We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
-Birdkit gaat niet dood hé?- Camp: Leafheart Even kwam ze bij bewustzijn, het was een grote chaos. Ze proefde heerlijk fris water in haar mond, en Smogfire kwam op haar af rennen. Ze probeerde zich te bewegen, kon zich een klein stukje oprichten. Ze zag haar kitten piepend naast haar liggen. Met het laatste beetje kracht die ze in zich had duwde ze haar tegen haar buik. "Volhouden, het komt wel goed", fluisterde ze geruststellend tegen het kleintje, hoewel ze zelf niet zeker wist of het wel goed zou komen. Misschien was de kitten verminkt en kon ze nooit warrior worden. Maar daar wou ze niet aan denken. Ze vocht om bij bewustzijn te blijven, maar het was verloren moeite en het werd weer zwart voor haar ogen.
-Birdkit gaat niet dood nee- Plotseling voelde Birdkit dat ze tegen haar moeders buik werd gedrukt. "Volhouden, het komt wel goed" Het kleine kittentje wist niet wat dat betekende maar het klonk geruststellend. Meteen snoof ze de warme melk op. Birdkit zocht naar het ding, dat een tepel noemt, waar de melk in zat. Toen ze het vond begon ze er hard op te zuigen. De warme melk vloeide in haar bekje en een stroom van energie vervulde haar tot in het puntje van haar staart. Toen Birdkits honger gestild was viel ze in slaap.
Mustiquepaw Female • Apprentice • 6 moons • SINGLE
•Terretory/Dawn Lake
''Ok. Mustiquepaw, misschien weet je het al maar dit is de beste sluiphouding voor konijnen. Een konijn hoort jouw voetstappen en daarom moet je altijd het gewicht op je flanken dragen, zelfs als je graatmager bent en het bladkaal is. Probeer het maar.'' Mustiquepaw keek ongeïnterreseerd naar haar nieuwe mentor. ''Kijk Mustiquepaw'' Sadwind deed het voor en even later rook de apprentice vers gedoode prooi. 'Hier, ik weet dat het eigenlijk niet mag maar we zijn niet op een jachtpatrol.'' De vlekkerige poes keek verbaasd haar mentor aan. "Maar..." Ze werd abrupt onderbroken door haar mentor: ''Mustiquepaw, ga terug naar het kamp. Geen vragen stellen, gewoon gaan! Ik wil jou niet in gevaar brengen!'' Ze wist wel dat er dassen waren, maar Mustiquepaw was geen watje. Ze deed alsof ze rende naar het camp. Haar plannetje was om daarna terug te draaien, maar dat mislukte toen de das oppeens voor haar opdoemde. De kleine poes keek met grote ogen de das aan. Haar blik flitste naar de opgezwollen buik. De das verwachtte kleintjes. "Oh, oh...", mompelde Mustiquepaw.
Thx Aurorapaw for this beautifull sheets!
~Feel my breath
Stuff:
Laatst aangepast door Smellpaw op wo 17 jul 2013 - 18:11; in totaal 1 keer bewerkt
Sadwind;Territory;Dawn Forest;Mustiquepaw; Sadwind was net in gevecht met een das toen ze Mustiquepaw rook. Ze draaide zich met een ruk om en zag een dassin staan met een opgezwollen buik.Die is dus niet zo snel meer, ze verwacht kleintjes...Dacht de knappe Perzische poes snel.''Mustiquepaw, snel!Ga een patroille halen!Beefrost heeft ze er waarschijnlijk al op uitgestuurd!'' Snel duwde ze Mustiquepaw weg van de das en hijgde erachteraan:''Ik wil jou echt niet in gevaar brengen.'' haar scherpe tanden boorden zich in de poot van de das.
So won't you Save us, what we are, don't look clear, it's all uphill from here It's who we are Doesn't matter if we've gone too far Doesn't matter if it's all okay Doesn't matter if it's not our day
Song:
Memphis~Crowpaw'~Speedfire~Raggedkit.~Emrys~Owlfeather Pm's naar Memphis!
Beefrost koos een paar katten voor de patrouille. Haar eigen apprentice was erbij. Op het moment dat het groepje wou vertrekken kwam Sadwinds apprentice op hen afgehold. Mustiquepaw zag er angstig uit. "Zeg, er is een familie dassen bij Dawn Forest. Ik moest..." De kleine vlekkerige poes werd overstemd door de schreeuw van Willowkit. Razendsnel dacht de jonge deputy na. "Oké, we zullen naar Dawn Forest gaan. Jij blijft hier en kijkt van waar die schreeuw kwam.", beval ze. Met haar staart wenkte ze de patrouille en liep in een rustig tempo naar Dawn Forest. De apprentice van Sadwind had niet gezegd dat er nog iemand was en ze moesten hun krachten sparen voor als er een das uithaalde naar de katten.
Willowkit Male • Kit • 4 days • SINGLE
•Leaders Den
Willowkit hapte naar adem toen hij ontwaakte. Hij had 2 dagen geslapen. De honger was erg, maar de pijn nog erger. Hij had al 4 dagen niet gegeten, afhankelijk van de honing dan. De kitten wist immers niet dat hij ook papaverzaden had gekregen en water had gedronken. Zijn schreeuw verscheurde de stilte en de rust van het camp. Er biggelde een traan over zijn wang. Willowkits ribben staken nog harder uit dan twee dagen geleden. Hij leek wel een skelet. Zijn vachtje zat vol met klitten en was duf. Plotseling hoorde het jong een andere kat binnen komen. Wie was dat? Hij piepte angstig.
Birdkit Female • Kit • 3 days • SINGLE
•Camp
SLAAP
Mustiquepaw Female • Apprentice • 6 moons • SINGLE
•Dawn Forest/Camp
''Mustiquepaw, snel! Ga een patroille halen! Beefrost heeft ze er waarschijnlijk al op uitgestuurd!'' Mustiquepaw knikte. Ze rende al toen ze haar mentor hoorde zeggen: ''Ik wil jou echt niet... De rest hoorde de apprentice niet meer. Niet wat?, dacht ze. Ze liep in het camp en zag net een patrouille vertrekken. Beefrost was erbij. "Zeg, er is een familie dassen bij Dawn Forest. Ik moest..." De patrouille hoorde niet meer wat Mustiquepaw te zeggen had door een schreeuw door het camp. Het kwam van Windstars kitten. "Oké, we zullen naar Dawn Forest gaan. Jij blijft hier en kijkt van waar die schreeuw kwam.", beval de deputy. Mustiquepaw knikte en rende weg.
Camp: Nursery: Leafheart Haar toestand, en die van haar kitten, waren inmiddels al veel verbeterd. Ze had veel bloed verloren, maar alles kwam goed. Met haar kitten die warm naast haar buik lag, in de veiligheid van het camp en de gezelligheid van de nursery, kon je bijna niet anders dan gelukkig zijn. De kitten werd Birdkit genoemd en was inmiddels al 3 dagen oud. Met nog een laatste lik over het kleintje, viel Leafheart in een vredige slaap. De bomen waren kaal maar de zon scheen. Twee katten renden door het woud, een kleine grijze en een iets grotere rode. De rode bleef even staan om de lucht te proeven. Ruik je het konijn?, vroeg ze aan het kleintje. Die knikte enthousiast en sloop op de geur af. Ze sprong eropaf en beet het konijn dood met een goed gerichte beet.
Toen het jong wakker werd was het vroeg in de ochtend. Het zonnetje scheen waterig door de wolkjes. Birdkit had een heerlijke droom gehad. Haar maag rommelde maar ze had geen zin om haar ogen open te doen en naar de melk te zoeken. En daarbij als ze haar ogen open deed zag ze toch niets. Uiteindelijk werd de honger zo erg dat ze toch wel moest. Birdkit opende haar oogjes en schrok zich bijna een bult. Wat eerder zwart was geweest was nu grijs. Het jong keek met grote ogen naar de schim naast haar. Door haar verwarring herkende ze haar moeder niet. Geschrokken piepte de kitten van angst. Toen Birdkit wat bedaarde drong het tot haar door dat haar moeder daar lag. Vlug sloot ze haar ogen en ging opzoek naar de melk; daarna viel ze terug in slaap.
De geboorte van Birdkit was nu al bijna een kwart maan geleden en het ging goed met hen. Leafheart stond stijfjes op en liep eventjes rond om haar poten te strekken. Ze had veel bloed verloren, en was nog steeds een beetje zwak. Ze liep de nursery uit en keek eens rond in het camp. Het was zonhoog en de warriors zaten rond de open plek samen te tongen. Leafheart liep op de prooistapel af en nam een muisje. Ze had niet zoveel honger, maar ze moest iets eten. Ze liep terug naar de nursery en twijfelde even of ze ervoor zou gaan liggen of dat ze naar binnen zou gaan. Ze besloot naar haar kitten te gaan en ging de nursery binnen. Ze krulde zich op rond Birdkit en begon met kleine hapjes van haar muisje te eten.
(ben een beetje op vakantie geweest, sorry) Sadwind-Dawn Forest-DANGER! `HELP! BEEFROST! HET ZIJN DE DASSEN! HELP!´Schreeuwde Sadwind, niet uit angst, maar uit een kleine depressie die haar kracht gaf. Ze sprong op een steen en zette af...... En landde op de nek van de dassin. Ze beet één keer en de das viel neer. Dood. De pezige poes gromde en sprong weer. Dit keer sprong ze naar een bijna-omvallende boom en sprong met al haar kracht tegen de boom aan. De boom viel neer en zij ook, van een enorme hoogte. Ze had net niet genoeg tijd om zich om te draaien en bonste neer op de harde grond. Uiteindelijk werd het zwart voor haar ogen en... Werd ze wakker op een zwarte wereld. Ze probeerde haar ogen te openen maar dat waren ze al.Wat gebeurt er? Dacht Sadwind verwoed. Ze hoorde kattenstemmen, die van Smogfire en die van Windstar. Ze klonken bezorgd en ze kon dit net opvangen:`Waarschijnlijk kan ze geen Warrior blijven...Mustiquepaw zal een andere mentor moeten...´Sadwinds ogen vulden zich met tranen en opeens besefte ze wat er aan de hand was: Door de klap, door alles wat er de vorige tien uur gebeurd is, was Sadwind blind geworden.Sorry, Sadwind. Je bent blind geworden en je kun...´ Sadwind stond woest op, struikelend over haar poten.`Wat ben jij nou voor een leider? Je geeft niet eens om je krijgers! Je bent een flutleider, en die Deputy en die Medicine Cat zijn ook flut! Ik haat je!´ Sadwind kon alles niet meer aan, maar er flonkelde een sprankje hoop in haar.
Windstar;Leader;Camp;Smogfire en Sadwind `Waarschijnlijk kan ze geen Warrior blijven...Mustiquepaw zal een andere mentor moeten...´ Windstar zuchtte. Sadwind was blind geworden en zou nooit meer kunnen vechten, of jagen. Ze liep op Sadwind af en mauwde:`Sorry, Sadwind. Je bent blind geworden en je kun...´]`Wat ben jij nou voor een leider? Je geeft niet eens om je krijgers! Je bent een flutleider, en die Deputy en die Medicine Cat zijn ook flut! Ik haat je!´ Windstar zuchtte.`Sadwind, je kunt misschien nog Warrior blijven. Je zult kunnen trainen als mijn eigen leerling, trainend op blindheidsverschijselen. Mustiquepaw zal met ons trainen, zij moet ook trainen toch? Jij kunt haar alles leren als gewone Warrior, toen je nog niet blind was. Willowkit zal gezoogd worden door Leafheart, als zij dat goed vindt. Hij zal opgevoedt worden door haar, maar hij zal wel weten dat ik zijn moeder ben.´ Ze stond op en sprong op de Hogesteen.'Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen, zich verzamelen bij de Hogesteen voor een Clanvergadering.'Deze woorden ketsten af tegen de stenen en meteen kwamen katten uit alle hoeken van het kamp.'De meeste weten waarschijnlijk al dat Sadwind blind is geworden, zij zal zich niet bij de oudsten voegen. Sadwind, kom naar voren. Mustiquepaw, jij ook.' Nadat ze dat had gezegd, klonk er een verbaasd gemurmel onder de Clan. Ze zag Sadwind tegen katten aanstoten en ze sprong van de Hogesteen af om haar te helpen. Toen Sadwind en Mustiquepaw naast haar stonden vervolgde ze:'Sadwind, wil jij met mij trainen?'
So won't you Save us, what we are, don't look clear, it's all uphill from here It's who we are Doesn't matter if we've gone too far Doesn't matter if it's all okay Doesn't matter if it's not our day
Song:
Memphis~Crowpaw'~Speedfire~Raggedkit.~Emrys~Owlfeather Pm's naar Memphis!
Onderwerp: Re: LeafClan RPG Topic do 1 aug 2013 - 11:45
Beefrost Female • Deputy • 23 moons • SINGLE
•Camp/Dawn Forest/Camp
`HELP! BEEFROST! HET ZIJN DE DASSEN! HELP!´ Beefrost keek op toen ze Sadwind hoorde schreeuwen. Ze zag dat de kattin de das dood beet. De taaie poes keek met grote ogen toe. Zij en haar patrouille konden niets doen. Sadwind was door het dolle heen. Beefrost sloot haar ogen toen ze de smak hoorde. De angstgeur golvde van haar af. Ze schudde haar kop en trippelde naar de gewonde. `Waarschijnlijk kan ze geen Warrior blijven...Mustiquepaw zal een andere mentor moeten...´, mompelde Beefrost leader. `Sorry, Sadwind. Je bent blind geworden en je kun...´ Verder kwam de poes niet want ze werd onderbroken door een boze Sadwind. `Wat ben jij nou voor een leider? Je geeft niet eens om je krijgers! Je bent een flutleider, en die Deputy en die Medicine Cat zijn ook flut! Ik haat je!´ Beefrost kromp ineen toen ze haar rangnaam hoorde. Sterk blijven. Flitste het in haar kop. Verslagen liep ze achter haar leader aan.
Mustiquepaw Female • Apprentice • 6 moons • SINGLE
•Dawn Forest/Camp
Mustiquepaw werd plotseling uit de Nusery geleid door de roep van Windstar: 'De meeste weten waarschijnlijk al dat Sadwind blind is geworden, zij zal zich niet bij de oudsten voegen. Sadwind, kom naar voren. Mustiquepaw, jij ook.' De apprentice haar mond viel open. Sadwind blind? Tranen vulden haar ogen. Vlug zette ze een paar stappen naar voren. Haar kop was gebogen en tranen drupten op de stoffige grond. 'Sadwind, wil jij met mij trainen?' Mustiquepaw slikte. Met een hoog piep stemmetje vroeg ze: "En ik?"
Onderwerp: Re: LeafClan RPG Topic do 1 aug 2013 - 20:05
Camp, Amberkit
Amberkit liep knipperend met zijn oogjes de kraamkamer uit. De felle zon scheen in haar ogen en verward keek ze om zich heen. Hij was inmiddels vier maanden oud en twee volle manen na de dood van zijn moeder durfde hij eindelijk weer uit de kraamkamer. Eigenlijk was hij alleen maar van plan geweest een frisse neus te halen, maar zodra hij naar de katten keek die in het kamp waren werd zijn nieuwsgierigheid zo gewekt dat hij wel verder moest lopen. Ondertussen keek hij wel behoedzaam omhoog. Zijn moeder was, net zoals hem zelf, een kleine poes geweest. Toen er op een dag een havik aan kwam gevlogen en zijn moeder vast pakte, was zijn veilige wereld in duigen gevallen. Toen de havik hoog in de lucht was besefte hij dat zijn prooi wel erg groot en sterk was en liet hij de poes vallen. In gedachten ziet Amberkit zich zekf al zo door de lucht tuimelen. Stel je voor, met zo'n vaart de grond dichterbij zien komen... Hij schudde zijn vacht alsof hij een teek van zich af probeerde te schudden. Hij trippelde zo opgewekt mogelijk verder naar de krijgers die zich allemaal om de hogesteen hadden verzameld. Om een of andere reden keken ze allemaal ontzettend verdrietig. Ze keek weer een keer naar de lucht en ademde opgelucht uit toen ze een blauwe hemel zag, zonder dat er iets aan het vliegen was. Toen liep ze naar een van de krijgers toe en vroeg: 'Wat is er aan de hand? Waarom kijken jullie allemaal zo verdrietig?'
Don't be scared for the future. We survive to live in the future, we meet are enemies there. We learn how to use our courage, and get to know are limits. If you are scared for the future, how come that you stil want to survive? How come that your still alive right now?
Camp: Leafheart "Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen, zich verzamelen bij de Hogesteen voor een Clanvergadering.", klonk de bekende oproep door het camp. Leafheart vroeg zich af wat er aan de hand was. Ze stond op, en maakte Birdkit wakker. "Kom je? Er is een clanvergadering", fluisterde ze in haar oortje. Ze wist niet zeker of ze begreep wat ze zei, maar ze kon het maar proberen. Ze pakte Birwkit bij haar nekvel zachtjes op, en zette haar buiten voor de Hogesteen weer neer. Ze zag een andere kitten, Birdkit, die nu 4 maanen oud was. Twee manen geleden was zijn moeder gestorven, en voor zover ze wist was dit de eerste keer dat hij de nursery weer uitkwam. Ze gaf een beschermende lik over haar kitten en richtte zich toen op de clanvergadering. "De meeste weten waarschijnlijk al dat Sadwind blind is geworden, zij zal zich niet bij de oudsten voegen. Sadwind, kom naar voren. Mustiquepaw, jij ook.", sprak Windstar. Leafheart was verbaasd. Sadwind, Blind? Hoe zou dat zo gekomen zijn? Toen de twee katten die Windstar naar voren riep naast haar stonden, vervolgde ze: "Sadwind, wil jij met mij trainen?". Maar wie moest er dan voor haar kitten, Willowkit zorgen?
Onderwerp: Re: LeafClan RPG Topic za 3 aug 2013 - 13:37
Beefrost Female • Deputy • 23 moons • SINGLE
•Camp/Drown Lake/Camp
BEZIG
Willowkit Male • Kit • 8 days • SINGLE
•Leaders Den
De acht dagen kitten lag aan de ingang van het donkere hol. Hij voelde zich verlaten. En moe... Zijn moeder had hem maar één keer gezoogd waardoor hij zich zoals nu voelde. Mokkend stond Willowkit op. Hij liep het hol uit en botste op iemand. Geschrokken, piepend viel hij achterom. Hij snoof beledigend. Wie was dat? De geur van een moederkat en kitten drong in zijn neus.
Birdkit Female • Kit • 7 days • SINGLE
•Camp
Birdkit knipperde met haar oogjes toen haar moeder haar wakker maakte. Met dartele passen liep ze de Nusery uit. Voor de eerste keer. Ze keek een beetje rond. Plotseling werd ze opgepakt en tussen reusachtige schimmen gezet. De kitten kon al een beetje zien en horen maar dat was nog niet erg goed. Ze keek met grote angstige ogen naar al die schimmen. Birdkit kroop een beetje naar achteren tussen de poten van haar mama. Plotseling zonder waarschuwing begon een grote kat te spreken. Het jong piepte angstig en keek naar haar moeder. "Mama.", mompelde ze tot haar eigen verbazing.
Mustiquepaw Female • Apprentice • 6 moons • SINGLE
•Camp
Mustiquepaw keek naar haar leader. Wat moest zij nu doen? Haar mentor was blind en Windstar wou Sadwind trainen...
Amberkit knipperde hulpeloos met zijn oogjes. Hij snapte er nog steeds niets van. Nijdig begon hij met zijn doornscherpe klauwtjes in de grond te kneden. Het maakte eigenlijk niks uit. Hij had besloten dat hij zijn moeder uit Starclan trots kon maken, om leider te worden. 'En wanneer krijg ik nou een mentor? Ik wil leren! Ik verveel me rot in kamp. Ik heb me voorbeeldig gedragen, en krijg er geeneens een beloning voor.' Hij stampte met zijn pootje op de grond. Toen draaide hij zich om en rende naar de kraamkamer, verdrietig, en spijtig dat hij naar buiten was gekomen.
Don't be scared for the future. We survive to live in the future, we meet are enemies there. We learn how to use our courage, and get to know are limits. If you are scared for the future, how come that you stil want to survive? How come that your still alive right now?
Onderwerp: Re: LeafClan RPG Topic 
ma 15 jul 2013 - 14:23
