Meet me on the battlefield [Training]

O vroeg zich af of het gebruikelijk was voor de Elite om te leren zwemmen. Maar het maakte haar eigenlijk niet zoveel uit. Het leek haar heerlijk om te kunnen zwemmen. Misschien wist Zira wel niet hoe het moest, dan werkte O zichzelf lekker de rivier in en kwam ze nooit meer terug. Met een glimlach op haar gezicht zwaaide ze met haar staart. Klimmen had ze zichzelf wel redelijk aan kunnen leren. Er was in de buurt genoeg materiaal om mee te oefenen en door pure trial and error had ze geleerd wat wel en niet werkte. Natuurlijk was ze hier en daar wel eens op haar kont gevallen, maar dat hoorde er nou eenmaal bij. Haar hele gezicht lichtte op toen Hellhound voorstelde om naar Clangebied te gaan en daar te leren zwemmen en klimmen. "Ja, leuk!" miauwde de poes opgewekt. Van tevoren had ze eigenlijk niet verwacht dat de trainingen zo zouden zijn. Als kitten was ze doodsbang geweest dat ze als Young One moest gaan leren om te doden. Dit viel allemaal wel mee. "Waar moeten we heen?" vroeg ze toen aan haar mentor. Haar ogen leken haast te glimmen.

Als ze zou kunnen zwemmen, zou ze misschien ook eens proberen een vis te kunnen vangen. Ze had nog nooit vis gegeten en was behoorlijk benieuwd naar de smaak. Misschien dat ze ooit ergens wat advies zou kunnen krijgen van een Riverclanner, al betwijfelde ze dat ten zeerste. Hoewel ze zich over het algemeen heel vriendelijk opstelde, reageerden Clans zelden zo op haar. Ze droeg nou eenmaal die gevreesde geur van de Elite bij zich en dus moest geen enkele Clankat wat van haar weten. Dat ze absoluut niet representatief was voor de idealen van de Elite, maakte niemand uit. Niemand wilde verder graven; iedereen had het gevoel dat haar lidmaatschap bij de Bloodclan al genoeg zei. Lidmaatschap, alsof het een opzegbaar iets was. Ze glimlachte breed terwijl Hellhound haar vertelde over de Stepping Stones. Ze begon in haar hoofd al te fantaseren over hoe mooi het eruit zou zien en kon niet wachten er heen te gaan. Ze wilde al beginnen met lopen, toen de voorwaarden kwamen. Ergens had ze dit al aan zien moeten komen. Hellhound wilde haar tegemoet komen met leuke trainingen, die echter van weinig nut waren. Vervolgens zette hij dit tegenover de vechttrainingen die ze zo verschrikkelijk vond. Maar ergens begreep ze het wel. Ze moest dit doen. Als ze het niet deden, zouden zowel zij als Hellhound er voor opdraaien. Ze zuchtte en knikte vervolgens. "Afgesproken," klonk haar zachte stemmetje toen. Vervolgens keek ze hoopvol naar de rode kater die haar mee zou nemen naar de Stepping Stones.

O was wel blij dat ze de training uiteindelijk dan toch op een neutrale noot zouden eindigen. Er waren in de korte tijd aardig wat ups en downs geweest, maar nu leek het toch weer oké te gaan. Misschien, na wat wikken en wegen, zou ze kunnen zegen dat haar relatie met Hellhound erop vooruit was gegaan. Ze waren dan misschien heel andere katten met hele andere ideeën van ieder een hele andere afkomst, maar ergens had het wel potentie. Hij was vriendelijk, kalm, niet zoals ze hem zich voor had gesteld. Ergens was ze blij dat hij haar mentor was. Hij mocht haar misschien niet helemaal begrijpen, maar hij wist wat ze wel en niet wilde en waarom. Ze keek hem glimlachend aan toen hij vertelde dat ze morgenochtend zouden gaan zwemmen. Voor nu was de training voorbij en eigenlijk merkte O nu pas hoe moe ze was. Niet zozeer fysiek, meer mentaal. Maar echt zin om terug te gaan naar het kamp had ze ook niet. Eigenlijk wilde ze naar haar afgezonderde plekje bij de Rogueplaatsen waar ze zich vaak bevond. "Oké, is goed!" zei ze, behoorlijk opgewekt. Ze zette een rustig pasje in en begon alvast naar prooi te speuren.