I saw the devil this morning

Mouse keek op toen ze plots haar naam hoorde. Ze spitste haar oortjes om op te vangen waar het geluid vandaan kwam. Haar blik gleed naar beneden. Het kwam van beneden, iemand had het over haar. Nieuwsgierigheid vulde haar lichaam, vanaf de puntjes van haar oren tot aan de topjes van haar tenen. Om eerlijk te zijn vond ze het altijd heel erg fijn om te weten dat men nog over haar sprak. Dat haar siblings haar nog niet vergeten waren, en dat ook Tigergaze haar verhaal nog vertelde, hoewel hij nu met een ander was. Raptorecho had ze afgezworen, al zou ook hij - ook al zou ze dit nu nooit meer toegeven - voor altijd een plekje in haar hart hebben. En haar moeder... Oh, als ze nu gewoon nog iets langer had blijven doorbijten, als ze had blijven vechten, dan had ze haar moeder opnieuw kunnen weerzien. Haar rots in de branding, die haar altijd steun en toeverlaat geweest was. Nu was het enkel afwachten, totdat ze weer herenigd zouden worden in StarClan. Dat gold voor alle opgenoemden. Enkel Cheekykit was hier bij haar. Ergens was dit goed, aangezien het betekende dat iedereen daar beneden nog een kans had. Maar toch was ze eenzaam. Het wachten duurde lang, en god, wat had ze een spijt van haar keuze. Ze wist dat ze er vrede mee moest hebben, maar dit was erg moeilijk. Het was een overhaaste keuze geweest, een in emotie verzonken besluit die nu de grootste fout die ze ooit gemaakt had was. Ze miste haar kittens, haar partner, en bovenal haar leven. Maar het was een keuze die niet teruggedaan kon worden, en erover blijven piekeren hielp haar niet. Wat wel zou helpen, was op onderzoek gaan wie precies haar naam zei. Immers was ze jong gestorven, en was die jeugdige nieuwsgierigheid nog lang niet weggevaagd.
Haar blik vertroebelde lichtjes toen ze opmerkte dat het Tigergaze was die haar naam over zijn lippen had laten rollen. De weerspiegeling van haar vacht, enkel voor haarzelf zichtbaar, gleed over het water heen toen ze neerdaalde vanuit de sterren, terug naar de wereld die eerst haar thuis was. Haar zoolkussentjes raakte het wateroppervlak, en lichte ringetjes ontstonden waar deze contact maakten. Het licht dat afkomstig was van haar lichaam scheen in de duisternis van de nacht, maar Tigergaze keek niet op. Ze was onzichtbaar voor hem, wat haar pijnigde. Ze liep dichter naar hem toe, om op onderzoek uit te gaan. Waarover had hij het? Waarom had hij haar naam gezegd? Had hij door dat ze hier was? Zouden de subtiele kringetjes in het water, ook voor hem zichtbaar zijn? "Hij is gek geworden, Mouse, echt waar." Weerklonk het door de stille nacht heen, en zachtjes maar bovenal liefdevol grinnikte ze om het feit dat Tigergaze, in zijn opvatting, tegen niks praatte. In zichzelf. Maar misschien in de hoop dat ze het horen zou. "Ik weet dat hij die apprentice heeft aangevallen, ik voel het gewoon." Meteen wist ze waarover het ging. Dit ging over Raptorecho. Kort knikte ze. "Je hebt gelijk, hij heeft het ook gedaan, Tiger. Ik snap niet wat ik ooit in hem gezien heb." beantwoordde ze hem, waarbij ze kort haar hoofd schudde in ongeloof. Enkele sterretjes dwarrelden rustig van haar vacht af, de kalme lucht in. De poes liep dichterbij, totdat ze tot stilstand kwam voor de kater. Kort bleef ze zo staan. "Maar ik kan het tegen niemand zeggen, zeker niet tegen Ocean.. straks doet hij haar wat.." Haar oortjes hingen wat bij deze opmerking. Het was moeilijk voor haar om te aanvaarden dat haar partner een ander gekozen had, al was het een gebeurtenis die ze niets liever wilde. Ze wilde niet dat hij voor haar ongelukkig bleef, dat zat niet in haar en bovendien hield ze teveel van hem om dat toe te staan. Toch was het een raar gevoel om zichzelf niet meer officieel zijn partner te kunnen noemen. "Was je maar hier om te vertellen wat ik moet doen.." Nu kwam ze opnieuw in beweging. Ze stapte van het water af, en ging naast hem zitten, waarbij ze haar lichaam tegen de zijne drukte. "Ik ben er, ik ben er echt.." murmelde ze hopeloos, wetend dat hij haar niet horen kon. "Vertel het haar, Tiger... Maar ga niet alleen naar Everstar. Ze is nu niet in staat om te zien welke warriors trouw zijn aan haar, en welke niet. Het is een te groot risico, maar heb het er in ieder geval over met Oceanbreeze.. Weet dat StarClan over je waakt, Tiger. Misschien kunnen jullie samen het er rustig over hebben met Everstar, maar doe dit niet alleen. Ik zal altijd bij je zijn." Echter wist ze dat haar woorden meegenomen werden door de wind, dat deze nooit hun bedoelde bestemming zouden bereiken.. Maar dat was dan maar zo. Het voelde goed om in ieder geval iets van steun teruggezegd te hebben, al was het misschien dan niet al te nuttig. Een tijdje bleef het stil. Ze drukte haar kop onder zijn kin, en zuchtte kort. Ze miste hem ontzettend. Hoe had ze ooit aan hem kunnen twijfelen? Ze hadden voor korte tijd langs elkaar heen geleefd, en meteen had ze zichzelf van kant gemaakt. Ze had moeten afwachten, en dan had ze kunnen zien wat voor geweldige kater hij werkelijk was. Opnieuw overviel spijt haar, maar ze probeerde het weg te drukken, want opnieuw sprak Tigergaze tegen haar. "Weet alsjeblieft dat ik je nooit heb vervangen.." Haar hart klopte harder bij deze opmerking, en een glimlach streek over haar gezicht heen. Het voelde goed om dit te horen. Dat de liefde niet alleen maar van één kant, haar kant, kwam. Dat hij nog steeds aan haar dacht zoals zij aan hem, dag in dag uit. "Oceanbreeze zou nooit willen dat ik je zou vervangen." Bij deze woorden knikte ze. Ze respecteerde Oceanbreeze ontzettend, en wist dat die een kattin van goede aard was, meer dan dat. Ze was perfect voor Tigergaze zoals zijzelf dat ook geweest was. Ze hielden hem recht en dat was iets waar ze zo ontzettend naar opkeek in Ocean. "Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik houd nog altijd van je.." Opnieuw glimlachte ze. "Ik hou ook van jou Tiger. Zo veel. Het zal altijd jij blijven voor mij. Tot aan de dood en verder." murmelde ze in zijn oor. Toen sprak hij zijn laatste woorden tegen haar. "Let goed op Cheeky en Sky.." En een moederlijk gevoel overviel haar. Zij was nu de Queen die zorgde voor kittens die niet meer door hun echte ouders verzorgd konden woorden, enkel Cheekykit was haar eigen. Ze hield van hen allen, en besloot om de volgende morgen op zoek te gaan naar Skykit, die ze nog niet eerder ontmoet had. "Dat zal ik doen. Ik beloof het." vervolgens nestelde ze zich iets dichter tegen Tiger aan, zoals ze gedaan hadden toen ze nog jong waren in de apprentice den, en bleef in stilte bij hem zitten.

- Reactie hierop ★
- Gesloten topic