Hidden Pain [Cardinal]

Onderwerp: Hidden Pain [Cardinal] wo 28 aug 2019 - 20:17

Mouse wist niet hoe bekend het was in de Tribe dat ze haar poot had verbrand om een grotere brand te voorkomen. De pijn in haar poot was af en toe nog erg genoeg om haar te doen hinken, en haar linkerpoot in de lucht te houden. Toch genas de brandwond goed genoeg om haar nest uit te komen. Ze bewoog zich voorzichtig terwijl haar oranje ogen zich op de koele ondergrond van de Cavern richtte en stapte op drie poten verder rond. Wellicht dat ze een paar kleine dingen kon gaan doen, nu ze niet kon jagen. Haar blik gleed naar een Cave Guard toe voordat ze er op af stapte. "Cardinal!" Mauwde ze luid om diens aandacht op haar te vestigen.

:heart:Isa

Onderwerp: Re: Hidden Pain [Cardinal] ma 9 sep 2019 - 15:37

Hè hè, haar wachtdienst zat erop. Gelukzalig rekte ze zich uit nadat ze het stokje had doorgegeven aan de volgende ongelukkige die een halve dag voor zich uit mocht zitten staren. Tijd voor een beetje beweging, haar spieren voelde stijf van al dat zitten, al had ze ook wel wat lopen ijsberen. Maar eerst een klein hapje eten, dat had ze zo onderhand wel verdiend. De grote schildpadpoes had nog maar net een muis van de prooistapel genomen toen haar naam werd geroepen. Met een glimlach op haar gevlekte snuit keek ze op. "Hey daar, muisje", miauwde ze. "Ik hoor dat we allemaal ons leven aan jou te danken hebben?" Haar stem klonk geamuseerd terwijl ze het zei. Ja, ze had het nieuwtje wel gehoord. Cardinal hoorde alle nieuwtjes. Ja, als je niet voortdurend naar mogelijke prooidieren hoefde te luisteren, kon je je oren ergens anders op richten...

Mouse was ergens langzamerhand onrustig aan het worden. Ze snapte nu haar moeder pas echt goed, het stilzitten was niets voor haar. Ook al vond ze het niet zo heel erg om niet meer naar buiten te moeten, het zien van de hardwerkende Tribe genoten maakte toch iets in haar los waardoor ze het gezelschap van hen op probeerde te zoeken. Cardinal had ze al een poosje zien zitten wanneer ze langs hupste en het leek er op dat haar wachtdienst er op zat waardoor ze vast en zeker tijd had met de jongere kattin te praten. Ook al had ze niet veel bijzonders te zeggen. "Hey daar, muisje", klonk er kalm. "Ik hoor dat we allemaal ons leven aan jou te danken hebben?" Klonk er licht geamuseerd waardoor de jongere rossige kattin langzaam knikte en haar oren liet hangen. "Ik... ik heb enkel een vlammetje uit geslagen." Fluisterde ze onhandig en een tikkeltje onzeker. "Het is vast beter dan een groot vuur, daar kunnen we vast niets mee... Ik verveel me." Murmelde ze vervolgens terwijl ze naast de andere kattin plaats nam en haar vacht een lik gaf. Ze was geen heldin!

:heart:Isa

Cardinal draaide een oor naar Mouse toe om haar fluisterstemmetje beter te kunnen horen, terwijl ze een eerste hap van de echte muis doorslikte. Met haar tong probeerde ze onopvallend een stukje dat tussen haar tanden was blijven steken weg te werken. Ze glimlachte geamuseerd. "Je verveelt je? Nog niet genoeg avontuur gehad?" grinnikte ze. Ze ging nog een laatste keer met haar tong langs haar tanden. Ja, nu waren ze schoon. Ze nam nog een hap en schoof de prooi toen naar Mouse toe. "Hier. Honger?"

Mouse vond het allemaal niet zo amusant, wellicht ook omdat ze met de dag angstiger werd van de buitenwereld. Er waren immers nog niet zoveel goede ervaringen geweest. Eerst had ze Wisp gevonden samen met haar moeder en Coyote om daarna een brand uit te drukken met haar poot waardoor ze voor de eerste keer nadat ze de Nursery was uitgekomen weer vast zat in het kamp. Cardinal had een kleine prooi genomen, een die haar ongetwijfeld wel zou vullen maar niet teveel weg zou nemen voor de Queens en kittens die het nodig hadden. "Je verveelt je? Nog niet genoeg avontuur gehad?" Grinnikte de oudere kattin nadat ze haar eerste hap had doorgeslikt. "Meer dan genoeg, maar ik kan niets. Ik... ik vond buiten niet echt leuk, maar binnen zitten terwijl iedereen hard werkt. Is... is lastig." Murmelde de jongere kattin onhandig terwijl ze haar schouders optrok. "Hier. Honger?" Vroeg de ander nadat ze nog een hap had genomen en het muisje in haar richting schoof. Voorzichtig knabbelde ze er een stukje vlees van af terwijl ze bedenkelijk kauwde. Het leven in de Tribe was anders dan ze zich als kitten had kunnen voorstellen en ergens begon ze zich steeds meer op haar plaats te voelen.

:heart:Isa

Cardinal rolde haar schouders wat losser terwijl ze naar de jonge kat luisterde. Ze grijnsde. "Meisje toch, geniet van je rust nu het nog kan", grinnikte ze. Mouse knabbelde wat van de prooi. "Neem gerust meer, als je wilt", miauwde Cardinal goedhartig. "Hey, als je wil, kun je morgen wel bij mij op wacht komen zitten", vervolgde ze grijnzend. "Niet dat dát nou zo spannend is, maar je kunt mooi voorkomen dat ik in slaap val." Ze kon wel wat gezelschap gebruiken in die tijd. Nou was het al helemaal mooi als ze een kater of poes van haar eigen leeftijd voor dat taakje wist te strikken, om voor wat warmte en gezelligheid, en misschien nog wat... extra beweging... te zorgen, maar kletsen met kittens was ook altijd geinig.

Mouse keek naar de grijnzende Cave Guard. Cardinal leek haar woorden wel lichtelijk amusant te vinden. "Meisje toch, geniet van je rust nu het nog kan", Grinnikte ze terwijl de jonge Mouse voorzichtig aan het prooi knabbelde. Ze had niet extreem veel honger maar het eten was wel belangrijk. Zeker voor de genezing. Haar lichaam had het nodig. "Neem gerust meer, als je wilt", miauwde Cardinal goedhartig, waardoor de jongere kattin dankbaar met haar ogen knipperde. "Hey, als je wil, kun je morgen wel bij mij op wacht komen zitten", vervolgde ze grijnzend. "Niet dat dát nou zo spannend is, maar je kunt mooi voorkomen dat ik in slaap val." Zachtjes begon de kattin te lachen terwijl ze ongelovig de ander aan keek en haar tong langs haar lippen haalde. "Klinkt goed, ik wist niet dat buiten zitten zo saai is." Mauwde ze met goedbedoelde humor.

:heart:Isa