:. Marry the night .:

Onderwerp: :. Marry the night .: zo 13 jan 2013 - 10:56

Een verveelde blik stond te lezen in Ivyleaf's donkere oranje ogen toen ze het kamp verliet om nog gauw even te gaan jagen. De maan stond al hoog aan de hemel te paraderen, echter had de melkwitte poes nog geen slaap. Het gebeurde al wel eens vaker dat ze niet kon slapen de laatste dagen. Veel maakte het haar niet uit, zo kon ze wat meer tijd besteden aan haar warrior taken. Zuchtend versnelde ze haar ritmische passen wat en sloeg over van een drafje naar een iets snellere gang. Ook was ze nogal vaak bezig met de trainingen van haar apprentice Ashpaw.
Ze had te horen gekregen van mede-Clan katten dat de vorige mentor van de grijze kater niets met hem had aangevangen. Niet dat Ivyleaf een zachtaardige was en dat dat verhaal haar direct medelijden met de kater liet krijgen, ze vond het gewoon onacceptabel van die warrior. De poes schudde haar hoofd in de hoop dat ze zich weer zou kunnen focussen op iets anders en spitste haar oortjes naar voren. Haar roze tong gleed even over haar lippen toen ze het besef kreeg dat ze niet meer in het centrale gebied van de Shadowclan was, maar aan de grenslijnen. Ze verwachtte niet dat er nu nog een kat zou zijn die het in zijn hoofd zou halen om op Shadowclan gebied te jagen, maar toch kon het nooit kwaad om de grensen te checken, toch?

ARTICLIGHT

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: zo 13 jan 2013 - 14:08

A R C T I C L I G H T

I would give a million stars if you would take my hand
All the colors of the rainbow for a single smile

Mood: Relaxed Words: 338 Company: Ivyleaf

Hij begreep het soms gewoon niet waarom er geen patrouille gehouden werd zo laat in de avond. Want juist op zo'n manier kwamen slechte beesten het territorium in. Zacht trippelde de kater door het Riverclan gebied. Zijn doel was om even langs de borders te lopen, te ruiken of er wat onbekende geuren waren en dit dan vervolgens te volgen zodat hij de vreemdeling het gebied uit kon zetten. Hard werkend, zo kon je de kater dus wel noemen. Of hij ooit genoeg slaap kreeg? Nee, nooit. Toch bleef hij onvermoeid doorgaan, terwijl hij beetje bij beetje zijn lichaam steeds meer uitputte. Niet dat dat hem wat uitmaakte. Hij voelde zich natuurlijk een klein beetje schuldig dat zijn broertjes en zusjes waren overleden in die sneeuwstorm en wilde ervoor zorgen dat de clan er niets van zullen merken. Daarom nam hij vaak veel meer taken op zich dan de rest deed. Elke dag stond hij vroeg op en bleef hij tot laat in de avond wakker, enkel en alleen om zijn taken te kunnen voldoen. Met grote passen liep hij richting de borderline tussen Shadowclan en Riverclan. Eenmaal daar aangekomen ging de stevige en forsgebouwde kater zitten en sloeg hij zijn dikke staart voor zijn poten. Eenmaal snoof hij de lucht in zich op en merkte hij de geur van Shadowclan op. Wie was er nou nog zo laat hier? Hij vertrouwde het niet en stond weer op om richting de border te lopen. Zijn kristalblauwe ogen keken naar de overkant. Hij zette geen stap over de grens heen en staarde naar de overkant. Totdat hij een wit gekleurde shadowclan poes opmerkte. Kalmpjes bleef hij staan en keek hij in de richting van de poes. "Goedeavond, Shadowclanner." Begon hij rustig, waarna hij zelf ging zitten en de poes aankeek. "Ik neem aan dat je het riverclan gebied niet in wilde gaan?" Zijn stem klonk kalm, zonder enig teken van vijandigheid tegenover de poes. Ze was tenslotte nog op haar territorium en zolang ze daar bleef vond hij het goed.

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: zo 13 jan 2013 - 14:51

Ze bleef nog even naar de overkant staren voordat ze verder liep. Vaak overdreef ze wat betreft de krijgerscode. Want die zei dat je geen vrienden buiten de Clan mocht hebben, aangezien je vroeg of later in een gevecht terecht kwam en twijfels zouden komen. Maar zij dacht er af en toe zelfs nog niet eens aan om met vijandelijke katten te praten. Alsnog deed ze dat soms wel, het hing er vanaf in welke mood ze zat. De weerkaatsing van het zilver blauwe maanlicht was goed te zien in haar amberkleurige ogen toen ze haar hoofd ietwat omhoog tilde. Het zou niet meer lang duren of ze begonnen zich af te vragen waar ze bleef, al hoopte ze wel dat er sommigen katten het zouden weten dat ze de laatste tijd niet meer goed sliep, en dat ze dus langer in het territorium bleef dan gewoonlijk. "Goedeavond, Shadowclanner." Het was de stem van een onbekende Riverclan warrior die haar deed schrikken. Licht verbaasd schoten haar nagels uit hun hulsjes en keek ze de kater onvriendelijk aan. Maar eens ze doorhad dat er geen gevaar was veranderde haar hele houding en zag ze er weer rustig en neutraal uit. "Ik neem aan dat je het riverclan gebied niet in wilde gaan?" Een honende, maar toch kalme grijns kwam tevoorschijn op haar gezicht. "Lijkt dat dan zo?" Zonder enige begroeting terug te miauwen keek ze hem aan zonder haar oren vriendelijk naar voren te vouwen. Je wist maar nooit of het gewoon een list was. En daarbij, ze wou geen vrienden buiten de Shadowclan

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: zo 13 jan 2013 - 17:12

A R C T I C L I G H T

I would give a million stars if you would take my hand
All the colors of the rainbow for a single smile

Mood: Relaxed Words: 275 Company: Ivyleaf

De onbekende shadowclan poes leek te schrikken van zijn stem. Haar oranje gekleurde ogen keken hem onvriendelijk aan, maar haar houding leek na een kort moment van stilte weer te veranderen naar kalm. "Lijkt dat dan zo?" Sprak de poes hem onvriendelijk toe. De grote kater haalde zijn schouders op en een grijns verscheen op zijn gezicht. "Sinds wanneer doen de clans zo vijandig tegenover elkaar in tijden van vrede?" Ondanks haar vijandelijke houding bleef hij echter enorm kalm. Zijn vacht was niet dik geworden en zijn oren stonden niet wantrouwen achteruit. Hij was nooit bang geweest voor een ander, dus dat zal dit keer ook niet het geval zijn. En die vijandelijkheid van Shadowclan was hij allang gewend, want ze waren niet de vriendelijkste katten. Vandaar dat hij zo af en toe langs deze border liep. Hij wilde er zeker van zijn dat de andere clans geen oorlog plannen en tot nu toe had hij hier dan ook niets van gemerkt. Gelukkig maar, want een oorlog na zo'n leaf-bare wilde hij helemaal niet meemaken. De kater haalde nonchalant zijn schouders kort op en keek weg van de kleine, witte poes. Als ze maar niet de grenslijn overkwam dan vond hij het prima. Al hield hij niet zo van al die vijandelijkheid, hij keek er straal doorheen. "Ik zie hier zelden een kat rond lopen," Klonk zijn stem uit het niets weer. "Ik neem aan dat je niet kon slapen?" Hij keek weer in de twee oranje kijkers van de poes. Niet bang voor haar reactie bleef hij rustig zitten. Ze kon weer zo vijandelijk doen, of gewoon inzien dat hij totaal niets van plan was.

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: zo 13 jan 2013 - 17:46

Een ongemakkelijk gevoel borrelde bij haar naar boven toen de Riverclanner zijn volgende woorden sprak. "Sinds wanneer doen de clans zo vijandig tegenover elkaar in tijden van vrede?" Wie dacht hij wel niet wie hij was? Ze vernauwde haar ogen tot twee smalle spleetjes en zwiepte woest met haar staart van links naar rechts. "Sinds wanneer mag iemand niet kiezen hoe ze zich gedraagt?" Ze legde haar oren nog dieper in haar nek, en haakte haar nagels roekeloos in de aarde. Al durfde ze het niet eens toe te geven aan haar zelf, maar hij had gelijk. Ze gedroeg haar inderdaad ietwat té vijandelijk. Ze stonden beide nog op hun eigen territorium, dus was er geen enkel teken dat erop wees dat ze vijandelijk moesten zijn tegenover elkaar. "Ik zie hier zelden een kat rond lopen," Haar oren stonden ondertussen alweer overeind, en haar nagels waren weer ingetrokken. "Ik neem aan dat je niet kon slapen?" Vervolgde de warrior. Ze weigerde om te antwoorden, en keek strak naar het gebied dat zich achter de kater bevond. "Dat zijn jou zaken niet." Zei ze simpel en haalde haar schouder omhoog. Vervolgens keek ze toch wat losjes naar de kater, en krulde ze haar staart rondom haar lichaam.

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: zo 13 jan 2013 - 19:49

A R C T I C L I G H T

I would give a million stars if you would take my hand
All the colors of the rainbow for a single smile

Mood: Relaxed Words: 267 Company: Ivyleaf

Terwijl het puntje van zijn staart kalm heen en weer ging keek hij recht in de oranje kijkers van de poes. Of hij zich aangevallen voelde door haar vijandelijkheid? Nee, zo zou hij zich in ieder geval nooit voelen. Hij kende het wel. Katten waren vaak vijandelijk tegenover hem. Waarom wist hij niet, maar er moest vast een rede voor zijn. Misschien kwam het omdat hij uit de riverclan kwam, en zij uit een andere clan kwamen. Ja, dat zal het vast wel zijn. Want de clans hadden al veel geschiedenis met elkaar en daar zat vast en zeker ook een oorlog bij. "Sinds wanneer mag iemand niet kiezen hoe ze zich gedraagt?" Hij haalde zijn schouders op. "Geen idee," Antwoordde hij, alsof het hem ook echt niets uitmaakte. "Dat zijn jou zaken niet." Lachend schudde hij met zijn hoofd. "Het is grappig hoe vijandig je tegen mij bent, terwijl ik je nooit iets aan heb gedaan. Katten zijn soms zo moeilijk om te begrijpen." Lachend wendde hij zijn blik van de poes af en bekeek hij het gebied achter haar. Het was donker in de verte, dus kon hij amper iets zien. Enkel de witte vacht van de poes zag hij gemakkelijk. Het maakte hem ook niet veel uit, hij had dit gebied wel vaker bekeken. Het was niet veel speciaals, gewoon een gebied net zoals dat van thunderclan en windclan. Een gebied dat hij nooit zal betreden, enkel wanneer het écht moest. "Het maakt jou waarschijnlijk toch niets uit, maar ik ben Arcticlight." Klonk zijn helder klinkende stem weer, terwijl hij zijn blik weer op de poes gooide.

For some reason heb ik gewoon zin om een vos in het spel te gooien xD

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: zo 13 jan 2013 - 20:04

Ondertussen was haar blik al helemaal op de kater gericht, wiens naam nog onbekend was. Soms haatte ze haarzelf door het feit dat ze zo venijnig was, maar het was gewoon iets dat ze had, en waarschijnlijk zou dat ook nooit meer veranderen. Nooit is dan ook weer zo'n groot woord, al was ze er zeker van dat er niet gauw iemand zou zijn die haar meest bekende karakter trekje zou veranderen. "Geen idee," Geweldig, wilde hij nu de grapjas gaan uithangen? Een onhoorbare zucht rolde over haar lippen toen ze weer opzij keek, en luisterde naar wat de Riverclanner nog te zeggen had. "Het is grappig hoe vijandig je tegen mij bent, terwijl ik je nooit iets aan heb gedaan. Katten zijn soms zo moeilijk om te begrijpen." Het gene waar ze mee eens ging was dat katten inderdaad moeilijk te begrijpen waren. Zeker omdat ze niet begreep waarom hij nou zo los en vlot tegen haar deed. "Ik noem het eerder loyaal zijn aan mijn Clan." Kwam er zacht maar snijdend uit, wel duidelijk makend dat ze hem niet on-loyaal noemde, maar dat ze het gewoon raar vond dat hij zo open tegenover haar was. Ivyleaf kneedde even met haar voetjes in de vochtige aarde onder haar, en liet haar kopje ietwat zakken zodat ze een goed zicht had op de grond. "Het maakt jou waarschijnlijk toch niets uit, maar ik ben Arcticlight." Zodra de kat die blijkbaar de naam Articlight had dat zei, keek ze hem weer aan. "Ja, ik snap het," Begon ze. "Nu is het de bedoeling dat ik mijn naam geef, nietwaar?" Vervolgde terwijl een vragende blik haar ogen vulde.

Why not?

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: za 19 jan 2013 - 18:40

A R C T I C L I G H T

I would give a million stars if you would take my hand
All the colors of the rainbow for a single smile

Mood: Gefocust Words: 341 Company: Ivyleaf

De kater keek de poes strak aan. "Ik noem het eerder loyaal zijn aan mijn Clan." Zacht grinnikte hij. "En ik niet dan?" Hij schudde zacht met zijn hoofd en sloot kort zijn ogen. Toen hij ze weer opende begon hij met praten. "Als ik geen geheimen van mijn clan door vertel, dan lijkt het mij dat ik niets fout doe volgens de wetten van Starclan." Zijn kristalblauwe ogen keken recht in die van haar. Hij volgde de warrior code alsof zijn leven ervan afhing. En als dat betekende dat hij niet met andere katten mocht praten, dan had hij dat ook niet gedaan. Maar dat stond nergens, daar had nooit iemand over verteld. Dus was het ook niet waar. Hij mocht geen geheimen doorvertellen, niet vertellen dat de clan bijvoorbeeld voedsel tekort had. En dat ging hij ook niet doen. "Nu is het de bedoeling dat ik mijn naam geef, nietwaar?" Ah, dat was dit niet zijn bedoeling geweest. Het maakte hem helemaal niet uit hoe deze poes heette. Bij naam hoefde hij haar niet te kennen. Want als hij haar naam niet zou krijgen, dan zou hij wel gewoon iets anders aan haar geur koppelen. Misschien het woord negatieve poes. Zacht grinnikte hij waarna hij zijn hoofd van haar afwendde. "Nee, dat was helemaal niet mijn be-" Zijn woorden slikte hij weer in toen hij iets zag bewegen in de struiken. Hij snoof de lucht diep in en zijn pupillen werden groot. Niet van angst, dat totaal niet. Maar hij wist wat het was, en wat het dier aan kon stichten. Vos. Zijn ogen hield hij gericht op de struiken. Waar was dat beest heen gegaan?! "Er is een vos in de buurt." Sprak hij wat zachter naar de poes. "Aan welke kant hij is weet ik niet.." Hij stond op en sloeg wild met zijn staart. Toen hij de ogen van het dier zag aan de overkant van de grens gromde hij naar Ivyleaf. "Daar.." Zijn haren stonden lichtelijk overeind, klaar om het beest aan te vallen en te verjagen.

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: zo 20 jan 2013 - 11:13

Ivyleaf's oren begonnen ietwat onhandig te wiebelen. "En ik niet dan?" Ze rolde met haar ogen maar hield haar kaken op elkaar gedrukt zodat ze niet in staat was om iets te zeggen. Misschien had ze al wel genoeg gezegd, en werd het eens tijd om te vertrekken. "Als ik geen geheimen van mijn clan door vertel, dan lijkt het mij dat ik niets fout doe volgens de wetten van Starclan." In een fractie van een seconde veranderde haar gedachten weer, en keek ze de kater met vlammende ogen aan. "Dus jij denkt dat je je Clan alleen verraad door geheimen door te spelen?" Ze vernauwde haar ogen bij die vraag en keek Articlight strak aan. Hij zag er wel niet uit als iemand die zijn Clan zou verraden, maar alsnog kon het gewoon een masker zijn en school er onder dat masker een ware bedrieger. "Nee, dat was helemaal niet mijn be-" Zijn woorden waren onafgemaakt, maar Ivyleaf wist niet waarom hij nu zo plots begon te haperen. "Er is een vos in de buurt." Haar amberkleurige ogen sprongen wagenwijd open van verbazing. Toch niet nog een keer he? Ze was al eens eerder uit haar territorium gejaagd door zo'n dier. Dat kwam omdat Ivyleaf niet in staat was om helemaal alleen een vos te verslaan. Het zou roekeloos zijn geweest, en dom. "Daar.." Ongelovig keek ze naar de kant die Articlight aanwees, en hield tegelijkertijd haar adem in. Zou het dezelfde zijn als die ene die haar de stuipen op het lijf had gejaagd? Een brok kwam vast te zitten in haar keel toen ze de twee glimmende ogen van het beest zag, maar vervolgens verscheen er een vastberaden blik op haar gezicht. "Heb jij al ervaring met vossen?" Vroeg ze zacht met een ietwat sissende toon. Ze was het hele gebeuren van daarnet vergeten, en richtte zich nu volledig op het dier dat op dit moment een bedreiging vormde. Nu nog vijandelijk zijn tegenover de kater zou nutteloos zijn, toch zolang dat rode ding er was.

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: za 26 jan 2013 - 11:27

A R C T I C L I G H T

I would give a million stars if you would take my hand
All the colors of the rainbow for a single smile

Mood: Gefocust Words: 224 Company: Ivyleaf

Gefocust staarden zijn kristalblauwe ogen naar de bewegende struiken. Twee ogen doorkruisten die van hem. Zacht gromde hij naar de vos. Hij was niet van plan om dit beest nog veel langer in het gebied rond te laten lopen, ook al moest hij daarvoor even het Shadowclan territorium oprennen hij ging dit beest verjagen. "Dus jij denkt dat je je Clan alleen verraad door geheimen door te spelen?" Sarcastisch moest hij even lachen. "Natuurlijk niet, ik ben loyaal aan mijn clan." Zijn stem klonk wat zwaarder dan eerst. Maar dat kwam niet omdat hij vijandig naar haar deed, maar hij een zwakke plekken aan de vos wilde laten zien. "Heb jij al ervaring met vossen?" De kater knikte zacht. "Ja, ze zijn sluw dus houd je ogen op de vos gericht. Een keer wegkijken en ze kunnen op je af komen, die vuile beesten." Miauwde hij, waarna hij langzaam op het dier afliep. "Ik weet dat je het waarschijnlijk niet leuk vind, maar hierbij moeten we toch echt samenwerken. Je zou toch niet willen dat zowel de katten van shadowclan als van riverclan in gevaar kwamen door dit beest, niet?" Hij zakte wat meer in elkaar en sloop op het beest af. "Kom maar op, vosje." Grijnsde hij breed, waarna hij al zijn spieren aanspande en wachtte tot de vos op hem af zou springen.

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: zo 27 jan 2013 - 3:56

"Natuurlijk niet, ik ben loyaal aan mijn clan." Eerlijk gezegd wou ze de kater niet geloven, maar iets in haar zei dat toch te doen. Articlight had nog niks gedaan wat hem on-loyaal zou maken, dus had ze geen enkele redenen om hem met dat woord te beschuldigen. "Ja, ze zijn sluw dus houd je ogen op de vos gericht. Een keer wegkijken en ze kunnen op je af komen, die vuile beesten." Al een geluk dat de Riverclanner wél ervaring had met die rode beesten. De laatste keer dat zij een vos had gezien, had de vos Ivyleaf uit het territorium verjaagd, en zij niet hem. Maar goed, nu had ze iemand die haar kon helpen. Ook al was hij afkomstig vanuit een vijandelijke Clan, geen enkel haartje van haar lichaam dacht eraan om nu tegen te stribbelen. Ze knikte als teken dat ze het had gehoord en richtte haar aandacht volledig op de indringer. "Ik weet dat je het waarschijnlijk niet leuk vind, maar hierbij moeten we toch echt samenwerken. Je zou toch niet willen dat zowel de katten van shadowclan als van riverclan in gevaar kwamen door dit beest, niet?" Een klein, onschuldig lachje kwam tevoorschijn op haar gezicht. "Daar kom je wel laat mee af," Begon ze met een ondeugende toon in haar stem. Waarschijnlijk de eerste keer in de avond dat ze zich niet vijandelijk gedroeg tegenover hem. "Ik had net een seconde geleden al uitgestippeld dat het beter zou zijn dat we de vos samen zouden verjagen." Ze gunde hem een zijwaartse, ondeugende blik en richtte zich vervolgens weer op het beest. "Misschien komt dit laat maar, ik ben Ivyleaf, een warrior vanuit de Shadowclan." Ja, ze zou geen vijandelijk gedrag meer vertonen. Misschien deze avond voor één keertje niet, maar hoe ze andere keren op hem zou reageren, Starclan mocht het weten!

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: zo 27 jan 2013 - 9:36

A R C T I C L I G H T

I would give a million stars if you would take my hand
All the colors of the rainbow for a single smile

"Daar kom je wel laat mee af," Zacht moest de kater om haar grinniken. Die ondeugende toon had hij eerder deze avond nog niet van haar gehoord. Die vijandelijkheid leek voor even weer weg te zijn. Maar voor hoe lang? "Ik had net een seconde geleden al uitgestippeld dat het beter zou zijn dat we de vos samen zouden verjagen." Hij hield zijn ogen op het beest gericht, maar om haar te laten weten dat hij het gehoord had knikte hij zacht. Toen hij beweging zag in de struiken spande hij zijn spieren nog meer aan. Maar het was niet hij die als prooi aan werd gezien, maar de witte poes aan de andere kant van de grens. Hij zag hoe de vos zich naar haar had gekeerd, diens spieren aanspande en de struiken uit sprong. Geen moment aarzelde hij, als hij nu wilde dat ze beiden sterk genoeg bleven om dit grote beest te verjagen dan moest hij het niet zover krijgen dat Ivyleaf een stevige vos tegen haar aankreeg. Die eerste aanval was meestal het krachtigst en hij was ervan overtuigd dat het Ivyleaf pijn zou doen. Ze mocht dan wel een kat van een vijandelijke clan zijn, maar hij zou het nooit zover laten komen dat iemand voor zijn ogen stierf, nooit. Op het moment dat de vos bijna langs hem door schoot sprong hij opzij, over de border heen en tegen het grote beest aan. Zijn massieve lichaam en harde knal tegen het lichaam van de vos zorgde ervoor dat het beest uit balans raakte en zijn aanval op Ivyleaf staakte. Met zijn kristalblauwe ogen gericht op het beest wachtte hij op een volgende aanval. Op wie die was, was onbekend. Maar wie wist richtte de vos zich nu op hem en hij wist niet of hij daar blij mee moest zijn of juist niet. Zijn ogen wierp hij kort op Ivyleaf. Zou ze hem ook helpen?

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: zo 27 jan 2013 - 11:50

Haar ogen sprongen wagenwijd open toen ze doorhad dat de vos zijn aandacht op haar had gericht. Instinctief legde ze haar oren plat in haar nek, en ontblootte ze haar nagels. Net toen ze een rode flits op haar zag afkomen -waarvan ze er verzekerd was dat het de vos was- sprong Articlight over de border, iets wat ze hem niet kwalijk kon nemen. Het rode beest staakte zijn aanval op haar, maar in plaats van er vandoor te gaan, richtte hij zich nu op de Riverclan kater. Zijn kristalblauwe ogen ontmoette even de hare, en toen ze voor een paar seconden oogcontact hadden schoten er een paar kriebels door haar buik. Verbaasd van haar reactie deinsde ze wat naar achter, echter kreeg ze het algauw in de gaten dat dat niet haar beste actie was geweest. Nu zou ze sowieso te laat zijn zou de vos Articlight aanvallen. En moest ze eerlijk zijn, wou ze geen dode kat op haar geweten hebben staan. Ze was nog vreselijk jong, dus dan zou ze nog voor de rest van haar leven met het beeld van Articlight die verscheurd werd door de vos zitten. Ze blies even als teken dat ze een aanval ging plannen op de vos. Haar melkwitte nekharen die een spookachtig tintje had gekregen door de manen schijn kwamen overeind te staan toen ze met een sierlijke sprong recht op de rug van het dier terecht kwam. "Nu!" Riep ze naar de Riverclan kater, als teken dat hij nu ook moest toeslagen. De vos zou normaal gezien geschrokken moeten zijn door haar plotselinge aanval, dus zou Articlight de gelegenheid krijgen om hem goed te verwonden. Enkele wonden die de vos hoogst waarschijnlijk niet twee keer wou krijgen.

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: zo 27 jan 2013 - 18:36

A R C T I C L I G H T

I would give a million stars if you would take my hand
All the colors of the rainbow for a single smile

Hij had ervoor gezorgd dat de vos diens aanval staakte en zich echter in zijn richting draaide. Zijn halflange haren stonden omhoog, waardoor hij nog steviger uitzag dan voorheen. Even doorkruisten de ogen van de twee elkaar, maar meer gebeurde er ook niet. Althans, niet bij hem. Zijn ogen gleden weer naar de vos, die duidelijk van plan was zich nu op hem te gooien. Hij spande zijn spieren aan. Kom op, Ivyleaf. Ze moest nu echt komen, anders viel deze krachtige vos hem aan. En ook al was hij zo groot en stevig, een vos was toch echt een stuk groter dan hem. Plots schoot de witte poes op de vos. "Nu!" Riep ze luid naar hem. Meteen schoot hij naar voren, zijn klauwen uitgeslagen en zijn lichaam klaar voor de aanval. Hij sprong de lucht in en raakte met zijn scherpe klauwen het gezicht van de vos. Met enkele na-klappen haalde hij uit naar de vos. Waarna hij achteruit schoot voor een uithaal van het beest. Zijn nagels zonken nog een keer in het gezicht van de vos, en belandden dit keer in één van diens ogen. Het beest piepte, wat betekende dat het pijn deed wat hij zonet had gedaan. Met een luide miauw sprong hij achteruit en keek hij de vos strak aan. Zou de vos uit woede aanvallen of weggaan uit angst?

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: zo 27 jan 2013 - 19:10

Ivyleaf probeerde haar grip te behouden, maar ter vergeefs maakte de vos te veel kronkelingen. Articlight zou snel moeten toeslagen, en direct de zwakke plek van de vos moeten vinden. Blijdschap overmeesterde haar melkwitte gelaat toen ze zag dat de Riverclanner eindelijk naar voren sprong, en het beest in zijn ogen krabde. Het geluid dat het rode beest dat onder haar zat te kronkelen maakte, liet haar weten dat ze moest loslaten zodat hij de kans kreeg om te vluchten. Zonder nog een minuut voorbij te laten gaan verslapte ze haar greep en probeerde ze evenwichtig terug op de grond te landen. Echter ging dat niet helemaal volgens plan, want eens ze de lucht in vloog, kreeg ze niet meer de kans om haarzelf te goed te draaien, en viel ze op haar zij tegen de grond. Katten belandde niet àltijd op alle vier pootjes.. Een beetje geschokt, maar toch opgelucht dat de vos weg was, kwam ze weer overeind te staan en schudde ze de aarde uit haar halflange pels. "Zo, dat was dat." Zei ze terwijl ze weer op adem kwam, en Articlight neutraal aankeek.

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: ma 28 jan 2013 - 20:44

A R C T I C L I G H T

I would give a million stars if you would take my hand
All the colors of the rainbow for a single smile

De geluiden die de vos maakte waren maar al te bekend voor hem; het beest wilde vluchten. De kater grinnikte zacht en liep nog wat achteruit. Wie wist hoe sluw zo'n beest kon zijn, en een slag voordat de vos weg zou rennen kon je bij zo'n beest wel verwachten. Zijn ogen waren strak gericht op het beest en toen Ivyleaf van de vos afsprong rende deze ook meteen weg. Nu hij zich wat ontspande voelde hij pas het 'stekende' gevoel in zijn schouder. De vos had hem geraakt met een van diens klauwen en zijn vacht werd lichtelijk vermengt met een rode kleur. Niet veel, maar wel zichtbaar. Hij likte er enkele keren overheen om de wond schoon te maken. Als het ging infecteren had hij pas een probleem, dus meteen een wond schoonmaken was het beste. Na enkele malen met zijn tong over zijn schouder te hebben gelikt draaide hij zijn hoofd weer naar Ivyleaf. Hopelijk had zij geen ernstige verwondingen, dan waren de twee er in ieder geval heel goed vanaf gekomen. Want de vorige keer dat er een vos in het territorium was kwamen Smoketear en Lotusleaf gehavend het kamp binnen. "Zo, dat was dat." Sprak de poes. Arcticlight knikte en grinnikte zacht. "Inderdaad, die vos komt vast niet meer terug!" Het was fijn om weer eens een vos te verjagen. En het voelde zeker fijn aan dat ook al waren hun clans vijandig de katten in nood altijd samen konden werken. Dat was wel fijn om te weten. Dan voelde hij zich toch weer een stukje veiliger in het bos. Niet dat hij zich heel onveilig voelde, maar het betekende wel dat de katten in het bos op z'n minst niet van elkaar walgden. Hij keek om zich heen en merkte nu pas dat hij redelijk ver over de borders heen was gegaan. Zacht liep hij een stuk achteruit en ging hij weer op de plek zitten waar hij eerder ook zat. "Om geen regels te overtreden," Gaf hij als rede, met een grote glimlach op zijn gezicht.

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: ma 28 jan 2013 - 22:49

Ze kwam beetje bij beetje weer op adem en hees haarzelf weer overeind. In haar ooghoeken zag ze Articlight zacht knikken, en dat hij weer begon te praten. "Inderdaad, die vos komt vast niet meer terug!" Met een grimas op haar witte gezicht schudde ze de aarde uit haar pels en keek ze de kater gekalmeerd aan. "Om geen regels te overtreden," Zei hij en nam een paar stappen naar achteren, zodat hij weer op zijn eigen territorium stond. "Ach, ik zal het toch tegen niemand zeggen," Sprak ze, met een schuldgevoel als gevolg. "Ik bedoel.. Deze keer toch niet.." Ze slikte de krop in haar keel door en ontweek nog enig oogcontact met de kater. Waarom was het zo moeilijk voor haar om met hem te praten? Om de een of de andere redenen kreeg ze altijd een raar gevoel wanneer ze iets zei tegen hem. Maar waarom? Ze schudde onopvallend haar kop en keek hem vervolgens dan toch weer aan. Ondertussen moest het al later dan middernacht zijn, echter wou ze nog geen afscheid nemen. Natuurlijk konden ze nog op de Gathering praten, maar ze zou nooit honderd procent zeker zijn of ze wel mee mocht, en of hij wel naar de aankomende vergadering mocht.

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: wo 30 jan 2013 - 17:50

A R C T I C L I G H T

I would give a million stars if you would take my hand
All the colors of the rainbow for a single smile

Zijn ogen gleden nog een keer naar de kant waar de vos verdwenen was in de struiken. Hij snoof de lucht in en rook een oude, maar scherpe, vossengeur. Ja, de vos was weg. Vast en zeker het gebied uit en als dit niet het geval was dan zou hij dat straks wel op de terugweg merken. Zijn kristalblauwe ogen gleden weer naar Ivyleaf, die ondertussen haar mond opende en iets zei; "Ach, ik zal het toch tegen niemand zeggen," Zacht knikte hij. Gelukkig maar, want hij wilde niet gezien worden als een verrader van de warrior code. Hij moest zijn eer behouden, niet voor hem maar voor zijn broertjes en zusjes die vast vanuit starclan naar hem keken. Zijn blauwe ogen gleden kort naar de sterren en de maan; zilverpelt. Hij slaakte een diepe zucht en schudde snel met zijn hoofd om niet te laten merken dat hij er toch wel mee zat. Het voelde net alsof hij hun taken moest voldoen en misschien daarom putte hij zichzelf soms enorm veel uit om te werken voor de clan. Maar zou was zijn leven nou eenmaal en hij vond het wel fijn om altijd bezig te zijn. Slapen kon hij wel wanneer hij een elder was, niet nu. "Ik bedoel.. Deze keer toch niet.." De kater grinnikte zacht. "Dat had ik wel begrijpen." Glimlachte hij naar de poes. "Ik denk dat ik zo meteen maar eens moet gaan, het word laat en ik plan nog om nog even de andere borders te checken.." Zei hij, zijn ogen gleden weg van de poes waarna hij kort om zich heen keek en zich weer op de poes richtte.

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: wo 30 jan 2013 - 20:20

De kater voor haar leek even op iets anders geconcentreerd te zijn, dus moest het hem niet zijn opgevallen hoe Ivyleaf zich gedroeg. "Dat had ik wel begrijpen." Toen hij naar haar glimlachte keek ze snel weg, ze wou hem niet meer in de ogen kijken. Bang wat voor effect het op haar zou hebben. "Ik denk dat ik zo meteen maar eens moet gaan, het word laat en ik plan nog om nog even de andere borders te checken.." Ze knikte, maar weigerde het nog steeds om oogcontact te maken. Misschien was dat aardig doen toch geen goed idee geweest. "Ik denk dat ik ook maar eens ga." Miauwde ze neutraal en wiebelde even ongemakkelijk met haar oren. "Ze zouden zich zeker afvragen waar ik blijf." Vervolgde ze, nog steeds neutraal maar op een iets minder aardigere manier. Articlight zou moeten snappen vanwaar haar vijandelijkheid kwam. Ivyleaf was niet voor niets een Shadowclanner. Ze nam een paar stappen naar achter, en draaide haar in een ruk om. "Tot de volgende keer." Zei ze hem gedag, en sprong vervolgens de bosjes in.

Onderwerp: Re: :. Marry the night .: za 2 feb 2013 - 10:14

A R C T I C L I G H T

I would give a million stars if you would take my hand
All the colors of the rainbow for a single smile

De kater had zijn ogen gericht op de witte shadowclan poes, genaamd Ivyleaf. Een zwakke glimlach stond rondom zijn lippen nadat hij gezegd had dat hij maar eens moet gaan. Hij wilde de andere borders nog even checken voordat hij ging slapen. "Ik denk dat ik ook maar eens ga." Hij knikte zacht en wendde zijn blik even op het gebied achter haar; Shadowclan. Hij was niet nieuwsgierig hoe het daar uit zag, helemaal niet eigenlijk. Hij had zijn eigen gebied, groot en een goede plek om te jagen. "Ze zouden zich zeker afvragen waar ik blijf." Nogmaals knikte hij. Gelukkig waren de katten in zijn clan gewend dat hij zolang wakker bleef het 's avonds en heel vroeg weer weg was. Ze zouden zich pas zorgen gaan maken als hij zelfs heel laat in de avond niet terug kwam of als hij af en toe in de middag niet terug kwam met voedsel in zijn mond. "Tot de volgende keer." Zei Ivyleaf nadat ze zich met een ruk had omgedraaid en verdwenen was in de bosjes. "Tot dan." Klonk zijn stem neutraal, waarna hij zich ook een weg baande op weg naar de volgende border.

// Topic uit