Crossed a line

Rosescent schreef:

De ThunderClan poes vroeg hem zijn naam, Frostpaw natuurlijk. Zijn sneeuwwitte vacht en ijsblauwe ogen die helder en nieuwsgierig glansden. "Frostpaw." Miauwde hij trots. Hij schaamde zich niet voor zijn naam, hij was er juist blij mee. Hij sprong op een rots en rechtte zijn rug. "Frostpaw, the cat with the frozen colors!" Hij stak zijn neus in de lucht en glimlachte. Hij spitste zijn oren en dook snel van de rots af, had iemand hem gehoord? Als dat zo was... Was hij zwaar de pineut.

<sub>De dagen kropen maar langzaam voorbij. Newleaf was aangebroken en overal zag en hoorde je kittens spelen. Softsnow ergerde zich er aan. Hij had misschien zelf rond deze tijd kittens kunnen hebben. Het was mogelijk geweest. Jammer genoeg had Twilightsparkle, de poes waar hij al een aantal manen een oogje op had, het besluit genomen om hem volledig te negeren en hem te laten kwijnen in verdriet.
De langharige kater was nu maar eens gaan jagen. Hij wilde niet bekend komen te staan als een luie papzak, want daar begon het momenteel wel op te lijken. De kater had een muis op het oog, maar zijn aandacht werd meer getrokken door de geur van een clankat. En een onbekende kat.

Nieuwsgierig was Softsnow in de richting van de katten gelopen en hoorde nog net de luide stem van een apprentice. "Frostpaw, the cat with the frozen colors!" Een kleine glimlach kon hij niet verbergen. De jonge kater had er plezier in blijkbaar. Maar wie was die poes? Hij rook Thunderclan geur, wat moest een Thunderclan poes op Windclan territorium? Softsnow besloot eventjes te blijven zitten, voordat hij actie ondernam.

Met een glimlach op zijn gezicht kwam de langharige kater tevoorschijn. Hij wilde de indringster niet laten schrikken, ondanks dat ze op verkeerd terrein was. "Frostpaw, doe me de volgende keer een lol en schreeuw 't niet meteen van de daken af." Hij gaf de apprentice een leerzame blik. "Je mag blij wezen dat ik je schreeuw opving en geen andere warrior." vervolgde hij daarna. Maar zijn blik werd al snel getrokken door de poes. "En wie mag u wezen? Volgens mij behoort dit stuk gebied bij Windclan en niet bij Thunderclan, als ik 't me nog goed kan herinneren," miauwde hij daarna op vriendelijke toon.</sub>

_{Zijn verschijning liet blijkbaar zowel Frostpaw als de onbekende kattin schrikken. De langharige kater ging zitten en sloeg zijn pluizige staart om zijn poten heen. Hij was hier niet om als een of andere idioot de Thunderclan poes van zijn territorium te jagen, zo zat hij nou eenmaal niet in elkaar. "Ik.. ik.." De kattin bleek zich niet echt op haar gemak te voelen, wat begrijpelijk was. "Ik ben hier per-perongeluk... H-het spijt me." Softsnow glimlachte naar de kattin. "Je hoeft niet zo bang te zijn. We zijn niet allemaal van die harteloze monsters als Shadowclan," miauwde hij, met een lacherige ondertoon in zijn stem. "Sorry, Softsnow. Het is mijn schuld," Zijn aandacht werd getrokken door de kater die tegen hem sprak. "Ik heb haar gevonden en niet meteen weg gestuurd, ik was nieuwsgierig en... Ik begon tegen haar te praten. Ze leek me aardig." Hij knikte. "Zolang je je lesje maar hebt geleerd, Frostpaw. Nou, kom op, dan zullen we samen deze dame naar de grens begeleiden," stelde hij daarna voor, terwijl hij zijn sterke lichaam overeind trok en een felle wind zijn langharige vacht door de war schopte. Softsnow schudde zich een keer goed uit en zijn amber gekleurde ogen gleden van de kater naar de poes. "Als u mij zou willen volgen," miauwde hij daarna naar de kattin, terwijl hij in de richting van de grens ging lopen.}