Drust

Onderwerp: Drust vr 12 nov 2010 - 8:53

Pray that your loneliness may spur you into
finding something to live for, great enough to die for

Naam: Drust
Dat betekent: Rebelliousnes oftewel opstandigheid.

Geslacht: Kater

Leeftijd: 3 jaar en 6 manen

Soort:
Een halve siberische kat en een half vuilnisbakkie.

Clan:
Drust laat zich niet zomaar leiden door iemand anders en is daarom een zelfstandige Rogue.

Familie: Onbekend

Kittens: Geen denken aan!

Uiterlijk:
Drust is een fors gebouwde gespierde kater met een licht grijze vacht benadrukt met donkergrijze streepjes en hier en daar wat bruingrijze accenten. Hij heeft een dikke vacht en heeft daarom weinig last van de kou. Hij heeft pluimpjes aan zijn oren en felgroene ogen.

Spoiler:

Spoiler:

Spoiler:

Spoiler:

De plaatjes komen niet volledig overeen maar er is toch wel een grote gelijkenis. En de ogen van het eerste plaatje kloppen ook niet ;]

Karakter
Drust is over het algemeen zowel fysiek als mentaal echt bijzonder sterk. Dat komt hem meestal erg van pas tijdens gevechten die hij soms wel met plezier aan gaat. Drust is erg dominant als het om zijn eigen territorium gaat en hij is vaak bezig met zijn territorium uitbreiden. Hij houdt er van om af en toe anderen wat te plagen en in een bezeten bui valt hij soms zomaar anderen aan maar Drust heeft ook ergens nog een hart. Hij weet wanneer hij moet stoppen. Althans… Meestal. Hij is erg wispelturig en soms denkt hij niet goed na bij wat hij doet, dood hij iemand zonder dat hij dat eigenlijk écht wilde.
Verder is Drust wantrouwig en houdt hij niet van vreemden, maar aangezien hij fysiek sterk en daarover zelfverzekerd is voelt hij zich niet snel in het nauw gedreven. Drust ziet bijna alle gevaarlijke en niet-gevaarlijke dingen als een uitdaging en uitdagingen gaat hij vrijwel altijd aan. Als mensen hem uitdagen voor een gevecht heb je ook wel een erg grote kans dat hij dat gevecht aangaat want hij is strijdlustig en niet zo snel als het om rennen gaat. In bomen klimmen gaat hem echter wel aardig af, maar aangezien andere katten hem waarschijnlijk makkelijk achterna klimmen is dat ook geen optie.
Drust houdt van grapjes en plezier maken maar weet ook wanneer hij de ernst er in moet houden en helpt zijn vrienden graag. Al is Drust niet iemand die snel vrienden maakt. Hij is zeker te vertrouwen – voor degene die zijn vrienden zijn dan – en zal nooit een geheim doorvertellen, je kan met al je problemen bij hem terecht en hij zal je dan ook graag helpen.
Verder vindt Drust water niet prettig maar hij deinst nergens voor terug als hij een opdracht moet vervullen. Hij zal áltijd zijn taken afmaken, of dat nou zijn dood wordt of niet.
En tenslotte het feit dat Drust een vreselijke hekel heeft aan afhankelijke kittens. Hij weet niet waarom maar als hij een kitten ziet dat afhankelijk is van zijn moeder moet hij echt moeite doen om zijn afgrijzen te tonen. Maar hij zal zo'n klein wezen niet gauw kwaad doen, enkel en alleen als het dier hem zal uitdagen zal hij/zij zijn leven niet meer zeker zijn. Ook andere katten of dieren die erg afhankelijk zijn kan hij niet uitstaan.
Ook is Drust erg ambitieus en trots :]

Geschiedenis:
Drust groeide op bij een zwarte kater genaamd Manx. Manx was een vriendelijke kater die Drust opvoedde en die hem de trucjes leerde die een kat nodig had om te overleven. Zolang Drust zich al kon herinneren leefde hij bij Manx in een bos in een ruime grot, ver weg van het gebied van de Warrior Cats. Maar hij wist ook dat Manx niet zijn biologische vader was en ook geen familie. Hij vroeg Manx keer op keer wie zijn echte ouders waren maar Manx deed daar een beetje geheimzinnig over en liet niets los. Het enige wat hij zei was dat hij het later zou vertellen als Drust ouder was.
Op een dag werden Drust en Manx verdreven door een stel moordlustige katten en de twee gingen er vandoor, zowel Manx als Drust waren erg sterk maar tegen een hele groep konden ze niet op. De twee wilden verhuizen naar het gebied van de Warrior Cats maar vlak voor ze het gebied binnentreden werd Manx vermoord door een Monster dat over het Donderpad reed. Drust was erg, héel erg verdrietig hierover en een half jaar lang verbleef hij daar waar Manx werd vermoord, langs het donderpad aan de rand van het WC-gebied. Maar Drust liet zich niet zomaar uit het veld slaan en verliet uiteindelijk die plek weer en liet daar ook zijn verdriet achter. Drust zou beginnen aan een nieuw leven bij de WC en zou aan anderen laten zien dat hij sterk was, niet bij de pakken ging neerzitten omdat zijn beste vriend was gestorven. En daarom is hij hier, om een nieuw leven te starten.