Oh my {Innerghost}

Hij liet een minachtende blik op de plaats vallen. Dit was walgelijk. Wat was er eigenlijk mis met de clan? De helft van hun terrein bestond letterlijk uit afval. Hij zuchtte en zette een stap naar achter waarna hij even zijn schouders losmaakte en nog een stap terugnam. Nee, hij wilde dit niet echt doen. Hij zuchtte zachtjes en liet zijn oogleden wat zakken over zijn groene ogen waarna hij nogmaals zuchtte. Hij vond dit niet fijn, nee. dat was eigenlijk een doodgewoon feit. Hij hield niet zo van vuil.

Innerghost volgde een rat, de rat zag er gezond uit, dus waarschijnlijk prima prooi voor de clan. Haar halve staart zwaaide rustig en regelmatig heen en weer, terwijl ze op een snel, geruisloos tempo achter het beestje aan sloop. Het beestje had niks in de gaten. Toen het beestje stopte met lopen, en op zijn achterpoten ging staan, stopte de zwarte poes zelf ook. Jagen leidde haar af van de nare gebeurtenissen die zich hadden afgespeeld. Tevens leidde jagen haar af van haar zorgen om Littlestream. Haar warrior en Deputy taken leidde haar gewoon af, en dat was fijn. Ze zette af met haar achterpoten, waarbij ze merkte dat haar linker achterpoot het weer steeds beter doen ging. Echter bleef die strak en stijf aanvoelen. Dat zou nog wel even duren. Er zat immers een soort kneuzing in haar achterpoot. Ze greep het beestje vast met haar voorpoten en plaatste al snel haar kaken om het nekje heen, waarbij ze doorbeet. Klaar. Ze had een prooi weten te vangen, wat moeilijk was door de prooischaarste. Bij het zien van een zwart-witte kat, een eind verder op vernauwde ze haar ogen. Ze kende de kat als Lurkingpaw, en hij liep als maar naar achteren. Wat was er met hem? Met haar rat in haar bek liep ze er op af. "Hé, Lurkingpaw, wat doe jij?" Vroeg Innerghost, waarvoor ze haar rat op de grond had neergelegd.

Hij snoof even zachtjes. Walgelijk... Het was gewoon walgelijk! Hij hoestte even zachtjes en keek even weg van de berg vuil. Gewoon... Afschuwelijk. Wie had dit eigenlijk laten liggen? "Hé, Lurkingpaw, wat doe jij?" Hij keek op toen hij zijn naam hoorde en ontmoette de cyaanblauwe ogen van zijn deputy. "Dag Innerghost," zei hij terwijl hij even zijn kop neeg als teken van respect. Daarna keek hij even naar de berg vuil. "Ik vind het echt walgelijk," zei hij waarna hij even knikte naar de plek waar de stank vandaan kwam. "Waar komt het eigenlijk vandaan?"