Lost memories [Open]

Het nieuws had ze natuurlijk gehoord door geruchten en Smokebreath die een keer wat woorden had gefluisterd. Een van haar Warriors, Pshychevoice, had een verwonding aan haar kop opgelopen en leek even niet meer goed te weten waar en wie ze was. Ook hadden een paar Apprentices gepraat over een groeiende buik. Verwachtte de poes kittens? Wie mocht de vader dan wel zijn? Shrewstar had al een klein uitstapje gepland naar de Medicine cat Den om even vriendelijk een klein onderzoek op te richten.

Ze stak eerst haar kop door de opening van de Den om te controleren of de Warrior zich hier wel bevond en toen ze de poes zag, stapte ze geheel de Den binnen. "Hallo Psychevoice," Sprak ze, nadat ze een plekje had gevonden om te zitten. Ze hield haar groene blik vriendelijk, om geen vijandigheid op te roepen. Het was even een paar vragen stellen en dan kon de poes weer rust krijgen. "Hoe gaat het?" Vroeg ze en bedacht zich direct daarna dat de Warrior misschien niet meer zou weten wie zij was. "Voordat je het vraagt, ik ben Shrewstar." Ze hield haar stem op een zachte toon.

Zoals ze al had verwacht herkende de Warrior haar niet, maar ze bleef er rustig onder. Als ze dit goed zou afhandelen had ze straks weer iemand aan haar kant staan van de Clan. "Het gaat redelijk, alleen heb ik soms van die momenten.." Psychevoice begon een beetje te glimlachen en Shrewstar gaf een paar knikjes. "Oké." Begon ze en gaf haar witte borst een paar vlugge likjes. "Maar afgezien van dat gaat het wel goed toch? Dat als je je weer helemaal goed voelt je weer je Warriortaken kan gaan doen? Ik wil natuurlijk niet dat je gaat jagen met een gekneusde achterpoot of wat dan ook." Ze begon al een beetje te doelen op een verhindering eens zien of Psychevoice het zelf kon opbrengen.

Shrewstar trok wat met haar oren toen de Warrior knikte. Ging ze nou echt..? De zwartwitte poes bleef zwijgen, misschien zou ze zich toch nog bedenken. "Ik geloof van wel.." Ze begon met haar poten het mos onder haar lijf te kneden, maar de Clanleader bleef nog zwijgen. "Is er iets?" Ze drapeerde haar staart gemakkelijker om haar poten en hield haar groene kijkers gericht op Psychevoice. "Je weet dat je het altijd kan zeggen."

"Of misschien toch niet.." Ze rolde niet met haar ogen, dat was echt iets wat Shrewstar nooit deed, misschien bij goede vrienden, maar zeker niet in dit soort situaties. "Zoals je vast al hebt gezien.. mijn buik.. ik.." Pshycevoice had het duidelijk moeilijk met dit en Shrew hield haar kaken ook op elkaar. "..ik denk dat ik kittens verwacht.." Haar groene blik bleef neutraal, zoals ze al had verwacht. "En wie is de vader?" Dat was de vraag die de hele tijd al door haar kop heen had gespookt. "Als ik het vragen mag." Voegde ze er nog snel aan toe.