Rip them out, just to throw it away

Het was nog net geen sunhigh, en de dag hier voor had ze al avond patrouille gehad, dus had ze uit mogen slapen. Ze had nachtmerrieloos geslapen, dat leek nu steeds vaker voor te komen nu ze samen met Polarbear, haar partner, sliep. Het was nu wel algemeen bekend, ze hadden er ook zeker geen geheim van gemaakt. Ze voelde zich gelukkig, maar ze merkte dat wanneer ze zonder hem was, al die nare gedachten terug keerden.
Ze kroop de warriors den uit, en maakte haar vacht in orde. De prooi stapel was nog redelijk schaars, wat Brightspots ook magerder maken dan dat ze van nature al was. "En Brightspots, jij kan gaan jagen," miauwde één van de andere katten. Brightspots knikte en verliet het kamp. Ze hoorde nog iets van 'misschien kan jij mee gaan,' maar ze wist het niet zeker dus besloot ze er gewoon vandoor te gaan. Buiten het kamp snoof ze de geuren op, vechtend tegen de duistere, nare, angstaanjagende gedachtes. Ze moest zich op andere dingen focussen, niet op wat geweest was.

OOC: Open - eventueel kan de gene die het topic binnen kan de kat spelen waar aan gevraagd was om met Brightspots mee te gaan, maar dat mag je natuurlijk zelf weten. Just an idea.

Het focussen op het geen rondom haar in plaats van het focussen op haar gedachtes was moeilijk voor haar. Ze vond het daarom ook niet leuk dat ze alleen was gaan jagen. Was als er wel een andere warrior was gevraagd om met haar mee te gaan? "Brightspots, wacht." Bightspots stopte abrupt bij het horen van de stem. Ze keek om en zag de witte warrior, Wintersong op haar af komen. De naam leek veel op de naam van de moeder, tevens leek de warrior sowieso veel op haar moeder. Ze glimlachte, "hé, Wintersong," miauwde ze. "Zullen we samen gaan jagen?" Vroeg de witte warrior. Brightspots knikte, "dat lijkt me leuk," miauwde ze vervolgens. Brightspots keek om zich heen. "Waar zullen we eerst naar toe gaan?"

"Misschien kunnen we het eerst proberen bij de uilenboom?" De uilenboom? Brightspots glimlachte terwijl ze weer werd overspoeld door herinneringen. O, die plek, wat had ze daar veel mee gemaakt. Als Brightkit was ze daar naar toe gegaan en had haar moeder haar daar weg moeten halen, helemaal bezorgd. En dat was ook de plek waar ze als eerste naar toe was gegaan met Moonpaw, nu Moonstripe. Mooie plek was dat. "Dat lijkt me goed," beantwoorde Brightspots haar voorstel. Brightspots draaide zich een slag om en begon te lopen, over haar schouder kijkend op Wintersong haar wel volgde.

"Ik hoop dat we wel wat prooi zullen vinden." Terwijl de twee poezen verder gingen, keek Brightspots haar zijdelings aan. "Dan heeft de clan in ieder geval iets te eten." Brightspots wierp een blik op de donkere lucht. "Ja, ik hoop het ook, enkel lijkt deze Newleaf ook niet zo spectaculair," murmelde Brightspots terwijl ze door liep, al haar instincten op haar omgeving gericht. Geritsel die ze op pikte met haar rechter oor liet haar abrupt, en gruisloos tot stilstand komen. Ze zwaaide met haar staart als teken dat ze iets had opgepikt. En ja hoor, nog zag ze ook nog eens wat takjes bewegen. Ze snoof de geur op, maar rook geen prooi... nee iets heel anders. Hond

OOC: Heb al lang geen avontuur meer gehad met Bright (:

Meteen schoten al haar haren overeind. Hond. De hond was een kop groter dan zij waren, en had iets van een kleine akita inu. Tot haar grote verbazing gromde de hond niet, had de hond geen ontblote tanden, maar kwispelde die wild met zijn krulstaart. Brightspots deed een paar stappen naar achteren en keek Winterstorm vragend aan. De hond kefte en stapte de struiken uit. Brightspots blaasde, en was toch angstig, maar de hond leek geen kwade bedoelingen te hebben. "We moeten 'm weg zien te jagen... al lijkt de hond niet agressief... maar speels?" Miauwde ze zacht naar Winterstorm toe.

Brightspots beet nadenkend op haar lip. Hoe gingen ze dit doen. Wintersong leek het er mee eens te zijn dat ze het hondje het beste weg konden jagen... maar hoe? Het was dan wel geen grote hond, maar ze wou toch niet dat het dier agressief werd, en het leek haar ook dat Wintersong er het zelfde over dacht. "W-we kunnen hem weg lokken... denk ik..." miauwde ze een tikkeltje onzeker en twijfelend. Ze keek Wintersong aan, hopend dat zij zou weten hoe.

En toen kwam Winterstorm met een idee. "Als we de hond naar de grens zouden lokken, dan zouden we daar kunnen kijken hoe we van de hond afkomen." Brightspots knikte instemmend. "Lijkt me een goed idee," miauwde Brightspots, haar ogen op de hond houdend, die druk bleef keffen, en een paar keer heen en weer sprong. Brightspots haren rezen wat meer, ze vond het best maar eng. "Als we rennen, komt die vast achter ons aan," siste Brightspots terwijl ze een paar stappen naar achteren deed. "Lets go!"

Brightspots draaide zich om en zette krachtig af met haar achterpoten om extra vaart te krijgen. Ook Winterstorm had zich omgedraaid. Achter hun hoorde ze het hondje enthousiast blaffen en ook een sprint maken. Ondanks dat het hondje klein was, was het dier wel heel erg snel. Brightspots controleerde of Wintersong wel snel genoeg was, maar onderschatten deed ze zeker niet. Van zich zelf wist de Bengaalse poes gewoon dat ze snel was. Ze had lange poten, een slanke bouw, en dat maakte haar snel, gezien ze daar ook veel op had getraind. Het hondje achter hun bleef enthousiast blaffen, en ze kon de pootstappen luid en duidelijk horen.

Brightspots keek naar Winterstorm, en zag dat harder rennen geen optie was. Ze moesten dit samen doen. De hond daar in tegen leek ook gemakkelijker sneller te kunnen, en kwam voor haar gevoel ook akelig dichter bij. "De hond zit ons als speeltjes..." miauwde ze onder haar adem. Ja ze was snel, ze had een goede uithoudingsvermogen, maar ook dat was deels beperkt. Brightspots snoof de lucht op, ze gingen richting de grens met Riverclan, maar voor ze daar kwamen hoorde Brightspots een akelig hard gefluit, niet van een vogel, nee het klonk bijna boven natuurlijk, en het deed pijn aan haar oren. De hond gromde en zijn staart stopte met kwispelen, maar hij blafte wel een paar keer. Opnieuw klonk er gefluit en de hond draaide zich om en rende er vandoor. Brightspots kwam tot stilstand hijgend. "W-wat was dat?" Vroeg ze vol ongeloof.

OOC: Je kent die honden fluitjes vast wel? Dat bedoel ik met dat gefluit.

De hond was weg, en dat verbaasde Brightspots. Maar ergens ook weer niet, zij had het liefst ook ergens onder wat struiken willen liggen met haar poten op haar oren. Maar de hond was juist in de richting van het gefluit gegaan. "Geen idee, maar ik wil het niet nog een keer horen." Brightspots knikte instemmend bij de woorden van Winterstorm. "Nou... ik hoop dat die hond nu ook weg blijft... misschien kunnen we beter controleren of de hond wel écht weg is..?" Stelde Brightspots voor. Brightspots haalde even diep adem om haar opgejaagde ademhalingen onder controle te krijgen. Ze glimlachte even naar Winterstorm.