We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Toen Foxkit wegrende, rende Flower erachteraan. "Fo... FOXKIT!" riep ze. "Ik ben hem kwijt...." Ze zuchtte en rende verder. Toen ze hem vond hield ze afstand, maar keek wel lief. "Het is jouw schuld niet," zei ze vriendelijk. Ze glimlachte naar hem. "Ik snap dat je boos bent. Het is ook niet jouw schuld dat je nagels zo scherp zijn en dat we van Raptorkit met nagels en tanden mochten,""vervolgde ze. Ze keek achterom en zag Polar bloeden. Ze ging niet lachen, maar een grijns kon ze niet onderdrukken. Toen ze zelf weer normaal kon kijken keek ze weer naar Foxkit. Wat was er met hem aan de hand? "He, Foxkit, wat is er?" vroeg ze.
Foxkit had de hele tijd naar de poes geluisterd, pas bij haar vraag werd zijn blik hard. "Er is helemaal niets, wat moest er aan de hand zijn?" snauwde hij. Net toen hij de waarheid wou zeggen voelde hij een hevige koppijn. If you say it, then she must die! zei het stemmetje weer. Plots grauwde hij. Hij keek haar gemeen aan.
And I've been crying out for help. I know I bite but I mean well Can you see my disguise I'm different inside
I am all alone, I'm surrounded by the fears Haunted with shackles now they send me straight to tears I'm not allowed to cry, 'cus they told me I would die Oh no! They're getting near...
Yellowkit keek rond. Dit is geen spel meer, dit is niet meer leuk! Dacht ze verdrietig. Ze zag Flowerkit naar Foxkit toelopen. Ze zeiden wat waarna Foxkit ging grommen. Wat is er toch met die gek aan de hand? Hij was altijd wel prikkelbaar maar nu ging hij echt te ver!
''Not the most strong warrior windclan had, but she's fine.''
"Rustig maar," kalmeerde Flowerkit de boze kater tegenover haar. "Als je het niet wilt zeggen geeft het niet. Sommige dingen wil je graag geheim houden, en dat snap ik," vervolgde ze kalm. Ze schrok toen ze hoorde hoe kalm ze sprak. Vanbinnen trilde ze als een rietje. Foxkit had scherpe nagels die haar konden doden. "Foxkit. Ik zal niks doen wat je boos maakt, dat beloof ik. Als je niks wilt vertellen hoef je niks te vertellen. Maar ik ga niet weg voordat je gekalmeerd bent. Dat wil ik niet."
Zijn harde blik verdween en met een zucht keek hij naar beneden. Dit was hartstikke vermoeiend. Hij atond op [b]"Laat me...laat me gewoon met rust."[/b zijn stem klonk met een klein beetje wanhoop wat gemeen. Foxkit stond op en liep weg, onder een kluit varens verstopte hij zich. Hij begon zich schoon te likken, hopend dat geen andere kat het waagde naar hem toe te komen. Wat hij in het spel deed as geen spel meer, hij deed ze pijn. Een gevoel zei dat het schuldgevoel werd, maar de ander was het puur genot.
And I've been crying out for help. I know I bite but I mean well Can you see my disguise I'm different inside
I am all alone, I'm surrounded by the fears Haunted with shackles now they send me straight to tears I'm not allowed to cry, 'cus they told me I would die Oh no! They're getting near...
"Turn your face, towards the sun... Let the shadows, fall behind you... Don't look back, just carry on, and the shadows, will never find you.." zong Flower zacht. "Foxkit, ik geef niet op! Er is vast wel een reden voor dat alles en dat weet je! Je hoeft de reden niet te vertellen, je hoeft niks te vertellen, maar het wordt alleen maar erger als je alleen zit!" riep ze. Een traan glom in haar ooghoek. "Turn your face, towards the sun... Let the shadows, fall behind you... Don't look back, just carry on, and the shadows, will never find you.." zong ze weer met haar zuivere stem, maar dit keer harder. Ze neuriede verder. Ze hield van dit liedje. "And you know, I've been burned, i've been burned, i've been burned. You see me lose control... It's not worth, it's not worth my soul," vervolgde ze. "Foxkit, alsjeblieft!" riep ze wanhopig. "Je kunt je niet verstoppen voor je problemen!" Meer tranen gleden langs haar neus richting de grond en ze begon te snikken. "Dan niet... Volgens mij probeer je iedereen die om je geeft je te laten haten..." Ze huilde steeds harder en rende naar de nursery, naar haar moeder.
Weaselkit keek geschokt om zich heen. Waar dachten ze wel niet mee bezig te zijn? Het was maar een spelletje, toch? Hij knipperde, en piepte angstig. "Jongens.. Stop! Dit loopt verschrikkelijk uit de hand! Ik ga iemand erbij halen!" Zodra hij dat gezegd had, rende de kleine tabby kater naar buiten. {{Sorry, Flutpostje, maar internet is traag. Btw, Weaselkit is heel even topic uit.~
Foxkit grauwde naar haar. "Stop!" miauwde hij. De koppijn werd erger, waarom hij? Plots kreeg hij een flits, een flits met zwarte achtergrond, een doorzichtige kat verscheen en een kitten zo groot als een apprentice sloeg ernaar en de kat vervaagde weg als as. Foxkit schrok op, hij hijgde. Dit was een gevoel alsof je borst erafgerukt werd. Dit was niet te houden. Hij ging zitten, steeds meer koppijn. Hij schudde verward zijn kop. Kill them all zei het stemmetje weer. Nee! snauwde hij in stilte terug. Ik laat me niet commanderen als een pop! hij vicht ondanks zijn pijn terug. Kill them all! zei het stemmetje wat luider en strenger, weer kwam de koppijn terug, maar dan erger. Plots gaf hij het op, hij zakte door zijn poten heen, niet bewust wat er gebeurde.
- Open
Yellowkit, Foxkit heeft hun ouders nog niet vermoordt, pas als hij apprentice is.
And I've been crying out for help. I know I bite but I mean well Can you see my disguise I'm different inside
I am all alone, I'm surrounded by the fears Haunted with shackles now they send me straight to tears I'm not allowed to cry, 'cus they told me I would die Oh no! They're getting near...
Hij grinnikte toen zijn zus voor hem op kwam, keek wat verward gezien Foxkit zich raar gedraagde. Hij stond op en ging zitten, alleen toekijkend. Het ging hem geen reet aan wat er met hem aan de hand was, wat misschien wel een beetje erg was. Zijn oortjes wiebelde toen allemaal kittens in paniek raakte, zelf liep hij rustig op de Raptorclan -oftewel Polar en Raptor- af. "Waar zal die last van hebben." Zei hij kalmpjes.
En weer ratelen jullie eroverheen... Het begint echt vervelend te worden gezien we vriendelijk gevraagd hebben of jullie erop kunnen letten...
- Jongens, dit topic is te snel gegaan voor mij. Ik zal niet meer reageren met Mousekit omdat alles anders echt verschrikkelijk rommelig wordt. -
Oh mother, I'm scared to live. Takes more than I've got to give Oh sister, my voice is weak. Oh brother, I long for sleep Oh hunger, I know you well My cruel friend is a funeral bell ★★★★★
Onderwerp: Re: Clangame 
di 21 jul 2015 - 12:39
