The stories that we've told

Walnutpaw keek de kater met een verwarde blik aan toen ze zag dat hij zijn lach nauwelijks kon inhouden, ze deed duidelijk iets niet goed en dat werd meteen duidelijk toen ze zich omdraaiden en haar staart automatisch verder het water in gleed. Er gleed een rilling over haar rug bij het aanraken van het koude water. Aangezien ze de top van haar staart ooit verwond bij een gevecht van een das had ze het niet eerder kunnen voelen, maar nu voelde ze het duidelijk. Walnut grijnsde naar de kater en er gleed even een speelse blik in haar ambere ogen. De poes haalde haar staart met volle kracht uit het water zodat er heel wat spetters richting de witte warrior vlogen. 'Haha!' Lachte ze terwijl ze snel weg sprong van het water en met die zelfde speelse blik in haar ogen naar Creamyfrost keek. Ze hield toch meer van droog land dan van nat en koud water.

Ze bewoog haar oortjes uitdagend en zette zich schrap voor wat komen ging. “Ik krijg jou wel.” De poes glimlachte en zwiepte wild met haar staart van speelsheid. Meteen daarna stortte Creamy zich tegen haar aan, ze probeerde nog houvast aan de grond te vinden, maar de kat was groter en sterker dus rolde ze omver door het kleine laagje sneeuw. Ze miauwde speels en rolde door tot ze op haar rug lag. Walnut stak haar tong uit en sprong in de kruip houding, klaar om hem een koekje van eigen deeg te geven zette ze zich af en probeerde ze hem tegen de grond te krijgen. De laatste keer dat ze met iemand had gespeeld was toen ze 3 maanden oud was, toen was ze nog te jong geweest om te beseffen wat de wereld met je deed.

Ze grinnikte toen ze zag dat de kater eigenwijs bleef staan, naja zo een kans liet ze niet gaan. De poes sprong tegen hem aan en lachte toen hij plagerig in haar oor beet. “Zo leer je natuurlijk nooit vissen.” Walnut haalde haar schouders op en sprong over de kat heen toen ze zag dat hij haar alweer wilde bespringen. 'Als we het maar naar onze zin hebben,' Miauwde ze toen ze achter hem stond. De apprentice ging zitten en krulde haar staart weer om haar poten heen, dit keer niet omdat ze bescherming wilde, maar gewoon omdat ze het koud had. Ze  keek omhoog en zag tot haar verassing dat het al begon te schemeren, hoelang was ze hier geweest? 'Hey Creamy, ik moet denk ik zo gaan. Ik ben al nauwelijks op mijn eigen gebied te vinden, dus meestal zorg ik ervoor dat ik ook nog wat prooi mee neem, zodat ik niet useless ben.' Ze wilde nog niet weg, ze had het leuker gevonden als ze nog met Creamy had kunnen blijven, maar iedere kat had zo zijn of haar plichten, Walnutpaw dus ook. Walnut gaf een warme glimlach voordat ze zich omdraaide om weg te gaan. Maar de poes bleef staan en draaide weer terug naar de kater. 'Hey, wat zou je er van vinden om samen een keer te jagen? Over een week ofzo, bij de Hisghstones?' Ze wilde dat er expres een week tussen zat, dat zou het minder verdacht maken, want het bleven twee verschillende clans. 'Ik snap het als dit genoeg voor je is, we blijven van twee verschillende clans,' Miauwde ze verder. Haar ogen stonden zacht, maar vrolijk. Ze wilde de kat graag blijven zien, ze merkte dat ze langzaam maar zeker hem begon te vertrouwen en zelfs als een vriend zag. En vrienden waren voor haar nou eenmaal iets zeldzaams, dus zomaar opgeven wilde ze niet.