar ze was. Gisteren, na een belabberde jacht, was ze uitgeput ergens neergestort. Ze gromde geirriteerd toen ze zag dat ze totaal bedolven was onder aarde. Ze besloot op te staan en zich nog een keer uit te rekken. Toen schudde ze nog even met haar vacht en sprong in twee hopjes de struiken uit. Ze zag overal plassen water liggen en een koude wind blies in haar gezicht. Het ging niet lang duren voordat de eerste sneeuwval kwam. Toen opeens besefte ze dat de wind ook een geur meeblies. Een katten geur! Dit was iemands kamp. Snel haaste ze zich weg, bang om ontdekt te worden, toen ze opeens met een harde smak op de grond viel, dat je in de verte kon horen. Ze was gestruikeld over een boomwortel! Hoe dom! Ze kwam snel overeind maar haar poten gleden weg. Ze stond weg te glibberen door wat losse modder en wat bevroren water plasjes. Ze viel weer met een bonk, maar probeerde wanhopig weer overeind te krabbelen.

Don't be scared for the future. We survive to live in the future, we meet are enemies there. We learn how to use our courage, and get to know are limits. If you are scared for the future, how come that you stil want to survive? How come that your still alive right now?

Onderwerp: Re: Phanter's territory. zo 11 nov 2012 - 20:39

Phanter was niet bang meer voor zijn droom. Hij hoorde wat lawaai en rekte zich uit. Hij besloot maar te gaan kijken. Rustig liep hij zijn hol uit en zag een kat zich proberen overeind te krabbelen. 'Eh' begon hij, deze kat leek voor hem weg te rennen. 'Hallo?' mauwde hij. De poes leek bang te zijn. Hij liep naar de kat toe. 'Ik kom niet vechten, tenzij jij wel komt om te vechten.' het leek van niet dus hij ging vriendelijk door 'Ik ben phanter, welkom op mijn territorium.' De zilveren kat ging zitten en krulde zijn staart om zijn poten. Wachtend op het antwoord.

(Flutpost!)

Onderwerp: Re: Phanter's territory. zo 11 nov 2012 - 21:04

Sasha staarde hem wantrouwig aan. 'Is dit een uidaging ofzo!' Snauwde ze. 'Natuurlijk kom ik niet vechten!' Riep ze tamelijk bang. 'Ik zou meteen winnen van zo een poesiepoes als jij!' Ze probeerde zichzelf te kalmeren en recht op te aan zitten, net zoals die poes deedt. 'Ik ben Phanter, welkom op mijn territorium.' Sasha staarde hem woedend aan. Dit was gewoon pure agressie! Toen besefte dat ze hem beter kon spiegelen, zo koel doend, dat werkt intimiderend ofzo. Ze ging precies zo als haar zitten en zei: 'Je bentdus geen poesiepoes. Zijn hier trouwens tweebeen huizen in de buurt? Enne, ik heet trouwens Sasha.' Ze keek hem koel aan.

Don't be scared for the future. We survive to live in the future, we meet are enemies there. We learn how to use our courage, and get to know are limits. If you are scared for the future, how come that you stil want to survive? How come that your still alive right now?

Onderwerp: Re: Phanter's territory. wo 14 nov 2012 - 13:54

'Is dit een uitdaging ofzo!' snauwde de poes. 'Natuurlijk kom ik niet vechten! Ik zou meteen winnen van een poesiepoes als jij!' Gelijk antwoorde phanter. 'Ik ben geen poesiepoes! Ik ben een eenling die heus wel een kat van ongeveer drie manen aan kan!' Hij viel de kat niet aan maar hij moest zeker weten dat deze kat hem niet eerst aan zou vallen. 'Je bent dus geen poesiepoes. Zijn hier trouwens tweebeens huizen in de buurt? Enne, ik heet trouwens sasha.' De kat leek niet meer te willen vechten of gemeen. 'Hoezo vraag je dat er tweebeen huizen in de buurt zijn?' vroeg phanter.

Onderwerp: Re: Phanter's territory. do 15 nov 2012 - 15:21

'Ik... ik heb gewoon geen goede ervaringen met tweebenen,' zei ze zo nonchalant mogelijk. Ze keek haar aan en zuchtte. 'Het is een heel lang verhaal, echt een beetje te lang. Maar ik zal het wel vertellen.' Ze schuifelde een beetje heen en weer zodat ze wat comfortabeler zat en begon met spreken: 'Ik was eerst een peosiepoes, en had een hele lieve familie. Twee zusjes en twee broertjes, om precies te zijn. Toen ik een paar weken oud was kwamen mijn tweebeners erachter dat ik uitzonderlijk groot en gezond was, voor een pasgeboren kitten. Geen goede vechter, maar wel goed in vechten tegen ziektes en wonden. Ik werd dus al veel sneller weggegeven aan tweebeners dan mijn nestgenootjes. Heel erg vond ik het niet, aangezien zij wel slap en saai waren, ik denk dat twee van hun, maar ik weet niet wie, of ziek was of dood was gegaan. Trouwens, mijn broertjes waren wel heel aardig en hadden precies dezelfde interesses, maar ze konden moeilijk met mij spelen omdat ze simpelweg te saai waren. Mijn zusjes waren gewoon twee enorme snobben. Maar goed, ik werd dus aan een andere tweebeen familie gegeven. Eerst waren er twee tweebeen kittens en twee volwassen tweebeners, maar de volwassen tweebeners schreeuwden tegen elkaar en het vrouwtje ging weg samen met de tweebeen kittens. Toen bleef alleen het mannetje over. Hij sloeg me, verwaarloosde me en schreeuwde ook tegen me. Ik was ongeveer één maand oud toen ik wegliep, maar het blijft een moeilijk leven. Ik wil in ieder geval niets met tweebeners te maken hebben. Maar dankzij mijn enorme overlevingskracht ben ik er nog.' Ze keek Panther even aan en zwaaide ongemakkelijk met haar staart.

Don't be scared for the future. We survive to live in the future, we meet are enemies there. We learn how to use our courage, and get to know are limits. If you are scared for the future, how come that you stil want to survive? How come that your still alive right now?

Onderwerp: Re: Phanter's territory. vr 16 nov 2012 - 0:25

Phanter luisterde aandachtig naar het verhaal. 'Oh, daarom.' miauwde hij, en begon zijn verhaal te vertellen. 'Nou mijn verhaal is een stuk korter, toen ik een kitten was doodde mijn vader mijn moeder en ging toen zelf dood in een sneeuwstorm. Ik ben mijn broertjes en zusjes toen kwijt geraakt, maar misschien leven ze nog. Vanaf nu woon ik dus op mijn eigen territorium als een rouge.' Hij was ondertussen gaan zitten en had zijn staart om zijn poten gekruld. 'Sasha.' begon phanter. Hij wou vertellen over zijn droom, eerst twijfelde hij of hij dat wel aan sasha moest vertellen, maar uit eindelijk vertelde hij het. 'Ik vertelde je net dat mijn vader dood ging in een erge sneeuwstorm en ik ben mijn broertjes en zusjes er ook in kwijt geraakt. Maar voordat ik wakker werd en jou ontmoette, droomde ik dat ik in de sneeuwstorm zat, en ik ging ook dood, verdrinken onder het ijs. Toen werd ik wakker. Maar nu bladkaal komt duurt het niet lang voor het weer gaat sneeuwen..'

Onderwerp: Re: Phanter's territory. vr 16 nov 2012 - 16:02

'Ben je nu bang voor sneeuw?' Vroeg Sasha. Ze voelde een harde wind over haar rug heen waaien en zag een paar regenplassen waar een laagje ijs op lag. 'Zou je droom misschien een voorteken zijn? Ik had vroeger zo'n oude poes in mijn buurt die het alleen maar over dromen had. Ze is inmiddels dood, maar ze zei als je zo'n droom hebt dat je altijd de betekenis moet vinden.' Ze vroeg zich af waarom Phanter haar dit vertelde en keek hem even nieuwsgierig aan. Misschien zou ze hier wel een tijdje moeten blijven... 'Kan ik hier misschien ergens jagen? Ik sterf van de honger.' Ze voelde zich veel meer op haar gemak en ze voelde hoe goed het voelde om na dagen even te ontspannen van alle druk, angst en agressie. Ze stond op, rekte zich gapend uit en keek hem vragend aan.

Don't be scared for the future. We survive to live in the future, we meet are enemies there. We learn how to use our courage, and get to know are limits. If you are scared for the future, how come that you stil want to survive? How come that your still alive right now?

Onderwerp: Re: Phanter's territory. do 22 nov 2012 - 19:46

''Ben je nu bang voor sneeuw?'' vroeg sasha. 'Een beetje, maar als het heel weinig sneeuw is niet.' Antwoordde hij. Ook hij voelde een harde wind door zijn nog steets korte vacht. 'Zou je droom misschien een voorteken zijn? Ik had vroeger zo'n oude poes in mijn buurt die het alleen maar over dromen had. Ze is innmidels dood, maar ze zei dat als je zo'n droom hebt altijd d betekenis moet vinden.' Diep dacht phanter na. ''Maar hoe? Het is zo moeilijk.. Alsof mijn hele familie nog ooit verdrinkt in de sneeuw ofzo..'' mauwde hij. 'Kan ik hier misschien ergens jagen? Ik sterf van de honger.' Vroeg de poes toen. ''Ja hoor hier kun je jagen. Je kunt hier wel een tijdje blijfen, als je wilt tenminste.'' Hij wachtte niet op het antwoord maar snoof de lucht op. 'Ik ga ook even jagen.' En hij verdween in wat struiken. Snel keek hij om zich heen bij de geur van prooi. Een witte vogel zat daar op de grond, nieuwsgierig om zich heen te kijken. Poot voor poot, en in de sluiphouding liep hij er naar toe. Hij dacht dat hij wel dichtbij genoeg was en...Spring! Dacht hij. Hij sprong bovenop de vogel. De vogel begon te slaan met zijn vleugels, maar stopte want hij was al dood gebeten. Snel nam phanter het in zijn bek en liep rustig terug naar zijn hol. Hij legde de vogel op de prooistapel.

(Sorry verkeerde account)

Other:

Onderwerp: Re: Phanter's territory. di 1 jan 2013 - 18:09

Sasha keek even naar de struik waar Panter was verdwenen. Toen begin ze aan de grond te snuffelen, op zoek naar prooi. De stralende witte sneeuw en de kou leidde haar een beetje af, maar algauw vond ze een zwak spoortje van een muis. In goede hoop volgde ze het geurtje, niet wetend hoe ver de muis zal zijn. Opeens veranderde de geur, het was niet meer een geur, maar meer een, een luchtje. Een stinkend luchtje. Ze schudde haar hoofd en ging weer verder op zoek. Opeen zag ze in de verte een klein lichaampje van een muis opdoemen. Ze sprong in de eerste struik die ze zag,wat een bramenstruik bleek te zijn, en wachtte hopend dat hetmuisje dichterbij zou komen. Sasha had nooit echt leren jagen, en probeerde altijd een andere techniek uit. De laatste tijd was ze wel tevreden met het prooi opwachten. Toen het muisje stil bleef zitten besloot ze dat het toch op een andere manier moes gebeuren. Ze sloop door de sneeuw dichterbij, honderd procent geconcentreerd op het doelwit. De sneeuw kraakte onder haar poten, maar tot haar verbazing hoorde de muis haar niet. Een dove muis, heb ik eens geluk... Toen zette ze af, en kwam precies op de muis terecht. Een perfecte vangst! Precies toen ze de muis wou dood bijten, trof een hele nare stank, waar je niet omheen kon, in haar neus. Met bange ogen keek ze naar de muis. Wat stom. De kou had het beest al voor haar vermoordt. Ze stond op en liep geshokeerd een paar stappen naar achteren.

Even later, had ze nog heel klungelig een magere en kleine eekhoorn gevangen. Het beeld van de dooie muis was in haar hoofd blijven rondspoken, als een soort van waarschuwing voor de kou. Want wat de kou allemaal kon aanrichten... Bibberend liep ze terug naar de plek waar ze Panter voor het eerst die dag had ontmoet.

Don't be scared for the future. We survive to live in the future, we meet are enemies there. We learn how to use our courage, and get to know are limits. If you are scared for the future, how come that you stil want to survive? How come that your still alive right now?

Onderwerp: Re: Phanter's territory. vr 4 jan 2013 - 23:24

Phanter
I love my life

Phanter liep terug naar de plek waar hij Sasha had ontmoet. Hij schrok toen hij in een kuil wegzakte waar sneeuw in zat. Snel krabbelde hij eruit. Koude sneeuw bleef in zijn korte vacht vastplakken. In de bladkaal tijden bleef hij meestal in zijn warme hol en jaagde hij op plekken zonder sneeuw. Daar door groeit zijn vacht langzaam tegen de bladkaal tijden. Dat was irritant want nu had hij het wel koud. Hij schudde zijn vacht heen en weer toen hij de kuil was uigekrabbeld. Hij liep terug naar de plek waar hij sasha had ontmoet en miauwde ''Brrr, ik haat sneeuw! Mijn vacht is zo kort!'' Daarna vroeg hij ''Heb je al gegeten? Of heb je geen honger?'' zomaar aan sasha.

I love life
Just as it is
I love life
Like water and a fish

Onderwerp: Re: Phanter's territory. za 5 jan 2013 - 14:09

'Ja, ik heb al gegeten, een kleine eekhoorn, en heb jij het nog zo koud? Ik niet, maar dat komt waarschijnlijk door mijn kitten vachtje.' Ze staarde in de verte, zich afvragend waarom zei nou juist Panter was tegengekomen. Panter was een vriendelijke kater, die niet vies was van andere rogues, en zei... Zei ging zelf bij het minste geringste al door het lint. Ze zuchte. 'Is het moeilijk om een rogue te zijn? Ik ben het dus niet zo heel lang, ik dacht vanaf het moment dat ik wegliep dat ik sterk genoeg zou zijn, maar nu... Ik ben blij dat ik in jou gebied terecht kwam, maar ik moet ook ooit weer verder. En dan? Dat overleef ik niet...' Het was niet zo dat ze zo graag bij Panter wou blijven, maar ze eerder gewoon bang om weer verder te gaan. Bang voor de toekomst.

Don't be scared for the future. We survive to live in the future, we meet are enemies there. We learn how to use our courage, and get to know are limits. If you are scared for the future, how come that you stil want to survive? How come that your still alive right now?

Onderwerp: Re: Phanter's territory. do 10 jan 2013 - 18:44

Phanter hoorde sasha zuchten. 'Is het moeilijk om het rogue te zijn?' vroeg ze toen. 'Ik ben het nog niet zo heel lang dus ik dacht vanaf het moment dat ik wegliep dat ik sterk genoeg zou zijn, maar nu..Ik ben blij dat ik in jou gebied terecht kwam maar ik moet ook ooit weer verder. En dan? Dat overleef in niet..' vervolgde ze. Phanter ging zitten. 'Moeilijk om een rogue te zijn...' hmm, daar moest hij even over na denken. 'Sasha, alle katten, zelf huiskatten, overleven het wel.' zei hij maar. 'Iedere kat kan wel jagen leren, vechten, of wat dan ook, zelfs huiskatten. Het is niet moeilijk als je jagen eenmaal geleerd hebt, en een klein beetje vechten, rogue's moeten wel een beetje kunnen vechten, ik heb laatst een gevecht gehad, maar jij overleeft het wel.' hij twijfelde of hij wel het goede zei maar liet het niet merken. 'Ik kan je leren jagen en vechtegnieken als je wilt. Wij rogues kunnen trouwens doen wat we willen, we kunnen de naam kiezen die we willen en hoeven geen halsbanden te dragen. Wij wonen waar we willen, daarom vind ik het leuk om rogue te zijn. Toen ik een kitten was lag ik alleen in de sneeuw, maar ik leerde mezelf jagen. Ik kan jou het leren, en je kunt het vast al een beetje.' vervolgde hij. Want hij wist, iedere katten konden jagen. 'Ik hou ervan om een rogue te zijn, ik weet niet of jij het leuk vind, maar ik wel.'' zei hij als laatste, hij had nog nooit zoveel verteld, waarschijnlijk omdat hij als rogue alleen leefde en meestal niet veel katten tegenkwam.

Other:

Onderwerp: Re: Phanter's territory. za 9 feb 2013 - 10:47

Sasha luisterde naar wat ze allemaal te vertellen had. 'Iedere kat kan wel jagen leren, vechten, of wat dan ook, zelfs huiskatten. Het is niet moeilijk als je jagen eenmaal geleerd hebt, en een klein beetje vechten, rogue's moeten wel een beetje kunnen vechten, ik heb laatst een gevecht gehad, maar jij overleeft het wel.' Ze wiegde haar kop, alsof ze zijn woorden aan het wegen was. 'Ik weet dat ik het kan, maar er zijn ook genoeg katten die dit niet overleven.' Ze zuchtte en ging zitten. 'Ik kan je leren jagen en vechtegnieken als je wilt. Wij rogues kunnen trouwens doen wat we willen, we kunnen de naam kiezen die we willen en hoeven geen halsbanden te dragen. Wij wonen waar we willen, daarom vind ik het leuk om rogue te zijn. Toen ik een kitten was lag ik alleen in de sneeuw, maar ik leerde mezelf jagen. Ik kan jou het leren, en je kunt het vast al een beetje.' Ze haalde haar schouders op. 'Als je het mij gaat leren, heb je er nog een hele kluif aan.' Ze praatte verder:'Ik hou ervan om een rogue te zijn, ik weet niet of jij het leuk vind, maar ik wel.' Ze hield even haar kop schuin, en dacht aan de vrijheid die je als rogue hebt. Toen dacht ze aan de warmte en veiligheid van een poesiepoes. Het was moeilijkte vergelijken. 'Ik neem je aanbod aan, ik zou het graag wilen leren.' Nu al dacht ze aan hoelang dat ging duren, voordat ze dat allemaal wist, maar geduld, dat was soms noodzakelijk. En zolang ze een rogue was, kon ze maar beter een beetje leren.

Don't be scared for the future. We survive to live in the future, we meet are enemies there. We learn how to use our courage, and get to know are limits. If you are scared for the future, how come that you stil want to survive? How come that your still alive right now?

Onderwerp: Re: Phanter's territory. do 28 feb 2013 - 23:54

Sasha nam het aanbod dat ze wou leren. ''Oké.'' zei phanter. De zon ging langzaam onder. Phanter gaapte. ''Dan beginnen we morgen, ik ben uitgeput.'' zei phanter. ''Je mag slapen in mijn hol als je wilt en je mag altijd prooi nemen. Ik ben zo terug.'' zei phanter en ging de bossen in. Helaas was het thunderclan territory, wat hij niet wist. Hij vond wat bladeren, veren, en zacht mos voor een nest voor sasha. Hij liep snel terug naar zijn eigen territorium, zijn hol in waar hij het nest neer legde. ''Je kunt slapen op dit nest tenzij je naar je eigen hol of territorium wil.'' legde hij uit en ging in het zijne liggen met een muisje voor zijn neus. Hij at het op en sloot toen zijn ogen.

Other:

Onderwerp: Re: Phanter's territory. za 23 maa 2013 - 10:25

'Tenzij je naar je eigen hol of terrotorium wilt.' Haar eigen hol of terrotorium, als ze dat nou eens had! Maar helaas, ze had het tot nu toe met die van een ander moeten doen. Nou ja, zo had ze tenminste nog wat vrienden kunnen maken... Ze keek hoe hij het muisje oppeuzelde, en daarna zijn ogen sloot. Ze kwam langzaam dichterbij en rook aan hem. Een sterke geur van slaap, en dat kon ze eigenlijk wel duidelijk horen ook. Ze kroop langzaam naar buiten en rende het bos in. Zodra ze daar was gaf ze een luide kreet, en liet zich op de grond zakken. Ze keek steevast naar de grond, en voelde zich een soort van rot van binnen. Ze voelde zich... Tja, hoe voelde ze zich eigenlijk? Ze stond langzaam weer op en keek om zich heen. Toen ze beweging zag in een van de bosjes kromp ze in een jaag houding. Voetje voor voetje kwam ze dichterbij en opeens maakte ze een reuzesprong. Ze voelde het lichaam van een konijntje onder zich trillen. Ze keek even naar het konijntje. De ogen stonden wijd open en hij probeerde zich verwoed weg te friemelen. Ze beet zo snel mogelijk door zijn nek en at het toen ook snel op. Ze keek dit keer omhoog, naar de bomen. Opeens spande ze haarr spieren en sprong tegen de boom aan. Vliegensvlug kromde ze haar nagels en kroop zo omhoog. Even later zat ze in de top en keek dromerig omhoog. Toen krulde ze zich op en deed haar ogen dicht.

Don't be scared for the future. We survive to live in the future, we meet are enemies there. We learn how to use our courage, and get to know are limits. If you are scared for the future, how come that you stil want to survive? How come that your still alive right now?

Onderwerp: Re: Phanter's territory. vr 24 mei 2013 - 1:18

Sasha was in slaap gevallen bij een boom, en Phanter wou ook wel slapen. Hij krulde zich op bij de boomstam onder de bladeren. Kon hij wel slapen na die droom? Moest de kater niet eerst een betekenis vinden zoals Sasha had gezegt? Phanter zuchtte, en keek naar het slapende jonge poesje dat in de boom in slaap was gevallen. Ze had een zachte pluizige grijze vacht, zij overleefde het vast wel, die sneeuw, die kou, alles. Phanter krulde zich nog een keer op, nadat hij vijf keer rondjes had gelopen. Hij probeerde te slapen, maar telkens waren er teveel gedachten. Te veel dingen om zorgen over te maken, te veel famillie om te missen. Uiteindelijk viel hij toch in slaap, maar een hele, hele lichte slaap..

[kort maar k heb beetje haast]

Onderwerp: Re: Phanter's territory. di 16 jul 2013 - 21:47

Sasha knipperde een paar keer met haar ogen. Ze keek verbaasd om zich heen toen ze alleen maar bladeren zag. Toen herinnerde ze zich weer waar ze was; bij Phanter, een kater die haar voedsel en onderdak had aangeboden. Maar waar was ze nu dan? Ze inspecteerde de de ruimte om haar heen en realiseerde zich dat ze in een boom zat. Een beetje onzeker hield ze de tak onder haar vast. In een boom klimmen was één ding, maar eruit komen... En zo ervaren was ze ook weer niet met bomen. Ze drong haar klauw diep in het hout en zocht tevergeefs naar kleine gaatjes in de boom waar ze zich beter in kon vastgrijpen. Ze zette haar linker achterpoot ietsje meer naar beneden toe, en werd verrast toen haar poot naar beneden glibberde. Ze probeerde gestrest grip te vinden maar haar bewegingen werden wild en ongecontroleerd. De schors onder haar voorpoten begon kwam opeens met een luide krak los en ze viel naar beneden. In plaats van een keiharde grond te voelen kwam ze terecht in iets kouds. Ze schudde haar hoofd en voelde even of ze ergens pijn had. Ze voelde nergens wat en haalde opgelucht adem. Ze keek om zich heen en zag verbaast dat alles om haar heen belaagd was met een dikke laag wit. Ze raakte het met haar neus aan en schrok. Het was ijskoud! Opgewonden sprong ze op. Zou dit sneeuw zijn? Ze moest gelijk Phanter halen! Maar toen ze opkeek zag ze hem al tegen een boom aanliggen. Ze wou er heen springen om hem wakker te maken toen opeens een verschrikkelijke gedachte in haar op kwam. Wat nou als die droom met mij te maken heeft? Dat hij verdrinkt om dat ik iets ontzettends stom uithaal? Dat kan ik niet laten gebeuren! Ze keek even om zich heen, en zag een vogel aan een worm trekken. Ze rende er heen en sloeg met haar poot hard op zijn kop. Het was een slordige vangst maar beter had ze ook niet geleerd. Ze liep snel naar Phanter toe terwijl ze de heerlijke aroma van de vogel insnoof. Ze legde de vogel neer naast Phanter en keek even verdrietig naar zijn lichaam. Hij leek me een fantastische kat, maar wat nou als ik straks verantwoordelijk ben voor zijn dood? Hopelijk zien we elkaar ooit nog weer, veilig en levend. Ze fluisterde zachtjes: 'Goodbye, my friend. I'll have to leave you to. Follow your destiny with your heart and forget about what happened to me.' Ze likte hem tussen de oren en liep door de bomen weg, niet wetend wat ze dit keer weer moest doorstaan.

Don't be scared for the future. We survive to live in the future, we meet are enemies there. We learn how to use our courage, and get to know are limits. If you are scared for the future, how come that you stil want to survive? How come that your still alive right now?

Onderwerp: Re: Phanter's territory. za 7 sep 2013 - 11:31

Toen hij zijn ogen opende lag er een vogel bij hem. Hij rook er aan en voelde gelijk vreselijke honger. Sasha's geur zat ook een klein beetje aan de vogel. Waar zou Sasha zijn? vroeg Phanter zich af. Hij nam een hap van de vogel en liet de rest liggen. Misschien kan ik delen met Sasha, zij heeft de vogel tenslotte gevangen De zilveren kater liep door, maar voelde iets kouds aan zijn poten.
Sneeuw! Dacht Phanter Maar ik moet eerst Sasha vinden! Dat wordt moeilijk met deze sneeuw. Hij keek rond en probeerde de geur van de zwarte poes te ruiken. 'Sasha!' miauwde hij zo hard als hij kon. Hij liep verder en kreeg het kouder bij iedere stap in de koude sneeuw. Hij probeerde het te negeren. Langzaam vielen er sneeuwvlokken uit de lucht, op zijn zilveren vacht terwijl hij rondkeek met zijn groene ogen. Even later werd het een sneeuwstorm. Phanter wist niet of hij nog wel in zijn eigen territorium was. Hij klom op de hoogste rots die hij kon vinden, maar gleed weg door al de sneeuw die er op lag. Hij stond weer op en zat nu helemaal onder de sneeuw. De kater schudde zijn vacht uit en sprong de rots op. Hij bleef dit keer wel staan. Hij riep nog een keer zo hard als hij kon, en hoopte dat hij antwoord zou krijgen. 'Sasha!'

OOC; Zou kunnen, misschien kunnen we doen dat hij dan nét niet doodgaat of zo. En dat Sasha er ook iets mee te maken heeft.