We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Zijn oren spitsten zich het moment dat de rode kitten de apprentice den binnen was geglipt. Hij wist niet zeker of hij hier toegestaan was, want hij was toch al bewust van hoe apprentices op kittens reageerden. Meesten maakten gebruik van zijn leeftijd, sommigen lieten hem gewoon met rust. Waterkit hoopte maar voor het laatste. Hij was alleen maar nieuwsgierig. Altijd open voor nieuwe dingen, al waren ze gevaarlijk. Dit... Was hopelijk niet gevaarlijk voor hem. Hij was heus wel beleefd, en ook slim. Tijdens trainingtijd in de den leek op zich een goed idee. Het was zowat leeg, een paar apprentices maar. Ze leken ook net rond zijn grootte te zijn. Hier zou Maplekit binnenkort liggen. Wat nog steeds stom was. Maar ach, over een maantje of twee was hij hier ook. Had hij zijn eigen mentor om te volgen en naar te luisteren. Eindelijk weg van zijn nestje van zusjes. Hij had er geen bezwaar tegen, maar soms werd hij gewoon gek daar. Vooral nu ze allemaal al behoorlijk groot waren geworden sinds hij laatst had gecheckt. Een nest delen werd dus inderdaad moeilijker. De rode kitten besloot om dieper de den in te lopen, waardoor hij per ongeluk dwars door een mosnest liep. Oeps. Hij raapte snel de stukjes mos bij elkaar om het nestje terug heel te brengen. Zo was die mooi toch? Zou hij voor even erop kunnen staan? Puur om te voelen hoe het zou zijn als hij een eigen nestje had. De rode kater zat neer op het mos. Zo, het leek wel alsof hijzelf een apprentice was. Waterpaw. Dat klonk wel mooi.
Onderwerp: Re: Stranger things za 23 feb 2019 - 12:44
Bluepaw had met veel pijn en moeite eindelijk een nestje voor zichzelf in elkaar gedraaid. Het had bloed, zweet en tranen gekost, maar het was hem gelukt. Na nachten half op de vloer liggen, dat wel, want hij kreeg het maar niet voor elkaar. Beeld je dan ook maar in hoe de kater zich voelde op het moment dat hij zijn den weer in liep en er een kitten op zijn mosnest zat. Zijn prachtige nest! Uit elkaar gevallen! Geruïneerd! De kater liet zijn oren hangen en zijn mond viel open van verbazing. Kittens mochten hier niet eens zijn! "Waterkit! Wat heb je in Starclan's naam met mijn nest gedaan!" bracht de kater uit, zijn stem wat verstikt. Het was helmemaal stuk! Al zijn harde werk!
Onderwerp: Re: Stranger things zo 24 feb 2019 - 14:32
Hij had pas de grijze apprentice opgemerkt toen hij de geschrokken stem van Bluepaw herkende. "Waterkit! Wat heb je in Starclan's naam met mijn nest gedaan!" Zijn groene ogen werden groot van de schok toen hij gelijk weer op stond om naar het nestje te kijken. Oeps, die was van Bluepaw geweest? "Oh! Sorry, Bluepaw. Ik wou alleen... Een kijkje nemen." Miauwde hij voorzichtig voor hij een paar stapjes naar achteren deed. Hij kon er nu niet meer uit, bang dat de apprentice hem zou treiteren met de rest van de katten hier. "Ik bedoelde dit niet, ik keek niet uit en... Toen gebeurde er dit. Ik kan je wel helpen, als je wilt! We kunnen samen het grootste, beste mosnest maken." Stelde hij hoopvol voor. Want, ookal hadden ze bijna dezelfde grootte. Bluepaw zou hem zeker zo tegen de grond aandrukken. Omdat Waterkit geen echte vechter was. Hij was immers alleen aan het rondsnuffelen.
Onderwerp: Re: Stranger things ma 25 feb 2019 - 19:34
Bluepaw was duidelijk teleurgesteld. Nu had Snowpaw hem eindelijk geleerd hoe een nest gemaakt diende te worden en hij dacht ook dat hij zijn nest netjes terug zou vinden. Helaas was niks minder waar. Hij kon het niet over zijn hart verkrijgen om echt boos te worden op de kitten, maar hij moest zeggen dat hij zich wel eens beter gevoeld had. De apprentice keek met hangende oortjes naar de kitten, welke aangaf dat hij alleen maar een kijkje wilde nemen. "Ah.." reageerde Bluepaw, al was hij niet in staat zijn teleurstelling te onderdrukken. "Eh.. fijn voor.. je.." De kater keek mistroostig naar zijn nest. Starclan verdorie. Hij glimlachte wat waterig bij de volgende opmerking. Dat zou niet een nest worden zoals Snowpaw hem gemaakt had.. Maar goed.. "Laten we dat maar doen dan."
Onderwerp: Re: Stranger things za 9 maa 2019 - 8:57
Hij voelde een knagend gevoel in hem opborrelen, een soort gevoel van onrust. Waarschijnlijk voelde de rode kitten zich al schuldig genoeg, en het feit dat de oudere kater niet echt boos op hem werd maakte het al verwarrend genoeg. Waterkit was namelijk gewend aan katten die hem altijd de schuld gaven, en zo voelde hij zich niet slecht. Maar nu leek het alsof hij zichzelf wel de schuld moest geven. Het was hem toch gelukt om Bluepaw wat te laten glimlachen, waardoor de druk in zijn borst lichter werd. Hij deed tenminste het juiste. "Laten we dat maar doen dan." Miauwde hij als antwoord op zijn suggestie. Waterkit knikte nogmaals voor hij zich besefte dat hij nog nooit echt een eigen nest had gemaakt. "Waar kunnen we mos halen?" Vroeg de rode kitten als volgt terwijl hij de apprentice aankeek. Hij wist heus wel dat mos van buiten het kamp afkwam, hij wou alleen weten of hij wel met Bluepaw naar buiten kon gaan. Dat zou is leuk zijn.
Onderwerp: Stranger things 
di 19 feb 2019 - 23:47
