Oh.. Hi {+Shrewstar SPT}

Toen niemand het even in de gaten had glipte ze door de ingang van het kamp. Geen nutteloze vragen meer voor haar. In het kamp werd steeds weer alle aandacht op haar gericht en daar wilde ze nu even aan ontsnappen. Een of andere Queen zou haar kittens wel even verzorgen dus daar konden zich geen zorgen over ontstaan. Geleidelijk werd de grond wat natter en voelde ze de vochtige lucht op haar vacht neerdrukken. Maar haar blik stond gericht op een witte Apprentice, die zich hier gewoon alleen bevond. "Hey Snowypaw," Zeo Shrew met een glimlach toen ze bij de Apprentice was aangekomen. "Gaat alles wel goed?"

De reactie van de Apprentice was niet echt wat ze verwacht had, maar goed, ze was ook zowat uit het niets opgedoken. "O-oh Shr-shrewstar," Klonk haar stem en Shrew liet een kleine glimlach zien. Ze was al blij dat alles goed ging. "En.. En met u..?" Shrewstar ging zitten om haar poten niet langer te vermoeien en haalde haar schouders wat op. Meteen dwaalde haar blik af naar de grond. "Mja, als goed gewoon is." Ze hief haar kopje weer iets op en keek Snowypaw weer aan. "En hoe gaat het met.. Nightpaw?" Ze kon er niets aan doen, het was gewoon.. een gevoel dat haar hier naar toe pushte.

Een frons verscheen op haar gezicht toen Snowypaw een soort bevroor. Er was dus iets. Wat wantrouwend richtte ze een blik op de Apprentice. Wat was er waarom ze zo schrok van deze vraag. "Met Nightpaw gaat ook alles goed..." De Clanleader liet haar kopje wat zakken, niet echt compleet tevreden met het antwoord. "Ook met zijn trainingen of heb ik hem een verkeerde Mentor gegeven?" Ze waagde het niet om de naam van die kater uit te spreken, hij was het niet waard om in haar gedachten voor te komen.

"Zijn trainingen gaan goed..." De zachte stem toonde nog meer aan dat er iets niet goed was. Shrew deed een pas naar voren zodat ze recht in de ogen van Snowypaw kon kijken. "Je verbergt niets voor me, toch? Je weet dat ik alles, maar ook alles doe voor ShadowClan en je kan me echt vertrouwen. Is er iets wat je wilt vertellen?" Doordringend keek ze naar de witte Apprentice.

Het beven, plotseling de oren in de nek, dat bleek steeds meer en meer op verberging. Snowypaw was er zeker niet goed in. "Bent u boos op me..?" Vroeg ze plots en Shrewstar keek wat verbaasd op, waarom ..? "Omdat Thrushpaw me haat...?" Nog verbaasder keek ze Snowypaw aan, maar schudde snel haar kop, ze wilde haar op het verkeerde spoor brengen hierop. "Kop op, Snowypaw. Je maakt het zo alleen maar moeilijker voor me, ik weet dat je iets achterhoudt voor me, dus als je dit zegt ben je er klaar mee. Dan ben je van me af en kan je doen wat je wilt. Laat mijn vertrouwen alsjeblieft niet in de steek, je houdt er zo alleen maar problemen aan over." Ze keek even weg van het poesje. "Ik kan je daarna ook helpen wat wat het ook was wat je met Thrushpaw had, maar doe dit voor me, alstjeblieft?"

"Alles verandert gewoon veel te snel.. Iedereen." Shrewstar fronste en keek Snowypaw weer aan, maar die meed haar blik. "Heb je het over Nightpaw? Over mij? Over Thrushpaw? Over.. Wolftail?" Ze voelde een rilling over haar rug lopen toen ze zijn naam uitsprak. "Maar weet dat iedereen wel iets hetzelfde blijft, je moet gewoon naar datgene zoeken. Als jij mij helpt, help ik jou. Of moet ik de eerste stap zetten?"

Het poesje keek op en Shrew was al blij met oogcontact. "Nightpaw... Thrushpaw..." Shrew moest haar oren goed spitsten om de namen op te vangen. "En hoe zijn ze veranderd?" Vroeg ze vervolgens kalm en bleef gewoon op haar plek zitten, ze mocht Snowypaw niet verder onder druk zetten, het ging net zo goed.

"Thrushpaw is me plots gaan negeren, vind me niet goed genoeg en heeft me aangevallen..." Haar ogen werden groot van schrik. Wat? Haar zoon een onschuldig poesje aangevallen? En ja, ze had ook wel gemerkt dat de kater wat vreemd was gaan doen. Van zijn vader, waarschijnlijk. "En Nightpaw... Nightpaw is gewoon anders... Maar misschien omdat hij gewoon druk is me zijn training..." Ze keek Snowypaw weer aan. "Anders als in vrolijker? Enger? Kwader? Gelukkiger?" Vroeg Shrewstar, maar besloot ook op de andere kat in te gaan. "En zal ik Thrushpaw ermee aanspreken? Zonder jouw naam te laten vallen, natuurlijk."

"..Anders.." Shrewstar knikte alleen. "Ik weet niet goed hoe ik het uit moet leggen... Een andere blik.. in zijn ogen.. En als dat zou kunnen... Hij is heel erg boos op me.." Shrewstar zag de verandering van Snowypaw's houding en merkte op hoe ongemakkelijk het wel voor haar moest zijn. "Ik was natuurlijk ook fout... Ik was boos omdat hij me ineens negeerde omdat ik niet stoer genoeg was.. Maar toen viel hij me aan en werd Rushstar ook heel boos.." Nogmaals knikte ze. "Nog een laatste vraag en dan help ik je, vind je Nightpaw's verandering prettig?"

Snowypaw schudde haar kop. "Nee mevrouw.." Goed, dat was haar antwoord en ze kon al meteen raden wie dit had gedaan. "M-maar ik heb u niks gezegd..." De wanhopige blik die Snowy vervolgens op haar richtte deed haar even laten schrikken. Woede borrelde op in haar maag, wat had hij gedaan? "Heeft.. zijn Mentor je dit gezegd?" Mompelde ze wat tegen zichzelf maar nog net aan Snowypaw gericht.