Happy new year! {+Nightcore}

Hoeps was absoluut niet blij met Oud en Nieuw. De knallen, ze was er zo bang van. Het was nu de dag na nieuw jaar en overal klonken nog kleine knalletjes. Bang kroop ze uiteindelijk onder de blauwe stoffen bank uit waar ze de hele nacht en gisteren onder had geleefd. Haar baasje had haar voer er nog onder geschoven zodat ze daar ook nog kon eten. Bij het punt dat iedereen losbarstte was ze naar de kattenbak gevlucht. Nu trippelde ze snel naar de vensterbank en sprong erop. Het ding kraakte even maar Hoeps besteedde er geen aandacht aan. De lucht was grijzig en het weer was druilerig, fijn. Ze voelde ho een koude hand over haar heen streek en angstig dook ze in elkaar. Ze voelde hoe ze werd op gepakt en tegen de bost van haar vrouwelijke baasje werd gedrukt. 'Wil kleine Floeps naar buiten?' Zei ze en ze aaide haar over haar kopje. Hoeps slaakte een protestkreetje en bewoog heen en weer. Ze gleed uit de armen van haar baasje en kwam op de deurmat terecht. Ongeduldig keek ze hoe haar Twoleg de handelingen uitvoerde en mopperend de deur open deed. Hoeps schoot naar buiten, de miezer kwam direct neer op haar vacht. Ze keek even rond en rook de vieze geur van afgestoken vuurwerk. Ze schrok zich rot van een knal en rende naar de poort, waar ze sprong en met houterige bewegingen uiteindelijk eroverheen klom. Ze kwam met een zacht plofje het gangetje in en trippelde snel weg. Ze koos het steegje, daar kwamen wel meer katten, misschien waren haar vrienden er ook. Ze had altijd een angstige blik in haar ogen en haar staart zwiepte onrustig op en neer. Bij elke ontploffing schrok ze zich dood en dook in elkaar. Het steegje was compleet leeg, er lagen enorm veel sterretjes en rotjes en ze liep er met een grote boog omheen. Maar er was nog steeds niemand, en toen ze zich wilde omdraaien om als een speer er van door te gaan, recht terug naar huis hoorde ze toch geluid. Ze dook in een hoekje waar ze zich beschermd voelde en keek met grote ogen wat er kwam.