ＡＬＲＩＧＨＴ

Het was niet erg koud, niet erg warm. Icoon werd wakker, en ze stond op van het bladerbedje dat ze gemaakt had. Ze was al een tijd uit de mensennestengebied gevlucht, de mensen stank werd haar te veel, het herinnerde haar teveel aan haar verleden. De poes schudde haar dikke calicopels uit, er zat veel aarde in haar pels. Al gauw was ze weer onderweg, richting de twoleg place omdat ze toch nog zin had om een tweede huiskat te vermoorden, of op zijn minst te verminken. Ze vond huiskatten niet gemeen, nee alleen waren hun in haar buurt, en niemand hielp haar. Ze liep met een versnelde pas naar de twoleg place, en haar doordringbare ogen bekeken een verharde weg. Er kwamen twee koplampen op haar af, en ze sprong over de weg heen, zonder angst dat ze overreden werd. De poes duwde even haar sterke nagels de aarde in, omdat ze toch zo'n grote hekel heeft aan die ijzeren bakken. Ze blies de auto na en liep weer verder. Haar ene schouder was wat verzwakt door een aanval van een BloodClanner, maar als ze die aanval verwacht had, had ze dat magere beest wel afgeslacht. Vandaag kon ze dus geen BloodClanner gebruiken, of eventueel een andere rogue. Haar staart zwiepte even, en ze begon weer te lopen. Ze wist niet waarom ze haar tijd verbruikte door een eind te lopen, maar alleen bij haar zusje zitten had ze ook geen zin in. De poes liep met haar stijve schouder richting de twoleg place, en ze kon de geur al ruiken, de geur van een mens met een huishond. Waarschijnlijk zou ze weer achtervolgd worden, die gekke beesten weten niet eens hoezo ze katten achtervolgen, en ze zijn zo dom om alles te doen wat de mensen willen. De poes stapte toch verder, want ergens had ze een angst voor die beesten, al gaf ze zoiets nooit toe. Ze hoorde gegrom en zag een mens met een huishond, gelukkig aan de lijn. Ze vond het namelijk niet erg leuk om achtervolgt te worden door het beest, ookal was hij niet erg groot. De poes tapte haastig door en verliet het grasveld, en kwam al een beetje de mensennestengebied in. Je zag al van die hoge gebouwen. De poes rende door, door een onbekende geur. Ze had zichzelf wel voorgenomen niet problemen op te zoken, maar dat kon ze niet laten. Wat kunnen huiskatjes nou, helemaal niets. De poes schoot achter een muur vandaan en siste "Hallo, welk mormel is weg gelopen van zijn huisje?" miauwde ze en ze kwam voorzichtig om de hoek vandaan.

-sorry voor laatheid.-

"Als je maar een blik op mijn halsband werp zegt dat genoeg" miauwde de kater en de poes keek hem aan. "BloodClanner he?" miauwde ze en ze ging voor de knappe kater zitten. "En ga je me zeker aanvallen zoals elke BloodClanner, nou daar heb ik even geen zin in dus kijk maar uit." miauwde ze rustig en ze keek de kater recht in zijn ijsblauwe ogen. Ze haalde haar tong langs haar lippen. "Rustig maar hoor ik doe een poes zoals jouw niks aan" de poes begon te glimlachen, de glimlach ging over naar een grijns. "Ooh nee, dat is dan fijn." miauwde ze en ze keek hem ongelovig aan. Was dit een van de trucjes die BloodClanners gebruikte, tenminste van die charmante kater zoals hem. De kater liep richting haar, en ze spande haar spieren. "Zoals niet zulke knappe poezen" miauwde de kater speels. Maar iets in zijn blik beviel de poes niet. "Nou ik denk dat ik bedankt moet zeggen." miauwde ze een beetje speels, maar ook uitdagend. De poes stond op, en liep naar de kater. "We hebben ons nog niet voorgesteld, he?" miauwde ze terwijl ze steeds dichterbij kwam. Ze spinde uitdagend en begon rondjes om de kater te lopen. "Ik ben Icoon, onthoudt die naam goed, zou ik zeggen, want mij zal je vaker tegenkomen." fluisterde ze in zijn oor toen ze naast hem stond, en ze duwde haar harige staart onder zijn neus. "Ondhoudt dat erg goed," fluisterde ze en ze bleef rondjes om de kater lopen.

-leuk om met jo te rpg'en ;]-

"Ik heb inderdaad al een groot aantal moorden op mijn naam staan. Zowel die van dobbermons tot kleine chihuahuas als diverse katten." miauwde hij en de poes keek hem aan. "Ben jij dus echt zo'n gestoorde kittypet die honden dood om een trofee aan zijn halsband te hebben." zei ze en ze keek de kater aan. "Ja, ik ben anders dan mijn clangenoten. Ik val je toch niet aan of wel soms?" miauwde hij en de poes spuugde hem toe. "Nou, je wilt me wel doden, zoals elke BloodClanner, en dan mijn tandjes aan je halsband knopen." blies de poes vervelend en ze ging zitten.