Falling water [ Blackpaw ]

In stilte lag ze opgekruld in haar mosbedje, het was diep in de nacht en de regen roffelde op het dak van de Apprentice den. Halverwege de nacht deed ze een oogje open maar zag niets wat haar gewekt kon hebben. Slaperig keek ze omhoog en zag toen wat het veroorzaakt had, er zat precies boven haar een klein gaatje en daar kwam een druppel uit omlaag. Drup. Drup drup... ze stond op en wilde iets verschuiven maar de Apprentice Den lag behoorlijk vol. Zou ze bij iemand anders kunnen gaan liggen? Ze wilde niet de hele nacht in de regen liggen!

.: Never regret anything that made you smile :.

Blackpaw.

_{In de Apprentice’s Den kon ieder altijd gaan liggen waar hij wilde. Maar Black had toch al vrij snel in haar 6 manen een favoriet plekje gevonden. Sinds dat moment sliep ze daar vrijwel iedere avond, en was ze het een beetje als haar plekje gaan zien. Ze kon niet wachten tot ze warrior werd en bij de grote warriors in de Den kon slapen. Maar, moest ze toegeven, ze zou deze spot wel gaan missen.
Het was een perfecte spot. Altijd droog, dicht genoeg bij de uitgang voor frisse lucht (slapende katten stonken men), maar ver genoeg om het tijdens leaf-bare niet koud te hebben. Ze lag tegen de rand van de Den, waardoor het niet te druk was, maar druk genoeg om dat fijne, knusse clangevoel te hebben.

Ze zou deze plek niet zo snel weggeven.

Blackpaw lag diep te slapen, uitgeput van haar training van de avond ervoor. Niks kon haar wakker maken. Behalve. Drup.. Drup... Drup.. Ken je dat? Hoe harde geluiden je niet waken, maar zo’n irritant, zacht geluid.. dát is dan wat je wakker maakt.
Dat dus. Met de meest geërgerde blik opende Black één oog om te Den af te speuren om te ontdekken waar dat afgrijselijke geluid vandaan kwam. De glinstering van een drup die naar beneden viel, trok haar aandacht. Ze volgde de lijn naar beneden, en zag daar een poes die ook wakker was geworden. Maar zij onder de drup gelegen, en was nu naarstig op zoek naar een droge plek om verder te kunnen slapen.

Ze hield er niet echt van haar plek te delen. Maarja, clangevoel enzo. En elkaar helpen. Dat vond ze toch wel belangrijk. Black tilde haar verfromfraaide kop op om de poes’ aandacht te trekken. “Psst, je kan hier liggen, als je wil,” fluisterde ze.}

Spoiler:

Ze had er niet op durven hopen maar er was gelukkig nog een Apprentice wakker geworden. Haar eigen vacht piekte alle kanten op toen ze haar nek iets uitrekte. Had de andere Apprentice haar gezien? In het donker moest ze even focussen om te zien wie het was en al snel herkende ze Blackpaw. Blackpaw was een oudere Apprentice en een stuk stoerder dan zijzelf. “Psst, je kan hier liggen, als je wil,” hoorde ze haar zeggen en heftig knikte het poesje. Ja, een droge plek ! Snel stond ze op en liep ze tussen de staarten door terwijl ze haar best deed niet op een verdwaalde staart te gaan staan. Toen ze bij Blackpaw stond glommen haar gouden oogjes terwijl ze Blackpaw aankeek. "Dankjewel Blackpaw" miauwde ze terwijl ze naast Blackpaw kroop. Ze zag het gat in het dak waar nu wat meer druppels doorheen kwamen. Ze was blij dat ze nu in elk geval droog kon liggen.

.: Never regret anything that made you smile :.