Nath
111
Actief
| |
|  Onderwerp: Love is a song  zo 21 mei 2017 - 0:04 | |
|
Het calico poesje staarde met haar olijfgroen gekleurde ogen naar een kleine vlinder die de grot naar binnen was gevlogen. Die wilde ze beter bestuderen. Het hoefde nog maar een halve moon te duren voor ze eindelijk als to-be mocht gaan trainen, tot die tijd zat ze nog hier, binnen in The Cave of Rushing Water. Echt het geduldige type was Vixen niet, maar ze was ook niet het type om te zeuren, dus dan maar alles er aan doen om zich alsnog te vermaken. Het vlindertje was blauw van kleur en vloog steeds dichterbij. Vixen sloop zo goed als ze kon, voor een kitten, dichter naar de vlinder toe, tot op het punt dat ze dichtbij genoeg was. Ze zette af met haar achterpoten en sloeg haar beide voorpoten naar de vlinder toe, om deze zo omlaag te halen. Dat lukte en voldaan stak ze haar borst vooruit. Vervolgens haalde ze één voorpoot van het vlindertje af. Deze leefde nog, maar het was ook niet de bedoeling dat deze dood ging, ze had het wezentje gewoon willen vangen en bekijken. De vleugels waren wel beschadigd, daarentegen. geen slimme zet, besefte ze al snel. Vixen boog haar kop naar het vlindertje toe en snuffelde er aan en bekeek de blauwe vleugels. Kapot, dat was duidelijk. "Toe maar, ga maar weer vliegen," murmelde ze, waarna ze naar achteren stapte en hoopte dat het ging werken. Het vlindertje stond wel op, maar vliegen zou niet meer gebeuren.
Open
|
|
Linn
623
Actief
Life begins at the end
of your comfort zone
| |
| | Onderwerp: Re: Love is a song zo 21 mei 2017 - 11:15 | |
| De grijsbruine kitten met een vrij duidelijk tabby patroon begon ondertussen de Nursery zat te worden. Hij was nog maar een maan oud, maar had de afgelopen paar dagen al zowat alles binnen de Nursery gezien en er was eigenlijk niets nieuws meer. Iedere steen die daar stond kende hij zowat, ieder nest met een queen erop. Ze wilden sowieso niet dat hij teveel lawaai maakte in de Nursery, al helemaal niet rond de tijd dat de meeste kittens een dutje probeerden te doen. De meeste kittens, hij niet. Zijn pleegmoeder had hem proberen over te halen en hij had quasi gedaan alsof hij luisterde en was gaan slapen. Maar zodra het ademhalen van zijn pleegmoeder constant werd en hij wist dat ze sliep, was hij weggeslopen. Tijd voor wat plezier. Want het leven was te kort om te slapen, niet waar? Hij zou wel slapen als hij dood was! Zijn oogjes werden groot bij het zien van een andere kitten, deze was veel ouder dan hem. Ze zou bijna To-Be worden, dacht hij. Echter hetgeen wat zijn aandacht trok was veel kleiner dan haar. Veel kleiner dan hem, zelfs. Het had blauwe vleugels en zag er echt prachtig uit, maar er was iets mis. De vleugels bewogen niet meer zoals ze moesten en het leek erop dat het mooie diertje .. kapot was. Nou, dan maakte het toch niet uit als hij er nog even plezier mee ging maken? De kitten had een paar stappen achteruit gezet, wat hem de ruimte gaf om snel en lenig op het vlindertje te springen. Splash. Nu was het diertje plat.
sorry not sorry  |
|
