Een Herontmoeting.

Onderwerp: Een Herontmoeting. za 6 nov 2010 - 12:18

Darkpaw liep door het bos pootstap voor pootstap. hij keek op en keek weer weg, sloot en opende zijn ogen, weer hij zag de zonnenrotsen voor zich liggen de zon scheen fel op de grote stenen, ze licht op in de zon en straalde warmte uit maar Darkpaw trok er zijn neus voor op en liep weg hij liep naar een open plekje dat er naast lag. Het was er donker en duister onder het bladerdak en kwam haast geen licht doorheen. hij keek verveelt om zich heen maar voelde zich een met het duister om hem heen. Darkpaw keek peinzend en sloeg een verrot blad van de grond en klapte het weer neer.Stemmen in de duisternis ze fluisterde en keken maar deden niks, toen kwam er opeens een klein zwart muisje uit het duister met kleine oogjes starend naar de grote kat die voor hem stond. maar voor hij zich bedacht wat voor gevaar hij was! had Darkpaw het beestje al te pakken! en trok hem omhoog met zijn poot ''Het leven is niet eerlijk he? want jij word opgegeten.. en ik zal nooit de Sterrenclan waardig zijn'' Darkpaw smeet de muis tegen de grond het beestje maakte een klap en lach bewusteloos op de grond, er liep een klein straaltje bloed langs het voorhoofd van de muis, maar deed nog angstig zijn oogjes open,hij verzamelde al zijn moed,hij moest opstaan en voor zijn leven rennen, naar zijn famillie!!. *stilte..* het was te laat voor de muis, te laat om nog maar iets te zeggen en Darkpaw keek kwaadaardig op het beestje neer ''Niemand luisterd ook ooit naar mij'' hij had het muisje gedood door met zijn klauw langzaam over de keel te glijden een langzame,pijnlijke dood.. dat was de favoriet van Darkpaw en hij lachte duivels uit het duister '' mwahahaha!!'' hij pakte de vers gedode muis op ,deze zou heerlijk smaken, maar voor hij nog maar een pootstap kon verzetten, hoorde hij geritsel en keek gespitst om met vloekende ogen en er kwam een grouw uit zijn keel.

graykit reageerd hier

Onderwerp: Re: Een Herontmoeting. za 6 nov 2010 - 15:53

Met groote passen liep de grijze kitten met witte sokjes door het gras. Waar hij was? Dat wist hij niet. het boeide hem niet eens. Het leven voor hem was een Hell, maar dan voor de katten om hem heen. Hij was de hell. Met die woorden kon je hem onschrijven. Hij was kil en koud van binnen. Zwart omhulde zijn hart. Liefde? Dat was weggevreten aan het begin van zijn leven. Zijn familie? Die waren mietjes. Zijn vader was een...een... er waren geen woorden voor hem. Het enige wat Graykit kon verzinnen was kansloos. Ook weer een woord dat ene kat kon beschrijven. En zijn broertjes? De ene durfde niks, net als zijn vader. En de ander, die leek wel ene beetje op hem. maar evengoed, hij was niet koud. Teminste dat dacht hij. En zijn moeder? Die...die was gewoon zorgelijk. Maar, zou het anders worden later? Opeens beachte hij iets. Hij was ergens anders, niet meer in zijn territorie. Donderclan zeker. Nog met evensnelle stappen liep hij door, maar een vage geur die hem bekend voor kwam zat in de lucht. '' mwahahaha!!'' Meteen ontbloote hij zijn nagels en gromde in zijn keel. Heel gemeen kwam het uit zijn mond als waarschuwing. Zijn blik richte zich op een bosje.

Inspi loos -----______-----

Een Herontmoeting. Tumblr_mjxhhv9T0J1re7d3qo3_400

Onderwerp: Re: Een Herontmoeting. za 6 nov 2010 - 16:52

Darkpaw draaide zich om en zag een kit staan vanuit de bosjes, Darkpaw vormde zij mond tot een gemeen lachje hij keek neer naar de grijze kit Darkpaw was bijna een kop groter dan hem hij was flink gegroeid sinds hij leerling was geworden.
duister, donker, onheilspellend, Darkpaw kwam de struik uit met zijn borst en kop naar voren zijn liteken stak geweldadig af tegen zijn vacht de kit wist wel hoe hij er aan kwam maar evengoed het litteken was groter geworden en zag er indrukwekkend uit, met lachte geniepig hoe hij boven de kit uit torende '' heheheh, halo kleine kit wat begeeft jou hier op het donderclan teritorium?!'' toen Darkpaw de kit goed bekeek zag hij at hij hem ergens van kende hij was grijs en had een wit buikje en een sluw geniepig kopje en een korte glanzende vacht Darkpaw trok minachtend zijn wenkbrauw op. het was de kit die hij al eens eerder had ontmoet toen ze hij kit was geweest vreselijke tijd vond hij hij mocht bijna nooit maar dan ook nooit het kamp uit! al deed hij het wel stiekem. Darkpaw keek vragend op de kit neer en wachtte op wat de kit zou gaan doen.

Onderwerp: Re: Een Herontmoeting. za 6 nov 2010 - 17:18

Eeg zwarte kater sprong uit de bosjes en lande voor Graykit zijn poten. Graykit verzette geen enkelle stap en verroerde zich niet. Hij keek met een duivelse gemeen gezicht op naar de kater. Jamme rgenoeg was hij jonger en kleiner, maar toch kende hij de zwarte kater. Graykit gromde. Zijn grijze nagels waren nog steeds ontbloot en nu liet hij nog ene beetje zijn scherpe tanden zien. '' heheheh, halo kleine kit wat begeeft jou hier op het donderclan teritorium?!'' Hij keek hem recht in de ogen aan. 'dat gaat jou niet zoveel aan. Ik doe wat ik wil, en niemand kan dat van mij ofpakken.' Na die zin herkende hij de kater. Het was Darkkit, maar volgens mij was hij Apprentice geworden. Graykit grijnsde gemeen en swaaide met zijn staart.

Korte post weet het

Onderwerp: Re: Een Herontmoeting. zo 7 nov 2010 - 10:24

darkpaw zag de grijze kit hij had geen poot verzet en geen snorhaar bewogen, darkpaw keek hem nieuwsgierig aan en de kit had gezecht 'dat gaat jou niet zoveel aan. Ik doe wat ik wil, en niemand kan dat van mij ofpakken.' darkpaw keek minachtend op de kit neer en boog zijn kop tot vlak voor de kit zijn snoetje en fluisterde " en wie zecht dat ik dat van jou af wil pakken?!, je spreekt als een kit die zich niet laat kennen ik mag je wel kleintje, wij hebben elkaar al eens eerder ontmoet volgendsmij.. samen met die ene kat die me dit bezorgde" hij wenkte met zijn oog naar het liteken dat er overheen zat, darkpaw was dan wel nog maar een leerling maar je kreeg niet graag ruzie met hem en hij had wel wat met schaduwclankatten dus daarom viel hij de kit niet aan en hij gaf zig niet zwak door een kit aan te vallen dat zou laf zijn. gemeen keek hij op de kitten neer en vroeg zich af wat hij zou doen hij had alle tijd vond hij en de stemming in de shaduwen was voor hem altijd prettig.