Giving it a chance, Maybe... (Creamyfrost, Whisperwind)

Iceshimmer liep met kortdate passen richting de Medicine cats den. Ze had een hekel aan de geuren daar, en aan de den zelf. Toch had Creamyfrost haar overgehaald, naar een nijdige snauw van haar, om er heen te gaan. Haar haren stonden nog steeds iets overeind van de kou die de jonge krijgster had opgelopen. Het water was niet bepaald om in  te zwemmen, en dat had ze dus wel door een ongelukje gedaan. Creamyfrost zou vast zichzelf wel weer de schuld geven, ook al was het niet zijn fout. Ze was gewoon gevallen tijdens een onoplettend momentje van haar. Ze schudde haar kop mistroostig en zuchtte diep. Even wachtte ze op Creamyfrost, die over de Medicine cat en Medicine cat apprentice als vriendinnen had gesproken. Ze keek hem met haar ogen onzeker aan voordat ze even slikte. "Het spijt mij Creamyfrost, van mijn opmerking." Fluisterde ze nog een keer, ze had al eerde haar excuses gemaakt voor de snauw die over haar lippen was gekomen. Nu kneep de kattin haar ogen dicht en haalde weer eens diep adem. "Whisperwind?" Klonk er zachtjes, maar hard genoeg om een Medicine Cat uit haar den  te halen. Ze keek naar Creamyfrost, een zenuwachtige draai met haar oren liet weten dat ze het enkel deed omdat ze wel moest. Daarbij wou ze de kater niet teleurstellen, zeker niet nadat hij tegen haar eerlijk was geweest, en zij ook eerlijk tegen hem. Haar staart zwiepte ze een enkele keer heen en weer terwijl ze even over haar nog steeds natte borst likte. De geuren die haar neus al binnen kwamen maakte haar lichtelijk misselijk en draaierig. Ze ging met een zachte plof zitten en wachtte onrustig af.

Vervolgtopic van: https://www.warriorcatsnl.com/t23626p15-the-shining-stream-and-creamyfrost

"Ik kom eraan." Klonk er bijna meteen, Iceshimmer kneep haar ogen tot spleetjes, als teken dat ze bijna had gehoopt dat de Medicine Cat niet aanwezig was. Zodra de pikzwarte poes de den uit kwam gelopen vielen haar ogen al op haar. Iceshimmer kon daar niet al te goed tegen, ook al viel ze soms op door haar lichte zilveren vacht, die hier en daar donkere strepen vertoonde, wou ze niet te veel aangestaard worden. Haar lange staart zwiepte ze nog steeds een klein beetje chagrijnig heen en weer. Nee, alleen al in de buurt komen van deze afschuwelijk stinkende den, was voor haar al een nachtmerrie. Ze kon gewoon niets positiefs bedenken, in ieder geval op dit moment. Ze haalde diep adem om maar niet uit te barsten en kneep haar ogen nog iets verder dicht, voordat ze die weer opende. Dat de zwarte kattin haar fronsend had aangekeken had ze nog maar net opgemerkt, zo ver had ze haar ogen dichtgeknepen. "Is het nog niet wat te koud om te gaan zwemmen?" Zei de kattin van wie ze aannam dat het Whisperwind was terwijl ze haar met een glimlach aankeek. De zilveren kattin wende haar kop nog steeds geërgerd af. "Ja," Fluisterde ze bijna, met een soort kilte en hardheid in haar stem. Haast niemand zou haar zo zien. Zo gefrustreerd en nijdig. Nee, de herinneringen van haar kittentijd aan de den, waren niet bepaald prettig, waardoor ze in een chagrijnige elder veranderde. "Iceshimmer, wat is er gebeurd met je en waar kan ik je mee helpen?" Vroeg de pikzwarte kat alweer, nog voordat Iceshimmer een of andere verkeerde opmerking kon maken. Zodra de kattin dichterbij kwam en aan haar vacht snuffelde stond ze op en zette ze twee stappen achteruit. Ze haalde diep adem voordat ze antwoorde. "Meneer hier naast mij, voelt zich verantwoordelijk voor het feit, dat ik in het water ben gevallen door mijn eigen onoplettendheid." Zei ze op een erg on-charmante bromtoon. Ze was niet met de verkeerde poot uit het mosbed gestapt, enkel leek het bijna wel zo. "Hij is bang dat ik een verkoudheid oploop." Mompelde ze er achter aan. Ze kon niet veel positiever reageren, en deed al haar best om niet al te chagrijnig en onaardig over te komen. Dat ze een hekel aan de den had was duidelijk, enkel had ze niet zo snel een hekel aan een kat. Haar oortjes bewogen licht trillend heen en weer tevens deden haar snorharen dat. Ze was blij dat ze er niet klappertandend bij zat. Ook al had ze het koud. Met haar raspende tong likte ze maar weer over haar borstkas. Echt veel hielp het niet. Ze ging met een plof liggen en legde haar kop op de grond neer. Tja, als ze hier toch moest zijn, kon ze zich er beter aan overgeven.

OOC: Niets persoonlijks Whisperwind, enkel heeft Iceshimmer een soort van hekel aan de den van de Medicine Cat...Vandaar die kilte.

Iceshimmer had wel door gehad dat Creamyfrost haar irritatie wou stoppen, of in ieder geval haar wou dwingen te stoppen met het gezwaai van haar staart. Toch negeerde ze het en lette ze enkel op de Medicine Cat. Nadat ze haar uitleg had gedaan, deed Creamyfrost zelf ook nog een duit in het zakje. “Ze schrok van mij en viel in het water, maar ze heeft er een tijd mee rondgelopen zonder iets te zeggen. Ik wil niet dat ze groenhoest krijgt.” Zei hij terwijl hij zijn blik weer op Whisperwind richtte. “Maar Iceshimmer vind de Medicine Cat’s den niet prettig, dus ik heb haar zo ongeveer gedwongen.” In een ooghoek werd ze aangekeken. En ze keek hem lichtelijk chagrijnig aan. Enkel wist ze ook wel dat hij wist dat het niet persoonlijk was. Ze zuchtte weer eens diep, terwijl de Medicine cat haar probeerde te sussen. Ze was geen kitten meer! Een boze blik richtte ze op de Medicine cat met de volgende woorden. ''Het was maar een grapje.'' Iceshimmer snapte haar gevoel van humor niet maar besloot het er maar bij te laten. Ze kon later altijd nog mopperen, mocht ze zich daar beter door voelen. Iets wat ze niet al te vaak deed. Enkel haar naar de Medicine cat krijgen was sowieso al een wonder. Haar gele ogen stonden nog steeds opmerkzaam en ongemakkelijk. Zodra ze weg was gestapt van Whisperwind keek de Medicine cat verrast, waarschijnlijk was dat nog niet zo vaak gebeurd. Ze had gelachen bij haar versie van het verhaal, waardoor Iceshimmer iets ontspande. ''Hij is gewoon bezorgd, laat hem toch. Maar ik wil je wel helemaal controleren voor de zekerheid als je het niet zo heel erg vind. '' Bij Creamyfrosts verhaal had Whisperwind gewoon geknikt. Iets wat Iceshimmer wel kon waarderen. De Medicine cat bleef in ieder geval niet overal op door gaan. 'Ga je gang,' Mompelde ze een klein beetje met tegenzin. Nu, een klein beetje was zachtjes uitgedrukt. ''Ik kan je zorgen begrijpen, en er kunnen meer dingen gebeuren als je plots valt. Ik geloof wel dat ze een sterke jonge warrior is dus groenhoest zal ze niet zo heel snel oplopen. Maar het is wel fijn als er wel rekening mee word gehouden.'' De Medicine cat rolde met haar ogen en leek een lach in te moeten houden. Iets waardoor Iceshimmer zich ongemakkelijk begon te voelen en weer op wou staan. ''Dat verklaart een hoop, maar dat geeft niet. Ik ben er wel blij mee dat ze toch even langs komt, al is het even voor de zekerheid.'' Was Whisperwinds reactie, toen ze er achter kwam dat Creamyfrost haar bijna gedwongen had. Gelukkig nam de Medicine Cat wat afstand en keek haar weer aan. Iceshimmer liet een zucht over haar lippen glijden en keek beide katten met dichtgeknepen ogen aan. Ze snapte niet hoe een Medicine Cat zo vrolijk kon blijven, en leek zich ten onrechte overal aan te ergeren. ''Maar je kan beginnen met jezelf eens droog te maken, Ik denk dat Creamyfrost je wel wil helpen als je het hem vraagt en als je het niet te erg vind wil ik je ook helpen.'' Zei Whisperwind zachtjes. Iceshimmer keek kwaad, zag ze er dan echt uit alsof ze het zelf niet kon. Ze hield een opmerking in, ze was nu eenmaal snel op haar teentjes getrapt als ze in de buurt van de verschrikkelijke den was.''Of je doet het helemaal zelf, jouw keus.'' Vervolgde de andere kattin. Iceshimmer liet een zachte grom horen voordat ze haar vacht droog probeerde te likken. Ze had het al een paar keer eerder geprobeerd enkel had het niet veel opgeleverd. Behalve binnenkort een haarbal misschien. Ze wiebelde onrustig met haar oortjes, wat liet merken dat ze duidelijk nog steeds niet op haar gemak was, en een chagrijnige bui had. Haar staart sloeg ze om haar poten heen terwijl ze de twee katten aan keek. Ze hield er niet zo van, niet zo van de aandacht die nu op haar gericht was, en moest de neiging onderdrukken om niet weg te lopen. Twee katten zouden haar zo hebben ingehaald en tegengehouden. Dat wist ze ook wel dus bleef ze met enorme tegenzin zitten. Haar nagels trok ze in omdat ze zachtjes in de grond aan het klauwen was, ze wist ook wel dat ze onredelijk was, enkel voelde ze zich zo onrustig dat ze liever niet meer in het kamp was. Ze sloot haar ogen en krulde zich toen maar mismoedig op. Ze was gestopt met het droog proberen te maken van haar vacht en had zich nu gericht op het tegenhouden van haar herinneringen als jonge kit. Haar schouders schokte zachtjes terwijl er al een snik uit haar borstkas kwam. Ze rilde iets en dat was niet alleen van de kou. Haar moeder, haar moeder had ook in de den gelegen kort nadat ze in het water was gesprongen bij de waterval en was overleden. Het had de jonge kattin geen angst voor het water gegeven, enkel wel voor de den. Ze kneep haar ogen dicht terwijl ze haar staart strak om zich heen legde.

OOC: Haha mooizo, een beetje drama sorry guys

Iceshimmer gaf al snel de toestemming aan Whisperwind om haar toch nog even te controleren. De Medicine Cat leek even te willen controleren of ze kou had gevat, waarna ze een vraag kreeg.''Je hebt verder geen pijn bij het bewegen?'' Icshimmer haalde haar schouders iets op. Een beetje spierpijn van de val maar verder niet. "Enkel een beetje spierpijn." Mompelde ze dan toch wel als antwoord, bijzonder eerlijk. Ze had liever willen liegen, maar wist dat Whisperwind er vanzelf wel achter zou komen, als ze later terug kwam omdat ze pijn had. Die kans was namelijk dan wel aanwezig. Ze had daarna haar best gedaan haar vacht wat droog te likken, enkel wou dat niet echt opschieten. Het verdriet was haar te veel geworden en ze had zich opgekruld. “Hé Iceshimmer.” Klonk er wat geschrokken, zodra ze zich had opgekruld en was gaan snikken. Dat Whisperwind net op dat moment een pas naar achteren had gedaan, was haar ontgaan. Ze onderscheidde wel de stem van Creamyfrost. “Wat is er?” De kater wreef even zijn wang langs die van haar, in een poging haar wat te troosten. Nog steeds lag de kattin stevig opgekruld, met haar staart strak aangespannen om haar lichaam, toch werden haar snikken iets rustiger, zodra Creamyfrost haar op die manier aansprak. ''Iceshimmer, wil je erover praten?'' Deed Whisperwind haar duid in het zakje, en Iceshimmer draaide haar kop heel even naar haar toe. Ze haalde diep adem, terwijl de snikken nog zacht klonken, en haar schouders nog lichtjes schokte. Ze legde haar kop weer neer, maar nu iets minder strak opgekruld. ''Wellicht kan ik meer rekening houden met wat ik doe als ik iets meer weet.'' Vervolgde de Medicine Cat. Iceshimmer keek Whisperwind even nadenkend aan, waarmee ze aangaf dat ze later antwoord zou geven op de vraag. De kou die haar nu echt wel begon te irriteren, maakte dat ze zich ineens tegen Creamyfrost opkrulde en zachtjes bijna zwakjes vroeg. "Creamy...wil je helpen met het droogmaken van mijn vacht?" Het klonk schor, en met een klein beetje schaamte, omdat ze eerst duidelijk had gemaakt, dat niemand aan haar mocht komen. Nu pas richtte ze haar aandacht, na een korte stilte weer op Whisperwind. "Zo, wil ik het wel vertellen." klonk er zachtjes uit haar mond, kort en ruw, doordat ze net had gehuild, en het haar verward had. Ze huilde normaal niet, en ze was haar emotionele zelf niet. Enkel wist ze ook dat Whisperwind het misschien diende te weten. Zeker met de gevaren die op de loer lagen in het territorium.