Clanceremonie 23-12-2015

"Laat iedereen die oud genoeg is om zijn of haar prooi te vangen zich verzamelen voor een clanmeeting!" De luide stem van Butterstar galmde door het kamp. Featherkit stond op en liep de Medicine Cat's den uit. "Vandaag  zijn twee kittens oud genoeg om apprentice te worden, Dreamykit en Bubblekit kom naar voren." Bubblekit! Haar broer zou eindelijk apprentice worden! Wat was ze blij voor hem!
Met een zucht herinnerde ze zich eraan dat dat normaal ook voor haar zou gelden. "Ook jouw naam zal vanaf nu Bubblepaw zijn, jouw mentor is Graywing tot ook jij jouw warrior naam verkregen hebt. Let goed op hem, hij zal je veel kunnen leren," ging Butterstar verder. Ze zocht haar broer op en trippelde naar hem toe. "Wow, Bubsie!" riep ze vrolijk. "Je bent apprentice geworden!" Ze hoeste even en keek hem glimmend aan. Het zag eruit alsof het van blijdschap was, maar in haar geval was dat de koorts. Ze ging zitten en luisterde verder naar de uitleg van hun leader. Ze richtte haar kopje naar beneden toen die zei: "Normalitair zou hier nog een derde kitten staan die diens warrior naam zou krijgen, echter heeft Featherkit Greencough opgelopen en verblijft deze nu in de medicine cat den. Ik vraag iedereen om op te passen. Wij kunnen geen warriors missen in deze tijd. Vermijd contact met andere clans en zorg dat je zo snel mogenlijk droog wordt. Sterker nog, mijd zwemmen zo veel mogelijk, geen vis is een dode warrior waard." Ze keek op in de verwachting dat een heleboel clanleden haar aan zouden staren. Misschien kon ze maar beter terug gaan naar haar den. Daar kon ze niemand besmetten en kon ze ook niet zieker worden.

Tag: Bubblekit/paw

Kleine en zachte stapjes, zoet en onschuldig. Een zachte en warme donsvacht die nog maar kort was. Ze stond daar nog zo jongen naïef. Ze had een heel leven uitgestrekt voor zich liggen, ze kon er in duiken en van genieten wanneer ze dat wilde. Als een brave kitten altijd in het kamp gebleven onder de strenge hoedde van mama Sleepingcurse. Het was zo groot en spannend, die buitenwereld. Ze voelde hoe een windvlaag haar koud maakte doordat het Leafbare was. Het sneeuwde gelukkig niet.. al was dat niet iets wat ze kende. Haar lichtgroene oogjes keken nieuwsgierig door het kamp, tot ze Butterstar op de ceremonie rots zag springen. Even hapte ze naar adem en groef met haar kleine pootjes in de koude aarde. Nu voelde ze van binnen die vonk van sterke zenuwen, het ontzette haar hele lichaam,.Nu ging het beginnen. Dreamykit stond zenuwachtig op en slikte, probeerde rustig na te denken en niet als een hyper schaap het hele veld rond te rennen, want qua energie was ze er tot in staat. Rustige poot stapjes zette ze voort totdat ze bij de rots zat samen met Bubblekit. Ze kende de kitten wat vaagjes en keek hem liefjes aan. 'Hi' sprak ze heel zacht toen ze zaten. Ze leken best een beetje op elkaar, maar waren geen familie. Dreamykit slikte zenuwachtig en keek toen op naar Butterstar, die daar vol trots een ceremonie stond te verkondigen. Ze zuchtte nogmaals om maar van die zenuwen af te komen. "Vandaag  zijn twee kittens oud genoeg om apprentice te worden, Dreamykit en Bubblekit kom naar voren." hoorde ze. Dreamykit knikte bevestigend voor zichzelf. Nu zou Butter iedereen persoonlijk langs gaan, ze had het al vaker gezien. Ze was als eerste! Bijna sprong Dreamy uit haar vel, maar gelukkig kon ze zichzelf rustig houden."Dreamykit, vanaf vandaag tot jij jouw warrior naam verkregen hebt zal jouw naam Dreamypaw zijn. Ik heb besloten dat Cloudwatcher je zal gaan trainen, ik weet zeker dat jullie een goed team zullen vormen." Dreamypaw vanaf nu, ze beet op haar lipje en je kon zien hoe ze een beetje heen en weer wiegde, nieuwsgierig ging haar blik door de menichte aan katten. Wie was dat dan? Ze had geen idee en was dat raar, of niet? Ze voelde hoe het kleine hartje als een razende tekeer ging en het liefst wilde ze nu die mentor wel ontmoeten dan. Butterstar ging ook nog anderen af met namen en Dreamy luisterde aandachtig. Ook Bubble kreeg een leerlingen naam en een mentor, zijn mentor was dus Graywing! Die kende ze ook niet. Het leek even alsof ze nadacht, vrolijk keek ze naar Bubble. Er waren ook nog andere leerlingen die een nieuwe mentor kregen, al wist ze niet waarom. Als laatst had Butter het over een kitten die overleden was en de Greencouch. Dreamy keek er heel bedroeft bij, want ze vond het erg dat de kitten was dood gegaan. Nu was de ceremonie af en hupste Dreamy op haar plek, keek rond waar ze Cloudwatcher kon vinden maar wendde zich eerst tot Bubble. 'Gefeliciteeerd! leuke naam heb je, ik heb geen idee wie mijn mentor is of hoe die er uitziet.' Opeens kwam er ook een kitten bij rennen die ze niet kende, Dreamy keek die gene vriendelijk aan. 'Hi!'

Misschien was het in haar geval slim als ze wat vaker in het kamp bleef, minder bomen om tegenaan te lopen, wortels waar ze overheen kon struikelen en water waar ze in kon vallen. Ja, misschien was dit wel een verstandige beslissing geweest. Al zou ze zometeen toch het territorium in moeten, om prooi te vangen. Dan kon ze tenminste nog iets voor de clan doen. Kort keek ze op toen ze Butterstar zag opduiken. Vast weer een ceremonie. Eens zien, warrior was ze al, ze was gezond opzich dus tot elder zou ze niet geroepen worden. Een apprentice, dat leek haar sterk, degene die vrijwel het minst van het gehele woud ook maar oplette waar ze zelf liep een apprentice geven, nee dat zou geen slimme zet zijn. Dan had ze niet om voor op te letten. Al hoewel, het was leaf-bare, misschien was er wel nieuws of het prooi of over de gezondheid van de clan. De poes besloot dus toch maar op te staan en op te gaan letten op was de leidster te vertellen had.
Echter waren haar gedachte al weer afgedreven toen de flame point echt begon en toen ze begon zat Cloud nog maar met een half oor te luisteren. Tot ze haar eigen naam opmerkte in een zin. Wacht wat ze nou gezegd. Ze kreeg een apprentice. Toch wel. Onzeker keek ze naar de leidster maar stelde zich toen sterk op, zoals een warrior eruit had moeten zien in plaats van hoe ze er negen van de tien keer bijliep. Hoe moest zou nou een leerling gaan trainen als ze niet eens wist hoe het haar ooit gelukt was om warrior te worden. Ach well, hopelijk had ze er overna gedacht. Ze keek om zich heen na de ceremonie. Dreamypaw was het toch. Waar was ze. Daar was ze. Rustig liep ze op de apprentice af en keek toe tegen wie ze aan het praten was. De kitten met greencough. Nee, ze ging het niet ook nog eens voor elkaar krijgen dat haar apprentice greencough zou oplopen in de eerste paar dagen van de training dus liep ze snel op haar leerling af.
'Dreamypaw, gefeliciteerd met je nieuwe naam' grijnsde ze en keek op de apprentice neer. 'Het klinkt in ieder geval goed Rustig keek ze naar de andere katten. 'Ook jij gefeliciteerd Bubblepaw, en Feather, jij komt sneller aan de beurt dan je zelf door zou hebben' momplede ze tegen de kitten. 'Dreamy laten wij alvast beginnen, laten we meteen een ronde langs de grenzen doen' Ze had als kitten niet kunnen wachten om uit het kamp te gaan en nu mocht het eindelijk, daarbij dan was ze meteen al bezig, minder tijd om afgeleid te worden.

Graywing lag een beetje in zijn nest te niksen toen hij de stem van Butterstar hoorde. Clanmeetings waren wel belangrijk en zo, maar zijn nest was de laatste gewoon zo gezellig geworden met name door het goede gezelschap, maar aangezien Vixen er nog niet was krabbelde de zwarte kater overeind. Toch maar weer door de sneeuw banjeren om te horen wat Butterstar vandaag allemaal te vertellen had. Geduldig luisterde hij naar de nieuwe apprentices die hun nieuwe namen kregen. Dat was altijd wel even leuk om te zien, maar toen hij zijn eigen naam hoorde vallen keek hij Butterstar toch wel een beetje vragend aan. Had hij de laatste tijd nog niet genoeg apprentices verpest? En ook nu hij net een winterslaap aan het plannen was. Toch was Gray ook wel nieuwsgierig naar zijn nieuwe apprentice. Leafbare was natuurlijk niet de leukste tijd van het jaar om app te worden, maar ze zouden er maar het beste van maken. "Gefeliciteerd Bubblepaw." Zei hij nadat hij even zijn neusje had aangeraakt. Alle serieuze zaken kwamen straks wel als Butterstar klaar was. Het nieuws over de greencough overviel Graywing toch wel een beetje. Zo vroeg al? Dat was een zware klap voor de clan, maar ze kwamen er vast wel overheen. Hij hoopte maar dat de kit het zou overleven, al had hij eerlijk gezegd geen idee welke het was. De volgende keer dat hij een kit zag rende hij gewoon heel hard weg. Gray wendde zich weer naar zijn nieuwe apprentice. "Zo, Bubblepaw." Begon hij. "Ik stel voor dat je nu alvast een plekje in de apprentice den gaat veroveren, en dat we vanmiddag eerst een tour door het territorium gaan doen."

Met een schok werd Olmpaw wakker doordat een sterke stem door het kamp galmde. Haar hart klopte snel in haar borst en ze bleef doodstil liggen, op het voorzichtige openen van haar ogen na. Toen ze zag hoe enkele katten naar het midden van het kamp toesnelden uitte ze een kleine zucht en ontspande ze iets. Ah, het was enkel haar leidster geweest die een Clan meeting aankondigde. Ze voelde langzaam de adrenaline die in haar hoofd was vrijgekomen bij haar eerdere schrikmoment wat minder heftig worden en stond op. Met een korte zwiep van haar staart stapte ze naar de aanstromende groep katten toe en ging ergens naast een paar apprentices zitten. Ze hief haar kop en keek hoe Butterstar de nieuwe leerlingen aankondigde. Twee nieuwelingen waren er. Dat is goed voor de Clan! Ik hoop dat het alleen niet al te druk gaat worden in het leerlingenhol nu... drukte, daar hield ze niet zo van. Maar het waren er maar twee, vast niet genoeg om al teveel onrust te veroorzaken. Toen hoorde ze Butterstar haar eigen naam uitspreken. Ze bewoog haar oren kort heen en weer. Aha, Liongaze was dus nu haar mentor! Dat vond ze prima. Ze kende de kat niet zo goed, maar hij zag er wel vriendelijk uit. Natuurlijk sprak de eerste impressie die je van een kat kreeg niet altijd de volledige waarheid; maar het was een pluspunt. Ze trok haar mondhoeken wat omhoog in een glimlach en knikte Butterstar toe. Na nog wat katten waren behandeld kwam haar leader op het onderwerp van Featherkit. Een bezorgde blik verscheen in Olmpaw's ogen. Dat was geen leuke gebeurtenis. Ze hoopte dat niet nog meer katten ziek zouden worden, ze wilde niet dat er meer katten doodgingen. Ze zou zelf ook goed moeten oppassen. Wat zou eigenlijk erger zijn, als kitten of als oudere kat sterven? Aan de ene kant had je als kitten minder dat je kon missen, maar je was waarschijnlijk banger- Snel werd Olmpaw uit haar gedachten getrokken door de mededeling dat de ceremonie over was. Snel stond ze op en baande zich voorzichtig een weg door de katten. Bijna liep ze tegen een oudere warrior aan. 'Sorry!' miauwde ze snel. Kort daarna zag ze een zwart-witte kater die waarschijnlijk Liongaze was. Ze stapte op hem af en raakte kort zijn neus aan, zoals de bedoeling was bij een apprentice ceremony. "Zullen we morgen ochtend beginnen? Dan kan je me laten zien wat je al weet." zei de kater. Olmpaw knikte met een glimlach op haar gezicht. 'Dat is goed, ik zal er zijn' zei ze direct. Morgen zou ze vroeg op moeten staan om weer verder te kunnen gaan met haar training.