I'm just hunting {Lovelypaw}

Gleampool keek om zich heen. "de prooi verstopt zich goed vandaag", mompelde hij in zichzelf. Het zou lang duren voordat hij genoeg prooi voor de clan had gevangen. hij stak zijn neus in de lucht en snoof de bosgeuren op. muis. hij rook muis. hij trippelde in de richting van de geur. toen zijn prooi in zicht kwam, liet hij zich in jachthouding zakken. de muis had niet door dat hij niet alleen was. toen Gleampool dicht genoeg genaderd was, schoot hij vooruit en dode het diertje snel. toen hij er wat aarde over had geschraapt, ging hij verder op zoek naar prooi. toen hij al wat meer prooi gevangen had, trippelde hij naar zijn boom, zo als hij het noemde. hij hield van klimmen, vooral als hij in deze boom klom. vanuit de kruin had hij een goed zicht op een groot deel van het territorium. hij klom naar boven. en bleef dar even zitten. dikke regendruppels vielen uit de lucht naar beneden. "nu is het tijd om te gaan", bromde hij in zichzelf. benedengekomen zag hij een in vergelijking met hem, kleine, gevlekte figuur staan. het was Lovelypaw. "Dag Lovelypaw, wat ben je aan het doen?", vroeg hij.

_{Met veel tegenzin opende een kleine apprentice haar groene ogen. 'Alweer een saaie dag alleen' Dacht de apprentice toen ze opstond en de stukjes mos die aan haar vacht bleven kleven verwijderden. Licht en stil trippelde de Calico de apprenticeden uit. Haar groene ogen scande de binnenplaats. Iedereen was al lang bezig met zijn taken. Ze zag apprentices vertrekken of terugkomen met hun mentor en hoe warriors de prooistapel aan het aanvullen waren. Lovelypaw zelf kon niet veel doen omdat ze nog geen training had gehad en nog nooit een prooi had gevangen. Een zachte zucht verliet haar mond bij de gedachte aan de keer dat ze haar prooi vast had maar voor ze haar tanden in het konijn zijn nek kon steken werd ze afgeleid en kon het konijn vluchten. De poes besloot dat ze voor de zoveelste keer weer wat zou proberen te vangen. Terwijl ze binnenplaats overstak op weg naar de uitgang van het camp was ze zoals gewoonlijk onzichtbaar. Niet dat ze daar een probleem mee had Lovelypaw was namelijk erg slecht in de omgang met andere katten door haar verlegenheid en onhandigheid. Snel liep ze door de uitgang en begon ze dieper tussen de bomen te verdwijnen. Met haar lichaamskleuren perfect in harmonie met de bladeren die zoals gewoonlijk weer kleurrijk waren in leaf-fall liep de poes door. De poes liep rond en rond maar kon geen prooi vinden. Ze bleef stilstaan bij een boom en keek nog eens rond. Tot er een kleine waterdruppel op haar roze neus viel waardoor ze moest niezen. 'Ik moet maar eens ter-' Haar gedachten werden onderbroken door een kat die tegen haar sprak. Snel draaide Lovelypaw zich om. Voor haar stond een grote kater. "Oh eehm h-hallo." Stotterde de verlegen poes terug. "I-ik probeer w-wat prooi te vinden m-maar het lukt niet echt." Stotterde ze verder. 'Vergeleken met deze grootte kater en mijn klein figuur moet ik er wel uitzien als een kleine kitten' Dacht de calico.}

Lovelypaw keek hem een beetje geschrokken aan. "Oh eehm h-hallo.", zei ze stotterend. "I-ik probeer w-wat prooi te vinden m-maar het lukt niet echt.", voegde ze er aan toe. Gleampool kende Lovelypaw niet zo goed, maar wel goed genoeg om te weten dat ze erg verlegen poesje was. "Als je veel wil vangen, moet je je goed op je prooi concentreren, je moet zorgen dat je onzichtbaar bent", legde Gleampool uit. hij begon de stukjes boomschors tussen zijn tenen uit te likken. "Je kan ook beter naar de sunning rocks gaan, daar kan je makkelijk muizen vinden", voegde hij er aan toe.

_{"Als je veel wil vangen, moet je je goed op je prooi concentreren, je moet zorgen dat je onzichtbaar bent" Legde de grote kater uit. Lovelypaw knikte terwijl ze probeerde uit te vinden wie deze kater was. Ze dacht eens diep na. Ze had deze kater al een keer gezien dat wist ze zeker maar wat was zijn naam ook alweer? 'Eeum, wat was zijn naam nou? Wacht eens even ik denk dat ik het weet.' Dacht ze. J-jij bent t-toch Gleampool?" Vroeg de calico zacht en stotterend. Ze was bang dat ze het mis had. "Je kan ook beter naar de sunning rocks gaan, daar kan je makkelijk muizen vinden" Hoorde ze hem vervolgen. De kleine poes keek neer op haar poten voor ze antwoord gaf. "M-maar daar zijn a-altijd zo veel andere a-apprentices en warriors." Zei de poes verlegen. De calico bleef met haar groene ogen naar haar gevlekte poten kijken. Te verlegen om naar de kater voor zich op te kijken. "En ik weet n-niet hoe verse m-muis ruikt." Stamelde ze verder. Ze was zo beschaamd over het feit dat ze nog nooit een verse levende muis had geroken. De enige geur die ze kon onderscheiden van alle prooien was konijn en dat was omdat ze al achter honderden konijn had gerend. Ze kon ze altijd inhalen maar daarna viel ze of botste ze tegen iemand op op maakte het konijn een scherpe bocht waardoor ze hem kwijt raakte.}

"En ja, ik ben Gleampool.", zei hij. ze keek hem een beetje onzeker aan "M-maar daar zijn a-altijd zo veel andere a-apprentices en warriors.", zei ze. "Omdat je er zoveel muizen kan vinden", zei Gleampool. de gevlekte poes keek naar haar pootjes. "En ik weet n-niet hoe verse m-muis ruikt." stamelde ze, duidelijk beschaamd. Gleampool was verrast. een apperentice van 7 moons die niet eens wist hoe een muis ruikt! "Wie is eigenlijk jou mentor? hij zou wat meer met jou bezig moeten zijn", zei Gleampool. "En als je wilt, zal ik met jou naar de sunning rocks gaan, dan zal ik jou leren hoe je een muis vangt", vervolgde hij.

_{Uit de ooghoeken van haar groene ogen keek de apprentice naar de kater voor zich. De kater genaamd Gleampool keek heel erg verrast toen ze zei dat ze nog niet wist hoe een verse muis rook en dat maakte haar nog verlegener. "Wie is eigenlijk jou mentor? hij zou wat meer met jou bezig moeten zijn" Hoorde ze de kater zeggen. Die woorden maakten haar verdrietig. Nog steeds kijkend naar haar gekleurde poten ging de kleine poes zitten. Door haar verlegenheid was de calico vergeten dat zodra ze zat het te zien was hoe graat mager ze was. Ze was dan ook één van de kleinste en dunste apprentice van de hele clan. "I-ik heb geen mentor." Stamelde de poes. Een kleine verdrietige zucht verliet haar mond voordat ze vervolgde. "H-hij is weg gegaan n-nadat hij had g-gezien dat ik zijn a-apprentice was." Stamelde de poes verder. Ze liet haar schouders een beetje zakken van verdriet. Nog steeds te verlegen om de kater voor zich aan te kijken hield de poes haar groene ogen straks op haar poten gericht. "En als je wilt, zal ik met jou naar de sunning rocks gaan, dan zal ik jou leren hoe je een muis vangt" Hoorde ze de kater vervolgens zeggen. Voor het eerst sinds dat ze Gleampool tegen was gekomen keek Lovelypaw met haar groene ogen recht naar de kater. "Echt?" Vroeg de poes een beetje ongelovig. Nog nooit had iemand haar zo iets aangeboden. Sterker nog ze had amper tegen andere katten gesproken ook al leefde ze al heel haar leven in de Thunderclan}

"I-ik heb geen mentor." stotterde Lovelypaw verdrietig, ze keek naar haar poten. "H-hij is weg gegaan n-nadat hij had g-gezien dat ik zijn a-apprentice was." vervolgde ze. Gleampool kon het gewoon niet aanzien. hoe kan je nu zomaar je apprentice in de steek laten? "En als je wilt, zal ik met jou naar de sunning rocks gaan, dan zal ik jou leren hoe je een muis vangt" zei Gleampool. voor het eerst keek Lovleypaw hem recht aan. "Echt?" ze klonk nogal verbaasd. "Tuurlijk! ik begrijp niet eens waarom je mentor je in de steek heeft gelaten!", antwoorde hij. "Ik durf te wedden dat jij ooit nog eens een goede warrior word!",vglimlachte hij.

_{Met hoop dat de warrior voor zich geen grap maakte keek de calico naar Gleampool. "Tuurlijk! ik begrijp niet eens waarom je mentor je in de steek heeft gelaten!" Hoorde ze de kater zeggen. En voor het eerst in dagen was Lovelypaw eens echt blij. Een warrior die ze net heeft leren kennen wilt haar leren hoe een muis te vangen. en voor ze iets terug kon zeggen vervolgde de kater. "Ik durf te wedden dat jij ooit nog eens een goede warrior word!" En ze zag hoe de grijze kater glimlachte. De calico begon weer wat meer verlegen te worden door de woorden en ze keek weer neer op haar boten. "B-bedankt." Stotterde ze als antwoord op het compliment en het feit dat deze grijze kater haar wou helpen. Ineens viel het haar op dat ze aan het zitten was waardoor het te zien hoe mager ze was. Dus schoof ze haar boten ene beetje dichter bij elkaar hopend dat Gleampool het niet zag. Een lichte pijn schoot door haar schouder terwijl dat ze haar poot een beetje verzette. Al was het een paar maanden geleden ze had nog soms nog steeds pijn van de dag dat ze een riverclan apprentice was tegengekomen. Ineens uit het niets schoot er een vraag door het hoofd van Lovelypaw en ze besloot om Gleampool die vraag te stellen. "W-waarom wil je m-me eigenlijk h-helpen?" Vroeg ze onzeker hopend dat ze niet in de fout was gegaan om Gleampool dat te vragen.}

"B-bedankt.", stotterde ze verrast. ze was vrij mager voor een kat. "W-waarom wil je m-me eigenlijk h-helpen?", vroeg ze. "Dat weet ik zelf eigenlijk niet zo goed, maar ik denk dat het beter is als jij eens goed leert jagen, dat is goed voor de clan en goed voor jou", glimlachte hij. stilletjes vervloekte hij die kater die het in zijn hoofd had gehaald om van zijn clan weg te gaan, alleen maar omdat Lovelypaw zijn apperentice was. "Wel, ik heb persoonlijk niet zo veel zin om nog lang in de regen te blijven staan", zei hij terwijl hij een beetje boos naar de regenwolken keek. "we zullen gaan", miauwde hij tegen Lovelypaw voordat hij richting de sunning rocks trippelde.

_{Lovelypaw was niet zeker wat voor antwoord ze zou krijgen maar ze hoopte tenminste op een antwoord dat niet zou zeggen dat hij het deed omdat ze zo zielig was of zo. "Dat weet ik zelf eigenlijk niet zo goed, maar ik denk dat het beter is als jij eens goed leert jagen, dat is goed voor de clan en goed voor jou" Hoorde ze de kater zeggen met een glimlach. "Oke" Antwoordde Lovelypaw stiekem heel blij dat hij niet had gezegd dat ze zielig was of dat ze de clan tenminste waard was als ze kon jagen. "Wel, ik heb persoonlijk niet zo veel zin om nog lang in de regen te blijven staan" Hoorde ze hem vervolgens zeggen en ze zag hoe de kater even boos naar de regenwolken keek. "we zullen gaan" Miauwde Gleampool vervolgens tegen Lovelypaw en de gevlekte poes knikte. Toen de kater op weg naar de sunningrocks trippelde volgende Lovelypaw hem stil. Ze kon nog steeds niet geloven dat deze kater die ze nog maar net had ontmoet haar zijn hulp had aangeboden. Lovelypaw had helemaal geen moeite om Gleampool bij te houden omdat ze ondanks haar grootte best snel was.}

Bij de sunning rocks gekomen, stak Gleampool zijn neus in de lucht. "Ruik je dat?", vroeg hij. "Dat is de geur van muis", vervolgde hij. "Ik zal je voordoen hoe je een muis moet vangen", soepel ging hij in sluiphouding en sloop in de richting waarvan de geur kwam. het diertje had geen idee wet hem overkwam toen Gleampool vooruit schoot en het diertje in zijn nek beet. de muis was mager. "nu is het aan jou", zei hij tegen Lovelypaw.

_{Lovelypaw volgde de grijze(?) kater tot aan de sunningrocks in stilte. Ze was te verlegen om iets te zeggen en daarbij wou ze de kater zijn concentratie niet verbreken. De poes zag hoe de kater Gleampool zijn neus in de lucht stak en vervolgens de geur in zich opnam. "Ruik je dat?" Vroeg de kater aan Lovelypaw waarop Lovelypaw direct reageerde door haar mond open te doen zodat verschillende geuren haar geurklieren bereikten en vervolgens knikte ze toen een rare geur die ze nog niet goed kende rook. Iets in de geur deed haar denken aan de muis die ze deze ochtend had gegeten maar toch rook deze geur anders. "Dat is de geur van muis" Hoorde ze Gleampool vervolgen. Lovelypaw richtte haar voledige aandacht weer op Gleampool maar toch probeerde ze de nieuwe geur die blijkbaar van een muis die nog leefde was niet te vergeten. "Ik zal je voordoen hoe je een muis moet vangen" Hoorde ze de kater zeggen voordat hij in een soepele sluiphouding zakte en in de richting sloop waar de geur vandaan kwam. Lovelypaw bleef braaf op haar plek staan om de muis niet af te schrikken. Met haar groene ogen aanschouwde de kleine apprentice hoe Gleampool stil richting de niks vermoedende muis sloop. Vervolgens zag ze hoe Gleampool voorruitschoot en hoe de muis verrast werd omdat ze niet wist dat iets haar had beslopen. Ze zag hoe de grote kater zijn scherpe tanden in het nekje van de magere muis zette en hoe de muis steeds zachter begon tegen te spartelen. "nu is het aan jou" Zei de kater toen de muis was gestikt in zijn eigen bloed. "Oh eehm, oke" Zei de poes onzeker. Vervolgens opende ze haar kaken zodat verschillende geuren haar geurklieren weer konden binnenstromen. Al snel kon Lovelypaw de aparte geur van muis tussen al die andere geuren eruit pikken en draaide ze zich om zodat ze de geur kon volgen. Al snel zagen haar groene ogen een kleine gestalte op één van de rotsen zitten. Nog steeds onzeker en bang dat ze zichzelf voor schut zou zetten zakte Lovelypaw in een niet al te goede sluiphouding. Haar houding was ver van perfect maar voor een apprentice zonder mentor was het nog best wel goed. Snel en licht sloop de poes op het muisje af. Ze had geen probleem met het lichte sluipen wand op zich woog ze al bijna niets maar het snel sluipen vond ze een beetje moeilijk omdat ze zo onhandig was en ze wist dat als ze niet heel goed oplette dat ze over haar eigen poten kon struikelen. Toen ze nog twee staartlengtes van de muis vandaan was trapte ze per ongeluk op een takje waardoor de muis snel opkeek. Zonder verder na te denken zette Lovelypaw af en maakte ze een grote sprong. Maar ze lande net iets te laat waardoor de muis net voor ze die te pakken kreeg weg kon komen. Een beetje teleurgesteld liep de calico terug naar de warrior. Ze was bang om harde woorden te krijgen zoals dat ze alles fout deed maar deze warrior was zo aardig tegen haar geweest dat ze niet zeker wist hoe hij zou reageren en dat maakte haar nog nerveuzer.}

"Oh eehm, oke" zei ze onzeker. ze zakte in een onhandige sluiphouding. ze sloop, onverwacht stil, naar de muis toe. haar groene ogen waren op het kleine diertje gevestigd. Lovelypaw had nooit echt een mentor gehad, daardoor was haar sluiphouding niet zo goed. een paar staartlengtes van de muis verweiderd, stapte ze op een takje. de muis keek op. Lovelypaw zette zich af en sprong. de muis wist net weg te komen. ze draaide zich om en liep terug naar Gleampool. "Dat overkomt iedereen wel eens", zei hij. "Volgende keer beter. maar ik denk dat we beter eerst aan jou sluiphouding werken", zei hij, dat maakt een muis vangen stukken makkelijker", voegde hij er aan toe. "Zo moet het", zei hij terwijl hij in sluiphouding zakte.

_{"Dat overkomt iedereen wel eens" Hoorde ze de kater zeggen. De calico knikte als antwoord. Ze was blij dat ze geen harde woorden kreeg. "Volgende keer beter. maar ik denk dat we beter eerst aan jou sluiphouding werken" Hoorde ze hem vervolgens zeggen. 'Ja, ik ben zeker dat mijn sluiphouding vreselijk was' Zei ze als antwoord in haar gedachten. "dat maakt een muis vangen stukken makkelijker" Hoorde ze hem vervolgen. Lovelypaw knikte. "Zo moet het" Hoorde ze Gleampool zeggen voordat hij in een goede sluiphouding zakte. Met haar groene ogen probeerde de poes de kater goed te observeren. Vervolgens zakte ze zelf in een sluippositie. Haar sluippositie was beter maar nog steeds lag ze niet laag genoeg tegen de grond aan. "Zo iets?" Vroeg de gekleurde poes onzeker. Ze was er bijna zeker van dat het niet goed was maar ze had het toch willen proberen. 'Je kunt moeilijk iets leren zonder het te proberen'. Had de poes zich bedacht.}

"Zo iets?", vroeg ze terwijl ze in een onhandige sluiphouding zakte. "Je moet je buik beter tegen de grond houden, kijk zo", legde hij uit voordat hij weer in een sluiphouding zakte. "Je moet jezelf echt tegen de gronde drukken, anders is de kans groot dat je prooi je ziet", zei hij. Gleampool begon zijn voorpoot te wassen, er zat modder aan. hij haatte modder. het was kleverig, vies en het stonk. "haat jij modder ook zo?", vroeg hij aan de gevlekte poes.