When black meets black || The Blacks

Natuurlijk was Blackkit wel eens buiten het kamp geweest, maar nooit was ze zo ver van het kamp verwijderd geraakt. Ze wist niet wat haar bezielde, maar de pracht van de witte, besneeuwde natuur had haar zo gehypnotiseerd dat ze, zonder dat ze het zelf door had gehad, was blijven lopen. Nu stond ze bij een enorm, stinkend pad vol met modderige sneeuw. De goren kon Blackkit niet plaatsen.
Dit was zo anders dan iedere andere plaats die ze kende, dat ze nieuwsgierig rond ging lopen. Ze wilde naar de overkant, maar toen ze op het zwarte pad stond en er aan de andere kant weer af wilde stappen, rook ze iets bijzonders: de geur van katten die heel anders roken dan de katten bij de shadowclan. Was dit.. Een grens met een andere clan?

When black meets black || The Blacks Szvipj

Spoiler:

De kleine zwarte poes glipte met gemak het kamp uit. Ze was namelijk net een schaduw, haar vacht was pikzwart en haar ogen zelfs nog zwarter. Als je daar één blik in worp leek het alsof je verdronk in de duisternis. Niemand zag haar echt, ze was zelfs een keer langs een patrouille gelopen, die even hun neus hadden opgehaald oor haar geur maar haar niet hadden gezien. Maar door de sneeuw was ze wel redelijk duidelijk zichtbaar, behalve als ze zich onder struiken door werkte, waar het sneeuwloos en donker was. De kit dwaalde wel vaker weg van het kamp, om even alleen te zijn. Of als ze een agressie had, en daarom zaten haar poten en staart ook onder de tandafdrukken. En niemand had gevraagd wat er was. Niemand had zich überhaupt ooit over de kitten ontfermt toen haar ouders verdwenen waren. Op een gegeven moment stond ze ergens, bij een stinkende weg, met een strook geelbruine sneeuwsmurrie aan weerszijden van de weg. En op het harde en stinkende asfalt zelf lag niets, behalve een klein laagje vies water. De zwarte vacht van het poesje ging recht overeind staan toen er een enorm groot ding met lichtgevende ogen over de weg heen scheurde. Het vuile water werd als een golf over haar heen gespoten, en de nu natte kitten schudde boos haar kop, en zag hoe het ding haar daar achterliet.
Aan de andere kant van de weg stond ook een kitten, net zo oud als zij was, wist ze. Haar verlegenheid dreef haar een beetje naar achteren, waar ze stilletjes staarde naar de vreemdeling aan de andere kant van de grens.

When black meets black || The Blacks 2cp5lw3

Blackkit(-Death) || Sunset || Venice || Mai || Demon || Brokenwing

~ Sorry D: m'n vader kwam m'n kamer ingestormd dat ik de stad mee in moest om een bril voor hem uit te zoeken.

Nieuwsgierig snuffelde Blackkit in het rond, op zoek naar nog meer geurtjes. Ze had over de andere clans gehoord, maar nooit had ze zo oog in oog met hun territorium gestaan. Welke clan zou dit zijn? Warriors hadden haar verteld dat de Thunderclan in een bos leefde, en de katten naar herfstbladeren en mos roken, wat Blackkit nu leek te herkennen.
Angstig voor de gevolgen als ze hier ontdekt zou worden door een warrior, of nog erger: een warrior van de Thunderclan, rende ze weer terug naar haar zijde van het pad. Ze draaide zich weer om, om toch nog even naar het bos voor zich te kijken. Plots zag ze een andere kat. Tegen de witte sneeuw stak ze af, maar achter de donkere struiken had ze zich geweldig kunnen camoufleren. Het had een tijdje geduurd voordat Blackkit haar had ontdekt. Hoe lang stond ze daar al? "Hallo?" zei ze zachtjes, geen idee hoe ze zich moest gedragen tegenover andere clankatten.

Spoiler:

De tabby kitten aan de overkant leek een beetje onwetend hoe ze zich moest gedrage tegenover haar, alhoewel dat hetzelfde was bij de zwarte kitten zelf. Nog steeds een beetje verlegen stapte ze achteruit, en keek lichtelijk angstig naar het poesje aan de overkant. Black was al redelijk volwassen, in iedergeval meer dan apprentices van 7 moons. Ze maakte zichzelf weer normaal en stapte naar voren. Hopelijk zou haar leeftijdsgenoot haar niet eng vinden vanwege haar pikzwarte ogen en vacht. "Hey," haar stem klonk lager dan de stem vaan de ander, en veel kalmer en volwassener. De zwarte poes deed een stapje naar voren zodat ze in de sneeuwsmurrie stond. "Ben jij Shadowclan?" vroeg ze ongelovig, waarna ze naar het midden van de weg liep en daar ging zitten. "Wie ben jij?" voegde ze er nieuwsgierig aan toe.

Blackkit(-Death) || Sunset || Venice || Mai || Demon || Brokenwing

De poes liep eerst een stuk achteruit, maar kwam later weer naar voren gestapt, en ging in het midden van de weg zitten. "Ja, ik ben Shadowclan. Jij bent Thunderclan?" Ze kon zich niet voorstellen dat de Windclan zo mossig zou ruiken, maar voor de zekerheid vroeg ze het toch maar. "Ik ben Blackkit," stelde ze zichzelf voor. Ze twijfelde even of ze nu respectvol en beleefd moest knikken, maar ze had geen idee wat de etiquetten waren voor katten uit andere clans. Dus ze glimlachte maar beleefd, en nam een relaxte houding aan om niet vijandig over te komen. Maar ze twijfelde over de intenties van de andere kat - je kon nooit voorzichtig genoeg zijn, toch?

Spoiler:

"Ik ben ook Blackkit!" Riep de kleine kitten enthousiast. Het enthousiasme was niets voor haar, dus zette ze verlegen weer een stapje naar achteren. "Ja ik ben Thunderclan, bijna een Apprentice." Veel katten dachten dat ze al een apprentice was, aangezien ze zich vaak volwassen gedroeg. Vonden zij. "Dus, ook het kamp uit geslopen?" Zijzelf deed niets anders. Een moon of twee geleden was ze begonnen met het graven van een tunnel, maar die heeft ze dichtgegooid als veiligheid voor de andere kittens. Ze glimlachte weer en wist niet wat ze moest zeggen of doen, ze wist immers niet hoe haar gesprekspartner was.

Blackkit(-Death) || Sunset || Venice || Mai || Demon || Brokenwing

Blackkit begon te lachen. "Wat leuk!" riep ze. "Maar ik ben de echte." Een grijns verscheen op haar gezicht. De kitten leek cool, dus Blackkit ontspande zich en nam een meer relaxte houding aan. "Ja. Dit is de eerste keer hoor. Ik word gek van de nursery, dus daar ben ik nauwelijks nog. Maar over het algemeen ga ik niet alleen het kamp uit." Ze zou het durven, daar niet van, maar ze wilde toch verantwoord met haar veiligheid omgaan. Ze ging vaak het territorium in met een apprentice of een warrior, zodat ze in ieder geval beschermd zou kunnen worden. Dit was een van de weinige keren dat ze alleen op pad was gegaan, en nog wel zo ver. "Hoe is het daar?" vroeg ze nieuwsgierig. "In the Thunderclan."

Spoiler: