A night long..[Ik probeerde een superlange post te maken..]

De zon was al onder, dawnheart had er de hele nacht naar gekeken. Nu was ze op weg naar het kamp maar eerst nog wat jagen. Ze snoof de lucht op en rook de geuren van het bos, ze rook ook een prooi.
Een vogel die helemaal wit was met wat grijze veren, zat bij een boom. Dawnheart sprong zo stil mogelijk uit de boom waar ze in zat toen ze de zonsondergang bekeek. Dat deed ze altijd. Ze voelde zich
hongerig. Eerst moet de clan eten de krijgscode zat helemaal in haar hoofd. Ze richtte zich op de vogel en sloop er zo stil mogelijk poot voor poot naar toe. De nacht was niet erg donker. Het maanlicht
scheen op het bos en de territorium's. Poot voor poot liep ze naar de vogel toe. Even wachten en.. Spring! Dawnheart sprong zo snel mogenlijk op de vogel en beet het. Ze nam het in haar bek en liep
richting het kamp. Ondertussen kwam ze aan bij een beekje. Ze legde de vogel even neer en keek in het heldere water, ze zag haar spiegelbeeld erin. Een koude wind waaide door haar vacht. Bladkaal. Dat
betekende dat alles snel onder het sneeuw zal zitten, wit zal zijn en dit beekje ijs. Ze dronk er wat van voordat het niet meer kon en pakte de vogel op. Ze liep er mee naar het kamp. Toen ze aankwam was
het al maanhoog. Snel legde ze de prooi op de stapel en nam een klein vogeltje om op te eten. Ze proefde de heerlijke smaak en liep daarna naar het warrior den. Ze stopte voor de den omdat ze een idee
kreeg. Ze hield van zonsondergang, en als ze nu ging slapen duurde het nog lang voor ze de zonsondergang kon zien. Als ze nu de hele nacht jaagde en op een soort van eigen patrouille ging, werd ze
niet wakker s'ochtends, maar juist op zonhoog net voordat zonsondergang bijna komt. Ze kon ook nog eens een hoop prooi meenemen en zeker van zijn dat geen andere clan hier jaagt. Dawnheart,
je bent geniaal. dacht ze en liep het kamp uit. Ze zou eerst op jacht gaan bij de snake rocks en daarna een patrouille bij de sunningrocks. Ze liep richting de uitgang van het kamp. Toen ze het kamp uit
was begon ze te rennen. Na een tijd jagen bij de snake rocks had ze al heel wat prooi. Ze legde het op de stapel en besloot dat ze nu de eigen patrouille ging doen. Richting de sunningrocks begon het te
sneeuwen. Ze herinnderde zich dat ze vaak met sneeuw speelde als apprentice en kitten. Ze kwam aan bij de sunningrocks. De grote rotsen werden besneeuwd door witte vlokken die langzaam uit
de koude lucht kwamen. Ze liep naar de grens en controleerde die helemaal. Toen ze klaar was ving ze nog even een muis en liep terug naar het kamp. Ze kwam weer aan bij de beek en toen zag ze dat
die al bevroren was. Ze probeerde op het ijs te staan maar gleed uit en het ijs zakte in. Ijskoud water ging door haar lange vacht. Snel sprong ze eruit en schudde haar vacht heen en weer ''Brrr'' miauwde ze.
Snel rende ze richting het kamp. De zon kwam al langzaam op maar de wolken die de sneeuw gaven zaten ervoor. Ze rende toen ze eindelijk aankwam bij de warrior den, gelijk naar haar nest. Ze ging goed
liggen en kreeg het warm.

En wat vinden jullie van mijn (hopelijk) langste post ooit?