My sweet big sis...

Moonpaw keek om zich heen. De zon was juist opgekomen, en het kamp begon tekenen van leven te vertonen. Hij stond op, en liep tussen de apprentices door. Buiten genoot hij van een welkome zon, die zijn vacht verwarmde, terwijl hij zichzelf een grondige wasbeurt gaf. Eenmaal klaar, stond hij op, en stormde het kamp uit. De laatste paar dagen waren veel geweest, en hij had even behoefde aan gewoon even een apprentice te zijn. Hij liep naar de zonnerotsen, in de zomer zaten er daar veel waterratten, en was dus ideaal om te jagen. Hij stormde het teritorium door, en genoot van de zon, het gevoel van de wind in zijn vacht, en het gevoel van vrijheid. De laatste Gathering schoot door zijn hoofd, met Snowpaw en Brightpaw. Haar bekenning dat Darkfire een moordenaar was, Winterstorm en Lionpaw. Snowpaw, Brightpaw, Lionpaw. Drie apprentices die hem nu goed kenden. Hij verlangde terug naar de tijd dat Brightpaw gewoon zijn beste vriendin was. Hij sprong over een afgebroken tak, en zag de zonnerotsen al opduiken. Hij zakte in sluiphouding en hoorde iets krabbelen op de oever. Hij sloot zijn ogen even, en liet zijn vacht aanpassen aan de rotsen. Moonpaw sloop nog twee passen, en sprong toen. Ondeweg ondeschepte hijde rat en beet hem midden in een vlucht. Dood. Vrolijk trippelde hij terug. Bij het begin van de rotsen begroef hij het, en concentreerde zich verder op de jacht. Hij hoorde weer iets. Toen de zon op haar hoogste punt stond, mocht Moonpaw zich de trotse eigenaar noemen van twee waterratten en twee muizen. Hij was op het hoogte punt van de kacht gekomen, en begroef ze bij de eerste prooi. Dat nam hij later wel mee. Moonpaw besloot om even te gaan liggen op de nu zo verleidelijke rotsen. Dankbaar sloot hij zijn ogen, en liet de zon op zijn grijs met zwart gestreepte vacht schijnen. Alle problemen waren vergeten. Moonpaw zuchtte, en keek verlangend naar de struiken, hij wou zo graag dat Brightpaw, of misschien zelfs Lionpaw uit kwam. Een jachtmaatje was altijd leuk! Of Summerbreeze, door al dat gedoe was hij zijn zus helemaal vergeten! Een lichte blos steeg naar zijn wangen, maar verdween al snel weer. Waarom was ze hem nooit komen opzoeken?

-mooie post-

Langzaam kwam Summerbreeze vanuit haar dtille houding in bezig, vliegensvlug zette ze en paar stappen en sloeg met een van haar poten de duif tegen de grond waarna ze hem met een snelle beet van haar kaken dood beet en in haar bek nam. Met het nog warme lichaam van het diertje liep ze langzaam door het bos toen er plotseling een bekende geur haar neus binnendrong, de geur van haar broertje, haar half broertje eigenlijk, de geur die zo op de geliefde geur van haar moeder leek maar toch weer anders was. Ze kwam langzaam tot stilstand, legde de duif neer en verborg hem een beetje. Daarna liep ze langzaam, de geur van Moonpaw volgend richting de zonnerotsen, een plek waar ze eigenlijk totaal niet van hield. Met een licht schuldgevoel besefte ze dat ze, sinds hij apprentice was geworden, nooit meer met haar broertje had gesproken, de enige keren dat ze hem was gaan opzoeken was toen hij nog maar maximaal vier maanden oud was, en dat was ondertussen alweer lang geleden, hij zou al bijna warrior worden, moest je nagaan! Ze schudde even haar hoofd waarna ze al haar moed verzamelde en uit de schaduw, waar ze gecamoufleerd werd door haar glanzende zwarte vacht, recht in het felle zon licht stapte. Ze zag Moonpaw op een zonnerots liggen, hou hield hij het uit? vroeg ze zich even bij zichzelf af, die dingen waren altijd gloeiend heet, tenminste dat vond zij. ''Hai Moonpaw'' zei ze zachtjes tegen haar broertje terwijl ze naast hem ging zitten met haar kop van de zon afgewend waardoor die alleen onbehaaglijk op haar rug scheen.

Vrolijk trippelde hij terug. Bij het begin van de rotsen begroef hij het, en concentreerde zich verder op de jacht. Hij hoorde weer iets. Toen de zon op haar hoogste punt stond, mocht Moonpaw zich de trotse eigenaar noemen van twee waterratten en twee muizen. Hij was op het hoogte punt van de kacht gekomen, en begroef ze bij de eerste prooi. Dat nam hij later wel mee. Moonpaw besloot om even te gaan liggen op de nu zo verleidelijke rotsen. Dankbaar sloot hij zijn ogen, en liet de zon op zijn grijs met zwart gestreepte vacht schijnen. Alle problemen waren vergeten. Moonpaw zuchtte, en keek verlangend naar de struiken, hij wou zo graag dat Brightpaw, of misschien zelfs Lionpaw uit kwam. Een jachtmaatje was altijd leuk! Of Summerbreeze, door al dat gedoe was hij zijn zus helemaal vergeten! Een lichte blos steeg naar zijn wangen, maar verdween al snel weer. Waarom was ze hem nooit komen opzoeken? Hij keek even voor zich heen, halfzus eigenlijk. ''Hai Moonpaw'' zei ze zachtjes tegen haar broertje terwijl ze naast hem ging zitten met haar kop van de zon afgewend waardoor die alleen onbehaaglijk op haar rug scheen. Hij draaide zich om, en staarde naar de groene ogen en zwarte vacht van Summerbreeze. 'Hey Summerbreeze!' Miauwde hij blij. Wat deed ze hier? Toeval? of was ze hem op komen zoeken? Hij wist het niet, maar was wel blij. 'Ook op jacht geweest?' Zei hij zachtjes. Ze hoorde hem wel, maar luid praten was raar bij zoveel stilte om hen heen. Hij krulde zich op, en ging toen rechtop zitten. Ze zat onbehaagelijk, en hij herinnerde zich dat ze het bloedheet moest hebben met haar zwarte vacht.

'Hey Summerbreeze!' miauwde Moonstripe blij en Summerbreeze's lippen krulde zich tot een kleine glimlach, het was toch fijn weer bij haar broertje te zijn, ondanks alles. 'Ook op jacht geweest?' zei Moonpaw zachtjes en Summerbreeze knikte 'Ja, zoiets' antwoordde ze vaag, ze had besloten Moonpaw niet te vertellen dat zijn geur spoor had gevolgd en ze was ook op jacht geweest. 'Hoe gaat het?' vroeg zze terwijl haar groene ogen haar broertje onderzocht, hij zag er goed uit en ook alles wat ze van hem zag was meestal positief, hij had vrienden in en buiten de clan, zoals ze gezien had op de gathering maar ook in de clan trok hij met die ene poes, Brightpaw, op.

weinig tijd D:

Of Summerbreeze, door al dat gedoe was hij zijn zus helemaal vergeten! Een lichte blos steeg naar zijn wangen, maar verdween al snel weer. Waarom was ze hem nooit komen opzoeken? Hij keek even voor zich heen, halfzus eigenlijk. ''Hai Moonpaw'' zei ze zachtjes tegen haar broertje terwijl ze naast hem ging zitten met haar kop van de zon afgewend waardoor die alleen onbehaaglijk op haar rug scheen. Hij draaide zich om, en staarde naar de groene ogen en zwarte vacht van Summerbreeze. 'Hey Summerbreeze!' Miauwde hij blij. Wat deed ze hier? Toeval? of was ze hem op komen zoeken? Hij wist het niet, maar was wel blij. 'Ook op jacht geweest?' Zei hij zachtjes. Ze hoorde hem wel, maar luid praten was raar bij zoveel stilte om hen heen. Hij krulde zich op, en ging toen rechtop zitten. Ze zat onbehaagelijk, en hij herinnerde zich dat ze het bloedheet moest hebben met haar zwarte vacht. 'Ja, zoiets' antwoordde ze vaag. Hoe gaat het?' vroeg ze terwijl ze met haar groene ogen hem onderzocht, Moonpaw keek haar even aan. 'Goed,' Miauwde hij een beetje ontwijkend. Hij kon onmogelijk alles vertellen tegen zijn zus, maar ze waren wel familie, dus hij zou he ttoch niet lang geheim kunnen houden, 'Wel, er zijn wat problemen, zoals Darkfire, en Hawkstripe' Gaf hij toe. Maar als Brightpaw het inderdaad van plan was, ging ze het binnenkort toch wel weten, 'En jij? Alles goed?' Vroeg hij bezorgt. hij wist niet wat er allemaal met zijn zus gebeurt was, en het was nu de tijd om bij te praten.

'Goed,' antwoordde Moonpaw op haar vraag of het goed met hem ging, het was een beetje ontwijkend maar Summerbreeze was allang blij dat ze een gespek met hem had durven aanknopen. Wel, er zijn wat problemen, zoals Darkfire, en Hawkstripe' gaf Moonpaw daarna toe en Summerbreeze knikte waarna haar half broertje aan haar vroeg of alles goed vind, heel even twijfelde ze maar daarna nam ze een besluit. 'Windkit is niet dood,' zei ze tegen haar broertje, want toen ze nog kleiner was had ze altijd gedacht dat haar zusje dood was 'Ze heeft een gelukkig leven in de WindClan met een partner en kids' vertelde ze hem terwijl er een vonkje van vreugde door haar ogen danste, ze had het fijn gevonden haar zus terug te zien en misschien daardoor had ze besloten haar broertje weer op te zoeken, beiden leken ze op hun moeder die Summerbreeze voor eeuwig zou blijven missen.

''Hai Moonpaw'' zei ze zachtjes tegen haar broertje terwijl ze naast hem ging zitten met haar kop van de zon afgewend waardoor die alleen onbehaaglijk op haar rug scheen. Hij draaide zich om, en staarde naar de groene ogen en zwarte vacht van Summerbreeze. 'Hey Summerbreeze!' Miauwde hij blij. Wat deed ze hier? Toeval? of was ze hem op komen zoeken? Hij wist het niet, maar was wel blij. 'Ook op jacht geweest?' Zei hij zachtjes. Ze hoorde hem wel, maar luid praten was raar bij zoveel stilte om hen heen. Hij krulde zich op, en ging toen rechtop zitten. Ze zat onbehaagelijk, en hij herinnerde zich dat ze het bloedheet moest hebben met haar zwarte vacht. 'Ja, zoiets' antwoordde ze vaag. Hoe gaat het?' vroeg ze terwijl ze met haar groene ogen hem onderzocht, Moonpaw keek haar even aan. 'Goed,' Miauwde hij een beetje ontwijkend. Hij kon onmogelijk alles vertellen tegen zijn zus, maar ze waren wel familie, dus hij zou he ttoch niet lang geheim kunnen houden, 'Wel, er zijn wat problemen, zoals Darkfire, en Hawkstripe' Gaf hij toe. Maar als Brightpaw het inderdaad van plan was, ging ze het binnenkort toch wel weten, 'En jij? Alles goed?' Vroeg hij bezorgt. hij wist niet wat er allemaal met zijn zus gebeurt was, en het was nu de tijd om bij te praten. 'Windkit is niet dood,' zei ze tegen haar broertje, Moonpaw begreep in eerste instanntie niet waarover ze het had, maar knikte toen begrijpend, Windkit, het zusje van Summerbreeze, was vroeger verdwenen. Hij kende het verhaal, maar had het nooit eigenlijk aan zijn halfzus gevraagt. 'Ze heeft een gelukkig leven in de WindClan met een partner en kids' vertelde ze hem terwijl er een vonkje van vreugde door haar ogen danste. Moonpaw snorde even, en drukte zijn flank tegen de hare, 'Ik ben echt blij voor je Summerbreeze! Maar waar heb je ghaar dan gezien?' Vroeg Moonpaw nieuwsgierig, hij wou nu alles weten over zijn halfzus, waarvan hij nooit had geweten.

Summerbreeze spinde zacht toen ze haar broertje hoorde spinnen 'Ik ben echt blij voor je Summerbreeze! Maar waar heb je haar dan gezien?' Vroeg Moonpaw nieuwsgierig en Summerbreeze glimlachte terwijl ze begon. 'Op die Gathering, waar jij met een andere apprentice van ons en dat witte poesje heb zitten praten raakte ik in gesprek met twee WindClan katten en een RiverClan poes. Want, zoals je vast zal weten, was onze moeder vroeger verliefd op een WindClan kater, ik en Windkit zijn daaruit voortgekomen.' ze glimlachte bij het woord onze moeder, lange tijd had ze het niet zo kunnen zien. 'Een van die WindClan katten was een poes, Windflame heette ze' vervolgde ze tegen haar broertje 'Nog dagen na de Gathering moest ik aan haar blijven denken en gisteren toen ik bij de fourtrees was ontmoette ik haar plotseling weer en werd alles duidelijk' ze glimlachte breed terwijl ze terug dacht aan die prettige middag bij de fourtrees.

'En jij? Alles goed?' Vroeg hij bezorgt. hij wist niet wat er allemaal met zijn zus gebeurt was, en het was nu de tijd om bij te praten. 'Windkit is niet dood,' zei ze tegen haar broertje, Moonpaw begreep in eerste instanntie niet waarover ze het had, maar knikte toen begrijpend, Windkit, het zusje van Summerbreeze, was vroeger verdwenen. Hij kende het verhaal, maar had het nooit eigenlijk aan zijn halfzus gevraagt. 'Ze heeft een gelukkig leven in de WindClan met een partner en kids' vertelde ze hem terwijl er een vonkje van vreugde door haar ogen danste. Moonpaw snorde even, en drukte zijn flank tegen de hare, 'Ik ben echt blij voor je Summerbreeze! Maar waar heb je ghaar dan gezien?' Vroeg Moonpaw nieuwsgierig, hij wou nu alles weten over zijn halfzus, waarvan hij nooit had geweten. Ze snorde zacht, en ze glimlachte. 'Op die Gathering, waar jij met een andere apprentice van ons en dat witte poesje heb zitten praten raakte ik in gesprek met twee WindClan katten en een RiverClan poes. Want, zoals je vast zal weten, was onze moeder vroeger verliefd op een WindClan kater, ik en Windkit zijn daaruit voortgekomen.' Bij het woord moeder glimlachte ze even, en Moonpaw voelde een steek van verdriet door zich heen gaan. Hun moeder was gestorven bij zijn geboorte, en Summerbreeze was vroeger daarom kwaad op hem geweest. 'Een van die WindClan katten was een poes, Windflame heette ze' vervolgde ze tegen haar broertje 'Nog dagen na de Gathering moest ik aan haar blijven denken en gisteren toen ik bij de fourtrees was ontmoette ik haar plotseling weer en werd alles duidelijk' ze glimlachte breed bij een of andere gedachte. Moonpaw keek haar blij aan, maar met een nog verdrietige uitdrukking in zijn gezicht. 'Ik ben blij voor je, maar dan is zij ook mijn halfzus!' Bedacht Moonpaw plots. Hij glimlachte bij de gedachte aan familie, hij had altijd alleen zijn zus gehad, en dan was genoeg, maar als je dan die apprentices zag die allemaal broers en zussen waren, voelde hij vroeger zich altijd alleen. 'Windflame zei je?' Ging hij verder, Moonpaw hoopte dat hij de poes ooit eens zou zien, als was het maar om te zien dat zij familie was.

'Ik ben blij voor je, maar dan is zij ook mijn halfzus!' zei Moonpaw en Summerbreeze glimlachte terwijl ze hem een liefdevolle lik over zijn kop gaf 'Ja, ook jou zus' zei ze zachtaardig. 'Windflame zei je?' vroeg hij daarna en Summerbreeze knikte 'Windflame je, ze lijkt wel wat op jou,' ze glimlachte zacht terwijl ze de woorden uitsprak 'Maar jullie lijken allebei op Mam,' ging ze daarna zacht verder 'Terwijl ik vrijwel alles van mijn vader schuin te hebben' ze lachte zacht terwijl ze even ging verzitten, haar ouders hadden gedeeld, haar vader de kit die het meeste op haar moeder leek en zij had dus bij haar moeder moeten blijven, zij was zowat het evenbeeld van haar vader.

-Flutpost D:-

Bij het woord moeder glimlachte ze even, en Moonpaw voelde een steek van verdriet door zich heen gaan. Hun moeder was gestorven bij zijn geboorte, en Summerbreeze was vroeger daarom kwaad op hem geweest. 'Een van die WindClan katten was een poes, Windflame heette ze' vervolgde ze tegen haar broertje 'Nog dagen na de Gathering moest ik aan haar blijven denken en gisteren toen ik bij de fourtrees was ontmoette ik haar plotseling weer en werd alles duidelijk' ze glimlachte breed bij een of andere gedachte. Moonpaw keek haar blij aan, maar met een nog verdrietige uitdrukking in zijn gezicht. 'Ik ben blij voor je, maar dan is zij ook mijn halfzus!' Bedacht Moonpaw plots. Hij glimlachte bij de gedachte aan familie, hij had altijd alleen zijn zus gehad, en dan was genoeg, maar als je dan die apprentices zag die allemaal broers en zussen waren, voelde hij vroeger zich altijd alleen. 'Windflame zei je?' Ging hij verder, Moonpaw hoopte dat hij de poes ooit eens zou zien, als was het maar om te zien dat zij familie was.Ja, ook jou zus' zei ze zachtaardig. 'Maar jullie lijken allebei op Mam,' ging ze daarna zacht verder 'Terwijl ik vrijwel alles van mijn vader schuin te hebben' ze lachte zacht terwijl ze even ging verzitten, Moonpaw was stil. Hij miste zijn moeder elke dag, en toen hij hoorde dat hij zoveel op haar leek, was het erger dan anders. Een triestige glimlach verscheen, en hij keek naar Summerbreeze, de zwarte poes was blij met het terugvinden van haar zus, maar Moonpaw wist al dat hij haar nooit zou zien. Het was triestig, en een lichte zucht ontsnapte hem. 'Summerbreeze and Windflame' Zei hij, Moonpaw dacht erover na hoe Windflame eruit zag, en ofdat ze echt op hen moeder leek. Drie katten, in twee Clans, die allebij hun familie dachten te verloren te hebben. Raar, hoe het lot soms kon lopen.

Ik heb echt geen inspi ff, srry D: -

Terwijl ik vrijwel alles van mijn vader schuin te hebben' ze lachte zacht terwijl ze even ging verzitten, haar ouders hadden gedeeld, haar vader de kit die het meeste op haar moeder leek en zij had dus bij haar moeder moeten blijven, zij was zowat het evenbeeld van haar vader. Summerbreeze keek teder naar haar jongere broertje toen die treurig glimlachte, zij was nooit de zus voor hem geweest die ze had moeten zijn. 'Summerbreeze and Windflame' Zei Moonpaw toen en Summerbreeze knikte zacht met haar kop terwijl een net opgestoken wind met haar haren speelde. Vermoeid stond Summerbreeze plotseling op en gaf haar broertje een lik over zijn kop 'Ik zal je nog wel zien, broertje' zei ze waarna ze met de schaduw versmolt, op weg terug naar het Thunderclan kamp.

-Topic uit-