Don't anybody wake me if this is a dream

Een ijskoude windvlaag gleed door de den heen, wat ervoor zorgde dat Dapplepaw begon te rillen van de kou. De jonge kater duwde zijn lichaam nog meer in het mos dat de warmte van green leaf nog had vastgehouden. Althans, dat hield hij zichzelf voor om minder kou te lijden. Vaak had hij het niet koud, maar deze morgen was het gewoon verschrikkelijk koud geworden. Hij opende zijn lichtgroene ogen en keek de den door. Aan de buitenkant zag hij iets wits liggen. Meteen werden zijn pupillen wijder van het plezier; Sneeuw! Hij schoot omhoog, vergat even dat Angelvoice nog in haar bedje lag te slapen en hij haar hoogst waarschijnlijk had gewekt door zijn geren naar de uitgang. Meteen keek hij uit over een prachtig, wit landschap dat eens het doodnormale saaie kamp was voor hem. Niet denkend aan de moeilijke tijden die de clan nu tegemoet ging door het schaarser worden van de prooi sprong hij de den uit en gleed over het dunne laagje ijs naar de uitgang van de den. Daar botste hij lomp tegen een van de heggen aan en schudde hij kort de koude sneeuw uit zijn vacht. Blij gelach verliet zijn mond, waarna hij enkele takken uit zijn vacht plukte en door de uitgang trippelde. Wat was hij blij dat er eindelijk weer sneeuw lag, dit witte spul maakte hem gewoon enorm vrolijk. Meteen liep hij nieuwsgierig naar het meertje, dat eens nog uit blauw water bestond maar waar nu een dikke laag ijs overheen lag. Om te checken of het ijs dik genoeg was klopte hij met zijn voorpoot enkele malen op het ijs en luisterde of hij ergens gekraak hoorde. Nee, geen gekraak. Hij zette enkele passen achteruit, nam een flinke aanloop en sprong op het ijs om vervolgens met een snelle vaart naar de andere kant te glijden.

Eenmaal aan de overkant aangenomen sprong hij weg van het ijs meertje en begon hij weer te lopen door het dikke pak sneeuw. Hij moest zijn poten ver omhoog tillen om er makkelijk doorheen te kunnen lopen, wat er best wel hilarisch uitzag vanuit een ander oogpunt. Hij snoof de ijskoude lucht in en moest kort hoesten door de bevroren lucht die prikkelde in zijn neusgaten. Ijskoud, dat was het gewoon. Eenmaal weg uit de struiken stond hij voor de Heatherfields. Wat zag het hier prachtig uit zo besneeuwd. Hij had nooit gedacht dat het hier zo mooi zou zijn. Met zijn fijn gebouwde lichaam trippelde hij verder door de sneeuw het gebied binnen en keek hij nieuwsgierig om zich heen. Uiteindelijk kwam hij aan bij een kleine open plaats. Waar hij meteen een andere kat opmerkte. Een vrolijke en vriendelijk geluid verliet zijn mond, waarna hij op de kat af liep en naast hem ging zitten. Zijn hoofd hief hij lichtelijk op zodat hij de geuren van de winter nog een keer in zich op kon nemen waarna hij de kat aankeek. "Prachtig hé? Die sneeuw? Ik had nooit gedacht dat het hier zo mooi zou zijn nadat het gesneeuwd had.. echt mooi." Zijn blik gleed bewonderend over het gebied heen, waarna hij tevreden zuchtte.

// Open voor iedereen

It feels like everyone else is moving on with their lives
while I am stuck here in this hole that I can't climb out of.