Nothing but emptiness

Onderwerp: Nothing but emptiness do 23 okt 2014 - 21:06

Zijn poten droegen hem regelrecht richting het donderpad, zelf niet eens wetende waarom hij precies naar hier kwam. De stinkende geur alarmeerde hem algauw dat het niet meer lang zou duren of hij kreeg het grijzige pad in zicht. Eens de roodwitte kater er aangekomen was liet hij zich met een zucht op zijn achterwerk vallen en krulde hij zijn lange staart rond zijn lichaam. Zijn blauwe blik keek leeg voor zich uit, wetende dat er ieder moment een Shadowclan kat kon opdagen aan de overkant. Maar hij wist dat dat niet de katten waren die hij op dit moment het meeste moest vrezen. Nee, die Riverclanners daarentegen.. Zij waren de reputatie die Shadowclan had nog meer waard dan de Shadowclan zelf. Moordenaars waren het, vuile moordenaars.

{Eerste post voor Sinpaw!}

Onderwerp: Re: Nothing but emptiness ma 27 okt 2014 - 16:17

Haar poten droegen haar verder terwijl haar staart laag bij de grond bleef. Ze moest de plek zelf nog een keer zien.. nog een laatste keer kijken naarwaar haar moeder overleden was. Waar haar vader de oversteek had gemaakt naar zijn nieuwe leven met hen.. nog een keer kijken. Haar ogen stonden emotieloos ondanks het verdriet in haar hart. ZE zou het nooit laten zien dat was wel de eerste regel die ze geleerd had van haar ouders van wie ze de vachtkleuren had geerft terwijl ze haar vaders ogen draagde. Nooit had ze echt met een Thunderclanner gesproken. Meer omdat het niet had gemogen van haar vader. Hij wou niet dat ze die lowlifes kende zoals hij het had gezegd. Maar haar vader was er niet meer. En ze wou weten of er iemand van Thunderclan de dood van haar moeder had gezien simpelweg haar zusje niet vertrouwend.

In stilte kwam ze aangelopen bij het monsterlijke zwarte steen en staarde naar de overkant daar een rood witte kater ziend. Haar nekharen vlogen even overeind en ze grauwde half. "Wat moet jij zo dicht bij de grens." Siste ze haar staart iets dikker wordend.

Onderwerp: Re: Nothing but emptiness ma 27 okt 2014 - 16:57

Don't cry because it's over, smile because it happened.

De rode kater keek op zodra hij beweging zag aan de overkant en merkte algauw een zwartwitte poes op. Zijn oren wiebelden even behaaglijk, maar om aan te tonen dat hij niet uit was op een gevecht of dergelijke keek hij haar aan met een neutrale blik. 'Wat moet jij zo dicht bij de grens.' Siste de poes, terwijl haar staart wat dikker werd. Zealpaw zuchtte even onopvallend, en opende vervolgens zijn mond om response te geven. "Patrouilleren," Miauwde hij kort, zijn blik nog steeds in de hare priemende. Ergens kwam ze hem bekend voor, maar hij wist niet vanwaar. "Jij?" Vervolgde hij luchtig, nog steeds een neutrale houding vertonende. Hij wist dat hij nooit onnodig ruzies of gevechten moest beginnen, zeker niet met een Shadowclanner. Ze mocht dan misschien een apprentice zijn, maar niemand viel te onderschatten. Er had namelijk ook nooit iemand verwacht dat een simpele Riverclan krijger in staat was geweest om Firestar te doden, en alsnog was dat gebeurd. Niets viel te voorspellen. En de afgelopen gebeurtenissen hadden de kater ook een pak schuwer gemaakt, vooral tegenover vreemde katten.

Onderwerp: Re: Nothing but emptiness ma 27 okt 2014 - 17:08

Niet helemaal zeker keek de poes naar de rood/witte kater. ERgens kwam hij haar wel bekend voor had ze hem eens gezien op een gathering..? Misschien maar anders wist ze het niet en ze kon hem ook niet ruiken van over het Thunderpath. "Ook.." Mompelde ze langzaam haar staart iets dunner wordend en keek hem aan. "Kloppen de geruchten.. Is Firestar dood..?" Haar stem was niet te hard meer en ze keek hem onzeker aan. Haar vader had altijd gesproken over hoe vreselijk Firestar was als kat maar Sin wist niet of ze dat helemaal moest geloven. Op elke gathering die ze geweest was had hij altijd heel aardig geleken. Hij had nooit gezien als het monster dat haar vader over sprak. Maar voor hetzelfde geld was dat gewoon een masker. Netzoals haar ouders.. Net zoals Dim alleen maar maskers..

Onderwerp: Re: Nothing but emptiness ma 27 okt 2014 - 17:19

Don't cry because it's over, smile because it happened.

Hij zette zijn roodwitte vacht even op als bescherming tegen de koude wind die over hem heen gleed en keek nog steeds met zijn heldere blauwe ogen naar de overkant. 'Ook..' Mompelde ze langzaam, waardoor Zealpaw haar even bezorgd aankeek. Had hij iets verkeerds gezegd? Was hij té kortaf geweest? Hij beet even op zijn lip en probeerde zich weer te focussen op hun gesprek. Hij kreeg veel te snel medelijden met anderen, maar zij was een Shadowclan appretice. Het was niet aan hem om zich zorgen te gaan maken over de vijand. 'Kloppen de geruchten.. Is Firestar dood..?' Ook al klonk haar stem zacht, de woorden kwamen aan als een zweepslag in het gezicht. Even flitste er iets door zijn ogen heen, waardoor de kater in een fractie van een seconde hun oogcontact verbrak en naar zijn voetjes staarde. "Ja.." Klonk zijn stem zachtjes. Hij had geen idee dat het nieuws zo snel zijn ronde had gedaan in het woud.. Het was nog niet zo lang geleden, en de wonde op zijn hart bloedde nog altijd. Er was geen geneesmiddel voor. Tijd zou de wonde doen helen, maar dat zou nog lang duren. Iedere keer als hij iemand die woorden hoorde uitspreken leek het wel alsof die kat onzin uitsprak, maar stiekem wist hij maar al te goed dat het de harde waarheid was.

Onderwerp: Re: Nothing but emptiness ma 27 okt 2014 - 17:32

Ze had niet verwacht zo'n zwakte te zien bij een thunderclan kater maar toen hij zijn hoofd afwende schoten haar ogen wijd open en besefte ze wat er precies aan de hand was hier. Ze opende haar mond om een excuus te murmelen maar er kwam niets over haar lippen en ze keek schuldig weg. "Firestar.. was je vader nietwaar.." Mompelde ze zacht en keek op haar ogen vol pijn denkend aan de dag waarop haar moeder hun had verteld dat hun vader niet meer terug zou komen. Ze was nogmaar net apprentice geweest. Haar vader had haar eerste prooi nieteens gezien. Hij was gewoon verdwenen en later was ze er pas achter gekomen dat hij gestorven was.." Ik.. weet hoe het voelt om je vader te verliezen.. Het spijt me voor je."

Onderwerp: Re: Nothing but emptiness ma 27 okt 2014 - 17:42

Don't cry because it's over, smile because it happened.

Zijn blauwe blik was nog steeds op zijn witte tenen gericht, niet doorhebbende dat de poes aan de overkant van het donderpad schuldig wegkeek. 'Firestar.. was je vader nietwaar..' Hoorde hij de kattin mompelen. Echter reageerde de roodwitte kater er niet op, en bleef hij slechts doorgaan met het staren naar zijn voeten. Hoe kon het zijn gebeurd? Hoe kon het nieuws zo snel tot bij Shadowclan zijn gekomen? Wat als ze nu een aanval zouden plannen, nu ze wisten dat Thunderclan zich nog moest herstellen van de dood van Firestar? Hij klemde zijn kaken stevig op elkaar en keek pas op toen de poes weer begon te praten. 'Ik.. weet hoe het voelt om je vader te verliezen.. Het spijt me voor je.' Hij knikte even en plaatste zijn oortjes in een neutrale positie, al kon hij er niets aan doen om even nieuwsgierig voor zich uit te kijken. "Wat is er gebeurd met je vader.. als ik vragen mag?" Vroeg hij, zijn stem al iets geharder dan daarnet. Hij wou niet overkomen als een zwak scharminkel, zeker niet tegenover een Shadowclanner. Ze mocht het misschien wel erg vinden, maar uit verhalen wist hij dat Shadowclan katten juist heel schuw en achterdochtig waren. Hoe kon hij er zeker van zijn dat ze het meende..?

Onderwerp: Re: Nothing but emptiness ma 27 okt 2014 - 18:09

Zacht zuchtte ze en sloot haar ogen. Ze herinnerde zich de lege ogen van haar moeder toen die vertelde over haar vader maar ze had Darkfire nooit dood gezien. Al wat ze kon geloven was dat hij dood was. Hij was gestorven als de kater die hij was wat in Sin's ogen betekende dat hij waarschijnlijk door een groepje van zijn vroegere 'vrienden' overrompeld was en vernietigd was.. serves him right. Zacht zuchtte ze en draaide haar kopje heel even weg voor ze de apprentice recht aankeek. "Darkfire.. died a hero protecting Shadowclan." Mompelde ze emotieloos de leugen kennend. Haar moeder had duidelijk tegen haar gesproken. 'Als je ooit zo'n Thunderclan mormel spreekt vertel ze nooit wat er is gebeurd met je vader. Laat hem een held zijn zodat ze weten wie ze verloren zijn.' De woorden galmde door haar hoofd en ze zuchtte zacht. "He died a hero.."

Onderwerp: Re: Nothing but emptiness ma 27 okt 2014 - 21:14

Don't cry because it's over, smile because it happened.

De poes sloot haar ogen en lichtelijk nieuwsgierig spitste hij zijn oren in haar richting. 'Darkfire.. died a hero protecting Shadowclan.' Mompelde ze emotieloos. Zealpaw dacht even terug aan hoe Firestar gestorven was.. Hij was ook gestorven met de bedoeling zijn dochter Bluepaw te redden.. Zijn vader was een grootse leider en een geweldige vader geweest.. Hij was er gewoon zeker van dat zijn vader's naam nog genoemd zou worden generaties na de zijne. 'He died a hero..' Zealpaw wierp even zijn blauwe blik op de Shadowclan apprentice, medeleven viel in zijn ogen te lezen. "Dan hebben we beide vader's om trots op te zijn.." Glimlachte hij even treurig, de naam van haar vader kennende. Maar als Darkfire uiteindelijk toch Shadowclan loyaal had gediend, dan was dat goed voor hun. Hij kende alleen het verhaal waarin Darkfire de vijand van zijn vader was geweest, maar hij zou de poes er niet door beoordelen. Iedereen was anders. Hij wist maar al te goed, dat ook al stroomt het bloed van je ouders door je aderen, uiteindelijk ben je nog steeds een andere kat. De roodwitte kater schudde onopvallend zijn kopje en koos vervolgens om van onderwerp te veranderen, niet willende dat de sfeer nog bedroefder werd. "Wat is jou naam eigenlijk?" Vroeg hij uiteindelijk. Als hij hier straks wegging, dan wou hij liever toch weten met wie hij gepraat had.

Onderwerp: Re: Nothing but emptiness di 28 okt 2014 - 12:13

Ze beet haar tanden op elkaar bij het horen van wat de kater sprak en keek even weg. "Yeah.. heroes.." Mompelde ze zachtjes en sloot haar ogen half. "Dus.. Silverfang is nu jullie nieuwe leader?" Vroeg ze langzaam. "Hij kwam toch van Skyclan ofzo?" Vroeg ze niet helemaal zeker maar een glimlachje streelde over haar lippen en ze likte haar borstje schoon voor ze die voor zich uit duwde zichzelf trots iets groter makend. "Mijn naam is Sinpaw en de jouwe?" Vroeg ze glimlachend.

Onderwerp: Re: Nothing but emptiness di 28 okt 2014 - 15:56

Don't cry because it's over, smile because it happened.

'Yeah.. heroes..' Hij voelde aan dat er iets mis was, maar zag aan de poes dat ze het er niet over wou hebben. En dus zuchtte hij slechts maar, om vervolgens ook even weg te kijken. Echter moest hij algauw zijn blauwe blik weer op de zwart witte poes richten zodra ze weer begon te praten. 'Dus.. Silverfang is nu jullie nieuwe leader?' Vroeg ze langzaam, waardoor de kater even ongemakkelijk met zijn oortjes begon te wiebelen.. Mocht hij dit eigenlijk wel zeggen? 'Hij kwam toch van Skyclan ofzo?' Vroeg ze opnieuw. Zealpaw wist dat wat ze zei eigenlijk geweten werd door iedere Clankat, aangezien het wel vrij bekend was dat Silverfang hun deputy was. En het was de meest logische zaak dat hij nu leider werd, aangezien Firestar zich nu in Starclan bevond. "Ja, hij heet Silverstar nu." Miauwde hij terwijl hij haar aankeek. Hij zag hoe de poes haar vacht enkele likken gunde, en nam snel even haar voorbeeld over en gleed enkele keren met zijn ruwe tong over zijn borstkas. 'Mijn naam is Sinpaw en de jouwe?' Glimlachte ze. "Zealpaw." Klonk zijn stem, al iets vriendelijker.

Onderwerp: Re: Nothing but emptiness wo 29 okt 2014 - 14:06

Langzaam keek ze even omlaag. Silverstar.. het was dus echt waar dat de skyclan deputy nu de thunderclan leader was. Ergens vroeg ze zich af of Starclan het daar wel mee eens zou zijn maar daar kon zij niet over oordelen. Een glimlach schoot over haar lippen bij het horen van zijn naam. "Hoi Zealpaw." Glimlachte ze snorrend en likte over haar borstje. "Wil je mijn vriend zijn?" Mopelde ze onzeker. Niemand was echt bevriend met haar in Shadowclan. JA natuurlijk was er Tallpaw maar hoe ouder die werd hoe volwassener en hoe saaier.. Een nieuwe vriend zou altijd leuk kunnen zijn!

Onderwerp: Re: Nothing but emptiness wo 29 okt 2014 - 21:55

Don't cry because it's over, smile because it happened.

De kater moest zelf ook lichtelijk glimlachen toen de poes dit ook deed. 'Hoi Zealpaw.' Miauwde ze snorrend waarna ze een likje over haar borstkas gaf. 'Wil je mijn vriend zijn?' De kater schrok lichtelijk, niet zeker wetende wat hij hierop moest zeggen. Hem was altijd verteld dat Shadowclanners anders waren.. vijandelijk. Maar Sinpaw daarentegen, zij was alles behalve dat. Ergens was het vreemd.. maar de kater besloot niet al te veel aandacht eraan te besteden en knikte rustig. "Natuurlijk, het is een eer jou vriend te mogen zijn." Miauwde hij plagend terwijl hij haar kant opkeek. Hij deed hier niets mis mee, toch? Zolang ze niet met elkaar zouden afspreken, en zolang ze geen informatie aan elkaar door smokkelden.. Het was trouwens veel handiger om vrienden in vijandige Clans te hebben dan vijanden. Je wist maar nooit wanneer ze van pas zouden komen..

Onderwerp: Re: Nothing but emptiness do 30 okt 2014 - 10:13

Een grijnsje gleed over haar lippen bij zijn woorden en ze deed een stapje op de thunderpath niet terugdijnsend van een monster dat langsscheurde en grijnsde juist. "Zeg Zealpaw zin in wat avondtuur?" Vroeg ze lachend haar gouden oogjes speels en likte haar lippen af terwijl haar staart heen en weer speelde op de wind. Haar lange vacht was warm om haar lichaam heen en ze likte over haar borstje hopend dat hij wel echt zin zou hebben in wat plezier en niet saai bleek te zijn. Al was hij een thunderclan kater hij leek haar heel aardig dus waarom niet?

Onderwerp: Re: Nothing but emptiness za 1 nov 2014 - 15:48

Don't cry because it's over, smile because it happened.

De kater keek wat schuwer voor zich uit toen de zwartwitte poes een stapje naar voren zette. Hij dacht dat ze van plan was om Thunderclan gebied te betreden, en alhoewel hij haar aardig vond, hij kon het nooit over zijn hart krijgen om zijn Clan te verraden. 'Zeg Zealpaw zin in wat avondtuur?' Klonk haar stem terwijl ze hem al lachend aankeek. Zealpaw keek even om zich heen, en merkte geen verse Thunderclan geur naast de zijne. Het kon vast geen kwaad, toch? Zolang ze niet op elkaars territorium zouden komen, toch? ”Oké, maar dan niet hier, goed?” Zijn blauwe blik keek haar even aan, hopende dat ze wist wat hij bedoelde.

Onderwerp: Re: Nothing but emptiness ma 3 nov 2014 - 21:03

Ze glimlachte en knikte vrolijk. "Even verderop is rogue territorium? Ik neem aan dat je niet helemaal naar fourtrees wil lopen, daar kunnen we nieteens zoveel op avontuur." Grinnikte ze haar staart vrolijk heen en weer zwiepend. Ze snapte precies waarom hij niet wou dat ze de thunderpath overstak. Ze wou ook niet hem als een verrader laten overkomen. Bovendien wist ze dat in haar geur die van haar vader lag en ze wou niemand boos maken in zijn Zealpaw's clan. "Wat voor avondtuur wil je dan houden?" Glimlachte ze vrolijk.

Onderwerp: Re: Nothing but emptiness wo 5 nov 2014 - 17:26

Don't cry because it's over, smile because it happened.

'Even verderop is rogue territorium? Ik neem aan dat je niet helemaal naar fourtrees wil lopen, daar kunnen we nieteens zoveel op avontuur.' Miauwde de poes vrolijk, waarop hij reageerde met een knikje van zijn kop. 'Wat voor avondtuur wil je dan houden?' Vroeg de poes vervolgens. Zealpaw haalde even zijn schouders op, niet echt veel wetende. "Ik weet 't niet, kies jij maar." Miauwde hij met een glimlach.

Onderwerp: Re: Nothing but emptiness wo 5 nov 2014 - 20:34

Haar vachtje waaide vrolijk op de wind terwijl ze haar ogen sloot en doorliep langs het thunderpath haar oortjes op hem houdend. "Hmm misschien moeten we kittypets wegjagen voor ze meer prooi van de clans stelen?" Vroeg ze grijnzend. "Zijn wij de redders van het hele woud hmm?" Grinnikte ze haar staartje heen en weer zwaaiend en dronk de lucht op maar bleef bedrogen achter. De stank van het pad naast haar alles overheersend.