Trees to climb

Onderwerp: Trees to climb wo 27 jul 2016 - 18:23

De dag was al ver gevorderd toen het zwart-witte katertje zijn nagels in de stam van de dikke den sloeg. Rudekit was een kieskeurig ventje, niet de eerste de beste den was zijn klim waard. De ene was te dun, de andere te kort... Over lengte gesproken; de den waarin hij stilaan hogerop klom, was veruit de hoogste. Die boom reikte zo ver dat de top niet zichtbaar was van op de grond. Eens boven, kon je alles zien. Van de verste grenzen van Shadowclanterritorium tot de kleine bewegende stipjes onder hem. Maar zo ver kwam Rude nooit. Waarom werken die verdomde poten ook nooit mee? Grommend sloeg hij zijn poot om de tak waar hij laatst ook eindigde. Zou mama trots zijn als ze hem hier zag of juist teleurgesteld?
{ HAWKKIT }

» Topic tracker - Search «

:»:

Onderwerp: Re: Trees to climb wo 27 jul 2016 - 19:36

Hawkkit had Rudekit de hele tijd bespied. Nu zag hij dat de kat in een den klom. Snel zette hawkkit een sprint in en rende naar de zelfde boom. Hij sloeg zijn nagels in de boomstam en klom zo omhoog. Steeds verder en verder ging de jonge kater. Hij zag dat Rudekit stopte bij een tak. Hawkkit bleef voor een paar seconden stil zitten op de zelfde tak om weer verder te klimmen. Hij klom nog verder en verder. Hawkkit stapte op de zelfde tak als Rudekit. Eigenlijk wou hij de kater van de tak afduwen, maar dan kreeg hij problemen. Hij hoopte dat de kater zich omdraaide dan kon hij hem een klap verkopen. Gewoon omdat hij dat grappig vond. Niet dat hij wou dat de kater van de tak af viel, maar meer om hem te laten schikken.

Onderwerp: Re: Trees to climb wo 27 jul 2016 - 22:00

In volle concentratie had de kitten zijn weg naar boven afgelegd. Verder verdroeg zijn onvolgroeide kittenlichaampje nu eenmaal niet. Het was al best hoog, maar niet hoog genoeg. Misschien die ene tak daar schuinboven… daar kon hij toch nog wel aan? Alleen was de kater niet gesteld op pottenkijkers. En al helemaal niet op gluiperige pottenkijkers. Daarbij, zíjn geur hing al dagen rond deze takken. Geen reden dus voor die buitenstaander om zijn spot te betreden. Bewust van de figuur naast hem, sloeg hij zijn staart netjes rond zijn voorpoten. Zijn snorharen trilden een beetje. Misschien was het woede, misschien een vervelend trekje. “Wat sta jij te gapen?” Snoof Rude de figuur toe. Meer dan zijn rug gunde hij de toeschouwer niet.

» Topic tracker - Search «

:»:

Onderwerp: Re: Trees to climb vr 29 jul 2016 - 9:26

"Wat sta jij te gapen?" Zei Rudekit tegen hawkkit. Hij draaide zich nog niet om. "Ik sta je niet aan te gapen. Domme kitten." Snauwde hawkkit tegen de kitten. "Draai je om als je lef hebt." Zei hawkkit erachter aan. Hij wachtte geduldig tot hij zich om draaide en Rudekit een mep kon verkopen. Hawkkit had geleerd dat je soms ook geduld moest hebben en niet alleen ongeduldig moest zijn. "Ik geef je nog één kans. Draai je om." Riep hawkkit tegen Rudekit.

- Dat domme is voor Rudekit en niet voor jou.

Onderwerp: Re: Trees to climb vr 29 jul 2016 - 18:52

Zijn gesnauw had de toeschouwer kennelijk niet afgeschrikt. In plaats daarvan kreeg hij een wel heel brutaal antwoord naar zijn hoofd geslingerd: "Ik sta je niet aan te gapen. Domme kitten." Zijn oren gingen verbaasd omhoog. Ehh excuseer!? Wie dacht die wel niet dat die was? De koning? Hij vermande zich. Rude was er zich van bewust dat woorden nooit pijn deden, enkel daden. Zoals een moeder van een kitten afpakken. Om maar even een voorbeeld uit zijn bloedeigen leven te geven. De kittenstem bevoel Rude kort daarna om zich om te draaien. Ja hallo, daar kon je nu wel naar fluiten. Hij zat hier lekker. Op zíjn plek. "En waarom zou ik daarvoor moeite nemen, als ik hier lekker zit?" Zei hij.

{ Haha, weet ik wel. Maar bedankt (; }

» Topic tracker - Search «

:»: